In the nights
We take flights
Witness the sites
The power and glory of steel
I fought and died
Lived many lives before
I am immortal like my sword
I kneel to no one except the lord
And my lord is steel
If you see me you just passed your time
To the hills you can run but not hide
Blood and death are wherever i ride
Armed for battle the lord on my side
Stand and face the lord of steel
The lord of steel
In the eyes of the lord you have sinned
Let your punishment begin
Only by death you atone
You shall not die alone
For the glory of battle
I will fight until i die
Live one day as an eagle
Or a lifetime as a fly
Like a candle burning
The wheels of time are turning
The lord of steel commands you
To die by my hand
Stand and fight the lord of steel
Time to face the lord of steel
Are you scared to look inside your mind
Are you worried just at what you’ll find
Do you really want to face the truth
Does it matter now, what have you got to lose
Try to release the anger from within
Forgive yourself a few immortal sins
Do you really care what people think
Are you strong enough to release the guilt
Martin Walkyier. Τελευταία συνειδητοποιώ πόσο ρόλο έπαιξε στον χαρακτήρα μου. Μεγάλωσα λιώνοντας τους στίχους του και τον θεωρώ τον μόνο από τους εφηβικούς μεταλλικούς μου ήρωες που τελικά αυτά που έλεγε είχαν τόση μεγάλη και διαχρονική αξία για την ζωή μου.
[SPOILER]Δεν είναι φασίστας ο Άλαν ρε μαλάκα, μπερδεμένος είναι.
[SPOILER]Απ’ όσο έχω προσέξει τους στίχους στο Blood Revolt, μου φαίνεται ότι είναι πιο προσωπικοί και σκοτεινοί σε σχέση μ’ αυτούς των Primordial, βγάζοντας περισσότερο έναν αστικό (με την έννοια της πόλης) πεσσιμισμό - και βέβαια γαμάτοι κι αυτοί, εννοείται. [/SPOILER][/SPOILER]
Στο μέταλ θα πω κι εγώ πως ο καλύτερος στιχουργός με τους εξυπνότερους στίχους είναι ο Martin Walkyier. Από κει και πέρα ο Nick Holmes έκανε πάντα εξαιρετική δουλειά με εσωτερικούς και μελαγχολικούς στίχους και ο Garm των Arcturus επίσης. Στους Tool οι στίχοι είναι επίσης δυνατό κομμάτι αλλά δεν είμαι σίγουρος ποιός τους γράφει… Μάλλον ο Maynard;
Edit: Κακώς ξέχασα ν αναφέρω Thomas Gabriel Fischer… Respect σε αρκετά κομμάτια
You?ve mentioned in an earlier interview that the track is about Stalinism, so what led to the decision to do this song for ?Redemption???
Well, you could say that I picked Communism simply because I hate it!
Δυστυχώς… τι να κάνουμε. Η μέταλ σκηνή το χει αυτό το κουσούρι του αντικομμουνισμού γενικώς. Αν θέταμε κριτήριο για τους μέταλ στιχουργούς να έχουν σωστή θέση απέναντι σ’ αυτό το θέμα (όχι να είναι όλοι κομμουνιστές προφανώς… απλά, να μην είναι αντικομμουνιστές), θα μένανε αποδεκτοί πολύ λίγοι.
Βασικά τον έχετε αναφέρει ήδη πολλοί. Ο δεύτερος απέχει από τον Walkyier τόσο όσο το μαϊμουδάκι με τα πιατίνια από τον Einstein. Αλλά επίσης πρόχειρα μου 'ρχονται οι Matheos, Nemtheanga, Lackey, Steffen, Garm, Dane, Mustaine, Petrozza και στάνταρ κάποιους ξεχνάω.
Το θέμα όμως είναι:
[SPOILER]
I placed you on the pedestral - you tossed me in the gutter
it seems your lies were like those thighs - spread easier than butter
I’m first to go, so last to know how fickle is your passion
now my bones hang in your closet though my face is out of fashion
(…)
I’m not the knave you 've fooled - behind the mask you wore
my beguiling, smiling virgin hides the cunning of a whore
Cause your ego needs an offering - 'tis i the coffin fits
so I martyred like St.Edmund with your name upon my lips
[/SPOILER]
Όταν το πιο τετριμμένο θέμα, το γράφεις ΕΤΣΙ, ε τι άλλο να πούμε.
Εντάξει, ας πούμε και κάτι άλλο.
[SPOILER]Valiant Men, made to wear the Devils Mask
The Scapegoats for a New Age
Such words will bear the Fruit of Flesh
Today’s Innocence,Tomorrows Finger on the Trigger[/SPOILER]
Ειναι τοσοι πολλοι οπου εξυμνησαν πολλες πτυχες τις ζωης μεσα απο την μεταλ. Ολοι οσοι ειχα στο μυαλο εχουν αναφερθει ηδη, εκτος απο τον τεραστιο ποιητη David Ypres.
Μεγαλος συνθετης και εφυγε και αυτος νωρις…
Οι περισσοτεροι θεοι εχουν αναφερθει, αλλα νομιζω αξιζει και μια αναφορα σε Burton C. Bell ή αλλιως “Dry Lung Vocal Martyr” των Fear Factory, στο Demanufacture να συγκλονιζει με καθε στιχο, βγαζει την ψυχαρα του ο ανθρωπος και το γενικο κονσεπτ του αλμπουμ επισης μεγαλειωδες.Oχι οτι στα αλλα αλμπουμ παει πισω αλλα ρε πουστη
Burn your fuse to detonate
The human machines of hate
