Ναι εχει χαλασει απο παλια το Chesscube. γραφτηκα και στο chess.com με ιδιο nickname
Ωραιος οποτε θες να παιξουμε και οποιος αλλος θελει…!
Λοιπόν, πριν λίγες μέρες τελείωσε το ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα (κλικ) με μεγάλο νικητή τον Κάρλσεν επί του προκάτοχού του για μια 8ετία, Ανάντ. Αφού ξεκίνησαν με δυο αναγνωριστικές και δυο εξαντλητικές ισοπαλίες, ο Κάρλσεν πήρε το πρώτο ματς στις λεπτομέρειες σε φινάλε με δυο πύργους και αξιωματικό στο ίδιο χρώμα και κάπου εκεί ο Ανάντ άρχισε να καταρρέει. Στην έκτη παρτίδα κι ενώ είχαν φτάσει σε φινάλε με βασίλισσες και δυο πύργους, ο Ινδός θυσίασε δυο πιόνια για αντιπαιχνίδι, τα οποία ο Νορβηγός τα έδωσε πίσω με τη σειρά του και παίζοντας πιο ψύχραιμα κατάφερε τη δεύτερη νίκη του επί του παγκόσμιου πρωταθλητή. Μετά ακολούθησαν δυο μαχητικές Ισπανικές με κυρίως παιχνίδι κομματιών που κατέληξαν σε ισοπαλίες, για να φτάσουμε στην καθοριστική 9η παρτίδα όπου ο Ανάντ τα έπαιζε όλα για όλα και ενώ είχε χτίσει επίθεση με στην πτέρυγα του βασιλιά με πιόνια και βασίλισσα, άφησε τον Κάρλσεν να βγάλει δεύτερη βασίλισσα και κάνοντας ένα απίστευτο λάθος του επέτρεψε να κρατήσει τη θέση του με σαφές υλικό πλεονέκτημα. Ήταν φανερό ότι ακόμα και όταν ήταν επιτακτική ανάγκη, ο Ανάντ δεν μπορούσε να οδηγήσει το παιχνίδι σε ανοιχτές θέσεις για να δημιουργήσει τακτικές περιπλοκές και με άλλο ένα κοντρολαρισμένο παιχνίδι, ο Κάρλσεν αμύνθηκε ικανονποιητικά και με μια ακόμη ισοπαλία χρίστηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, στα 22 του χρόνια με τελικό σκορ 6,5 - 3,5. Αλλαγή εποχής.
Ωραιος ο Carlsen παρα την ηλικια του επαιξε πολυ πιο ωριμο παιχνιδι απο τον Αναντ. Μενει να δουμε αν θα μπορεσει καποιος να τον εκθρονισει. Πιστευω ομως πως τα καλυτερα χρονια βρισκονται μπροστα του!!
Ενδεικτικα η Immortal Παρτιδα του οταν ηταν μολις 12 χρονων απεναντι στον Ερνστ.
Με πολυ ομορφες θυσιες και ωραιο ματ
Bump! Παίζει κανείς σκάκι εδώ μέσα; Έπαιζα πιτσιρικάς στο σχολείο και εδώ και λίγες μέρες παίζω στον υπολογιστή. Πριν λίγο κατάφερα να βγάλω ένα παιχνίδι stalemate. Είχα μείνει με το βασιλιά και ο άλλος είχε βασιλιά και βασίλισσα. Και όμως δεν κατάφερε να μου κάνει ματ. Ήταν πολύ ενδιαφέρον ματς.
Για κάποιους που τυχόν δεν γνωρίζουν βάζω λινκ για το stalemate.
2 Likes
Σαν παιδί έπαιζα κι εγώ αρκετά κάποια περίοδο. Πλέον, σπανιότατα, και σχεδόν αποκλειστικά στον υπολογιστή.
Αν κι έχω έναν γνωστό ο οποίος το εξασκεί εντατικά το σπορ, δεν έχω ιδέα πόση ανταπόκριση έχει πραγματικά στη χώρα μας και πού βρισκόμαστε παγκοσμίως, από άποψη επιδόσεων.
Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι αυτή η εντελώς εγκεφαλική δραστηριότητα δεν “κολλάει” στο προφίλ του μέσου Έλληνα, ο οποίος “προσκυνάει ευλαβικά” το τάβλι (αιώνιο respect).
Κάτι σαν το διάλογο μεταξύ των λεπτών 23:30 - 23:43 της παρακάτω ταινιάρας του Βέγγου:
Όλοι καταλαβαίνουμε ποιο φαγητό είναι το σκάκι και ποιο το τάβλι…
2 Likes
Μεγάλη αγάπη το σκάκι και δυστυχώς μόνο ον-λαίν στο chess.com (η οποία πλατφόρμα ίσως είναι η καλύτερη στο είδος, με τουρνουά, κρατάει το rating σου και γενικότερα έχει τα πάντα).
Δυστυχώς μόνο ον-λαίν όχι επειδή είμαι πρωτο-σκακιστάκιας 
, μια χαρά είναι και αυτό, αλλά ακόμα καλύτερη φάση είναι και το φεις του φεις.
Παλιότερα σπάνια έβρισκα κάποιον/α για καμιά παρτίδα και τώρα καθόλου.Το θέμα είναι όμως, όχι μόνο να βρεις κάποιον/α, αλλά είναι να είναι και πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο με εσένα για να έχει ενδιαφέρον η παρτίδα. Να είναι ένας μάστερ και ο άλλος αρχάριος δεν νομίζω να έχει κάποιο ενδιαφέρον. 
2 Likes
Ωραίος που ανέστησες αυτό το thread! Πώς το κατάφερες να το φέρεις σε stalemate όταν ο άλλος είχε βασίλισσα;! Κανονικά σε 5-6 κινήσεις το πολύ έπρεπε να σου είχε κάνει ματ, αλλά μπράβο που τον παγίδεψες. 
Θυμάμαι κάποτε την ισοπαλία τη λέγαμε “πατ”, δεν ξέρω, ίσως ήταν ελληνική εφεύρεση ώστε να μοιάζει με το “ματ” αλλά να μην είναι το ίδιο!
Τέλος πάντων, κι εγώ παίζω πού και πού αλλά καταλαβαίνω πόσο το σκάκι σε αφήνει όταν το αφήνεις. Όταν ήμουν παιδί, πηγαίναμε με τον αδερφό μου στον ΣΟΚ (σκακιστικός όμιλος Καλλιθέας), εκεί μάθαμε τα βασικά τύπου πώς να κάνεις ματ με πύργο ή με 2 αξιωματικούς κλπ. Την πρώτη φορά που έπαιξα με αντίπαλο τον δάσκαλο, αυτός έβγαλε όλα τα κομμάτια του εκτός από τα πιόνια και τα άλογα κι είπε “αν με νικήσεις, στην επόμενη πατρίδα θα προσθέσω έναν αξιωματικό” και πάει λέγοντας μέχρι να παίξουμε ίσος προς ίσο.
Αργότερα στο γυμνάσιο υπήρχαν τουρνουά που κατεβάζαμε “ομάδα” και παίζαμε με άλλα σχολεία του ίδιου δήμου. Μετά έπαιζα με 2-3 φίλους τα καλοκαίρια στις διακοπές. Και μετά αγόρασα ένα ωραίο σκάκι (με τάβλι από την άλλη) από καλό ξύλο κλπ και δεν το χρησιμοποίησα ποτέ γιατί όπως γράφετε απλώς άλλαξαν τα πράγματα και όσοι παίζουν, παίζουν πια online.
Δε θα έλεγα ότι είμαι ιδιαίτερα καλός, ίσως αν ήμουν συνεπής και έπαιζα συνεχώς από τις εποχές του ΣΟΚ να ήταν αλλιώς. Δεν έχω και κάποια στρατηγική, αυτό είναι το πρόβλημα όταν δεν το έχεις “σπουδάσει” το σκάκι. Ας πούμε, στο Chess Titans στα Windows, σε level 4 (στα 10) συνήθως νικάω τον υπολογιστή. Level 5 είμαστε 50-50, level 6 χάνω σχεδόν πάντα και με πιάνει απόγνωση!
Online δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα… Αν κάποτε επιστρέψω στην Αθήνα, θα το ψάξω να πηγαίνω πουθενά (θα υπάρχουν τίποτα “λέσχες”) να παίζω.
Έχω την ίδια εντύπωση βασικά. Ίσως να υπάρχει κάποιος σε υψηλό επίπεδο διεθνώς, αλλά ο μέσος Έλληνας ποτέ δε συγκινήθηκε. Δεν είναι κακό αυτό βέβαια, απλώς θέμα ιδιοσυγκρασίας ή/και συνθηκών. Π.χ. κανείς δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα και με το μπάσκετ μέχρι το 1987 και μετά γέμισαν όλα τα σχολεία με μπασκέτες. Το ταβλάκι βέβαια έχει άλλη χάρη και σε καμία περίπτωση δεν είναι “τυχερό” επειδή παίζεις με ζάρια!
5 Likes
Η Ελλάδα έχει 14 Grandmasters και συνολικά βρίσκεται στην 25 θέση παγκοσμίως.
Έτσι για την ιστορία βάζω παρακάτω την πρώτη τετράδα:
Οι Ρώσσοι κυριαρχούν γενικότερα, αν και τώρα είναι ένας Νορβηγός με το μεγαλύτερο rating.
Πάντως μια χαρά είναι το επίπεδο σου λαμβάνοντας υπ’όψιν αυτά που έγραψες περι chessmaster και θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις το ον-λαιν παιχνίδι, γιατί είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από το να παίζεις εναντίον του υπολογιστή.
ΥΓ: Αν το κάνεις, μην παίζεις παιχνίδια παραπάνω από 5 λεπτά γιατι πολλοί τρέχουν ταυτόχρονα και το chessmaster και στήνουν το παιχνίδι όπως το δικό σας ζητώντας συμβουλή από τον υπολογιστή
3 Likes
εγω επαιζα στο Chesscube παλια. Λενε να ακολουθησες τον κανονα 80-20. Οταν εισαι αρχαριος 80% παιζε, 20% διαβαζε και οπως ανεβαινεις επιπεδο κανε το αντιθετο.
Ρε σεις έπαιζα σκάκι στο internet και μου βγάζει ένδειξη Threefold. Πρώτη φορά μαθαίνω ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα στο σκάκι και δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Εν τω μεταξύ τον είχα αφήσει μόνο με το βασιλιά κι εγώ είχα βασίλισσα και άλογο. Δηλαδή ήταν θέμα ελάχιστων κινήσεων να του κάνω ματ.
Είχε κάνει ο αντίπαλος σου μήπως τρεις φορές την ίδια κίνηση? (μπρος πίσω π.χ ο βασιλιάς του) εάν ναι τότε αυτόματα είναι ισοπαλία.
1 Like
Δεν θυμάμαι τώρα αλλά πολύ πιθανό να το έκανε. Thanx για την ενημέρωση!
1 Like
Η ίδια θέση πρέπει να υπάρξει διαδοχικά τρεις φορές για να γίνει αυτό, δεν αρκεί να κάνει ο μόνο ο αντίπαλός σου την ίδια κίνηση.
Αυτό και ειδικά το stalemate (αυτό είναι το “πατ” που ανέφερε κάποιος παραπάνω) σε φινάλε που κερδίζεις να τα προσέχεις, αν και σε ψηλότερο επίπεδο όταν προκύπτουν τέτοια κανονικά παραιτείται ο άλλος - εκτός αν παίζετε blitz και έχεις λίγο χρόνο στο ρολόι (το λεγόμενο flagging) κλπ. κλπ. 
Γενικότερα σχόλια μια και αναστήθηκε το thread: νομίζω ότι ειδικά για όποιον είναι στα ξεκινήματα, ένας συνδυασμός από blitz στο chess.com με vids από agadmator (προσωπικά μπορώ να βλέπω με τις ώρες) και puzzles (το app του chess.com είναι καλό αν και προφανώς freemium) είναι μια καλή αφετηρία για να ανεβεί επίπεδο σχετικά γρήγορα. Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να ασχοληθεί κάποιος με θεωρία ανοιγμάτων στην αρχή - προτιμότερο είναι να μάθει τα βασικά ως προς αυτό (αναπτυξη κομματιών κλπ.). Η θεωρία των φινάλε είναι πολύ πιο σημαντική στην αρχή γιατί βοηθάει να βελτιωθείς συνολικά - να μην κρεμάς/στήνεις κομμάτια κλπ. Για μένα ο πιο εύκολος τρόπος όμως για να αποκτήσεις μια αίσθηση του τι πρέπει να ψάχνεις όταν παίζεις, τι “δουλεύει” και τι όχι είναι να βλέπεις πολλές παρτίδες από GMs.
Ως χώρα δε νομίζω ότι είχαμε ποτέ κάποιο ιδιαίτερο επίπεδο αλλά αυτό νομίζω ότι είναι περισσότερο θέμα υποδομής και παράδοσης παρά “κουλτούρας”. Αν το σκάκι ήταν κομμάτι της εκπαίδευσης σε μικρή ηλικία π.χ., πιστεύω ότι θα είχαμε βγάλει αρκετούς παίκτες, τα μυαλά τα έχουμε. Ακόμα και στον σύλλογό μου είχαμε έναν-δύο παίκτες που αν είχαν ξεκινήσει λίγο νεότεροι (βασικό αυτό, δυστυχώς) πιστεύω θα μπορούσαν να είχαν φτάσει τουλάχιστον σε επίπεδο IM. Αλλά πέρα από την έμφυτη ικανότητα στο μέτρημα, από ένα σημείο και μετά θέλει πολύ διάβασμα και αφοσίωση.
Όσο για το τάβλι, προφανώς είναι τυχερό, σε σχέση με το σκάκι τουλάχιστον, μη γελιέστε…
3 Likes
Το έθεσες πολύ πιο σωστά. Το έγραψα λίγο “στο πόδι”. Αυτό μπορεί να γίνει, με τον έναν παίχτη, που έχει παραμείνει με τον βασιλιά, εφόσον ο αντίπαλος του δώσει αυτήν την δυνατότητα…πράγμα πολύ σπάνιο να συμβεί, εκτός εάν ο αντίπαλος είναι αρχάριος και δεν γνωρίζει τον κανόνα. Ο άλλος τρόπος να συμβεί αυτό είναι, όταν και οι δυο παίχτες πιέζονται από τον χρόνο σε ένα μπλιτζ παιχνίδι στο chess.com (π.χ) και στην ουσία κάνουν μια άτυπη συμφωνία με αλληλουχία ίδιων κινήσεων και τον δυο, ώστε να λήξει ισοπαλία.
Συμφωνώ και με όλα τα υπόλοιπα που έγραψες. Λιώνω το chess.com ανά καιρούς, δεν έχω ίδεα όμως για το agadmator. Θα τσεκάρω.
2 Likes
Ξεκίνησε σήμερα στη Ρωσία το τουρνουά που θα αναδείξει τον φετινό διεκδικητή του τίτλου από τον Carlsen, με εκπλήξεις μάλιστα αφού ένας απ’ τους δύο παίκτες με έλο πάνω από 2800 (ο Ding Liren) έχασε με τα λευκά. Περιμένω να κερδίσει πάλι ο Caruana αν και έχω συμπάθεια στον Nepo (Nepomniachtchi) και στον Grischuk. Το ζήτημα είναι αν θα μπορέσει κάποιος να χτυπήσει τον Carlsen αυτή τη στιγμή, πράγμα πολύ δύσκολο. Σε κλασσικό χρόνο μάλλον μόνο ο Caruana μπορεί σε ματς 12 παρτίδων να τον κερδίσει, αν πάει πάλι σε rapid ή blitz tie-break λογικά θα το πάρει ο Carlsen πάλι, και σχετικά εύκολα.
Ξεκινάω ανάποδα: το τάβλι έχει ζάρια, οπότε ο παράγοντας τύχη παίζει ρόλο. Μπορεί να πάρεις και 1-2 παρτίδες χάρη σε αυτό, αλλά στην τελική - π.χ. αν παίζεις στις 7 νίκες (όπως κάνουν στο χωριό μου τουλάχιστον…) - θα νικήσει ο καλύτερος. Απλώς το σκάκι έχει παράγοντα τύχης 0%, ενώ το τάβλι ας πούμε 20%.
Το θέμα δεν είναι βέβαια το τάβλι, απλώς εγώ το είχα αναφέρει παραπάνω, οπότε διευκρινίζω.
Για το επίπεδο που λες, συμφωνώ κυρίως διαισθητικά. Δηλαδή θυμάμαι τουρνουά σκάκι μεταξύ σχολείων παλιά, γίνονται αυτά τώρα; Είναι όντως σημαντικό να ξεκινάς σε μικρή ηλικία και μετά αν δε μελετάς δε θα περάσεις ποτέ ένα βασικό επίπεδο. Και με δεδομένο ότι το σκάκι δεν είναι “άρπα-κόλλα”, θέλει χρόνο και αφοσίωση, νιώθω ότι δεν ταιριάζει στον σημερινό γρήγορο και πρόχειρο τρόπο ζωής μας (οκ, τώρα το δραματοποίησα λίγο…).
Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι δεν έχω βελτιωθεί - μάλλον έχω χειροτερέψει - τα τελευταία… 20 χρόνια. Δηλαδή παίζω με κάποιες αρχές και προσεκτικά (γι’ αυτό δε θα μπορούσα να παίζω με χρονόμετρο), αλλά ουσιαστικά δεν έχω στρατηγική. Πάω όπως πάει το παιχνίδι. Εκεί θα ήθελα να εστιάσω - να παίζω πιο δομημένα.
1 Like
αυτη ειναι μια απο τις πρωτες παγιδες που εμαθα και μολις την καταφερα για πρωτη φορα 
2 Likes
Ωραία παγίδα, θυσία ο αξιωματικός και τέλος το παιχνίδι.
Ειδικά εάν είναι κανένα τρίλεπτο σετ και δεν έχει πολύ χρόνο να σκεφτεί τι του έρχεται.
Πάντως, ακόμα και να μην έχω καταλάβει ότι ο αντίπαλος στήνει παγίδα (ειδικότερα όταν είναι και κάποιου επιπέδου) και αρχίσει τις θυσίες, χτυπάνε συναγερμοί! 
Σε αλλά νέα βγήκανε τα αποτελέσματα μετά από ψηφοφορία στο Chess.com για το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών και αυτό είναι το Karpov vs Kasparov (1985) με 56% των ψήφων έναντι στο 44% από τους Aronian vs Anand (2013)
1 Like
Δεν παίζω σχεδόν ποτέ 1. d4 οπότε δεν την είχα υπόψιν μου αλλά θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι δεν θα έπαιζα με τίποτα 4. e3 εκεί Κάτι τέτοια τα αποφεύγεις και χωρίς να ξέρεις όλη τη θεωρία νομίζω αλλά υπάρχουν gambits όπως το Evans Gambit που είναι πιο δύσκολο. Αν σ’ αρέσουν αυτά τα σκηνικά, ψάξ’ το συγκεκριμένο άνοιγμα, έχει μπόλικα παιχνίδια στου Agadmator αν θες να πάρεις ιδέες χωρίς να διαβάσεις. Για bullet ειδικά είναι ό,τι πρέπει
1 Like