Εϊναι πλέον ξεκάθαρο, πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Όχι για κάτι στο επίπεδο των δίσκων του παρελθόντος, αυτά δεν γίνονται, αλλά για λίγη αξιοπρέπεια!
Το Heaven And Hell είχε τις στιγμές του, αλλά το ήθελα καλύτερο.
Τέλος το νέο Kiss. Κάθε φορά που το πιάνω στα χέρια μου αντί να ακούσω τα καινούρια τραγούδια καταλήγω να ακούω είτε τα bonus tracks που είναι τα παλιά classics ξαναπαιγμένα ή να βλέπω το dvd…
Τα κριτήρια είναι πάντα υποκειμενικά. Έχοντας υπάρξει οπαδός των Rammstein από την πρώτη τους κυκλοφορία, θεωρούσα και συνεχίζω να πιστεύω πως αυτό το συγκρότημα είχε πάντα κάτι το ανατρεπτικό. Θέλεις ο ήχος, θέλεις οι συνθέσεις, θέλεις οι (υπερ)παραγωγές τους, θέλεις τα απίστευτα Stage Show, πάντα θεωρούσα πως οι Γερμανοί θα μου δίνουν το κάτι παραπάνω. Με τη νέα τους κυκλοφορία ένιωσα πως εχουν μείνει λίγο στάσιμοι. Μετά απο 5-6 ακροάσεις πιστεύω πως ο νέος τους δίσκος δεν έχει να μου δώσει τίποτα περισσότερο από από μία σειρά καλογυαλισμένων, αλλά χωρίς κανένα καλλιτεχνικό και συναισθηματικό βάθος (εκτός αν μιλάμε για το ‘βάθος’ του pussy, όπου εκεί λέμε 'χαίρε βάθος απύθμενο) τραγουδιών. Αυτά με λίγα λόγια!
οκ δεκτος,αλλα ρε παιδια γιατι οσοι κρινουν το αλμπουμ πετανε το πουσι να ‘ουμ’ πρωτο πρωτο???τωρα αν εσυ ακουσες το fruhling in paris και πιστευεις οτι αυτο το τραγουδι δεν εχει βαθος η νοημα…
heaven and hell - the devil you know (heavy πατατα σχεδον στην ολοτητα του)
και το τελευταιο maylene and the sons of dissaster (τουλαχιστον εμενα μου ακουγετε κατωτερο των 2 προηγουμενων, 1ου και 2ου δλδ. δισκων.
το dvd στην deluxe εκδοση του pray for villains των devildriver. αμα εχετε αυπνιες ειναι το καλυτερο μαζι με το american soldier
βασικα σχεδον οτι ακουσα απο φετινες κυκλοφοριες ηταν απογοητευση
the dead weather, dream theater, porcupine, muse
ωραια δισκακια αλλα οχι ανταξια των ονοματων που τα κυκλοφορουν, με την καμια
Οι Muse μπορούσαν και καλύτερα αλλά δε το λες απογοήτευση… οι Dream Theater απ’την άλλη… δε μπορώ να το ακούσω πλέον, το θεωρώ μακράν το χειρότερό τους…
Όταν είχε ανακοινωθεί πως θα επανενωθούν οι Sabbath ως Heaven and Hell έλεγα “Τι Heaven and Hell και μλκιες,αυτοί είναι οι Sabbath!”.Τώρα που έβγαλαν τον δίσκο αυτό λέω “Δεν είναι Sabbath αυτό ρεεεεεεεε!!!”.
H μεγάλη απογοήτευση για μένα.
Heaven and Hell το βλεπω να το βάζω στις “πατατες άλμπουμ που μας αρεσουν” πάρα πολύ καλο αγνοώ τους λόγους που δεν άρεσε τόσο εδώ μέσα. [-X το ίδιο βασικά ισχύει και για My Dying Bride επίσης πολύ καλό το for lies i sire, όπως και το paradise lost.
Τωρα στις απογοητευσεις η αλήθεια ειναι πως δεν υπήρχε μπάντα απο την οποία να περίμενα καλό άλμπουμ και να με απογοητευσε φετος. Φυσικά και υπήρχαν πολλά που δεν μου άρεσαν αλλα απο μπαντες απο τις οποίες δεν περιμενα και πολλά έτσι και αλλιώς. Αν πρεπει να βγάλω μερικά ειναι αυτα.
queenscryche με έχουν απογοητευεσει εδω και πολύ καιρό, ούτε θυμαμαι πιο ήταν το τελευταιο άλμπουμ τους που μου άρεσε. Ειδικά μετα την ΤΕΡΑΣΤΙΑ κρυάδα που έφαγα απο το operation ΙΙ δεν περιμένω απο αυτους πλεον τίποτα. Το american soldier δεν συγκριση με κάτι άλλα που βγαλαν τελευταια δεν το λες και πατατα αλλα δεν τραβάει και τόσο. Sepultura πατατα περιμενα, πατάτα πήρα (κατεβασα και… εσβησα για την ακριβεια), απλα ας πουμε πως είχα μια μικρη ελπιδα μπας και… αλλα δεν. Chimaira Αντε ας πω αυτο, όχι επειδή ήταν κακό απλα σε συγκριση με τα 2 προηγουμενα όπως και να το κάνουμε έχανε αρκετά.
Αυτα μου έρχονται περισσότερο ως απογοητευσεις.
Σε γενικές γραμμές μπορω να πω πως ήταν μια πολύ καλή χρονιά αφού ακομα και μπαντες απο τις οποίες δεν περίμενα και πολλά πράγματα βγαλαν πολύ καλά άλμπουμ (Megadeth)
Όχι ρε φιλαράκι! Διαφωνώ όσο δεν πάει! Το γούσταρα άπειρα το δισκάκι. Ντελίριο ήταν! Ελάττωσαν τα drone στοιχεία και αύξησαν την ψυχεδέλεια, δημιουργώντας τελικά ένα εκπληκτικό, διαστημικό, ψυχεδελικό, ποστ συνοθύλευμα σπάνιας ομορφιάς.
Εγώ τουλάχιστον έχω τριπάρει άσχημα με το συγκεκριμένο άλμπουμ!