Το αλμπουμ-μεγαθήριο που άκουσα κ δν μ έκανε καθόλου εντύπωση

το black album ειναι το πρωτο αλμπουμ που αγορασα, το αγαπω υπερβολικα, αλλα επειδη ποτε δεν τα πηγαινα καλα με τις μπαλαντες, τα ανφο και ναθιν τα προσπερνουσα.
πλεον προσπερναω και το εντερ σαντμαν γιατι το εχω σιχαθει. κατα τ’ αλλα το μπλακ αλμπουμ εχει μια απ’ τις ομορφοτερες παραγωγες, ειναι χιεβυμεταλο και σας κανει οτι σας κανει το οπερεησον, το μαστερ, το βρεχειαιμα! και αλλοι τετοιοι δισκοι που οτι και να ακουτε τωρα, οτι και να ακουτε μεθαυριο μια μικρη τριχα θα ειναι απ’ τα απλυτα και δη ιδρωμενα τους μπιμπ.

Σάμαν, τα πάντα εξαρτώνται από τους πόσο εύκολα θεωρεί κάποιος πως ένας δίσκος είναι δισκάρα. Για μένα είναι πολύ δύσκολο το να φτάσει ένας δίσκος τη τιμητική ταμπέλα “δισκάρα”. Αν τα βάλω κάτω δεν είμαι βέβαιος πως θα βγάλω 100 δίσκους που θεωρώ δισκάρες. Και δίσκος που για μένα δεν είναι “αριστουργηματικός” εξ ορισμού δε μπορεί να είναι και “δισκάρα”. Τώρα το τι εννοεί κανείς με το άλμπουμ-μεγαθήριο είναι άλλου παππά ευαγγέλιου. Εγώ πάντως πως δεν είναι “δισκάρα” τόνισα. Σημαντικός δίσκος είναι σίγουρα γιατί τόσα πιτσιρίκια έφερε στο μέταλ

Fight Fire With Fire > Battery
Ride The Lightning < Master of Puppets
For Whom the Bell Tolls >> The Thing That Should not be
Fade to Black > Welcome Home
Trapped under ice = Disposable Heroes
Creeping Death >> Leper Mesiah
Escape = Damaged Inc. (χαριστικά)
Call of Kthulu = Orion

ΆΡΑ => Ride the Lightning >> Master of Puppets

Aπλοική λογική αλλά έτσι είναι…

Όχι δεν είσαι off topic. Ποιο αλμπουμ-μεγαθήριο άκουγες εκείνη την ώρα; #-o#-o

ρε παιδιά απόσο βλέπω νομίζω πως παραμένετε κολλημένοι σε 2-3 άλμπουμ.

ακούσαμε τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα … για να σας δώσω λοιπόν τροφή για σφάξιμο ρίχνω λάδι στη φωτιά …

χτες προσπάθησα να ξανακούσω το Fear of The Dark …

δν μπορώ να πω πως δν είναι καλό , απλά περιμένω πολύ περισσότερα από Maiden και όπως λέει κ ένας φίλος μ μετά από το Brave New World βγάζουν όλη την ώρα το Brave New World !!:stuck_out_tongue:
νομίζω πως στο Fear of The Dark αρχίζει να διακρίνεται το συνθετικό τέλμα στους Maiden.ένα 2 τραγούδια της προκοπής και από εκεί κ μετά … αλογάκια και διπλοσολίδια :p. μη με παρεξηγήσετε , είμαι τρελός φαν τους , αλλά για μένα οι Maiden σταματάνε όταν ξεκινούν τα 90’ς.

Εντάξει κανείς ποτέ δεν είπε ότι το Fear Of The Dark είναι στα χαηλαητς των μέηντεν.

Λάθος αντιστοιχίες έκανες μάστορα. το Leper Messiah με το Escape πάει και το Escape χάνει από τα αποδυτήρια. Το Trapped Under Ice σε ποιο παράλληλο σύμπαν είναι = με το Disposable Heroes? Δεν έχει και κάνα τρελό νόημα βέβαια όλη αυτή η σύγκριση αφού μιλάμε για 2 εντεκάρια και το πόσο καλό είναι κάτι δεν το αντιμετωπίζουμε σα μανάβηδες. Ξέρω και ένα άλλο δείγμα μανάβικης λογικής, το Rage For Order έχει μέσα 45’ καταπληκτικής μουσικής ενώ το Mindcrime 60’ καταπληκτικής μουσικής οπότε κερδίζει το Mindcrime. Απλοική λογική αλλά δεν είναι έτσι.

Είναι

==> Στο μάνο παει.

Χαχ εδώ έβγαλες αδιαφορο το Somewhere In Time, σιγά μη σε απαντήσω. Άρα.

Μην παραφράζεις τα λόγια μου ποταπέ αρειανέ.

To θρεντ ειναι καταδικασμενο στην αιωνια αβυσσο του facepalm αν ξεκιναμε θαβοντας το Master of Puppets. Βεβαια σεβαστες οι αποψεις, αλλα δεν περιμενα να ξεκινησουμε με ισως το πιο ευραιως αποδεκτο ως “μεγαθηριο”, αλμπουμ.

Προσωπικα τα αλμπουμ που ολοι μου ελεγαν να ακουσω γιατι ειναι δισκαρες και με αφησαν λιγο-πολυ αδιαφορο, ειναι τα 2 (part 1,2) Keeper of the seven keys των Helloween.
Επισης το Reign in Blood των Slayer.

[QUOTE=metalMilitia;771788]Το black album δεν θα το θεωρούσα αριστούργημα αλλα δίνουμε credits πρώτον γιατί εχει κομματάρες και δευτερον γιατί αλλαξε τον ήχο για να εξεληχθούν τα συγκροτήματα στα 90’ς.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρήτε top της καρίερας των μεταλλικα το master.Οκ είναι δίσκος διαμάντη αλλα η αποκορύφωση έρχετε στο justice ακόμα και ας μην ακούγετε το μπάσο[/QUOTE]

Έτσι έτσι…αποκορύφωση και μετά βουτία από την κορυφή του έβερεστ…:lol:

Χαχα καλό…μη ξεχνάς όμως ότι και οι άθεοι έχουν ψυχή…

Κοιταχτε να αρχισουμε τα θεολογικα και εδω ε. Αυτα στο ποντιουμ ή σε πμ :stuck_out_tongue:

Τα περισσότερα κομμάτια του Ride The Ligtning είναι πολύ καλύτερα από αυτά του Master Of Puppes. Bέβαια ο καθένας έχει τη γνώμη του. Άλλος μπορεί να πει ότι το Τhe Thing That should not be είναι υπερκομματάρα π.χ.
Ας τα sortαρω από το καλύτερο στο χειρότερο

Creeping Death < Master Of Puppets (οριακά)
Fade to Black > Orion
For Whom The Bell Tolls > Sanitarium
Call of Kthulu > Battery
Ride the Lightning >> Leper Mesiah
Fight Fire With Fire > Disposable Heroes
Escape = Damaged Inc. (και τα 2 μέτρια είναι)
Trapped Under Ice = The thing that should not be (και τα 2 μέτρια είναι)

Οπως και να το σκεφτείς το Ride the Lightning είναι πολύ καλύτερο…

Χεχ…οι άθεοι είναι αυτοί που το Aenima το μπερδεύουν με Enigma:lol:

Επίσης:

Seek & Destroy >= (sqrt(Ain’t My Bitch) + ln 112)^3

Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι καθυστερημένος εκ γενετής.

To Βattery χειροτερο απο το Call of Kthulu γαμω?
Kαι το Disposable απο το Fight Fire?

There’s no hope for you [-X:p

Αν υποθέσουμε ότι το Fear of the dark είναι ο δίσκος που πούλησε περισσότερο από κάθε άλλο δίσκο των Maiden τότε ναι και μένα δεν μου λέει πολλά, είναι γενικά από τους χειρότερους τους δίσκους.

Ε ρε Maiden1979 που σας χρειάζεται…