Το αλμπουμ-μεγαθήριο που άκουσα κ δν μ έκανε καθόλου εντύπωση

  • 1

Βασικα πιστευω οτι με το Seventh Son of a Seventh Son τελειωνουν οι σημαντικοι δισκοι τους, απλα το Fear of the Dark ειναι το τελευταιο καλο αλμπουμ τους μεχρι σημερα.

Brave New World & Dance Of Death

Ειδικα το Brave New World το λες το καλυτερο για τα 00’ς αλλα το αλλο πολυ μετριο.[-X

Εντάξει το Brave New World έχει ωραία κομμάτια και όλοι το γουστάραμε όταν βγήκε γιατί γύρισε ο Bruce αλλά το Dance Of Death είναι βαρετό και το AMOLAD είναι ακόμα χειρότερο.

Eννοειται οτι το Κθουλου ειναι καλυτερο…

τα αλλα δυο ειναι κουλουρακια…πολυ κοντα σε φιλινγκ

Ε τωρα δεν νομιζω ετσι κ αλλιως αυτοι οι δυο δισκοι να θεωρουνται μεγαθηρια ετσι κ αλλιως. Μεγαθηριο θεωρειται το Number of the beast , αδικα κατ’εμε. Λυπαμαι που θα το πω, αλλα αυτος ο δισκος κατανταει παρωδια σε σημεια.

Kαλά εδώ έχεις δίκιο, τώρα για το Number Of The Beast…περι ορέξεως…

Να αγιάσει το στόμα σου!

Aαααα μπραβοοο. Και το ειχα ξεχασει το number of the beast. Και αυτο στη λιστα.
Και το Battery βαζει κατω το Kthulu και το παταει. Αμε

Παιδιά ο άλλος συγκρίνει τραγούδια!

Τι λετε ρε αμπαλοι?:stuck_out_tongue: Το Fear Of The Dark ειναι δισκαρα, μπορει να μην φτανει σε επιπεδο τους δισκους μεχρι Seventh Son, αλλα και παλι εχει μεσα κομματαρες… Το ομωνυμο, το Afraid To Shoot Strangers, το Be Quick Or Be Dead, το Wasting Love, το Childhood’s End ειναι ολα κορυφαια. Και τα αλλα δεν ειναι για πεταμα. Οσο για το The Number Of The Beast, η ιστορια τον εχει καταταξει μεσα στους καλυτερους και επιδραστικοτερους metal δισκους που εχουν βγει ποτε… Children Of The Damned, Run To The Hills και ειδικα Hallowed Be Thy Name γραφονται μια φορα στα 1000 χρονια…

Εγώ λέω να το πάμε παραπέρα:

Αρχική μελωδία Battery >> Αρχική μελωδία Fight Fire
Κουπλέ Fade To Black <= Κουπλέ Unforgiven III
Σόλο Phantom Lord >>> Σόλο Invisible Kid (δεν έχει)

Όπως και να το δει κανείς το No Life Til Leather γαμάει τα πάντα…

To Children of the Damned ειναι μαλλον το μονο τραγουδι που μπορω να ακουσω απο εκει, και ειναι πραγματικο αριστουργημα. Ακομα και το “επος” του Hallowed το εχω βαρεθει. Προτιμω Phantom of the Opera ή To tame a land για πιο επικ-Στηβ Χαρις overdose.

παιδια να σας θυμισουμε οτι οι συγκρισεις μεταξυ κομματιων θυμιζουν συγκρισεις καρτων υπερ-ατου που παιζαμε στο δημοτικο, βαρια στο γυμνασιο.

Ετσι κ αλλιως καπου στο γυμνασιο πρωτοακουσαμε αυτους τους δισκους-μεγαθηρια, ασε να παλιμπαιδισουμε λιγο κ εμεις. Εγω θυμαμαι τα αλμπουμ Μουντιαλ’90 κ '94 επισης που συμπληρωνα μανιωδως:lol:

και Mexico 86!!! :lol:

εγω μεχρι πριν λιγα χρονια μαζευα ακομα.:D:-s

χασμα γενεων ε?

εντιτ:αν και ειμαι οφφ τοπικ,σιγουρα καποιος απο εσας θα σκεφτεται που κατηντησε το φορουμ

αν σε κανει να αισθάνεσαι καλύτερα, εγώ μαζεύω ακόμα… :roll:

Το 90% των posts αυτού του forum είναι συγκρίσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος να παραμένει εδώ αν δεν κάνει και αυτός τέτοιες.

Ελα ρε μλκ…τη στιγμη που θα πατησεις το γαμημενο το πλει αδειαζεις το κεφαλι σου απο γνωμες αλλων,κριτικες και τα λοιπα,νομιζω εννοειται αυτο,οχι?Αν το ακουσες και στο τελος πεις “ε οχι και να συγκρινουν το wall με αυτο!” τοτε προφανως το ακουσες τιγκα προκατειλημμενος.Μπορεις να αναγνωρισεις τη πραγματικη αξια ενος δισκου(η να εισαι σιγουρος οτι εισαι σε θεση να το εκτιμησεις αν οντως εχει αξια)χωρις να του αφεθεις?Βεβαια οκ,ξερω κι εγω τι εστι πρηξιμο περι μεγαλειου καποιο δισκου οποτε μιση ευθυνη δικη σου,μιση αυτου που σε επρηζε:p

Επρεπε να στο βαλει μια μερα κρυφα στο ντισκμαν,να πας να πατησεις το play και να νιωσεις.