ΟΚ…ας μεινουμε στο ηχητικο.
Αυτο το [I]μεταξυ doom, stoner,χιπηδων, ‘‘heavy blues’’[/I] που περιγραφεις, καθιστα μεν ΛΟΓΙΚΟ το γεγονος οτι δε σου αρεσουν οι οριτζιναλ Σαμπαθ αλλα συνοπτικοτατα διαγραφεις/παραβλεπεις ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ μερος του μεταλ ηχου.Το μεταλ των 80s για το οποιο μιλας ΔΕΝ ΟΡΙΣΕ το μεταλ εν γενει.
Το γεγονος οτι αποδεχεσαι τον ηχο των 80s σε μπαντες οπως οι Σαμπαθ αλλα απορριπτεις τη προϊστορια τους λογω ηχου, ειναι κομματακι “βαβα”.Οχι γιατι εχεις προσωπικο γουστο αλλα γιατι στη προκειμενη περιπτωση με ΑΦΟΡΜΗ τον ηχο της συγκεκριμενης δεκαετιας “διαγραφεις” ακομη και τη μουσικη ταυτοτητα ολων αυτων που δημιουργησαν αυτο που εσυ επελεξες να ακους στην ΕΠΟΜΕΝΗ φαση του.
Με την ιδια νοοτροπια, ο ηχος που εσυ μπορει αποδεχεσαι σαν “μεταλ” μπορει να απορριφθει απο επομενες γενιες μπαντων που σκληρηναν περισσοτερο των ηχο τους στα 90s.
Τα 70s δεν “βαφτιζονται” μεταλ [I]“ειναι δεν ειναι”[/I].
Τα 70s [B]ΕΙΝΑΙ[/B] το μεταλ οπως και στην νεα του πορεια σε διαφορετικες δεκαετιες και πρεπει απλα να αποδεχτεις το οτι δεν το κατανοεις.
Οχι οτι καποιος το αντιμετωπιζει ως το ιδιο ιδιωμα επειδη του καυλωσε.
δηλαδη δεν γινεται να μην αρεσουν σε καποιον αυτες οι μπαντες?(το μεταλ των 70ς οπως λες)και να του αρεσουν οι επιρροες των συγκεκριμενων συγκροτηματων στο μεταλ του σημερα?ειναι απαγορευτικο να μην αρεσουν σε καποιον αυτες οι μπαντες??και αν συμβαινει, τοτε δεν τις κατανοεις??
Εγώ διαφωνώ πάντως πως μπορούμε με απόλυτο τρόπο να πούμε ότι ο 70ς ήχος είναι ή όχι heavy metal. Πολλές μπάντες παίζουν στο μεταίχμιο του classic rock, του hard-rock, της ψυχεδέλειας και του πρωτο-μέταλ ήχου. Είναι μια ωραία συζήτηση που όμως δύσκολα καταλήγει σε σαφές συμπέρασμα.
Για του λόγου το αληθές, ρωτήστε πχ τον Wyndorf για το τι θεωρεί τους 70s Sabbath.
απο τις ελαχιστες φορες που με βρισκεις συμφωνο :):)
Eντάξει η εξέλιξη του ήχου από τα 70s μέχρι σήμερα είναι τεράστια. Δεν μου κάνει εντύπωση να μην αρέσει σε κάποιους ο σκληρός ήχος της δεκαετίας του 70 και πολύ απλά μπαίνω στη θέση του σημερινού πιτσιρικά που μεγαλώνει ακούγοντας μπάντες όπως οι Disturbed, SOAD, Linkin Park, που κακά τα ψέματα είναι μπάντες φέρνουν νέους στο μεταλ, και είναι όντως δύσκολο να ταυτιστεί με τον ήχο των 70s. Όπως είμαι σίγουρος πως κάποιος που έζησε την δεκαετία του 70 και μεγάλωσε με αυτή τη μουσική είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί με την σημερινή μουσική.
Πιστευω πως για να ειναι καποιος ικανος να κρινει 100% το εστι heavy metal ηχος ανα τις δεκαετιες θα πρεπει αν μη τι αλλο να εχει ζησει την ολη φαση απ τη γεννηση της,οποτε να ξερει ποιος ηταν ο αντικτυπος αυτης της αλλαγης πλευσης στο θεμα του ηχου,της παραγωγης,της τεχνολογιας,του ιματζ κτλ κτλ.Ενα παιδι που γεννηθηκε πχ το 95 και μεγαλωσε με τις τιτανοτεραστιες παραγωγες των 00’ς με τις fully compressed κιθαρες και τα triggered τυμπανα,ο 80’ς ηχος γεματος με reverb και ψηφιοποιημενες-πλαστικες παραμορφωσεις η ξυσιμο ανελεητο πιθανοτατα θα του φαινοταν το ιδιο vintage με ο,τι εμας φαινονται τα 60’ς ξερω γω.Αυτο ομως δεν αναιρει το γεγονος οτι τα 80’ς υπηρξαν η δεκαετια που διαμορφωθηκε σε μεγαλο βαθμο αυτο που τα 70’ς γεννησαν,τα δυσκολα 90’ς το πηγαν ενα βημα μπροστα και τα 00’ς το φεραν ξανα στην πρωτη γραμμη.Αυτο που θελω να πω ειναι οτι δεν μπορεις να αφαιρεις αυθαιρετα κομματια του παζλ της ιστοριας γιατι τοτε χανεις την εικονα.
Μαζί σου με τα χίλια !!
Απλώς στα 80ς πέρα από την διαφοροποίηση του ήχου, είναι που ξεπετάγεται κι ένα ολόκληρο lifestyle, το metal γίνεται πιο mainstream, παίρνει αποστάσεις από άλλα μουσικά είδη (εξ΄ου και οι “χαζές” κοντρίτσες τύπου μεταλλάδες vs κυρίζια που μας έχουν διηγηθεί οι παλιότεροι), το image ομογενοποιείται κτλ. Δηλαδή ακόμα κι αν φαίνεται ίσως vintage ο ήχος ανά περιπτώσεις, δύσκολα μπορείς να αμφισβητήσεις ότι είναι η δεκαετία του χέβι μέταλ.
Στα 70ς συνέβησαν τόσα πολλά που είναι σχεδόν ακατόρθωτο να καταλήξεις σε συγκεκριμένο συμπέρασμα. Πχ οι [B]Pink Floyd[/B] προφανώς δεν είναι μέταλ μπάντα αλλά το [I]Nile Song[/I] δεν προσεγγίζει πολύ αυτό που κάποιοι ονομάζουν 70ς μέταλ ήχο?
Πως δε γινεται ρε συ?
Γινεται.Αλλα δε πιστευω οτι γινεται να διαγραψεις το τι προϋπηρξε επειδη απλα δεν σου κανει ο ηχος του.
Εννοειται οτι ο καθενας εχει τη δικη του κωλοτρυπιδα.Το “δεν το κατανοεις” ειναι η εντυπωση που μου δημιουργει ενας οπαδος του ηχου των 80s (τα οποια και γουσταρω,εννοειται) με την ορθη-κοφτη λογικη "πεπαλαιωμενος ηχος = οχι μεταλ"
Αυτο που δεν καταλαβαινω…ειναι (ακομη και στις 3 σειρες που μου γραφεις) το [I]“μεταλ των 70ς οπως λες”[/I] που μου αμολας.
Δηλαδη,για να εχουμε και καλο ρωτημα, υπαρχει κοσμος που θεωρει οτι μεταλ δεν υπηρξε σε αυτη τη δεκαετια?
ξερουμε εκ των προτερων οτι δεν παιζει να βγει σαφες συμπερασμα.
Ειναι κουβεντα για το μιετσαλ…και αυτες,οπως και οι γηπεδικες, τεινουν να καταληγουν σε καταστασεις σουρεαλ. 
Οσο αφορα το θεμα “καταταξης”…
Ρε παιδια, εφοσον μιλαμε για τα 70s [B][U]εννοειται [/U][/B] οτι μπορει να υπαρξουν ενστασεις.
Αλλα μη το κανουμε και θεμα!
Μιλαμε για μπαντες που λιγο-πολυ ειναι καθολικα αποδεκτες ως οι ιδρυτικες του ειδους.Μη τρελλαθουμε κιολας που θα βγαλουμε “ροκ”, μπαντες σαν τους Σαμπαθ και τους Πριστ.
Δηλαδη, οι ΙΔΙΕΣ οι μπαντες του 80 τι ηταν?αυτοδημιουργητες?
Πατησανε σε καποιες βασεις.
Τωρα αν το θεμα παραγωγη/παραμορφωση ειναι για καποιους ο μονος λογος να πεις οτι μια μπαντα ειναι μεταλ…τοτε οκ.
κολοκυθοπιπα.
…και ανταποδιδω!!!
Ουσιαστικα,εγω προσωπικα πεφτω σε “παγιδα” μονος μου,μιας και οι λεγομενες ιδρυτικες μπαντες στις οποιες αναφερομαι, ειχαν απλα πιο βαρυ ηχο σε συγκριση με τα δρωμενα της εποχης τους.
Κατα βαση, η νοοτροπια τους σε συγκριση με τις πιο “καθαρες ροκ” παρεκκλινε ελαφρα.
Και παλι ομως, το οτι ο [U][B]ηχος[/B][/U] εξελιχθηκε στο 80 ή το 90 και το οτι συμβαινει ακομη, δε μπορει να “διαγραψει” το ποτε εγινε αρχικα.
Τελικα ολοι το ιδιο εκαναν και κανουν.
Το ποιος τελικα το κανει πιο “αποδεκτο” στις προτιμησεις του Χ ακροατη, δεν ειναι απαραιτητα και ο πρωτοπορος.
ε?
εδιτ.
Εν ολιγοις, οι ροκαδες γινανε Χιππυδες…οι χιππυδες εγιναν μαστουρια με παραμορφωση, τα μαστουρια με παραμορφωση εγιναν νευρωτικοι δερματοντυμενοι με καλυτερο ηχο και πιο μεγαλα συναυλιακα σετ (και απλυτοι για να ειναι τρου στις ριζες) ενω αυτοι με τη σειρα τους εγιναν καζουαλ απλυτοι με μικροτερα σετ αλλα ακομη πιο βαρυ ηχο…ΚΟΚ
τα ειπες ολα
Προφανως και οι μπαντες του 80 δεν ηταν αυτοδημιουργητες. Αυτο ομως δε σημαινει οτι οπι μπαντες των 70ς ηταν ‘‘heavy metal’’ by default. Με την ιδια λογικη αλλωστε, θα επρεπε να θεωρουνται οι Cream και οι Blue Cheer heavy metal μπαντες γιατι επηρεασαν τους Sabbath, ο Hendrix γιατι επηρεασε τους Cream κοκ. Καθαρος φαυλος κυκλος.
Noμιζω μαλιστα οτι αν παρουμε μια προς μια τις 70ς μπαντες που προσπαθουμε με το ζορι να κατηγοριοποιησουμε ως heavy metal, καμια απο αυτες δε θα δεχθει τον ορο. Καμια ομως. Κι αυτο δε θα επρεπε να σημαινει τπτ ετσι κι αλλιως, εκτος αν πχ οι Motorhead γαμανε λιγοτερο επειδη αυτοαποκαλουνται βρωμικο rock 'n Roll συγκροτημα και οχι heavy metal.
Ηeavy metal σαν ταμπελα καθαρα ειναι αυτο που οριστικε στα 80ς απο Accept, Priest, Dio, Maiden. Προφανως κι επηρεαστηκε απο αυτα που παιζαν στα 70ς, κατι επρεπε να ειχαν ακουσει ριν πιασουν τις κιθαρες οι ανθρωποι, προσωπικα πιστευω επισης ομως οτι τα 2 ηχοτοπια ειναι σαφως διαχωρισμενα μεταξυ τους.
Και για να πω την αληθεια, μια και η κουβεντα εστιαζει στους Σαμπαθ, δεν βλεπω και πολλε επιροες απο Σαμπαθ στο κλασσικο 80ς metal
ΝWOBHM :!:
MC5
Mountain
Zeppelin
Cream
Hendrix
Cheer
Purple
Sabbath
Ποιος απο αυτους δεν ηταν χιππης?
Γιατι συμφωνα με ανθρωπολογους (ναι εκει εχει φτασει η φαση!) ολοι αυτοι ειναι μερος της εναρξης.
και κακα τα ψεμματα.
Με τη “εννοια” Μεταλ, ολοι τους μεταλλαδες ηταν.
Απλα σε αλλη εποχη.
Απλα στα 80’s (με προφανη επιδραση απο το Punk του 70’s και φυσικα τους Motorhead) το heavy metal πηρε αντι-hippie μορφη
καλα…αυτο εννοειται…
απλα τωρα, μετα απο ολες τις φασεις που εχουν παιξει σε αυτο το ειδος, δεν υπαρχουν και τοσες ενστασεις πλεον.
Αληθεια,ΠΟΣΟ off topic ειμαστε?
Νταξει πολυ ωραια κουβεντα γινεται!!!
Αν ορισουμε heavy metal αυτο που δημιουργηθηκε στα 80’s, προφανως τιποτα δεν μας εμποδιζει να προσκυνουμε τους Sabbath πχ. Οι Judas Priest για παραδειγμα ειχαν μεγαλυργησει απο τα 70’s, αλλα μετα αλλαξανε τον ηχο τους σε πιο metal των 80’s.
Για μενα, δηλαδη, ειναι ξεκαθαρο πως μετα τη δεκαετια του 70, αλλαξανε τα πραγματα στο σκληρο ηχο. Τωρα αν υπηρχε και πριν heavy metal με ολες τις μπαντες που εχουν αναφερθει. Οποτε το μετα, καπως θα πρεπει να οριστει διαφορετικα. Και δεν ηταν μονο μουσικα οι αλλαγες, ηταν και Image, attitude, αντιληψης, ενω και κοινωνικοι παραγοντες πυ παιζουν παντα ρολο στη μουσικη. Παραδειγμα το NWOBHM, μεσα στο πολιτικο πλαισιο της Αγγλιας με τη Θατσερ
Και κάπου εδώ να πεταχτώ κι εγώ σαν την πούτσα και να πω ότι γενικά πάντα μ’ άρεσε να ορίζω ως μέταλ πράγματα που οι περισσότεροι θα διαφωνούσαν ότι είναι. Δεν ξέρω αν μου το επιτρέπει ο φίλος Δαβίδιαν, αλλά για μένα όχι μόνο δεν ισχύει αυτή η… δεν ξέρω καν πώς να την πω, ότι λίγο πολύ το μέταλ ξεκίνησε κάπου εκεί στις αρχές των 80΄ς, όχι μόνο δεν ισχύει το και καλά πιο μετριοπαθές που λένε επίσης πολλοί ότι ο πρώτος μέταλ δίσκος είναι το Sad Wings of Destiny των Priest εν έτει 1976 (αν είναι δυνατόν), όχι μόνο, τελικά, οι Sabbath ήταν 100% ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΜΕΤΑΛ, αλλά αυτοί και οι Priest δεν ήταν μόνοι τους :!: Έχω την ανωμαλία (των αυτιών) να “ακούω” μέταλ και στους Zeppelin, και στους Purple, ακόμα και στους Cream, τον Jimi, fuck! Ακόμα και οι Beatles είχαν μέταλ κομμάτι. Το Helter Skelter. Καραμέταλ ήταν επίσης το Sunshine of your Love των Cream. To heavy metal riffing γεννήθηκε με το Communication Breakdown των Zeppelin και οι σπόροι του doom, για να μην πω όλων αυτών των περίεργων sludge/drone/post που ακούτε πολλοί σήμερα, υπάρχουν στο Dazed and Confused και το How Many More Times. Πολλές μέταλ μπάντες των 80’ς δεν ήταν ποτέ τόσο σκληρές και ΜΕΤΑΛ όσο οι αφανείς ήρωες των late 60’s/early 70’s, όπως οι Bang!, Sir Lord Baltimore, Dust κτλ. Βέβαια, δεν είμαι τρελός, δε θα σου βγάλω μέταλ ό,τι είχε τότε ηλεκτρικές κιθάρες. Αλλά μέταλ δεν ήταν μόνο οι Priest, ούτε μόνο οι Sabbath. Ήταν και οι Zeppelin/Purple όπως είπα, ήταν οι Rainbow, ήταν οι Thin Lizzy (όποιος διαφωνεί, ας ξανακούσει μία κομμάτια όπως το Bad Reputation ή το “πιο-μέταλ-πεθαίνεις” Βοogie Woogie Dance), οι UFO, οι Scorpions, οι Budgie…
Ναι μωρέ, κουζουλός είμαι. Και σεβεντιζικός μέχρι θανάτου. Ρε ΜΟΥΝΙΑ. <3 <3 <3
Εισαι ωραιος και συμφωνω λεξη προς λεξη…
Και γουσταρω που αναφερθηκαν και ονοματα οπως Sir Lord Baltimore και Dust(αυτο το ριφφ απ το from a dry camel…)και αλλοι που αν αρχισουμε την παραθεση ονοματων δε θα τελειωσουμε ουτε αυριο…Kαι τεσπα,αν το προβλημα ειναι ο ηχος,δεν νομιζω οτι καποιος που γουσταρει Manilla Road,Bathory και Warlord πχ εχει θεμα με το να γουσταρει τις παραγωγες των 70’ς.Μιλαμε για τρισχειροτερες ηχητικες καταστασεις και παρολα αυτα κλασικες…
Fixed :!: