Το endorama έχει φάει ένα θαψιματάκι γενικά αλλά είναι καλό άλμπουμ. Το καλύτερος τους με την καμία βέβαια αλλά ένα καλό άλμπουμ σίγουρα
Το σβησα γιατι συνειδητοποιησα οτι παρολο που πολλοι Σαβατατζαδες το θεωρουν απο τα χειροτερα, και παλι λενε οτι γαμαει. Υποτιμημενο πολυ γενικα, κι εμενα το αγαπημενο μου ειναι.
Το Endorama αν ρωτησετε μεταλλαδες πανω απο 30 χρονων θα σας πουν οτι ειναι η ντροπη των Kreator. Εγω το θεωρω το καλυτερο, αν και εχουν πολλα καλα.
Επισης μιας και ειπατε για Brucara, ακομα και το Skunkworks το θεωρω δισκαρα. Εννοεται Balls To Picasso επισης.
virtual xi και γαμω τα αλμπουμ
μαλλον μαρεσει γιατι απαυτο αρχισα να ακουω μεταλ
Don?t you think I?m a saviour
Don?t you think I could save you
Don?t you think I could save your life…
x 250
Μόνο ένα άλμπουμ υπάρχει για το θρεντ.
Θεωρήθηκε ο 2ος χειρότερος ροκ δίσκος έβερ από κάποιο review,και γενικά έχει πατώσει κριτικά,αλλά για μένα είναι ιδιοφυής.Είναι πιθανότατα ο καθημερινός ήχος μιας εξωγήινης φύσης.Είναι πιθανότατα το proto-industrial.
Είναι σίγουρα αξεπέραστα πειραματικό στα μάτια μου.
Θυμαμαι οτι οταν ειχε βγει ,ειχε φαει θαψιματακι λογω της συμμετοχης ,σε μια συνθεση(You Not Me ),του Desmond Child και ισως λογω πιο χαλαρου στυλ,αλλα εγω το θεωρουσα παντα πολυ καλο δισκο.
Και φυσικα το κατωθι που ειναι λατρεια για μενα και για παρα πολυ κοσμο πλεον,καθως οταν ειχε βγει ειχα παρει τις χειροτερες των κριτικων και ηταν ουσιαστικα η αιτια να διαλυθει το group.ΔΙΣΚΑΡΑ με ολα ΚΕΦΑΛΑΙΑ!!!
Οι περοσσοτεροι θαβουν το Dark Matter Dimensions των Scar Symmetry αλλα εγω το θεωρω αρκετα γαματο.
Κάπου θα έχει αναφερθεί αλλά δεν πειράζει:
Πάταει κάτω εύκολα οτιδήποτε έκαναν από το “Hell Bent…” και μετά, άντε “British Steel” και “Defenders…” εξαιρουμένων.
Ε όχι και πατάτα το FII!!! Ντάξει, έχει αυτό και κάνα δυο άλλα προβληματικά, αλλά είναι άξιο!
Το τραβάς ρε. Αλλά ναι, κι εγώ το προτιμώ απέναντι σε πολλά άλλα Πριστ(ας πούμε όλα τα μη αριστουργήματα-thank God που λείπει ο Γράκχος)
Ποια εννοείς “πολλά”?
Mόνο “άμπαλοι” μπορεί να θεωρούν πατάτες τα Come taste και Rocka Rolla!
Οχι και πατατα το Rocka Rolla ρε!
Ε είπαμε, όσα κατά την γνώμη μου δεν θεωρώ αριστουργήματα(π.χ. από 70’s των Sin After Sin και Killing Machine κι από 80’s των ας πούμε πιο μέτριων). Ο συγκεκριμένος δίσκος βέβαια έχει και έντονη συναισθηματική αξία για μένα, όντας από τους πρώτους δίσκους που άκουσα ολόκληρους.
Στασου λιγο. Το killing machine ΔΕΝ ειναι αριστουργημα;
Προφανώς κατά την δική μου γνώμη όχι. Το θεωρώ μια συλλογή από φοβερά τραγούδια(φοβερά όμως) που όμως νιώθω σαν κάτι να του λείπει για να θεωρηθεί αριστούργημα. Ίσως να φταίει και το Unleashed λίγο γι’ αυτό, με την έννοια ότι κάθε τραγούδι που υπάρχει και στα δύο το προτιμώ σαφώς στο “live” (:p) με αποτέλεσμα να νιώθω ότι χάνει ο δίσκος.
είσαι μεγάλος μπαχαλάκιας…
ενώ το rockarolla είναι ότι πιο ολοκληρωμένο κάνανε ποτε ε? 
το θέμα μαυτό δεν είναι να το πεις πατάτα (δε ξέρω από που προέκυψε αυτό και το βάζετε σαυτό το thread) αλλά ότι η εξέλιξη της μπάντας στη συνέχεια ήταν απίστευτη με αποτέλεσμα απλά να είναι λιγότερο αγαπημένος δίσκος…
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να θεωρείς κάτι πατάτα ολκής και να το λατρεύεις. Μιλάμε για παράνοια…
Είναι σαν να λες ότι θα ψηφίσεις ΠαΣοΚ/ΝΔ για να μας σώσουν από το μνημόνιο…
Ρεε το Ρόκα Ρόλλα δεν είναι πατάτα!!!
Οκ,βασικά για κάποιον έχει συνδεθεί με τον τυπικό Πρηστ ήχο και γενικά ακούει τέτοια πράγματα,το καταλαβαίνω
Πατάτα δεν το λες, απλά είναι πολύ παραγνωρισμένο άλμπουμ από τους φανς.
Σε αυτό παίζει ρόλο και το συγκρότημα βέβαια που το είχε ανέκαθεν κλασμένο και δεν έπαιζε τίποτα από αυτό.
Έχει πολύ αξιόλογα κομμάτια μέσα (βασικά και μόνο το επικό Run of the Mill να ακούσεις φτάνει…).
Η μπάντα είναι άγουρη ακόμη και ψάχνεται ηχητικά.
Η διάθεσή να ξεφύγουν από το '70s rock και να βάλουν μερικά “κιλά” στον ήχο τους αχνοφαίνεται από τα γαμάτα, ΧΕΒΥ ριφάκια.
Αυτό το Winter Retreat να μην είχε μόνο…(τρώει skip κάθε φορά)
Από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα και ο πρώτος Priest.