Καλά για τον ΠΑΟΚ το αφήνω γιατί δεν κολλάει πουθενά. Για τους ΑC/DC δε νομίζω να έγραψα πουθενά ότι λατρεύω το Black Ιce για παράδειγμα… (το οποίο επίσης δεν θεωρείται πατάτα άλμπουμ από τους περισσότερους)
Μάλλον αναφέρεται στους AC/DC των 80’s που για τους περισσότερους ήταν (στην καλύτερη των περιπτώσεων) μέτριοι… Για μένα επιεικώς απαράδεκτοι για τα standards τους - παρότι γενικώς τους λατρεύω. 
μμμμ… λοιπόν.
Είχαμε μια συζήτηση επί αυτού με τον Άνγκμαρ πριν καιρό, σχετικά με τις κλασικές μπάντες που “βγάζουν συνεχώς τον ίδιο δίσκο”. Είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι άν δεν είσαι φανμπόης, θα γουστάρεις στάνταρ τα υπερκλάσικ τους, και το δίσκο με τον οποίο τους γνώρισες.
Υπό αυτό το πρίσμα, από μη-κλάσικς δλδ, γουστάρω τέζα τα Ballbraker από AC/DC και Bastards από Motorhead.
Δεν ξέρω αν θεωρούνται πατάτες, σίγουρα πάντως δεν είναι άλμπουμς που θα μνημονεύονται αιώνια, αλλά εγώ μ’αυτά τα δυο τους γνώρισα και τα λατρεύω.
Συμφωνώ με τον Χαγιάτε (καταραμένε παππού!) για τους ΑC/DC. Αν δεν είσαι τρελός μαζί τους, δεν σε ξετρελαίνουν, πέραν των κλασσικών δίσκων. Διαφωνώ ωστόσο για τους Μotorhead. Μπορεί ο Lemmy να έχει γράψει την μπασογραμμή του Ace of Spades σε 5-6 τραγούδια, αλλά όλα τα άλμπουμ τους σχεδόν είναι κάβλα. Το Bastards δεν αποτελεί εξαίρεση. Οκ, ίσως να είναι φανμποϊστικο αυτό που λέω, αλλό το πιστεύω.
Motorhead = Ατελείωτη γκάβλα.
Έντιτ: Ώπα, με τον Καμπαμαρού εννοούσα ότι συμφωνώ.
ETSI!
Paradise lost- paradise lost. για μένα άνετα στα 5 καλύτερά τους, για πολλούς πολύ ποπ…#-o[-X
Βασικά εγώ θα έλεγα για το Host. Δεν το λατρεύω αλλά μου αρέσει και λατρεύω ορισμένα κομμάτια όπως το Made the Same
Δεν ξερω αν ειναι απο τα καλυτερα τους (γιατι δεν τα’χω ακουσει ολα) αλλα μ’αρεσει.:oops:
Κι εγώ θα έλεγα το Host…πολύ διαφορετικό έφαγε πολύ κράξιμο όχι όμως για την δεδομένη ποιότητα των κομματιών αλλά για το ύφος. ΟΚ κι εγώ τους προτιμώ στα πιο χεβυ τους αλλά το Host παραμένει δισκάρα!
Σιγα που ειναι πατατες …αφου μ’ αρεσουν. 8)
ΕΥΚΟΛΟ…
ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ-ΠΑΤΑΤΕΣ
Pain of Salvation - Entropia.
Τωρα δεν ξερω κατα ποσο μπορει να θεωρειται πατατα αλλα εχω ακουσει πολλους να το θαβουν. Εμενα μου αρεσε πολυ, ισως και γι’αυτο που ελεγε ο Bleedin πιο πριν οτι ειναι ο πρωτος δισκος τους που ακουσα και μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση τοτε.
Ήταν το 1ο που άκουσα από Pain of Salvation και αν και περίεργο μου άρεσε κι εμένα πολύ!
όποιος είπε πατάτα το εντρόπια, να του καεί το στέρεο.
Aπο που κι ως που πατατα:-k επειδη δεν ειναι ο ΘΕΟΣ Slash:bow: μεσα? ή επειδη δεν πουλησε καμια 20ρια εκατομμυρια?#-o Τους ειδαμε και τους VR με τον -θελω να γινω AXL- Weiland…Mε την ιδια λογικη ειναι πατατα και το Stormbringer(ΔΙΣΚΑΡΑ) επειδη δεν συμμετεχει ο Gillan.[-X
Queen - “The Cosmos Rocks” - Ίσως ο δίσκος που άκουσα περισσότερες φορές πέρυσι, αλλά έφαγε τρελό θάψιμο γενικά.
Inxs - “Switch” - Είχαν φάει θάψιμο επειδή είναι χωρίς τον Hutchence, αλλά ο δίσκος είναι εκπληκτικός.
Deep Purple - Όλα της περιόδου Morse έχουν φανατικούς Μπλακμορικούς εχθρούς, αλλά εγώ τα αγαπάω όλα και κυρίως το “Purpendicular”, το οποίο θεωρώ πως είναι γενικά το καλύτερό τους (ω ναι!)
Αυτά μου ήρθαν με την πρώτη 
Ο Gillan αναφερόταν στη μίξη του δίσκου.
ναι αλλα για 13 χρόνια αναμονής…δεν…
Μια χαρά και με το παραπάνω είναι το αλμπουμάκι, και παίζει και 3μιση ώρες και βουλώνει στόματα.
κοίτα αν κυκλοφορούσε κάτω απο διαφορετικό όνομα ίσως να το έπερνα με αλλο μάτι
αλλα οχι δεν είναι άσχημο γενικός.Το this i love κατα την γνώμη μου είναι απο τις καλύτερες μπαλάντες που έχω ακούσει στην ζωή μου.Αλλα για 13 χρόνια αναμονής περίμενα κάτι καλύτερο
:lol::lol::lol: που το άκουσες αυτό ρε? Οι περισσότεροι που έχουν ακούσει δισκογραφία ολόκληρη από Pain Of Salvation και όχι μόνο τα 00s το έχουν άνετα στα 3 καλύτερα τους. Θυμάμαι μάλιστα που κάποιοι που είχαν είχαν εντυπωσιαστεί από το One Hour μετά ακούσαν αυτό μην περιμένοντας να είναι τόσο καλό και τελικά καταλήξαν να ξενερώσουν με το One hour.