Ena exw na pw egw paidia sidiropoulos, xasma kai ANORIMOI. oi teleutaioi an eidika eixan pio sobarus stixous tha htan oti kalytero yparxei sto ellhniko rock kai metal:band: etsi???
Γκρχχχμμμμμμμμχμχμχμ…Ημαρτον
kiratzos με γλίτωσες από τον κόπο να γράψω το ίδιο.
Οι Ανώριμοι είναι επιεικώς για τον πέο!
Σήμερα έφαγα φλασιά και κόλλησα με Παζλ:!:
ΟΙ ΑΝΩΡΙΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ!!!
Antidrash
Genia Tou Xaous
Manowar
Panx Romana
Papakostadinou
Pyx Lax
Katsimixaioi
???
ΣΩΣΤΟΣΣΣ!!! Ειδικά Γενιά Του Χάους απίστευτοι…
+1
Το μνμ που θελαμε να καταχωρησουμε ηταν πολυ μικρο!
+άπειρον.
Κλειδώστε το.
Έχει καμιά ψυχή το “πειραγμένη ματιά” από Παζλ? Έχω οργώσει το νετ και δε το βρήκα πουθενά…
δώς μου 5 λεπτά…
Θεούλης!
Θενκς αρχηγέ!!
παλιό αλλά καλό:
Κοιτούσα τις προάλλες τον ουρανό και νόμιζα πως είδα κάτι ΤΡΥΠΕΣ εκεί ψηλά…Και όντως υπήρχαν…Κοιτώντας πιο πέρα όμως, κατάλαβα ότι κάποιες ήταν απλά ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ με ένα ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΙΤΡΙΝΟ μέσα τους… Και δυστυχώς όλοι φαινόντουσαν ΕΚΤΟΣ ΜΑΧΗΣ.
Το έτος 2002GR πρέπει να ήταν η χρονιά με τους περισσότερους ΑΠΟΝΤΕΣ από την ΕΛΛΗΝΙΣΤΑΝ σκηνή. Και είχαμε πάρει ως DE FACTO ότι το ΚΕΝΟ στα ηχεία και τις καρδιές μας είναι το ΚΑΡΜΑ της ελληνικής μουσικής. Ότι είμαστε ΕΙΛΩΤΕΣ της ξενομανίας, όχι από ανάγκη, όχι από την ΚΑΘΟΔΟ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ αλλά από την επιλογή μιας ΥΠΟΓΕΙΑΣ ΤΡΟΧΙΑΣ. Σαν κάποιος να μας έκανε ένα MAGIC DE SPELL και είμαστε ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ να ζούμε σε μιας ΣΚΙΑΣ το ΦΩΣ.
Οι Έλληνες ροκάδες, ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ από τα δισκάδικα και τα FM, μπορεί να απαντηθούν μόνο σε κάποια λίγα ΜΟΝΙΤΟΡ, τυχερών συλλεκτών και σέρφερ του διαδικτύου. Η μουσική που μας κρατάει ζωντανούς περνάει μια ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΠΟΡΕΙΑ. Οι Έλληνες ως συνήθως ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ, και μετά παριστάνουν τους ΨΟΦΙΟΥΣ ΚΟΡΙΟΥΣ.
Οι ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΙ Έλληνες σαν ΤΣΟΠΑΝΟΙ που χορεύουν RAVE, παριστάνουμε τους ΣΑΜΑΤΙΣΤΑΣ όταν διασκεδάζουμε, αλλά είμαστε ΑΡΝΑΚΙΑ. Οι UNANS ζούμε ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ και με ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ, αλλά νιώθουμε ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΥΓΙΕΙΣ και ευτυχείς. Στην ουσία είμαστε ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ που ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ, οι ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ μας ελέγχουν με την μουσική τους ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ.
Μια μουσική ΧΑΟΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ που εξαπλώθηκε σαν ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ, αλλά δεν είναι παρά ένα ΜΟΝΤΑΖ των ίδιων τετριμμένων στίχων και ρυθμών. Οι ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ της ελληνικής νύχτας είναι αν θα ρίξει περισσότερα ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ από τον διπλανό του. Η ΓΕΝΙΑ του ΧΑΟΥΣ δίπλα σε στίβες από κόκκινα ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΠΕΠΛΑ γαρύφαλλων στα πόδια των σκύλων. Οι περισσότεροι χαρούμενοι τρώνε ΟΝΥΞ και νομίζουν πως λύσανε το ΠΑΖΛ. Μήπως όμως όλα αυτά είναι μια ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ; Μήπως απλά είναι ΚΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ που θα λιώσουν όπως τα χιόνια;
Eμείς πάντως νιώθουμε την κατάντια και ψηνόμαστε σαν ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ. Είμαστε σαν τα ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ ΞΩΤΙΚΑ αυτής της ΜΠΛΕ μουσικής. Και νομίζουμε ότι ζούμε μια άσχημη ΦΑΡΣΑ. Ποιο ΠΛΑΣΜΑ μπορεί να έζησε αληθινές ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ, ακούγοντας ΛΕΥΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ, χωρίς να φοράει ΜΑΣΚΕΣ και να μπορεί να τις ξεχάσει; Νιώθουμε ότι ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ που έχει πολλά ΜΟΤΙΒΟ, που έχει ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, έτσι και όλα τα είδη μουσικής πρέπει να παίζουν.
Εκεί και μόνο, στα ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ της καρδιάς μας που μας δείχνουν ΔΙΑΦΑΝΑ το δρόμο για τα μουσικά ΚΡΙΝΑ, εκεί μόνο τα αυτιά και τα μυαλά μας δεν γίνονται κιμάς. Ευτυχώς που υπάρχουν ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ με ΜΕΝΤΟΡΕΣ της μουσικής που μας κρατάνε εδώ. ΣΧΟΙΝΟΒΑΤΕΣ της ζωής που παίζουν ΕΠΕΙΔΗ γουστάρουν!! Και παίζουν ΑΝΕΥ αποζημίωσης και με ΜΙΚΡΟ απήχηση. Τι και αν είσαι ΑΣΙΜΟΣ, κοντά στα τριάντα(THIRTY DIRTY) και είσαι και LOST BODY. Τι και αν πληρώνεις για να βγάλεις και δίσκο που δεν θα πουλήσει; Δυστυχώς όμως το ΧΑΣΜΑ είναι μεγάλο! Από τα συγκροτήματα, τα ελαφρώς γνωστά δεν είναι πάνω από 15 ενώ είναι πάνω από 50 που αξίζουν πολλά. Όσο όμως και να το θέλεις, δεν μπορείς να καταφέρεις ΟΛΕΘΡΙΟ ΡΗΓΜΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ στην PANX ROMANA/ANGLOSAXONA, μόνο με ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΝΗΣΗ πρέπει με ΕΝΔΕΛΕΧΙΑ να ορθώνει την ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ μας πιο έξυπνα. Το ΣΤΙΓΜΑ του '80 και του '90, η στροφή προς το κοινόβιο, μας έκανε ΧΡΟΝΟΦΥΓΑΔΕΣ.
Μια ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ και ένας μαχητής, ξεκίνησε πάλι(έστω και στο παρά ΠΕΝΤΕ) κάπου εκεί στις ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ… Όλοι εμείς οι ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ πειρατές, ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ της σκηνής, παρέα με τους ακροατές αλλά κυρίως τους καλλιτέχνες που γράφουν θησαυρούς, τραγουδήσαμε δυνατά παρέα με το ΔΙΟΝΥΣΟ και πάλι το ΕΝΟΧΟ ΛΑ της εναλλακτικής σκηνής. Αυτό που πάντοτε είχαμε στο ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ μας.
Ανάβουμε λοιπόν ξανά τα ΦΩΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ και ξεκινάμε να πάρουμε την ΡΕΒΑΝΣ, ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ με ΡΙΦΙΦΙ! Και θα μας βρούνε όλους μπροστά τους με ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ. Εμείς VERSUS εκείνων. Και θα 'ναι όλοι μαζί μας, από τους ΑΧΑΙΟΥΣ και το ΠΛΟΚΑΜΙ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ έως και τον ΚΟΥΡΕΑ μαζί με τους ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ του. Και τότε θα τυλίξουμε τους σκύλους με ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ, θα τους στειρώσουμε και θα τους δώσουμε στον μπόγια. Και τότε τα ΦΩΤΑ ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ ίσως ξανανάψουν…
Το Ροκ θέλει μαζί και ροκανίδια ε;… Μια “αποθήκη με ξύλο” λοιπόν… Χμμμμ, μήπως ο ποιητής εννοεί ένα Wood Stock αλά Ελληνικά;… Μόνο που η δική μας “αποθήκη ξύλου”, θα έχει τους δικούς μας μόνο ΤΕΡΜΙΤΕΣ.
Ένα όνειρο ζωής; Μια πολυήμερη συναυλία-φεστιβάλ Ροκ τύπου Woodstock, κάπου κοντά στην Αττική με όσους περισσότερους από τους δικούς μας γίνεται! Κατά προτίμηση κάπου που υπάρχει ΑΜΜΟΣ και να έχει ΦΥΚΙΑ… Με τα “δικά μας παιδιά”, επειδή έτσι μας αρέσει…
:lol: Ε ρε κατι μπαντες που υπηρχαν καποτε κ με περιεργα ονοματα… μαυρη μαγιονεζα,ψοφιοι κοριοι etc
Ακουσα πριν λιγο μετα απο κατι χρονια το Επιστροφη στη φυση απο κοριους και το μεντορες απο μαγιονεζα…:lol:
Για θυμηθητε λιγο http://www.youtube.com/watch?v=qRCbz4sob7k&feature=related :lol:
Τι απεγιναν αυτες οι μπαντες ποιος ξερει…
Εναν θεοτοκατο που τον διαφημιζε το αλτερ η το σταρ παλια και ειχε βγαλει ενα κομματι Θα χαθω η καπως ετσι,που το ειχαν βαλει σε μια σειρα σαν soundtrack,τον θυμαται κανεις?:lol: #-o
Αληθεια,ακουει ακομα κανενας ελληνικο ροκ?:-k Ποτε ηταν η τελευταια φορα που βαλατε να ακουσετε κατι?
Καλα ε…ΘΕΟΣ!!!:thumbup:
ευχαριστούμε αρχηγέ να σαι καλά
άρε κάτι χρόνια που πέρασαν γιατι???
bump
[FONT=“Arial Black”]
[CENTER][SIZE=“3”]Άνευ[/SIZE][/FONT]
[/CENTER]
Πέτρος Βασιλείου - κιθάρα
Ηλίας Δοξάκης - πλήκτρα
Κωστής Βήχος - μπάσο
Παύλος Ιωαννίδης - τύμπανα
Κωνσταντίνος Λιάκος - φωνή
Ειχα ορεξη αποψε κι ειπα να ξεθαψω κατι που χω ν’ ακουσω χρονια. Τ’ αποπανω παλικαρια βγαλαν ενα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ δίσκιο ελληνόφωνου rock το '99 και μετα απο καποιο καιρο μην ειδατε τον Παναη. Ουτε λαιβ τους δλδ δεν ετυχε να πετυχω. Απ τις τελευταιες πολυ καλες δουλειες που ετυχε να βγουν στο χωρο, αν το πετυχετε τσεκαρετε.
Edit: Οκ, το ξανακουω τωρα και πσοφαω. Καποια πραματα δε τα σβηνει ο χρονος. 
^^^^^^Συγκρότημα φάντασμα το αποπάνω. Βασικα ούτε που ήξερα ότι είχαν βγάλει δίσκο. Αλλά θυμάμαι που άκουγα το “Δεν Φτάνει Μια Ζωή” από κάποιον σταθμό στην Πάτρα.
Λοιπόν:
Ελληνικό ροκ Division 1:
Διονύσης Σαββόπουλος, Τζίμης Πανούσης, Παύλος Σιδηρόπουλος, Τρύπες, Γιάννης Αγγελάκας, Ξύλινα Σπαθιά, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου (για μένα και οι τρεις τελευταίοι είναι ροκ).
Ελληνικό ροκ Division 2:
Διάφανα Κρίνα, Panx Romana, Ενδελέχεια, Μωρά στην φωτιά
Οτιδήποτε άλλο έχω υπάρχει από ελληνικό ροκ είτε δεν το έχω ακούσει είτε το έχω ακούσει και το θεωρώ αίσχος (ειδικά το δεύτερο).