Δες και το ‘‘MR73’’ του ιδιου σκηνοθετη παλι με Daniel Auteuil.
Δες αποψη μου λιγο πιο πανω…
Πιο εσωτερικο και σκοτεινο αυτο…

Αν είναι δυνατόν ! Αν σου πω ότι δεν το είδα καν το πάνω ποστ ? Κοίτα σύμπτωση ! #-o

Καλή φάση, ψήθηκα με αυτά που γράφεις. Θα το δω κι αυτό.

[B][U]Cleo de 5 a 7 (Agnes Varda)[/U][/B]

Η ζωή της Cleo απ’ τις 5 ως τις 7… Η Αgnes Varda, μια απ’ τις εκφραστές του γαλλικού νέου κύματος , μας δίνει μια εικόνα απ’ τη ζωή μιας “barbie” όταν αυτή υποψιάζεται πως μπορεί να είναι βαριά άρρωστη. Συμβολικές αναφορές (καθρέφτες , ρολόγια) , παιχνιδίσματα με το χρόνο (πως αντιλαμβανόμαστε το πέρασμα του χρόνου, ανάλογα με την ψυχολογία μας), κριτική στον - εγκλωβισμένο στην εικόνα του - σύγχρονο άνθρωπο και πάνω απ’ όλα ο ρόλος του θανάτου στη ζωή μας …

[B][U]Du Rififi Chez Les Hommes (Jules Dassin)[/U][/B]

H πιο γνωστή ταινία του Jules Dassin (δεν έχω δει και άλλη, είναι η αλήθεια… Με Μελίνα κλπ)…Κλασσικό φιλμ-νουάρ , με παλιόφατσες , γυναίκες , αστυνομία , ληστεία , σκοτάδι, υπόκοσμο κλπ κλπ… Από κει και πέρα όμως αναλαμβάνει ο Dassin, να δώσει πνοή στο έργο… Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του αδυναμίες και ιδιαιτερότητες, οι οποίες βοηθούν είτε καταδικάζουν το σχέδιο τους … Επίσης , δομεί αριστοτεχνικά το εργό, ώστε πιάνεις τον εαυτό σου, να αγχώνεται για πολλά επιμέρους θέματα… Ομορφιά δηλαδή… Δείτε το… Θα τα πει και ο jiopas…

O Jiopas εχει πει πολλακις οτι προκειται για το καλυτερο μη αμερικανικο-film noir τουλαχιστον.
Τελειο απο ολες τις αποψεις!!!

Κατα την αποψη μου βεβαια…

‘’[B]De Rouille Et D’os[/B]’’(2012) του [B]Jacques Audiard[/B]

Kατα την προσωπικη μου αποψη ο [B]Jacques Audiard[/B] ειναι ο κορυφαιος Γαλλος σκηνοθετης της τελευταιας 20ετιας.Εχοντας δει ολες του σχεδον τις ταινιες,μπορω να το πω αυτο με βεβαιοτητα.Κατ’επεκταση περιμενα πως και πως την τελευταια του προσπαθεια.Δεν μπορω να πω ομως οτι ενθουσιαστηκα.Δεν ειναι κακη η ταινια,απλα ειναι αργη,μεγαλη σε διαρκεια και καπως υποτονικη.Απο την αλλη ειναι δυνατη συναισθηματικα ,οπως καθε εργο του [B]Audiard[/B],σκληρη κι ωμη φυσικα,στοιχεια που διακρινουν το συνολικο του εργο και με ακραια κορυφωση,αν κα εκβιαστικη για μενα.
Ανεργος πατερας ενος παιδιου,ψαχνεται απο εδω κι απο εκει και καταληγει φιλοξενουμενος της αδερφης του.Απο την αλλη νεαρη εκπαιδευτρια φαλαινων,τον γνωριζει σε ενα bar,παθαινει ενα μοιραιο ατυχημα στη δουλεια της που την αφηνει παραλυτη και συνδεεται ερωτικα μαζι του με μια περιεργη σχεση,γεματη.
Και οι δυο ηρωες αναζητουν μια θεση στην κοινωνια,μια ευκαιρια στη ζωη και την προσωπικη τους ελευθερια.Ομως οπως ανεφερα και πιο πανω η ταινια καπου αργει να εκτιναχθει,κανοντας μικρες ‘‘κοιλιτσες’’.
Η [B]Marion Cotillard [/B]ειναι πολυ καλη ως παραλυτη πρωην εκπαιδευτρια κι αποτυπωνει πειστικα ολη την λαχταρα για ζωη απο τη μια,την απογοητευση και το κομπλεξ απο την αλλη,ενω ο και ο νεαρος [B]Matthias Schoenaerts[/B] υποδυεται απλα κι ουσιαστικα εναν απλο ,καθημερινο,καπως αφελη ηρωα του περιθωριου που πασχιζει να αρπαξει κατι απο τη ζωη.
Ξαναλεω πως ειναι καλη ταινια,απλα μου αρεσε λιγοτερο απο τις προηγουμενες του τις οποιες και θεωρω αξεπεραστες(’’[B]Sur Mes Levres[/B]’’,’’[B]De Battre Mon Coeur S’est Arrete[/B]’’,’’[B]Un Prophete[/B]’’).

‘’[B]Nada[/B]’’(1974) του [B]Claude Chabrol[/B]

1)O [B]Chabro[/B]l μαζι με τον [B]Truffaut [/B]ειναι οι δυο αγαπημενοι μου [B]Γαλλο[/B]ι σκηνοθετες.
2)Λατρευω [B]Fabio Testi[/B],κυριως λογω spaghetti western και piliziotteschi,οποτε ημουν εξαιρετικα θετικα κειμενος για την ταινια.
3)Εχω διαβασει δυο βιβλια του [B]Γαλλου[/B] συγγραφεα,[B]Jean-Patrick Manchette[/B] στου οποιου το ομωνυμο βιβλιο ειναι βασισμενη η ταινια,οποτε ηξερα τι να περιμενω…
Αυτες ηταν οι προσδοκιες μου και η τεκμηριωση τους…
Παμε τωρα να σας πω τι ειδα τελικα…

Ειδα ενα σφιχτο,γεροδεμενο πολιτικο thriller στο οποιο μια τρομοκρατικη οργανωση με την επωνυμια NADA απαγαγει τον Αμερικανο Πρεσβυ και ζητα απο το κρατος λυτρα…
Η ταινια ενταγμενη σε ενα εκρυθμο και πολιτικα αναταραγμενο χρονικο περιβαλλον,στα μεσα δλδ της δεκαετιας του 1970 οπου οι πολιτικες ανακαταξεις και οι επαναστασεις ηταν πολυ διαδεδομενες οπως και οι πολιτικες απαγωγες,αντανακλα πολυ καλα το γενικοτερο κλιμα.
Χωρις να ειναι η καλυτερη απο τις πραγματικα παρα πολλες ταινιες του [B]Γαλλου[/B] ,ειναι τιμια,αξιοπρεπεστατη και πολυ καλογυρισμενη με προεξεχοντα οπως ειπα τον σκληρο και πολυ τυπα ,[B]Fabio Testi [/B]που προσωπικα γουσταρω παρα πολυ…
Κλασσικο a la ?70?s πολιτικο δραμα με αριστεριστικους διαλογους,τρομοκρατια,[B]Ευρωπη[/B] στα πανω της και αρκετη δραση προς το τελος οπου γινεται πραγματικα μακελειο και στιγματιζεται η αδικαιολογητη χρηση βιας απο τους μπατσους που απλα βαρανε στο ψαχνο χωρις να ξερουν το γιατι…
Safe bet η ταινια…

‘’[B]L’Alpagueur[/B]’’(1976) του [B]Philippe Labro[/B]

Το ‘’[B]L’Alpagueur[/B]’’ ειναι η δευτερη συνεργασια αναμεσα στον [B]Belmondo[/B] και τον σκηνοθετη/δημοσιογραφο [B]Philippe Labro[/B].Σε αυτην την ταινια ο [B]Γαλλος[/B] action hero υποδυεται εναν συγχρονο κυνηγο κεφαλων του οποιου οι μεθοδοι ειναι πιο σκληρες απο αυτες της αστυνομιας γι αυτο και μιαμυστικη οργανωση τον προσλαμβανει για την εξυπηρετησει…
Κλασικοτατος cool και larger than life [B]Βelmondo [/B]σε μια ταινια με αρκετη δραση,αλλα η οποια κανει κοιλια σε σημεια και κατ?επεκταση δεν ειναι ουτε η καλυτερη ταινια του [B]Belmondo[/B] ουτε απο τα καλυτερα γαλλικα αστυνομικα της δεκαετιας του 1970.
Δυσνοητη η σεκανς της αποδρασης απο τη φυλακη,αχρειαστες κωμικες πινελιες,ολοφανερες υπερβολες,αλλα παρ?ολα αυτα η ταινια ειναι watchable.
Αλλα μπροστα σε επη οπως το ‘’[B]Peur Sur La Ville[/B]’’ δεν πιανει μια…

Εγώ πάντως ψήθηκα να δω, κάποια στιγμή, τις ταινίες αυτού του σκηνοθέτη, του Jacques Audiard… ωραία ανάλυση jiopas, θα μπουν στη λίστα! Μόνο πότε θα τις δω όλες αυτές δεν ξέρω…

Απο [B]Jacques Audiard[/B] να δεις αφοβα ο,τι εχει βγαλει.
Μια και μια ειναι οι ταινιες του…

‘’[B]Deux Hommes Dans Manhattan[/B]’’(1959) του [B]Jean-Pierre Melville[/B]

Oταν γραφω κριτικη για τον [B]Truffaut[/B],τον [B]Chabrol[/B] και τον [B]Melville[/B] νιωθω πραγματικη ευτυχια καθως αποτελουν τους τρεις αγαπημενους μου [B]Γαλλους[/B] δημιουργους!!!
Τι να πω λοιπον για τον σκηνοθετη του ‘’[B]Le Samurai[/B]’’,του ‘’[B]Le Cercle Rouge[/B]’’ και του ??[B]Le Deuxieme Souffle[/B]’’,αλλα και του ‘’[B]Le Doulos[/B]’’?
Στα πρωτα του βηματα ο [B]Melville[/B] ειναι εμφανεστατα επηρεασμενος απο το αμερικανικο film noir και καταφερνει ομως να βαλει και το δικο του στιγμα στο ειδος με μια αξιολογοτατη ταινια που ειναι αξιοπρεπεστατος φορος τιμης στο ειδος.
Σε μια συνεδριαση του [B]Ο.Η.Ε.[/B] ο [B]Γαλλος[/B] ομολογος απουσιαζει και ενας δημοσιογραφος και ενας φωτογραφος εφημεριδας οργωνουν μεσα στη νυχτα το [B]Manhattan[/B] προκειμενου να βρουν τι συμβαινει.
Και ολα αυτα με τη διαρκη συνοδεια jazz μουσικης.
Αξιολογοτατο γαλλικο αστυνομικο με μυστηριο και ωραιους διαλογους που καυτηριαζουν τη δυναμη του [B]Τυπου[/B] και την τεταρτη εξουσια.

Pour elle (κοινωνική περιπέτεια θα το έλεγα)

Rrrrrr (κωμωδία τρελό γέλιο)

Crime d amour / Passion (2012) (ψυχολογικό θρίλερ)
http://www.imdb.com/title/tt1459012/?ref_=sr_1 [ή το Passion (2012) το Remake]

Και το έπος
Υπ’ αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος
http://www.imdb.com/title/tt1259014/?ref_=tt_rec_tt (μέρος 1ο)

και μέρος 2ο

1)?[B]?Pour Elle[/B]’’ .Καλο ,αλλα μεχρι εκει.Σχεδον θα ελεγα πολυ κακο για τι τιποτα.Καλη ταινια,αλλα τιγκα στην υπερβολη.
Τα αλλα δυο δεν τα εχω δει.
Οσο για το ‘’[B]Mesrine 1 & 2[/B]’’,καλα,αλλα απεχουν πολυ απο το να χαρακτηριστουν υπερτατα.
ετσι ειναι τα επη,μην τρελαθω τωρα.Βιντεοκλιπιστικη σκηνοθεσια και θεοποιηση ενος εγκληματια.
Καλες ταινιες,αλλα ξεχνιουνται γρηγορα.

Δε θα το έλεγα θεοποίηση ενός εγκληματία… Θα το έλεγα ξεσκέπασμα του βρωμο συστήματος… No offence… ίσως έχεις δίκιο για το έπος… Με συνεπήρε λίγο η ηθοποιία του Vince Cassel… Πολύ μέσα στο ρόλο!

Συμφωνω απολυτα οτι ο [B]Cassell[/B] ηταν η ιδανικοτερη επιλογη για το ρολο διοτι παιζει απιστευτα,απλα θεωρω οτι οι δυο ταινιες κατω απο το περιβλημα του ενθουσιασμου και του εντυπωσιασμου,δεν εχουν και πολλα να πουν σε επιπεδο ουσιας.
Ο σκηνοθετης πηγε να κανει κατι σαν το καινουριο ??[B]Scarface[/B]’’,αλλα δεν του βγηκε.
Να δεις που σε καποια χρονια θα το εχουμε ξεχασει.Εγω το εχω ξεχασει ηδη και το 1 και το 2.
Βεβαια ολες οι αποψεις ειναι σεβαστες.
Και να μην παρεξηγηθω,δεν λεω οτι ειναι κακες ταινιες,τουναντιον…

:drunk:

‘’[B]Judex[/B]’’(1963) του [B]Georges Franju[/B]

Aρχικα να πω δυο λογακια γι αυτο το τεραστιο κεφαλαιο του [B]Γαλλικου[/B] και του [B]Ευρωπαικου[/B] σινεμα,που λεγεται [B]Georges Franju[/B].O [B]Franju[/B] θα μεινει ες αει στην ιστορια,κυριως για την πρωτη ,αν δν κανω λαθος,κι επιδραστικοτερη γαλλικη ταινια τρομου,το αψεγαδιαστο ‘’[B]Les Yeux Sans Visage[/B]’’(’’[B]Ματια Διχως Προσωπο[/B]’’).
Ομως η φιλμογραφια του εχει να παρουσιασει κι αλλες αξιολογες στιγμες και το ‘’[B]Judex[/B]’’ ειναι μια απο αυτες.Ουσαστικα προκειται για remake της ομοτιτλης ,βωβης,γαλλικης σειρας του 1916(!) και μοιαζει πολυ με μεταφορα κομιξ.Στο κεντρο ενας ηρωας,υπερασπιστης φτωχων κι αδυνατων κι απεναντι του η διαφθαρμενη εξουσια και το κεφαλαιο.Γνωστο και αρκετες φορες δοσμενο θεμα,αλλα εδω με απιστευτα καλλιτεχνικο,σκοτεινο,ατμοσφαιρικο και πολυ ποιητικο τροπο.
Φοβερη φωτωγραφια,ομορφες ερμηνειες,καταπληκτικη μουσικη,απιστευτες εικονες,πολυ μυστηριο και δραση,αλλα και εξαιρετικα εμπνευσμενοι συμβολισμοι.
Η σκηνη στο χορο με τα κεφαλια πτηνων και πουλιων ειναι ολα τα λεφτα.
Ο,τι και να πω περισσοτερο δεν μπορει να αποδοσει εντελως τη μαγεια και την αξια αυτης της πανεμορφης ταινιας,που θα ελεγα να κανετε εναν κοπο να την αναζητησετε,οπως βεβαια και το ‘’[B]Les Yeux Sans Visage[/B]’’.

‘’[B]L’Armee Des Ombres[/B]’’(1969) του [B]Jean-Pierre Melville[/B]

Tι να πω παλι για τον λατρεμενο μου [B]Γαλλο[/B] δημιουργο,τι να πω για αυτην την ταινια που ηταν η τριτη φορα που ξαναεβλεπα?
Ταινια που οταν βγηκε δημιουργησε τεραστιο σαλο με τους πολιτικους υπαινιγμους της και δεν ηταν παρα προσφατα (2006) που παιχτηκε στην [B]Αμερικη[/B],ενω και στη [B]Γαλλια[/B] ειχε βρει εμποδια στο δρομο της για τις αιθουσες…
O απιστευτος για αλλη μια φορα [B]Lino Ventura [/B] ειναι οργανωτης της [B]Γαλλικης Αντιστασης[/B] εναντια στους [B]Γερμανους[/B] και η ταινια παρατηρει κι εξιστορει τον βιο του απο την φυλακιση/αποδραση του απο ενα στρατοπεδο συγκεντρωσης και την οργανωση της αντιστασης μεχρι την πτωση του και τις μεχρι τοτε περιπετειες του.Ταυτοχρονα βλεπουμε το δεσιμο και τη συνεργασια με τους συντροφους του,αλλα και τα ηθικα διλημματα που προκυπτουν κατα τη διαρκεια του αγωνα.
Ο [B]Ventura[/B],αν και εδω δεν παιζει τον gangster οπως στις υπολοιπες ταινιες του [B]Melville[/B],ουσιαστικα φερεται και δρα σαν gangster κι ας μην ειναι επισημως.Ειναι ενας ανθρωπος σκληρος,συναισθηματικος με τον δικο του τροπο ο οποιος δεν δισταζει να φερθει σκληρα οταν το επιτασσει το συμφερον και το κοινο καλο.
Απο την αλλη οι συντροφοι του οι οποιοι ουσιαστικα αποτελουν ενα ειδος συμμοριας μαζι με τον [B]Ventura[/B],ειναι απλοι ανθρωποι μεσα στο αγχος και την ανησυχια οι οποιοι επισης ειναι ταγμενοι στον απολυτο σκοπο που δεν ειναι αλλος απο το να γλιτωσουν απο τους [B] Γερμανους[/B] και να τους καταφερουν οσο το δυνατο περισσοτερα πληγματα.
Ο τροπος που κινηματογραφει ο [B]Melville[/B] ειναι απλος,ατμοσφαιρικος,ουσιωδης και οι σκηνες της διασωσης,αλλα και των προσπαθειων της παρεας να οργανωθουν θυμιζουν το μυσταγωγικο κι ακρως ρεαλιστικο τροπο της απεικονισης της ληστειας στην μετεπειτα καλυτερη για μενα ταινια του,το ‘’[B]Le Cercle Rouge[/B]’’,oπου η προαναφερθεισα σκηνη ειναι εντελως ντοκυμαντεριστικη.Ετσι κι εδω ο ρεαλσιμος ξεπηδα απο την οθονη και μας βαζει θεατες σε σκηνες πολυ μα πολυ πραγματικες και καθολου επιτηδευμενες.
Τι αλλο να πω?

‘’[B]Le Passager De La Pluie[/B]’’(1970) του [B]René Clément[/B]

Μια απο τις τρεις ταινιες που γυρισε ο [B]Charles Bronson[/B] στη [B]Γαλλια[/B],ενα ψυχολογικο thriller μυστηριου.
Μια γυναικα βιαζεται μεσα στο σπιτι της απο εναν αγνωστο αντρα τον οποιο και σκοτωνει.Ενας αξιωματικος του στρατου,ερευνα την υποθεση και δειχνει να τα ξερει ολα,αν κι εκεινα πεισματικα αρνειται το φονο.Η υποθεση ομως μπλεκει…
Ο [B]Rene Clement[/B] o οποιος αποτελεσε μεγαλο χαρτι του γαλλικου crime cinema κανει αλλη μια παραξενη,αντισυμβατικη και ψιλο-περιεργη ταινια,με υπεροχη κινηματογραφιση και ωραιες ερμηνειες.Θα μπορουσε να ειναι ενα ιταλικο giallo η αλλο ενα ιταλικο crime film με αυτην την υποθεση,αλλα στα χεια του [B]Clement[/B] γινεται κατι το ξαχωριστο.Υψηλου επιπεδου μουσικη και κυριως πολυ καλη χημεια αναμεσα στο πρωταγωνιστικο διδυμο,[B]Charles Bronson[/B] και [B]Marlene Jobert[/B].
Iδιαiτερη ταινια,σε μπρδευει σε σημεια και εχει και καποια αχρεισαστα κωμικα στοιχεια,αλλα επιπλεον εχει μυστηριο και διακυμανσεις καθ’ολη τη διαρκεια της.
Απο τις πιο ξεχωριστες ταινιες του tough guy των 1970’s!!!

‘’[B]Les Yeux Sans Visage[/B]’’(1960) του [B]Georges Franju[/B]

Στην προηγουμενη σελιδα,πριν μερες εγραψα για μια αλλη ταινια του [B]Georges Franju[/B],το ‘’[B]Judex[/B]’’ και εκανα μνεια στο ‘’[B]Les Yeux Sans Visage[/B]’’.Η Γαλλια μπορει να ειναι για μενα η μεγαλυτερη κινηματογραφομανα,αλλα στο horror δεν εχει να παρουσιασει μεγαλη παραδοση,περα απο τον [B]Jean Rollin[/B] στα 1970’s και την εξαρση που παρατηρηθηκε την τελευταια δεκαετια με το ‘’[B]Haute Tension[/B]’’ και αλλες ταινιες…
Αυτο δεν σημαινει βεβαια οτι στη χωρα αυτη δεν γυριστηκαν τετοιες ταινιες κι οτι δεν ηταν καλες.
Το ‘’[B]Les Yeux Sans Visage[/B]’’ ηταν,αν δεν κανω λαθος,χρονικα η πρωτη γαλλικη ταινια τρομου και μια επιδραστικοτατη ταινια για την τοτε ροη και πορεια του ειδους.
Ο [B]John Carpenter[/B] χρησιμοποιησε τη μασκα που φοραει η κοπελα στην ταινια για να καλυψει το προσωπο του [B]Michael Myers[/B] στο ‘’[B]Halloween[/B]’’,o [B]Almodovar[/B] επηρεαστηκε παρα πολυ θεματολγικα για να κανει το ‘’[B]The Skin I Live In[/B]’’ ,ενω ο [B]Billy Idol [/B] εγραψε το smash hit του ‘’[B]Eyes Without A Face[/B]’’ επηρεασμενος απο το εργο αυτο.
Ποιηση,σκηνοθετικη τολμη,ατμοσφαιρα και εξπρεσιονιστικα πλανα χαρακτηριζουν το διαμαντι αυτο το οποιο μπορει στην εποχη του να περασε απαρατηρητο και να στηλιτευθηκε,αλλα στη συνεχεια αναγνωριστηκε ως μια επιδραστικοτατη ταινια τρομου.
Αναζητηστε το…