1)Η ιστορια γυρω απο το jiopas ειναι μεγαλη.Εχει να κανει με παραποιηση του επιθετου μου.
2)Εισαι μικρη ακομα.Αν τωρα ξεκινας με αυτα στα 32 που ειμαι εγω θα νοιωθεις σχεδον πληρης!Βεβαια κι εγω την λατρεια με το γαλλικο cinema στα 18 την απεκτησα.
3)Κατεβασε και αλλες δυο που θα σου πω:
‘1)??Garde À Vue??(1981) εγινε και remake με Μ.Belucci,Morgan Freeman και Gene Hackman,’‘Under Suspicion (2000)’’,αλλα μην ασχολεισαι.
2)??Damage??(1992)του Louis Malle.Πολυ αδικημενη ταινια,εντελως underrated!!!Give it a try!!!
2 γαλλικες ταινιες εχω λατρεψει…
2.
Θεικό το πρώτο!! Φοβερά χρώματα και το κομματάκι ακόμα το βάζω και παίζει!! Αν και κατά καιρούς, μου φαινότανε λίγο άρρωστο το κόλλημα του νεαρού με τη γιαγιά…μ έπιανε μια κατάθλα μόνο απ αυτό…
Το illusionist δεν το πέτυχα δυστυχώς στις αίθουσες…αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα!
Θενκς για τα ‘‘δαιμονάκια’’…θα τα δω οσονούπω!
Για σήμερα έχω προγραμματισμένο αυτό
http://www.imdb.com/title/tt0112769/
και μετά αυτό
http://www.imdb.com/title/tt0046911/
όχι, πλήρης δε θα αισθάνομαι ποτέ…κι αν αρχίσω να αισθάνομαι, πρέπει να το φοβάμαι…
Λοιπον το ‘‘La Ceremonie’’ ειναι φοβερο,οπως ειχα γραψει και σε προηγουμενο post.Σε αυτην την ταινια ο καλυτερος μαθητης του Hitschcock κανει την αστικη ταξη φυλλο κ φτερο σε ενα πολυ δυνατο thriller.
Το '‘Les Diaboliques’'ειναι απλα αριστουργημα!!
Ελπιζω τωρα που τα εχεις ηδη δει να συμφωνεις,ε?
@Reddish Nut ναι ειναι θειλες απλα!!το τραγουδι ειναι ολα τα λεφτα ρε συ…τελειως ταξιδιαρικο!!
να το δεις το 2ο ειναι απλα τελειο!
οντοπικ: καινα μην ξενχαμε και την
Δυστυχώς, λόγω external factors, δε με πήρε για το Diaboliques…ελπίζω να προλάβω σήμερα!
Στην αρχή με ξένισε λίγο το la Ceremonie - ήμουν ηλιθίως υποψιασμένη ότι είναι mystery και κόλλαγα στα details ψάχνοντας να βρω το ‘‘δολοφόνο’’ πριν το έγκλημα #-o Όταν όμως άρχισα να το πιάνω, ήταν φοβερό.
Βασικά [SPOILER] ήταν όλο τόσο πιστά βγαλμένο απ την ‘‘πεζή πραγματικότητα’’ που το τέλος σου ρχοτανε γροθιά στο στομάχι. Κι αυτή ήταν και η μεγάλη μαγικά του, ρε. Δε χρειάζεται να ψάξεις το νοσφεράτου στο φέρετρό του, αρκεί μια βόλτα ως το γραφείο του μπαμπά σου.
Πολύ σκαλωτικές οι σκηνές που η κοπελίτσα κόλλαγε μπροστά στην τηλεόραση. Σκάλωμα, όχι αστεία. :-s[/SPOILER]
@ Stella ντάξει, η Αμελί είναι απλά μαγική!! Έχω χτυπήσει ρεκόρ προβολών 
μια απ’τα ιδια! 
bump
Ένα ωραίο κείμενο για τις [I]καλύτερες[/I] ταινίες του Godard:
Περιττό να πω βέβαια ότι όλες είναι αριστουργήματα, αλλά κουβέντα να γίνεται… ;p
Λοιπόν κάπου εδώ πρέπει να παρέμβω. Έχοντας κάψει φλάντζα στο παρελθόν με το σινεμά του Γκοντάρ, έχω να πω ότι είναι αναμφίβολα μεγάλος σκηνοθέτης, αλλά όποιος πιστεύει ότι όλες οι ταινίες του είναι αριστουργήματα, πρέπει να παίρνει πολλάααα ναρκωτικά.
Το λέω επειδή νομίζω ότι έχω δει τόσες ΜΟΥΦΕΣ από Γκοντάρ που αντιστοιχούν σε ίσο αριθμό εξαιρετικών ταινιών.
Εκτός κι αν θεωρεί κανείς οτινανιές τύπου “Η Μουσική μας” ή “2 ή 3 πράγματα που ξέρω για κείνην” αριστουργήματα, οπότε… πάω πάσο…
Εγώ πάντως αναφέρομαι στις ταινίες που περιέχει το κείμενο που πόσταρα. Γιατί κατά τα άλλα, κάθε σκηνοθέτης έχει μια χρυσή εποχή που δε μπορεί να συγκριθεί με τις ταινίες του έξω από αυτήν.
Κατά τα άλλα, αν έπρεπε να επιλέξω την αγαπημένη μου ταινία του Godard, τότε αυτή θα ήταν το Alphaville. Όχι το magnum opus του, αλλά η ατμόσφαιρά της κάθε φορά με καθηλώνει το ίδιο.
Ε μα είσαι κι εσύ μαλάκας, έτσι όπως τα γράφεις δεν πιάνω με τη μία τί θες να πεις. 
Τέλος πάντων, συμφωνώ σ’ αυτά που λες, το Αλφαβίλ υπερέπος και χμ, παίζει να είναι κι η δική μου αγαπημένη Γκοντάρ ταινία (αν και βέβαια παίζουν πολύ δυνατά γι’ αυτή τη θέση και ο τρελός Πιερό και το Ζούσε τη ζωή της).
Eγω παλι που ανοιξα το thread και λατρευω Γαλλια μεχρι θανατου,πειραζει που δεν αντεχω με τιποτα Γκονταρ και συμφωνω αρκετα με Γρακχο για οτινανιες?
Αν εξαιρεσεις δυο-τρεις ταινιες του,δηλαδη Αλφαβιλα,Με Κομμενη Την Ανασα και Πιερρο Λε Φου,τα αλλα δεν παλευονται με τιποτα.
Ειχα δει και την περιφρονηση και πραγματικα κουραστηκα.
Για μενα Truffaut και τα μυαλα στα καγκελα!!!
Καλά εννοείται αυτό!
Όσο για το Γκοντάρ, έχω την εντύπωση ότι μ’ αρέσει κάπως περισσότερο απ’ ότι εσένα… γιατί εντάξει, δεν έχει μόνο 2-3 ταινίες που αξίζουν, είναι κι άλλες. Μου κάνει εντύπωση π.χ. που δε σ’ αρέσει η Περιφρόνηση, εγώ τη βρίσκω υπέροχη ταινία. Όπως και το Ζούσε τη Ζωή της που ξαναείπα, και άλλο ένα παράδειγμα, εκείνη με τους μαοϊκούς φοιτητές, σκαλώνω τώρα, δε θυμάμαι τίτλο.
La Chinoise, η Κινέζα
le monde se perd et moi, je hurle Mao Mao…:–
Ξερεις γαλλικα ,ε?Ωραια.
Να μεταφρασω?
Λοιπόν, μιας και είμαι σε φάση να καλύπτω τα κινηματογραφικά μου κενά και επόμενοι σταθμοί είναι οι Τρυφώ και Γκοντάρ, θα ήθελα μια καλή παρουσιάσή τους, να ξέρω με τι να αρχίσω, τι να συνεχίσω κτλ κτλ… (ζιοπα ανέλαβε τον Τρυφώ ρε… )
1)Ωχ!!!Ρε συ Manson,τωρα το ειδα!!!Sorry ,ρε φιλε.Mεσα στις επομενες μερες θα κατσω να κανω ενα post για Truffaut.
2)Επι του θεματος :
‘’[B]Pour Elle[/B]’’ του [B]Fred Cavayé[/B]
To ‘‘Pour Elle’’ ειναι η πρωτη ταινια του σκηνοθετη Fred Cavayé και δεν ειναι καθoλου ασχημη,τουναντιον.Μεσα στις σεναριακες υπερβολες της και τα cilche της,η ταινια ειναι ενα σφιχτοδεμενο crime/thriller αγωνιας,με δυνατοτερο χαρτι την εξαιρετικη ερμηνεια του Vincent Lindon,ο οποιος δεν παιζεται πραγματικα!!!
Μου αρεσε κυριως το γεματο ενταση τελευταιο 20λεπτο,που αν το δεις ρεαλιστικα φαινεται εξωπραγματικο,αλλα μεσα στην υπερβολη του ειναι τελικα πειστικο κυριως λογω δυνατης σκηνοθεσιας.
Φιλοι,των crime movies,ψαξτε το.Δεν θα δειτε την ανακαλυψη του τροχου,αλλα ειναι ενα film με ενταση και περναει κανεις καλα!!!
Υ.Γ.Περισυ απ’οσο ξερω η ταινια εγινε remake απο το Hollywood με τον τιτλο ‘‘The Next Three Days’’ και πρωταγωνιστη τον Russell Crowe,αλλα δεν το εχω δει διοτι σνομπαρω επιδεικτικα τα remake κι αρα δεν εχω αποψη!!!
3)Λοιπον Manson,μια και εισαι on line,ξεκινα με:’‘Les quatre cents coups ‘’,’‘Jules et Jim ‘’,’'La mariée était en noir ‘’(και δες τι ξεπατικωσε για το '‘Κill Bill ο υπερτιμημενος αρχικλεφταρος!!!),’'La nuit américaine ‘’(μεσα στις τρεις αγαπημενες μου απο Truffaut)και ''Vivement dimanche! ‘’(η τελευταια του,η οποια ειναι φοβερη!!!).
Εδω ειμαστε παλι,εχουμε πολλα να πουμε ακομα…
βσκ απο Γκονταρ, απαξ και δεις τον Τρελο Πιερο μπορει να αλλαξει ριζικα η σταση σου απεναντι στον κινηματογραφο και στον τροπο που απο δω και περα θα βλεπεις ταινιες…στα καπακια πετας και ενα Vivre sa vie+ το σαββατοκυριακο+ περιφρονηση και voila, τιποτα δεν θα ειναι πια το ιδιο…