Μάλλον ούτε εγώ έχω ακούσει Floyd και ειδικά Zeppelin… :lol:
Ούτε ο Warren Haynes όταν στη διάρκεια της ίδιας βραδιάς διασκευάζει She said, she said, Tomorrow never knows, Since I’ve been loving you και Νο Quarter.
Φιλε brandon μαζέψου λίγο. OK δε γουστάρεις Beatles το καταλάβαμε. Αλλα μην κανεις τον υποκειμενισμό σου δογμα γιατί εκτίθεσαι. Είναι δυνατόν να λες ότι οι Beatles “αντικειμενικά” κιόλας (!) δεν είναι μεγάλο συγκρότημα, δεν έχουν γράψει σοβαρή μουσική και δεν ξέρω γω τί; Και το γαμάς ακόμα περισσότερο λέγοντας ότι δε συγκρίνονται λέει σε μουσική αξια με τους Zeppelin, τους Floyd και τους Queen. ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜAΣΤΟΡΑ;! Μήπως τα μονα που έχεις ακούσει από Beatles είναι κάτι “Help”, “All my Loving”, “Love me do”, “She loves you” κτλ.; (που κι αυτά κομματαρες είναι αλλα τέλος πάντων) Καλά μην απαντήσεις, τραβα να ακούσεις “Abbey Road”, “White Album”, “Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band”, “Revolver”, “Rubber Soul” και μετά έλα να τα ξαναπούμε για την “απλοϊκότητα” των Beatles… (ω θεοί, τι άλλο θα ακούσουμε…)
Δεν μπορώ τους Doors. Καθόλου! Εντάξει, όχι καθόλου. Έχουν γράψει και πράγματα που μετράνε (αν και για μένα το καλύτερο πράγμα που έχουν κάνει δεν είναι δικό τους- για τη διασκευή Kurt Weil λέω). Αλλα υπερτιμημένοι μέχρι αηδίας. Αμπελοφιλοσοφίες της κακιας ώρας, “ποίηση” του συρμού για να λειώνουν τα γκομενάκια, και καλά “φροϋδισμός” πρώτης δημοτικού για να ψαρώσουν οι “intellectual”, γενικά κουλτούρα “για να φύγουμε” και από ουσία λίγα πράγματα.
In Flames και όλο το κακό συναπάντημα του “melodic death metal” με τα σκληρούτσικα φωνητικά, τον “ευαίσθητο κάφρο” και την εντελώς POP αντίληψη στην τραγουδοποιία. Επίσης τα πνευματικά τους τεκνα από την από κει πλευρά του Ατλαντικού, God Forbid, Killswitch Engage και όλο αυτό το “NWOAHM” με τα πρώην χαρντκορια και νυν “ανανήψαντες” Maiden-άδες τζόβενους. Μπλιάχ!
Theater of Tragedy, Within Temptation και στο μεγαλύτερο μέρος του όλο αυτό το μπαστάρδεμα του doom/death με τα “αιθέρια” φωνητικά Σκάλας Μιλάνου (και καλά) και τα ακόμα πιο “αιθέρια” πληκτρακια. Αυτά μάθατε από τους Paradise Lost, τους My Dying Bride και τους Celtic Frost ρε losers;
Το euro-strumfo-power τύπου Stratovarius, Rhapsody και δε συμμαζεύεται. Η “metal” μουσική που κάνει τους Duran-Duran και τους Bee Gees να ακούγονται heavy!
Διακόπτω εδώ για να μην πνιγώ ο ίδιος απ το φαρμάκι μου.
Καλά ναι είχα ρέντα προηγουμένως αλλα μάλλον γούσταρα και γω με το θάψιμο που έριξα, εκτονώθηκα ρε παιδί μου και τώρα δεν είμαι σε φάση. Θα επανέλθω δριμύτερος όταν δε θα χω κέφια και θα χω ανάγκη να ξεσπάσω κάπου! :twisted:
Σιχαίνομαι τους My Chemical Romance, γενικά όλη αυτή την σκηνή και τα εμπορικά συγκροτήματα.
Δεν μου αρέσουν επίσης πολλοί κλασσικοί καλλιτέχνες, όπως οι GNR και οι Pink Floyd, αλλά δεν τους αντιπαθώ. Απλά δεν μου αρέσει η μουσική τους, είναι εκτός των γούστων μου:p
Pink Floyd, Tool, Mastodon,Porcupine Tree και φυσικά οι Venom! Πλην της τελευταίας οι υπόλοιπές μπάντες μου την σπάνε διότι έχουν γίνει σούπα. Ο κάθε άσχετος με τα όνειρα και τις βλέψείς του μεταλοπατέρα, χώρίς να έχει ακούσει, απλα τους κάνει ΘεΟυς απλά επειδή το λένε οι πολλόι - και το καλό είναι οτι επιμένουν. Κρίμα.
Και για να μείνουμε ον τόπικ,να πω ότι μου τη δίνουν πολλές φορές οι επαναλαμβανόμενοι,αόριστοι αμπελοφιλοσοφικοί στίχοι στο ελληνικό ροκ(το πιο μέινστριμ)…του στυλ “Σε βρήκα /σ’εχασα…όνειρα που είναι μαχαίρια κάτω από σάπια καλοκαίρια…/το τρένο δε γυρίζει ποτέ πίσω…” και δεν ξέρω κι εγώ τι…και όλοι κάνουν σα να είναι ούμπερ ποίηση…
Μιλάμε για μεγάλη ταύτιση… 2/3: Gogol Bordello και Manu Chao για’μενα.
Δίνω μεγάλο respect στην gupsy music γενικότερα. Απλά σιγά την gupsy music που παίζουν τα φιλαράκια της Μαντόνας, για γέλια και για κλάματα ταυτόχρονα η όλη φάση.
Ενώ ο Manu Chao έχει υποβιβάσει την μουσική του σε ας πούμε [I]“εύπεπτα τραγουδάκια για αριστερούς”[/I]. Βέβαια δεν με ενοχλεί η πολιτική κατεύθυνσή αυτή, φτάνει να υπήρχε και κάτι ουσιαστικό μουσικά από πίσω. Οι Mano Negra π.χ. μου άρεσαν πολύ περισσότερο.