Συζητηση του στυλ “music VS lyrics”.
Δεν ξέρω ποιος μπορεί να δει ταινία που έχει σενάριο και δεν έχει σκηνοθεσία. Με το ίδιο σενάριο η σκηνοθεσία μπορεί να κάνει μια καλτ ή μια πειραματική ή μια πιασάρικη ή μια κουλτουριάρικη ταινία. Κι αφού έγινε επίκληση σε αυθεντία να πω κι εγώ για το Melinda & Melinda του Γούντυ Άλλεν με τις διαφορετικές οπτικές γωνίες της ίδιας ιστορίας. Για μια ΤΑΙΝΙΑ χρειάζονται και τα δύο αλλά ο σκηνοθέτης είναι αυτός που δίνει πνοή.
τεσπα,ουτε ο ‘καθρεπτης’ του Ταρκοφσκυ δεν ειχε αυτο που εννοεις σεναριο,ουτε καλα καλα η ‘διπλη ζωη της βερονικα’ κτλ κτλ(και η δυναμη τους βασιστηκε στην δυναμη της εικονας επι το πληστον-και μιλαμε για κλασσικες ταινιες)…η λιστα ειναι απειρη…μια καλη ιδεα και ενας ικανος σκηνοθετης χρειαζονται…ο ιδιος ο Ταρκοφσκυ,ισως ο μεγαλυτερος σκηνοθετης εβερ ή εστω ενας απο τους 2-3 κορυφαιους,προσπαθουσε μια ζωη να ψαξει το νοημα της υπαρξης μεσα απο τις εικονες,οπως ο ιδιος ελεγε συνεχως και φαινεται και στις ταινιες του…
Προφανως υπαρχουν και οι απειρες εξαιρεσεις τυπου αβαταρ κτλ,οπου υπαρχει δυναμη στην εικονα αλλα τιποτα σε ουσια,ομως δεν ειναι ετσι παντα,οπως εχει φανει πολλακις…
Τεσπα,το αν καποιος προτιμα να βλεπει εργα για το πολυπλοκο πχ ή ‘γεματο’ σεναριο τους,ειναι καθαρα θεμα γουστου…αλλα το οτι μια ταινια θελει σωνει και καλα ‘σεναριο,σεναριο,σεναριο’ για να ειναι καλη,οχι…
anyways,δεν θα βγει νοημα,απο κοντα οταν σε δω θα σε σαπισω στις μαπες…
:razz:
Οντοπικ,να πω και γω κανα-δυο ψιλο ευκολες και λεητερ τα καλα(:p)
…καταρχας το Braveheart-μιας και πριν μερικες μερες το ξαναειδα μην εχοντας τι αλλο να κανω- δεν μου αρεσει σχεδον καθολου…εχει 1-2 χορταστικες μαχες αλλα γενικοτερα,αμερικανια οσο δεν παει…μονοδιαστατο,εκνευριστικα κλισε-ναι,ειναι σκωτσεζος,τρεχει σε βουνα υπο τους ηχους γκαιντας στη μιση ταινια,ΟΚ,ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ-,καρικατουρες οι β ρολοι-ο τρελος ιρλανδος,ο γαμιας πρωτοπαλικαρος σκωτεζος,ο σεριφης του νοτιγχ…ωπ,λαθος ταινια-,σκηνοθεσια οκ,κλαιν μαιν,βλακας Μελ Γκιμπσον με αστεια προφορα,υπερβολικα απλοικο σαν ιστορικο εργο και εν τελει,γραφικη ταινια οσο δεν παει…
Επισης,american beauty…οχι τοσο οτι το θεωρω κακη ταινια,απλα αμα δει κανεις την ‘Παγοθυελλα’ του Ανγκ Λη που βγηκε εκεινη τη χρονια νομιζω επισης και κανει την συγκριση-μιας και πραγματευοντε το ιδιο θεμα-,θα καταλαβει…
τελος,βλεπω πολυ ευχαριστα Φορεστ Γκαμ,αλλα οκ,η ταινια ειναι οτι και ο πρωταγωνιστης της:Λοβοτομημενη…
Απο προσφατες-και χωρις πολλα πολλα σχολια γτ βαργιεμαι-,ηταν το πολυβραβευμενο ‘Crash’,μια απο τις μεγαλυτερες μαλακιες που βγηκαν την δεκαετια αυτη…διδακτισμος και αφελεια για νηπια…
ασχετο,μιας και καπου ειδα το Predator…παιδες,το τοπικ λεει ‘μεγαλες ταινιες που δεν μας αρεσαν’…το Predator(που ως γνωστον σοδομιζει ζουγκλες,λαγκαδια και την πλαση γενικοτερα),οπως και μερικες ακομα που προσεξα,δεν ειναι μεγαλη ταινια,ειναι cult ταινια…οπωτε δεν εχει καμια σχεση με το παρον τοπικ…οταν λεμε μεγαλες,εννοουμε αυτο που λεει ο Βαγγελης μερικα ποστ πισω…
ρε,χωστε,εδω εχει potential για μεγαλους πλακωμους…
Full metal jacket-μεχρι τη μεση μια χαρα,απο κει και μετα βαργιεμαι συνηθως και το κλεινω…πολυ ανιση ταινια
La vita è bella-σιχαινομαστε μπενινι γιατι ειναι γελοιος,oπως και αυτη τη σιωνιστικη μαλακιαρα-οχι αλλο καρβουνο- που γ@μησε και την ιστορια για χαρη του θειου οσκαρ και της ευνοιας των αμερικανων μεσω του ελεινου φιναλε του…
:(:(
Ελα ρεεε μ’ άρεσε πολύ.
Λεπόν…
Δε το θεωρώ σπουδαία ταινία, απλά εκθειάστηκε εδώ μέσα… Inglorious Basterds πως σκατά γράφεται. Μεγάλη μαλακιαρα. Μόνο κριστοφ βαλτζ προσκυνώ. Kι εντέλει ταραντίνο για να γενικεύσω, δεν μου λέει κάτι
συμφωνω για μπενινι κ για μεταλ τζακετ
επισης καλα τα λες στην αναλυση. οταν καπου καποτε ξαναγραψω ομως οτι η ταδε ταινια δεν εχει σεναριο μην αρχισουμε απο την αρχη, ε
στο τοπικ
η οδύσσεια ειναι απαλευτη. συρραφη ιστοριών. την ειδα για λογους πληροτητας, δεν την ξαναβλεπω
χμ χμ χμ
το φαουνταιν, τα εχω γραψει
οτι εχει κανει η πιξαρ, αξιζει μισο με ενα αστερακι λιγοτερο αποτι λενε
το μπρεηβχαρτ ειναι μετριο, οπως και οι ατελειωτοι αρραβωνες
θεωρω το τελευταιο ταγκο στο παρισι πολυ ταγκο για το τιποτα
τι αλλο τι αλλο
η λευκη ταινια ειναι ψιλομαπα
θα σκεφτω κ θα ξαναποσταρω
πραγματικα :bow2: αψογος στο ρολο του…
σωστος στο bold,χωνω επισης:
περαν απο toy story 1&2,wall-e και λιγο τον Νεμο,ολες οι αλλες με αφηνουν παγερα αδιαφορο…το incredibles εχει χαβαλε αλλα μεχρι εκει-αν και αρχικα με ειχε ψησει πιο πολυ-,το bug’s life ειναι για κατω των 5,το monsters inc ειναι μετριοτατο με λιγες χαριτωμενες στιγμες,ο ρατατουης ειναι 2 ωρες χαμενες απο τη ζωη μου,το cars τα ιδια,ενω το Up φετος ηταν ενας απο τους λογους που αποφασισα οτι δεν προκειτε να ξαναπαω σινεμα για να δω ταινια της πιξαρ…
επισης o Dracula του Κοπολα,περαν των ομορφων σκηνικων και του πολυ καλου Ολντμαν,ειναι γκαιη…
α,και δεν παλευω να δω σχεδον καμια ταινια του Αλμοδοβαρ(ναι,θα ηθελα να ειμαι γυναικα,ΟΚ,προχωρα ομως)…
ενταξει συνχωρησε ο Almodóvar ειναι καθαρα γυναικειος σκηνοθετης!! παντως απο τις ταινιες του μου αρεσε περισσοτερο το Μιλα της…:!:
και μενα βσκ,μονο το μιλα της μου αρεσε,μαζι με το αμαρτωλες καλογριες:p
τωρα το τι ειναι ο αλβοδοβαρ,οκ,πασο γτ θα βγουμε πολυ αφτοπικ:p
εχεις δικιο:lol::lol:…αλλα γενικα οι ταινιες του ειναι μπερδεμα…σε σημειο που αναρωτιεσαι αν γινονται αυτα…
Να πεταχτώ σαν πορδή και να πω ότι το “Κακή εκπαίδευση” σπέρνει. Κατά τ άλλα καλά τα λέτε
Πωπω σε αυτό το θέμα θα μπορούσα να διαπρέψω … Μάλλον γιατί διαχρονικά τα 'χω “βάλει” με αυτό που λέγεται “μεγάλες” ταινίες . Έχω φάει αρκετό κράξιμο κατά καιρούς αλλά τι να κάνω … Ίσως τα απλά, γλυκανάλατα να είναι πιο πολύ του στυλ μου :lol:
Το πρώτο που μου ρθε στο μυαλό ήταν το “American Beauty” και όλος αυτός ο ντόρος που συνοδεύει αυτήν την ταινία . Επίσης το “Μανόλια” που βλέποντάς το, η διάρκειά του φάνταζε αιωνιότητα … Ιώβεια υπομονή έκανα για να τελειώσει . Στο “Pulp Fiction” απόρησα γιατί τέτοια μανούρα και επίσης σε πιο παλιές όπως “Το μωρό της Ροζμαρι” και ¨Λόρενς της Αραβίας"
[SIZE=“7”][/SIZE]
Οντως απιστευτη Μπιπ.#-o
Κρμα που επαιζε ο Κρουζ σε μια τετοια ταινια ενω εχει παιξει στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ ταινια The Last Samurai. Mαλλον για τα λεφτα το εκανε δεν εξηγειται.[-X
Λίγα για τη Μανόλια ρε (και γενικά για Paul Thomas Anderson), έχει και δύο τραγούδια supertramp μέσα
Οντόπι
- Se7en: Θα ήθελα να την χαρακτηρίσω μπούρδα ολκής, αλλά θα κρατηθώ. Διδακτισμός της πλάκας, αδιάφορη ατμόσφαιρα, ακόμα πιο αδιάφορο σενάριο. Πήρε 13 χρόνια στον Fincher για να ξαναγυρίσει τόσο κακή ταινία
- Τhe Dark Knight: Δεν είναι κακή, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα το θόρυβο που έγινε γύρω της. Την είδα μαζί με το Batman Begins και το βρήκα σαφώς καλύτερο
- The Prestige: Τετριμμένη σκηνοθεσία, βασίζεται συνεχώς σε σεναριακά ευρήματα-μπαλώματα για να συνεχίσει, ξεκινάει από το τίποτα και καταλήγει πάλι εκεί χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Μετριότητα
- A Beautiful Mind - Walk the Line: Δε μ’αρέσουν οι βιογραφίες, αλλά αναφέρω αυτές τις δύο γιατί αποθεώθηκαν. Η πρώτη είναι αφελής και επιλεκτική σ’αυτά με τα οποία επιλέγει να ασχοληθεί (aka πατάει πάνω στη σχιζοφρένεια για να φτιάξει τον πολωμένο, μη-ρεαλιστικό κόσμο της), τη δεύτερη τη βρήκα ανούσια, βαρετή, χωρίς καμία διακύμανση.
Κλάιν μάιν αναλύσεις οι παραπάνω, αλλά για να μη λετε πως δεν τα δικαιολόγησα 8)
3)Και η Scarlett Johansson μετρια?:naughty:
4)ΤΑΙΝΙΑΡΑ!!!:respect: - Η δευτερη οκ βαρετη…
:lol::lol::lol:
το ακριβως αναποδο για μενα:p
και ελεγα ποτε θα μπει κανενας να ποσταρει το se7en
συνεχιστε 8O8O8O8O
θα μου’ρθουν κι αλλα, υπομονή
εχεις και pynchon avatar τρομαρα σου