Μεγάλες ταινίες που δεν μας άρεσαν

φυσικα. η εδω

Για τον Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας συμφωνώ κι εγώ, ούτε ο Ντεπ δε το έσωσε. Στον ψαλιδοχέρη από την άλλη έχω ρίξει ΤΟ κλάμα.

edit/ το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι δε μου πολυάρεσε, επίσης.

+1 για αρχοντες,οι ταινιες ηταν Τιμιοτις και μονο\μ/

-1για νονο:p, ειμαι και γω ενας απο αυτους που νομιζω πως η καλυτερη του ερμηνεια ειναι στο νονο,κυριως για την υποβολη που βγαζει σαν χαρακτηρας…αν και οταν μιλας για το μπραντο,οτι και να πεις ειναι λιγο,οι καλες του ερμηνειες ειναι τοσες που οποια και να διαλεξει καποιος ως αγαπημενη του απο αυτες δεν νομιζω να φανει περιεργο και τοσο στον αλλο…

Ο διαβασα ολο το θεμα γιεα:D

Βριζω αυτους που λενε για big lebowski,νονο,τελευταιο ταγκο στο παρισι(ευγενια ξαναδες το πλιζ)…Επισης οι ταινιες του woody εκτος απο 2(manhattan,annie hall) δεν νομιζω οτι θεωρουνται μεγαλες…Οποτε αφηστε τις κριτικες γιατι βαριεμαι να υπερασπιζομαι…Παντως στην περιπτωση του ισχυει αυτο που λεει ο μοντεκριστο…Σκηνοθεσια πληρως τυπικη και βαση στο σεναριο-δοκιμιο…Δεν αρεσει σε ολους αυτο.Δεν πειραζει ομως8)…Τα match point και cassandra… ηταν εντελως διαφορετικα…Δεν καταλαβαινες οτι εβλεπες Γουντι…Δεν τις θεωρω must see ταινιες…Ισως αν δνε ηταν του Γουντι δεν θα χαν κανει και τοσο μεγαλο μπαμ…Και καποιος ανεφερε το πριν καταλαβει ο διαβολος οτι πεθανες που ηταν αριστο και μια απο τις καλυτερες προσφατες ταινιες που εχω δει.

Απο την αλλη εγω δεν συμπαθησα καθολου τα fight club και v for vendetta…Aλλα το δευτερο κυριως γιατι δεν μ αρεσε ο τροπος που περναγε τη διδαχη και οχι τοσο λογω καθαρα κινηματογραφικων κριτηριων…Το πρωτο απο την αλλη δεν μου αφησε τιποτα τελικα…Το βρηκα τιγκα στην υπερβολη και το πλαγιο διδακτισμο…Με εκνευρισε λιγακι αν και μου αρεσε το τελος του…

θα ακολουθησουν κ αλλα.

Αυτό με τον Woody Allen ισχύει, δεν είναι όλες must seen ταινίες. Και όσες δεν είναι σπουδαίες, είναι ακόμα πιο λογικό να μην αρέσουν. Αν και προσωπικά θεωρώ το Melinda & Melinda μεγάλη ταινία ενώ δεν θεωρείται από τις τοπ του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Κιρατζος, γενικά τις αποδεκτές από το κοινό γαμάτες ταινίες έχω σκοπό να τις ξαναδώ κάποια στιγμή, μήπως και δω αυτό που βλέπει τόσος κόσμος, οπότε.

αποψη μου ειναι πως στατιστικα η μαζα σαν συνολο 9/10 φορες εχει λαθος αισθητηριο στο τι ειναι γαματο κ τι οχι

ποτε μου δεν ακολουθησα την μαζα αλλα προτιμησα να ακουσω αυτους τους λιγους εκει εξω που φαινονται να εχουν λιγο παραπανω μυαλο κ τρελλα απο τον μεσο,‘φυσιολογικο’,ομογενοποιημενο ανθρωπο-ρομποτ

αν κατι δεν σου κανει κλικ αλλα κανει κλικ στη μαζα δεν παει να πει απαραιτητα οτι εσυ εισαι λαθος κ αυτοι ειναι σωστοι

δες κ την ιστορια με τον βασιλια του χωριου που ολοι στο χωριο τον θεωρουσαν τρελλο επειδη δεν επινε νερο απο το ιδιο πηγαδι με αυτους…

η μειοψηφια ειναι παντα αυτη που μας εξελισσει και μας παει ενα κλικ παραπερα.

Δε μιλάω για ταινίες που κάνουν κρα ότι διεκδικούν θέση στο box office, αλλά για το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι ξερωγώ.

δεν μπορει να μας αρεσουν ολα

χαλαρωσε γιατι αν σου αρεσαν ολα μαλλον θα ειχες προβλημα

:bow:

Αλλα και στον Νονο μονο ο τροπος που μιλουσε τον εκανε μοναδικο…:respect:

το θεμα ειναι πως καθοριζεται το σωστο και λαθος αισθητηριο? βαση προσωπικου γουστου?

και για ποια μαζα μιλαμε? γιατι αυτο αλλαζει καθε φορα.

μιλαω για τον φασισμο της πλειοψηφιας

τεσπα μεγαλη κουβεντα κ η πιτσα στο στομαχι ακομα να χωνευτει…

awake, κάργα ελιτισμός ε.

Εγώ θα πω σήμερα δυο ταινίες που μάλλον δε θεωρούνται “μεγάλες”, αλλά σίγουρα απολαμβάνουν αποδοχής από κοινό και κριτικούς (έστω από ένα “ειδικό” κοινό και από “πυροβολημένους” κριτικούς):

Ρωσική Κιβωτός: δεν ξέρω πόσοι τη γνωρίζετε/έχετε δει, αλλά αν ακούσατε κάπου ότι είναι πρωτοποριακό κινηματογραφικό επίτευγμα, μεγαλειώδης καλλιτεχνική δημιουργία κτλ. κτλ. και σκέφτεστε να τη δείτε… don’t. Ειλικρινά εκτός του ότι “είναι η πρώτη full-length ταινία στην ιστορία που γυρίστηκε one take, ουάαααου”, δεν έχει κανείς ΤΙΠΟΤΑ άλλο να πει γι’ αυτήν. Δηλαδή τί να πω, αυτό το γαμημένο μονοπλάνο των 80-90 λεπτών με οδήγησε στο σημείο, από κάποια στιγμή μέχρι το τέλος της ταινίας, να βλέπω τους ελληνικούς υπότιτλους και να τους μεταφράζω στα αγγλικά, έτσι μπας και πέρναγε η ώρα γιατί από ουσία μηδέν. Θα μου πείτε, καλό καϊδι είσαι κι εσύ Γράκχε κατεστραμμένε. Χμμμμ!

Room with a view: Μα την Παναγία, δεν έχω καταλάβει τί σκατά βρίσκει κάποιος κόσμος σ’ αυτή την ταινία ώστε να χαρακτηρίζεται ακόμα και “κλασσική”, “το αριστούργημα του James Ivory” και λοιπές παράνοιες. Η απόλυτη κενότητα, το πιο ξενέρωτο “love” story στα κινηματογραφικά χρονικά, η τέλεια βρετανική ψευτοχαριτωμενιά. Εμετός. Το μόνο καλό που έβγαλε ήταν εκείνος ο μονόλογος που σαμπλάρισαν λίγα χρόνια μετά οι Dream Theater στο Space Dye Vest!

Αν σκεφτώ κι άλλες θα σας πω.

τη ρωσική κιβωτό την είδα στη σχολή στο πλαίσιο του μαθήματος της πολιτιστικής κληρονομιάς…:stuck_out_tongue:
νύστα?

επίσης συμφωνώ 101% για το room with a view.το γεγονός ότι οι dream theater ασχολήθηκαν μαζί της νομίζω πως τα λέει όλα για το πόσο βαρετή είναι.:wink:
στο top 10 των γυναικείων ταινιών…

[QUOTE=GRACCHUS BABEUF;925516]awake, κάργα ελιτισμός ε.

[/QUOTE]

δεν με καταλαβες προφανως,εγω απλα λεω πως αυτο που η μαζα/πλειοψηφια πολλες φορες εκλαμβανει σαν καλο/σωστο/ποιοτικο δεν ειναι απαραιτητα τετοιο

ελιτιστης δεν ειμαι ακομα ουτε νιωθω τετοιος

σκεπτομενος ναι
μειοψηφικος ναι
ελιτιστης ? οχι

οταν αρχισω να βλεπω μπεργκμαν/ταρκοφσκυ/φελλινι και να ακουω στοκχαουζεν/ξενακη/μπετοβεν 24/7 το ξανασυζηταμε

απλα λεω πως ειναι καλο να εμπιστευομαστε κ το προσωπικο μας κριτηριο/ενστινκτο,ακομα(ειδικα) κ οταν πηγαινει εναντια στο ρευμα της πλειοψηφικης μαζας

αλλα προσωπικα πιστευω οτι 9/10 φορες η μαζα θεοποιει λαθος ατομα/πραγματα/καταστασεις

σταματαω εδω γιατι καιμε τζαμπα το τοπικ

χα χα

@the horror

Άσε με να μαντέψω. Μαρία Κομνηνού; Ή μήπως Μυρτώ Ρήγου; Ή Πέπη Ρηγοπούλου;

Αυτές οι γυναίκες είναι πραγματικά σαδίστριες.

Λίγα για τους Theater εποχής Awake ρε!

@awake

Αρνείσαι ότι είσαι ελιτιστής και την ίδια ώρα εξακολουθείς να αναφέρεσαι με περιφρόνηση στη “μάζα”.

Φέηλ.

Βρε συ awake…Η πλειοψηφια καθε φορα ειναι διαφορετικη…Καλα θα εκανες να διευκρινησεις για ποια μιλας…Αλλο η πλειοψηφια του box office,αλλο η πλειοψηφια των κριτικων,αλλο η πλειοψηφια των σινεφιλ…Δηλαδη και ο Φελινι απο την πλειοψηφια των σινεφιλ θεωρειται τεραστιος αλλα στην πλειοψηφια του συνολικου πληθυσμου που παει στους ‘‘σινεμαδες’’ αποτελει κουλτουρα για καθυστερημενους…
Επισης ενας που βλεπει bergman/ταρκοφσκι,φελινι μπορει ανετα να βλεπει και 1002 αλλες ταινιες οποτε ελιτιστης απο που και ως που…

ω ναι…:stuck_out_tongue:

με τους theater δεν έχω τίποτα.ίσα-ίσα έχω ρίξει τους καλύτερους ύπνους μαζί τους.:sleep:
αλλά επειδή κι εγώ θεωρώ πως το awake είναι ο καλύτερος δίσκος τους σκάω.:expressionless:

ναι, αλλά συνήθως δεν συμβαίνει το αντίστροφο… κριτική στον μπεργκμαν απο κάποιον (πχ λούπιν που η αγάπη μας κρατάει για πάντα) που ξέρει πως το σινεμα δεν ξεκίνησε στο fight club και το πρώτο batman, το καταλαβαίνω. προσωπικά έχω κουραστεί να διαβάζω αποψεις 0-1 : όλα ειναι ή υπερθεϊκά ή μαλακίες. λες κ δεν υπάρχει άλλη θέση σε αυτό τον κόσμο. παραλληλα ειναι κάπως άκυρο να βλέπει καποιος μονο εμπορικο κινηματογράφο (ή συγχρονο ημισοβαρο κινηματογραφο, μέχρι Burton άντε και κανα jarmush) και μετά να διαβάζουμε γιατι ειναι βαρετος ο ένας -φσκι και ο άλλος -σαβα… :roll:

Πάντως κα γω θεωρώ τον εαυτό μου ελιτιστή.
Συνήθως ακούω dream theater και αυνανίζομαι για το πόσο γαμάτος είμαι. Βέβαια καμία φορά λυπάμαι τον λαουτζίκο, που δεν μπορεί να κατανοήσει μια τόσο πολύπλοκη, πολυεπίπεδη, πολυδιάστατη και πολυμίξερ μουσική πρόταση, αλλά για αυτό υπάρχει λαός και Κολωνάκι. (αν και πρέπει να παραδεχτώ πως και οι δύο έχουμε καρδιά)

εδιτ

so true.