Ίσως χθες να βιώσαμε το πιο τραγικό συμβάν στο θρίλερ που αφορά τις τελευταίες εξελίξεις της κοινωνίας μας: Πρόκειται για την παγκόσμια έκθεση αξιολόγησης των εκπαιδευτικών συστημάτων 65 χωρών που διεξάγει ο ΟΟΣΑ-η γνωστή ως έκθεση της PISA.
Η έρευνα που διεξάγεται κάθε τριετία, εξετάζει τις επιδόσεις των μαθητών ηλικίας 15 ετών στα μαθηματικά, στις φυσικές επιστήμες, στην κατανόηση κειμένου. Σε όλους αυτούς τους τομείς η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο! Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι το υπουργείο παιδείας προσπάθησε να προωθήσει με «διαρροές» μια θετική εικόνα της έκθεσης επειδή η Ελλάδα …είχε κάνει πρόοδο σε σχέση με τις επιδόσεις της πριν από από τρία έτη! Το γεγονός λοιπόν των εξαιρετικά χαμηλών επιδόσεων σε συνάρτηση με την ικανοποίηση που αισθάνονται οι ιθύνοντες για την τραγική εικόνα της Ελλάδας ασφαλώς δεν εγκυμονεί καμία αισιοδοξία για το μέλλον της χώρας. Διότι αν έχεις ένα καλό ανθρώπινο κεφάλαιο τότε μπορείς να λύσεις το θέμα του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, όμως όταν αυτό το κεφάλαιο απουσιάζει τότε δεν έχεις καμία ελπίδα.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διαλυθεί οριστικά ο μύθος που προβάλλει η Αριστερά και η ΟΛΜE σύμφωνα με τον οποίο για την κατάσταση της παιδείας ευθύνεται το χαμηλό επίπεδο των δαπανών. Όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία παγκοσμίως, οι δαπάνες έχουν ελάχιστη σχέση με τις επιδόσεις της. Η Σιγκαπούρη έχει μικρότερες εκπαιδευτικές δαπάνες από ότι οι περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ όμως βρίσκεται στις πρώτες θέσεις. Οι ΗΠΑ είναι πρώτες στις δαπάνες για την παιδεία όμως οι επιδόσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι μετριότατες και χειρότερες από χώρες όπως η Φινλανδία η Πολωνία το Χονγκ Κογκ κ.α. που δαπανούν λιγότερα. Μεταξύ των ετών 2000-2007 οι ΗΠΑ αύξησαν τις δαπάνες για την εκπαίδευση κατά 21% ενώ Βρετανία κατά 37%.Ομως το αποτέλεσμα ήταν ότι οι επιδόσεις τους για εκείνη την περίοδο χειροτέρευσαν!
Αν πρέπει να αναζητήσει κανείς τα αίτια στο πολύπλοκο αυτό θέμα θα πρέπει να επικεντρωθεί σε ένα και μόνο παράγοντα. Στους καθηγητές. Όλες οι μελέτες που έχουν γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνουν ότι οι χώρες εκείνες που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις είναι εκείνες που έχουν το ποιοτικά καλύτερο και πιο ευσυνείδητο διδακτικό προσωπικό. Προφανώς αυτό είναι κάτι που απουσιάζει στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι όλοι οι καθηγητές εξαφανίζονται από το σχολείο μετά τις 2 το μεσημέρι σε συνδυασμό με το ότι παραβιάζουν βάναυσα τα καθήκοντα τους προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα ατομικά τους οφέλη («ιδιαίτερα») τεκμηριώνει αυτή την διαπίστωση. Το εκπληκτικό είναι ότι τα συνδικαλιστικά όργανα της ΟΛΜΕ προσπαθούν να δικαιολογήσουν αυτή την αντιδεοντολογική συμπεριφορά επικαλούμενοι τις θεωρούμενες χαμηλές αποδοχές των διδασκόντων. Όμως οι αμοιβές των καθηγητών δεν έχουν καμία σχέση με τις επιδόσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Αν ίσχυε αυτό τότε οι χώρες που πλήρωναν τους υψηλότερους μισθούς ?Γερμανία Ισπανία και Ελβετία-θα ήσαν στις πρώτες θέσεις. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Αντίθετα οι χώρες που είναι πολύ υψηλότερα-Εσθονία,Νότιος Κορέα- πληρώνουν χαμηλότερες αμοιβές που αντιστοιχούν στον μέσο όρο.
Όμως υπάρχει κάτι το ιδιαίτερα ανήθικο με το επιχείρημα που δικαιολογεί τις παραβάσεις των καθηγητών με αναφορά τις θεωρούμενες χαμηλές αποδοχές. Αν επιτρέπεται στον εκπαιδευτικό να παραβαίνει το καθήκον του επειδή κρίνει ότι δεν αμείβεται αρκετά τότε αυτό θα πρέπει να ισχύει για κάθε επάγγελμα. Με την ίδια λοιπόν λογική και ο αστυνομικός θα πρέπει να αμείβεται από τους «ανθρώπους της νύκτας» και ο γιατρός του δημόσιου νοσοκομείου να παίρνει «φακελάκι». Πρόκειται για ένα άθλιο επιχείρημα που απλά δείχνει την ηθική απαξίωση όσων το προτείνουν.
Όπως ορθά αναφέρει η πρόσφατη ανακοίνωση της Δημοκρατικής Συμμαχίας σήμερα τα σχολεία υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους διδάσκοντες και όχι τους διδασκόμενους. Όσο παραμένει αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να ελπίζει κανείς σε βελτίωση. Και φυσικά η Άννα Διαμαντοπούλου, όπως άλλωστε και το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν απολύτως καμία διάθεση να συγκρουσθούν με τους κατ? εξοχήν «πελάτες» τους που είναι οι συντεχνίες του δημοσίου. Θα συνεχίσουν να παρατηρούν την χώρα να διολισθαίνει προς την οικονομική και πνευματική χρεωκοπία προσευχόμενοι να έλθει μια διεθνής οικονομική ανάκαμψη μήπως και έτσι και ξεχασθούν τα χρέη, τα ελλείμματα και η άθλια παιδεία της Ελλάδας.
Ενδιαφερον κειμενο. Βεβαια, κατα τη γνωμη μου τετοια τεστ δεν αποδυκνειουν απολυτως τιποτε αλλα αυτο που δεν καταλαβα ειναι τι σχεση εχει ο μισθος του εκπαιδευτικου (που η Αριστερα ζηταει) με το γεγονος πως οι αξιολογηθεντες μαθητες στα συγκεκριμενα τεστ ειχαν χαμηλοτερες βαθμολογιες απο τον Μ.Ο; Αν δηλαδη μειωθει ο μισθος τους θα ζοριστουν και θα ανεβασουν το επιπεδο των μαθητων;
Γιατι να μη δοκιμαστει το πειραμα να δωσουμε αντιστοιχους μισθους που παιρνουν οι Φιλανδοι-Ολλανδοι (που ειναι παραπανω απο 2πλασιος) για να δουμε;
Πάντως, εγώ έχω την εντύπωση πως οι νέες γενιές καθηγητών είναι πιο καταρτισμένες. Μου κάνει εντύπωση το άρθρο. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως είμαστε τόσο χάλια όπως τα παρουσιάζει
Δεν έχω καταπληκτικά καλή γνώμη για την ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Από την εμπειρία μου όμως, όταν βρέθηκα σε μεταπτυχιακό επίπεδο σε άλλη χώρα με άτομα από διάφορα εθνικά background, ανακάλυψα πως δεν ίμαστε τόσο χάλια, η γενιά μου τουλάχιστον. Σε ορισμένα επίπεδα, τουλάχιστον. Εμπειρικά πάντα.
Ο λόγος που ξεκινάω έτσι είναι ο εξής:
Δεν με πείθουν τέτοιες έρευνες στο μέτρο που δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο ακριβώς μπορεί να γίνει σύγκριση ενός τέτοιου θέματος. Δεν μου φαίνεται αξιόπιστη η μεθοδολογία του πράγματος. Όλα τούτα μπάζουν, στατιστικά μιλώντας. Τουλάχιστον μέχρι να δημοσιοποιηθεί λεπτομερώς η ίδια η έρευνα προτιμώ να κρατήσω μία απόσταση.
Από εκεί και πέρα έχω σοβαρές σοβαρές σοβαρότατες ενστάσεις όσον αφορά στην αποκάτω παράγραφο, αλλά αν τις πω θα είμαι εντελώς οφτόπικ και πιθανώς να ήταν ενδιαφέρον να δημιουργηθεί αν δεν υπάρχει ήδη θρεντ για την ηθική (κακή λέξη ίσως, τόσο κακή όμως όσο και η λέξη [I]καθήκον[/I] που χρησιμοποιείται στο άρθρο) και την ψυχολογία της εργασίας και της αμοιβής.
Παιδιά, καλή η ανάλυση που κάνουμε, εγώ πχ σχεδόν γελάω με το άρθρο γιατί πέρα από τα χυδαία λογικά άλματα που κάνει, τελικά μας αναφέρει ότι και οι ΗΠΑ, Γερμανία, Βρετανία κτλ έχουν χαμηλές επιδόσεις. Άρα και εκεί έχουμε κακές ΟΛΜΕ και ασυνειδησία? Και εκεί φταίει η Αριστερά.
Και λίγο μελό βέβαια:
Θα συνεχίσουν να παρατηρούν την χώρα να διολισθαίνει προς την οικονομική και πνευματική χρεωκοπία προσευχόμενοι να έλθει μια διεθνής οικονομική ανάκαμψη μήπως και έτσι και ξεχασθούν τα χρέη, τα ελλείμματα και η άθλια παιδεία της Ελλάδας.
Αλλα είπαμε όλη η ουσία βρίσκεται ΕΔΩ:
Όπως ορθά αναφέρει η πρόσφατη ανακοίνωση της [B]Δημοκρατικής Συμμαχίας[/B]
Θα έβρισκε δουλειά ο θείος Αλβέρτος στα σύγχρονα πανεπιστήμια του νεοφιλελευθερισμού; Θα μπορούσε να παρουσιάσει τη γενική και την ειδική θεωρία της σχετικότητας χωρίς να χρειαστεί να την πατεντάρει και να την πουλήσει σε κάποια πολυεθνική που θα χρηματοδοτούσε το τμήμα του; Δύσκολες ερωτήσεις τις οποίες αποφασίσαμε να θέσουμε στον Άλεξ Καλίνικος, διευθυντή Ευρωπαϊκών Σπουδών στο King’s College του Λονδίνου και συγγραφέα, μεταξύ άλλων, του βιβλίου «Πανεπιστήμια σε ένα νεοφιλελεύθερο κόσμο».
Ναί θα έβρισκε δουλειά και ναί θα είχε την στήριξη για την θεωρία του απλά θα άλλαζαν οι περιστάσεις.Τώρα υπάρχει μεγαλύτερο κεφάλαιο αλλά ποιό ''χρήσιμες ιδέες.
Να αρχίσω να αναλύω πόσα πρέπει να αλλάξουν στην ελληνική παιδεία (που δε τα θέλουν οι φοιτητικές παρατάξεις και λένε όχι όταν πάει εκεί η κουβέντα) για να γίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σαν αυτά της Ζυρίχης στα οποία σπούδασε ο Αϊνστάιν;
Έναν προβληματισμό έβαλα σε σχέση με το υπάρχων πολιτικό/οικονομικό σύστημα . Δεν είχα στην σκέψη μου την ελλάδα οπότε κάρβου όχι μην ξεκινάς την ανάλυση
Γιατί να ζητάμε το μέτριο (βλ. παν/μια Ζυρίχης) και όχι το καλύτερο (βλ. ορισμένα παν/μια Γερμανίας, ΗΠΑ και Ρωσίας);
Αλλά καλύτερα μην αναλύσεις τις αλλαγές, γιατί πολλά πρέπει να αλλάξουν… αλλά θα αρχίσουμε τα κομματιικά μετά εδώ και θα ξεφύγει η κουβέντα ως συνήθως :-k
Αναρωτιεμαι τελεικα πως οριζεται το μετριο το καλο και το καλυτερο τελικα…Με τι κριτηρια δηάδη…
Επισης αναρωτιεμαι αν το πανεπιστημιο της Ζυριχης του 1900 εχει σχεση με αυτο του σημερα…Υπο ποιους ορους και καθεστως λειτουργει και παραγει γνωση δηλαδη…Τροφη για σκεψη
Δεν υπάρχει σαφής αντικειμενικός ορισμός μάλλον. Οπότε, είναι πιο εύκολο να κατηγοριοποιήσεις ανάλογα με το ως προς τι θέλεις να συγκρίνεις.
Π.χ. ακαδημαϊκά κριτήρια (επίπεδο προγραμμάτων σπουδών, επίπεδο καθηγητών, εργαστηριακή υποδομή κλπ).
Οπότε, ως προς τα προγράμματα σπουδών, πολλά τμήματα στη χώρα μας δεν υστερούν και τόσο (μερικά μάλιστα έχουν υψήλο επίπεδο). Ενώ σε κάποιες “παραδοσιακά” γνωστές για τα παν/μια τους χώρες (π.χ. Αγγλία) υπάρχει υστέρηση τόσο στα προγράμματα σπουδών, όσο και στο επίπεδο των καθηγητών (με εξαίρεση ελάχιστα παν/μια που έχουν την πολυεθνική αφρόκρεμα), αλλά ως προς την υποδομή έχουν υψηλά στάνταρ.
Δύσκολο να κάνεις γενικές συγκρίσεις, οπότε καλύτερα να εξειδικεύεις ανά τομείς (κατά τη γνώμη μου). Και φυσικά εξαρτάται και το πεδίο (άλλο σε θετικές επιστήμες και άλλο σε θεωρητικές σπουδές).
Τα πανεπιστημια λειτουργουν ακριβως οπως οι ομαδες. Οπως ο Αρης, η Παρμα και η Λα Κορουνια δε θα γινουν ποτε- μα-ποτε Μπαρτσελονα ετσι και το Πανεπιστημιο των Αθηνων, του Αμστρενταμ και του Λιντς δε θα γινουν ποτε-μα-ποτε Στανφορντ.
Αυτο που ξεχωριζει το κακο απο το μετριο, και το μετριο απο το καλο πανεπιστημιο ειναι σχεδον αποκλειστικα το [B]μπατζετ [/B]του. Τα ηδη καθιερωμενα πανεπιστημια θα παραμεινουν για παντα στην κορυφη, και ειναι εξαιρετικα δυσκολα για αλλα πανεπιστημια να τα κοντραρουν γιατι εχουν: Τα χρηματα και το πρεστιζ ωστε να δεχονται τους καλυτερους ,μαθητες απο ολον τον κοσμο, να πληρωνουν τους διασημοτερους καθηγητες σε ολον τον κοσμο και να αποσπουν τις μεγαλυτερες χορηγιες (= υλοκοτεχνικη υποδομη).
Εμεις αυτο που πρεπει να προσπαθησουμε να να διορθωσουμε, ωστε να γινουν τα ελληνικα πανεπιστημια ανταγωνιστικοτερα, ειναι η οργανωση επειδη δεν απαιτει χρηματα.
Ο Αϊνστάιν, μπορεί να έκανε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, αλλά τις σπουδές τις έλαβε στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Κι αυτό μόνο μέτριο δεν είναι. 8)
[SPOILER]Κι ας του έριξαν χυλόπιτα τότε και δε τον πήραν για διδακτορικό:p[/SPOILER]
Ο Αϊνστάιν στο Princeton βρήκε καταφύγιο όταν στην Ευρώπη κινδύνευε και απέκτησε Αμερικανική υπηκοότητα χωρίς να εμποδιστεί από τις όποιες πολιτικές του θέσεις.
Κακά τα ψέματα, το Αμερικάνικο ακαδημαϊκό σύστημα έχει και τους πόρους και την ελευθερία για έρευνα σε πολλά αντικείμενα.
Και αν θέλουν να την πέσουν στους “κακούς νεοφιλελεύθερους” ας πάνε ο Καλλίνικος (καμία σχέση με τον γνωστό μητροπολίτη Πειραιά; :p) και ο Χατζηστεφάνου μία βόλτα ως το Σικάγο να μετρήσουν τα 85 Νόμπελ από την αρχή.
Mule ο Χατζηστεφάνου και ο Καλλίνικος πέρασαν μια “βόλτα” από τις χώρες όπου εφαρμόστηκαν κάποιες πολιτικές ( οι εμπνευστές των οποίων τιμήθηκαν μάλιστα και με νόμπελ) .Ο χουντικός Πινοσέτ ενθουσιάστηκε με τον Milton και εφάρμοσε την θεωρία του. Επίσης η Θάτσερ υγράνθηκε πολύ με τη σχολή του Σικάγο και τα 85 νόμπελ και είπε να εφαρμόσει και αυτή τις θεωρίες του Friedman. Ουπς και στις 2 περιπτώσεις η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής πέθανε…Αλλά οκ είναι νομπελούχος γαμάει…
