Παιδικές εμπειρίες

8O

ρε led πως τα καταφερες??? εγω παλι παθαινω το ακριβως αντιθετο?? βασικα φετος ουτε μια γιατι ολοι οι καθηγητες εχουν συνηθεισει το καφρικο τμημα μας.:stuck_out_tongue: μαλιστα περυσι μια καθηγητρια μας ειχε βγαλει εμενα και τον κολητο μου με το που μπηκε.:smiley: στην α λυκειου την πρωτη ωρα που ειχαμε μαθημα παλι μας ειχαν βγαλει εξω…:lol:

Τα καταφερνα για δυο λογους. Ο πρωτος ηταν οτι ημουν υπουλος κι ετσι οι οποιες μαλακιες εκανα περνουσαν απαρατηρητες. Ο δευτερος επειδη ημουν απουσιολογος ειτε στην κατευθυνση καποιες χρονιες, ειτε στην γενικη παιδεια και με ειχαν ως το καλο παιδι που ποτε δεν θα κανει αταξια. Εκεινη τη μερα που ελεγα, πετουσα μπαλακια απο χαρτι στον καδο κι ενας συμμαθητης μου προσπαθουσε να μου κανει ταπα. Ε κανω ενα σουτ, το βρισκει αυτος και φευγει στην αλλη ακρη της αιθουσας διπλα απο την καθηγητρια. Ερχεται προς το μερος μας και λεει το παιδι εκεινο με τον διπλανο μου για κεινη τη μερα, ο οποιος εκανε πολλες βλακειες γενικα, να βγουνε εξω. Εγω κι ο διπλανος μου να της λεμε οτι ΕΓΩ επαιζα κι οχι αυτος, αλλα εκεινη ανενδοτη. Ε τι να κανω, ηταν γραφτο να μην παρω ποτε ωριαια. Μιαν αλλη καθηγητρια την ειρωνευομουν μες στη μουρη της αλλα με αγαπουσε. Stockholm syndrome το λενε αυτο το φαινομενο ε. (Δεν ειναι τυχαιο το ονομα του πιο ΜΕΤΣΑΛ τραγουδιου των Muse.)

Εντιτ: Ξεχασα να πω παντως οτι σε φροντιστηρια Αγγλικων-Γαλλικων με πετουσαν χωρις πολλους ενδοιασμους εξω.

τουλαχιστον σε αυτο με περασες ουτε μια φορα…:frowning: :frowning: :frowning:

Τι ουτε μια φορα ρε, εγω σκεφτομαι να ξαναπαω φροντιστηριο να μαθω καμια αλλη γλωσσα μονο και μονο για να ξαναζησω αυτες τις γεματες ηλιθιοτητα στιγμες. Ξερεις τι ειναι να εισαι ο εφιαλτης 4-5 καθηγητριων? Η αλλη που εφευγε στο τελος της χρονιας απο το φροντιστηριο ουτε πηρε να μαθει αν περασαμε το lower. Μια αλλη την αρρωστησαμε κι ελειπε 3-4 μερες, την καναμε να γελαει ασταματητα απ’τα νευρα της κλπ. Κι εγω δεν ξερω ποσα ζευγαρια χωρισαμε λογω κρεβατομουρμουρας των καθηγητριων μετα απο τοσα νευρα στη δουλεια. Και τωρα βγαζουμε λεφτα κανοντας την δουλεια αυτη. Ξεπουλωντας τα ιδανικα μας. :frowning:

και εγω τα ιδια κανω … αφου καθηγητης εχει βαλει τα κλαματα…

Καθηγητρια πηγε στο παραθυρο για να ξερασει…Και μετα εβαλε τα κλαματα…

ΩΩ!και εμεις ειχαμε κανει καθηγητρια να ξερασει!!ομως προλαβε και πηγε να τα βγαλει στις χεστρες οποτε δεν εγινε εντελως ρεζιλι!!1Μια αλλη φορα ειχαμε κανει ενα καθηγητη να κλεει κ να φωναζει δεν ειστε παιδια εσεις!!φρουτα ειστε!!

και στην τριτη λυκειου ειχαμε εναν κοινωνιολογια μας εκανε που τον ειχαμε χεσει στο δουλεμα!!..μια φορα ειχα τσατιστει πολυ μαζι τ επειδη ετυχε ναμαι ο μονος π δεν κανει φασαρια κ μλεγε να σκασω συνεχεια σηκωθηκα πεταξα την καρεκλα μ προς το μερος τ και τον αρχισα στις χριστοπαναγιες[πως δε μ δωσε αποβολη δ ξερω]…τα παιδια μ λεγανε μετα πως ειχα γινει σα πατζαρι απο το να φωναζω

Με αυτά που διαβάζω,αυτό που συμπερένω είναι ότι οι καθηγητές μάλλον έχουν περρισσότερους λόγους να μισούν το σχολείο από ότι οι μαθητές,με αυτά που τραβάνε.:stuck_out_tongue:

Καλά,όχι ότι το σχολείο που πήγαινε αποτελούταν από αγγελούδια…αν θυμάμαι καλά 4-5 φορές σκάσανε τα λάστιχα της λυκειάρχισσας.Αυτή τη γυναίκα τη μισούσε κόσμος και κοσμάκις.

Ρε μαλακα να τα λεγες καπου που δεν σε βλεπω εγω οκ. Παει στο διαολο. Εδω βρηκες να τα πεις και περιμενεις να σε πιστεψουμε κιολα? Πατζαρι γινεσαι μονο απ’τα γελια κι οταν πεταγεται η φλεβιτσα οξω. Παραεισαι φλωρος και τζουτζουκος για να θυμωσεις.

Ποτε δεν μισεις το χερι που σε ταιζει ρε συ.:stuck_out_tongue:
Βασικα αν αρχισουμε και μεις Χριστοπαναγιες στην ταξη,μετα θα παει το μαθητουδι και θα φωναξει τον μπαμπακα,ο μπαμπακας τον δικηγορο κτλ.Επισης θα γινει και αποχη και ισως και καταληψη για να φυγει ο Νεαντερταλ καθηγητης,οποτε αρχιζεις γιογκα,λες γκουσφραμπα 10 φορες δυνατα και μετρας χανεμπου και αλλα μυστικα οπλα των Ναζι μεχρι να ηρεμησεις.
Οπως ειπε πριν και ο Λεντ,προδωσαμε τα ιδανικα μας περνωντας απ την αλλη πλευρα…

Same κι εδώ από μικρός είχα ανακαλήψει την αξεία του ύπνου με αποτέλεσμα να γλαρώνω μέσα στην τάξη (μια δυο οριαίεες ήταν απο΄μπουνίδια με κάτι μαλακηστήρια που δεν με άφηναν να κοιμηθώ)

Μια φορα 3η λυκείου είχαμε 2ορο έκθεση με μια που φόναζε λες και την π****σαν αλλά είχα σηνηθήσει και δεν έδινα βάση οπότε σε μια άσχετη φάση την ακούω να ουρλιάζει, από ότι κατάλαβα όλη η υπόληπη σειρά έκανα του κόσμου τον χαμό (προ τελευταίο θρανείο εγώ) και ακολουθεί ο διάλογος
καθηγήτρια: θα σασ πάω όλη την σειρά στον λυκειάρχη
εγώ : μα κυρία δεν έκανα τίποτα
καθηγήτρια: Θ α σας πάω όλους εκτός από τον κωστάκη που κοιμόταν

Έχω γνωρίσει πολλούς καθηγητές που μισούσανε τα παιδιά.Δεν λέω ότι είναι όλοι έτσι,ούτε καν η πλειψηφεία,αλλά υπάρχουν τέτοιοι.Και η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές τους καταλαβένω σχεδόν,με κάποιες συμπεριφορές που βλέπω από παιδιά.
Δεν νομίζω πάντως ότι είναι ανάγκη να διαολοστείλεις κάποιο παιδί-εντάξειίυπάρχουν και εξαιρέσεις που δεν καταλαβένουν τίποτα-,αλλά να επιβάλεις το σεβασμό,να κάνεις το παιδί να καταλάβει ότι πρέπει να σεβαστεί το χώρο που βρίσκετε και τους γύρω του.Και μάλλον εκεί βρίσκετε το δύσκολο,να επικοινωνήσεις με τους μαθητές.
Αν κατάλαβα καλά είσαι καθηγητής.οπότε τα ξέρεις καλύτερα από 'μένα.

Eτσι ακριβως ειναι.Απλα οι περισσοτεροι καθηγητες απο ενα σημειο και μετα βαριουνται.Και βαριουνται ελεεινα.Κι αυτο επειδη ετσι πως ειναι το συστημα πλεον το συντηρει αυτο δυστυχως.Πουθενα στο εξωτερικο δεν υπαρχει τοσο ανεπτυγμενη παραπαιδεια,οποτε το σχολειο φτανει να ειναι το δευτερευον.Και αυτο ειναι φαυλος κυκλος.
Τεσπα,βγηκαμε οφ τοπικ.

Ον τοπικ γυρω στα 10 και σε πρωτομαγιατικο πικνικ με τη φαμιλια και αλλους με τα πιτσιρικια τους στο βουνο,αποφασισαμε 3 βλαμμενα να εξερευνησουμε το δασος(!!!).
Οπως ειναι λογικο χαθηκαμε και μας βρηκαν αρκετες ωρες μετα,αφου μας εψαχναν καμια 20αρια ατομα…απο τοτε παραλια και μονο!:stuck_out_tongue:

Κάτι άλλο που θυμίθηκα,είναι στη 1ή λυκείου,που ένας φίλος μου είχε πάθει ψύχωση στις πρόβες της παρέλασης να βγάλει φωτογραφία το εσόρουχο της αριστούχου της τάξης.Προσπάθησε μιά,προσπάθησσε δυό,τελικά απέτυχε και έφαζε και ένα χζαστούκι:D -και καλά έπαθε-.

Ήμουνα με το ζωντόβολο το freedomofrock στο χωριό. Πρέπει εγώ να πήγαινα έκτη και το ζωάδι τετάρτη…

Ήμασταν που λέτε στην αυλή του σπιτιού μας, είχαμε μια μπάλα και διαγωνιζόμασταν ποιός θα την κλωτσήσει πιο δυνατά από τη μία άκρη στην άλλη…

Ωστόσο στην άκρη της αυλής ήταν ένα στενό άνοιγμα που οδηγούσε στην αποθήκη όπου λίγο μετά το άνοιγμα υπήρχε μια τζαμαρία…

Και παίρνει σε μια φάση τη μπάλα το ζωάδι ο freedom και ρίχνει μια καραβολίδα και περνάει τη μπάλα ίσα ίσα μέσα στο άνοιγμα…
Το πως τα κατάφερε είναι άγνωστο διότι ήμασταν και οι 2 σε πολύ πλάγια θέση σε σχέση με το άνοιγμα…

Με το που χώνεται λοιπόν η μπάλα μέσα ακούμε ένα ΚΡΑΤΣ!!!
Όλη η τζαμαρία κάτω!

Ντάξει, μέσα σε δευτερόλεπτα ήμασταν πολλά μέτρα μακριά απ’το σπίτι…

Άλλο πάλι σκηνικό, στο δημοτικό είναι όταν μας είχε πάει η θεία μου (η μάνα του freedomofrock) να δούμε το η ζωή είναι ωραία στον κινηματογράφο…

Καθώς βλέπαμε την ταινία σε μια φάση βλέπουμε να λέει ένας από τους πρωταγωνιστές: “Και δε θα έρχεσαι πια στα μπουρδέλα ε?”

Με το που ακούμε βρισιά εμείς, πεταγόμαστε πάνω και φωνάζουμε δυνατα:

“ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ!!!”

και γυρνάει όλος ο κινηματογράφος σε φάση “πωπωπω τι ντροπή” κ αρχίσαν μερικές κυράτσες να λένε “τσ τσ τσ”, κ η μάνα του freedom να μας κράζει, μιλάμε για τρελή ρόμπα γενικά…

Άλλο σκηνικό με freedomofrock στο χωριό, πριν κάτι χρόνια όταν μας είχανε δώσει δικό μας δωμάτιο να κοιμόμαστε…

Επειδή λοιπόν είχαμε δικό μας δωμάτιο, την είχαμε δει πως ήταν κτήμα μας κλπ…
Και σε μια φάση λέμε να το διακοσμήσουμε…

Έτσι παίρνουμε κάτι φωτογραφίες από περιοδικά με τσόντες και τις κολλήσαμε στον τοίχο…

Ε όλα τα λεφτά η έκφραση της μάνας του freedom όταν μπήκε και είδε τις τσόντες…:stuck_out_tongue:

(καλά που τις ανακάλυψε αυτή και όχι κανάς παππούς μας8O )

Α ρε μπιλυ, τι εχουμε περασει εμεις οι 2 ρε…

Ειδικα αυτο με τη τζαμαρια…:lol:

Αφού είσαι άμπαλος ρε μλκ:p

Μπες msn τώρα…

Την 1η ωριαία την πήρα στη γ’ γυμνασίου… από τα όσα διαβάζω εδώ…εντάξει άργησα λίγο:lol:
Το καλύτερο είναι πως δεν έκανα κάτι,όχι εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον…
Λίγο πριν χτυπήσει κουδούνι για μέσα,είμαστε μέσα στη τάξη και κάποιος με κυνηγάει να με γαργαλήσει…
τρέχω και εγώ,ανοίγω τη πόρτα να βγω στο διάδρομο να γλιτώσω…και την τρώει η μαθηματικός μας στη μούρη… τη πόρτα!
Επόμενη ώρα…μαθηματικά.Λέει στη μέση του μαθήματος ένα ανέκδοτο,γελάνε όλοι και στο πρώτο “χα…”
που κάνω…“έξω!”.
Αδικία…ήμουν και φλωράκι…βγήκα έξω και έκλαιγα#-o