Όχι, γι’αυτό το χόλιο. Είναι jazz άλμπουμ, instrumental. Με τράβηξε η μουσική όμως τόσο πολύ…
Ναι το κατάλαβα μετά και το διορθωσα:p
πήγα να το ακούσω και έχεις δίκιο, τραβάει κάπως την προσοχη
Είναι υπερκλάσσικ τα τραγούδια του αλλά έκατσε και η στιγμή.
Γενικά πάντως, χωρίς μουσική δεν μπορώ, με μουσική δεν είναι βέβαιο πως θα μπορώ.
Αλλά με ακουστικά πως μπορείς ρε?:-s
Με ακουστικά είναι σα να απομονωνομαι από το γύρω περιβάλλον, είμαι εγώ, η μουσική μου και το βιβλίο (τελευταίο το άφησα).
αν είναι όμως να μη μπορείς να συγκεντρωθεις τότε μουσική ή όχι δεν έχει νοημα:D
Ακουστικα τα αποφευγω, οχι μονο με διαβασμα, γενικα. Ειναι ο,τι χειροτερο για το τυμπανο. Με jazz δεν εχω δοκιμασει ποτε να διαβασω ειναι η αληθεια, αλλα και παλι δεν μπορω να πω οτι εχω ασχοληθει ποτε με αυτη τη φαση, καλα ειναι να κατσω να ακουσω κανα δυο αλμπουμ αλλα οχι για πολυ
Nice. την επόμενη φορά που θα διαβάσω προπαιδευτική παθολογία,θα το δοκιμάσω…
Ναι βοηθαει, αλλά μην το καθυστερήσεις γιατί τρέχει η ύλη.8)
το είπα σαν παράδειγμα για μάθημα που θέλει αποστήθιση αλλά και σκέψη
Και επίσης ανακάλυψα ότι είναι ιδανική και η φωνή του Steven Wilson
δεν ξερω καν τι ειναι…
εγω παλι μια που θυμήθηκα ενα παλιό ποστ(απο κατω), δεν μπορώ με κάτι που το ξέρω καλά…
Ασχετως του volume; Για μενα παιζει πρωταρχικο ρολο απο τη στιγμη που λειτουργει ως χαλι για να μη βαργιεμαι. Παιζει ρολο και το ποσο νυσταζω επειδη δεν το χω το διαβασμα σε καρεκλα, παντα ξαπλωμενος.
Εγώ πάλι πιστεύω ακριβώς το αντίθετο, γι αυτό και πέρυσι στην εξεταστική έπαιξε πολύ το one hour by the concrete lake
όταν ένα δισκο τον γνωρίζει ήδη ο εγκέφαλος βγαίνει το διάβασμα στο προσκηνιο, ενώ αν ακούσω κάτι άγνωστο επικεντρωνομαι εκεί στο να ανακαλύψω τους στίχους και τη μουσική του.
@Angmar ναι η ένταση παίζει ρόλο αν είναι τέρμα δε γίνεται τίποτα
και αν νυστάζω διαβάζω μόνο με μουσικη
ναι ε? :-k χμ… μάλλον ειναι στον άνθρωπο.
εγω παλι δεν θα μπορούσα ποτέ να συγκεντρωθώ με Be, perfect element, lane.
*ναι η ένταση παίζει ρολο πρέπει να βρεις την καταλληλη αλλιώς σε επηρεάζει και αυτη
William Basinski και lock.
Ξέχασα να βάλω λινκ.
Α, ναι?
και λοκ?
Disintegration Loops, όλα.
Δοκιμάστε και TUU
http://www.youtube.com/watch?v=haQUuPolsCs&feature=related
Ενδείκνυται και για κηπουρική
αυτος ο τρελός μου πρότεινε αυτό.
θα το δοκιμάσω αυριο
Γενικά δεν μπορώ να διαβάσω με μουσική, εκτός αν είναι κλασική ή instrumental. Όχι ότι ακούω πάντα, αλλά αν θέλω να βάλω κάτι θα προτιμήσω το είδος. Χτες θυμήθηκα πόσο πολύ βοηθούσε αυτό:
[B]Olafur Arnalds - Eulogy for Evolution[/B]
μετά από εμπειρία ενάμιση μήνα ομολογώ πως βοηθάει πολύ (μόνο που τελειώνει σχετικά γρήγορα οπότε ξανά από την αρχή)
Διάβασμα μόνο με μουσική. Πάντα.
Το τοπ των επιλογών σίγουρα είναι ορχηστρικά. ΠΟΤΕ ΛΟΓΙΑ. ΠΟΤΕ. Αν είσαι κάνα νέρντουλο και ξέρεις όλα τα λύριξ απόξω, το 'χεις χάσει το παιχνίδι.
Τη φετινή χρονιά -εξεταστικές κι έτσι- τις έβγαλα με
Εύγε για Σοστακόβιτς και Μάνο.
Έλενα δοκίμασε να διαβάσεις και με Claude Debussy, αν δεν το χεις κάνει ήδη.
Για διάβασμα δεν τον έχω προτιμήσει, είναι η αλήθεια. Άσε που με σκάσανε οι άτεχνοι “Twilight” (Που κατάρα να πέσει πάνω τους παναγία μου που καταστρέψανε τον μύθο των βαμπίρ-τεσπα) και δε μπορώ πια να ακούω την -κλασικούρα- [B]Clair de lune[/B]. Δεν πειράζει.
Πέρα από την πλάκα όμως, αν και αυτόν τον καιρό είμαι του πιο σύγχρονου ήχου, η ρομαντική εσσάνς του Debussy είναι ιδιαίτερη. Μου βγάζει κάτι από πίνακα του Monet.