Είναι πολύ εύκολο να καταφύγει στην ειρωνεία όταν δεν έχεις επιχειρήματα. Ακόμα κι έτσι απορώ με τη λογική σου. Αφού για να καταδικαστείς σε θανατική ποινή πρέπει να είσαι εγκληματίας βρε και μάλιστα επικίνδυνος, να έχεις διαπράξει σοβαρό αδίκημα. Πώς θα πας εθελοντής;
Όπως και να 'χει σου εύχομαι καλά αποτελέσματα (αφού ως γνωστόν το «καλή επιτυχία» είναι πλεονασμός). Όσο για το «καλά μυαλά», έχεις χρόνο μπροστά σου μην ανησυχείς. Και μια παράκληση, επειδή από τα γραφόμενα σου διέκρινα μια σπίθα, ακόμα κι αν δε συμφωνήσαμε: Μην δεχτείς ποτέ να καταντήσεις ανδρείκελο.
Προφανώς, εσύ δηλαδή θεωρείς πως δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην δικαστική εξουσία; Με την ίδια λογική και εφόσον στην καθημερινότητα μας εξαρτόμαστε από άλλους (από ταχυδρόμους, οδηγούς, επιχειρηματίες κλπ) δεν θα έπρεπε να εμπιστευόμαστε κανέναν.
αυτη την αρρωστη κατασταση την ενιωσα τις 2 τελευταιες φορες που βγηκα,δεν το ευχαριστηθηκα καθολου,απαισιο…βγαινεις και το μυαλο ειναι στα κωλομαθηματα.!
Προσωπικά πιστεύω ότι αν κάποιος καταδικαστεί και αποδειχτεί μετά από χρόνια ότι η καταδίκη αυτή ήταν άδικη, τη ζωή του την έχει χάσει έτσι κι αλλιώς έστω και μεταφορικά.
Προφανώς για να μειωθούν οι πιθανότητες λανθασμένης καταδίκης πρέπει κάποιοι (δικαστικοί, αστυνομικοί) να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Επίσης, επειδή μου αρέσει να ασχολούμαι με εγκληματίες από ενδιαφέρων, κυρίως δολοφόνους κατά συρροή, να αναφέρω ότι πολλοί γνωστοί δολοφόνοι πιάστηκαν και κλείστηκαν σε φυλακές ή τρελοκομεία, στη συνέχεια το έσκασαν από εκεί και πρόσθεσαν κι άλλα θύματα στη λίστα τους. Με λίγα λόγια ο σωφρονισμός τους απέτυχε. Αν είχαν εκτελεστεί όμως, όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί.
Καλά τρίβιουμ τουλάχιστον με κάνεις να γελάω… Είσαι τελείως ψυχιατρική περίπτωση. Αλλά σου λένε άλλα λες… Θεωρείς σωστή τη θανατική ποινή, έμπιστη τη δικαστική εξουσία, δίκαιες τις πανελλήνιες…:lol::lol::lol:
Καλησπέρα και από μένα, από τότε που έδωσα Πανελλαδικές πριν 5 χρονια δηλαδή η ζωή μου καταστράφηκε έρηξα τόσο διάβασμα που μου πέσανε τα μαλλιά (είχα αρκετά μακριά σαν του Dave Mustaine.)
Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσω το απότομο καράφλιασμα μου ήταν το αλκόλ, η κοκαϊνη (όταν είχα αρκετά φράγκα) και οι ιερόδουλες, γιατί καμιά δεν ερχόταν μαζί μου λόγω της αρέωσης μου.
Αυτά, μακριά από τις Πανελλαδικές καλύτερα βοθρατζής και υγιής παρά αρχιτέκτονας και σεξουλικά ανίκανος.
Παιδί μου, εσύ μπορεί να γελάς αλλά το κάνεις μηχανικά, όχι επειδή σου βγαίνει φυσικά. Έχω κάποιες απόψεις με τις οποίες προφανώς δε συμφωνείς. Δεν θα ήταν πιο όμορφο να κάτσουμε να μιλήσουμε και να προβάλλεις ΕΣΥ τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ επειχειρήματα παρά να γελάς; Εκτός κι αν θεωρείς ότι είμαι πολύ “μικρός” για να ασχοληθείς με μένα. Σε αυτή την περίπτωση, πάσο αλλά κάτι μου λέει ότι το σύμπλεγμα ανωτερότητας σου θα σε φάει.
Και κάτι τελευταίο, δεν εκπροσωπώ κανέναν και δεν με εκπροσωπεί κανείς. Δεν απευθύνομαι σε κανέναν ΛΑΟ ούτε έχω κάποιον ΛΑΟ από πίσω να με στηρίζει, σε αντίθεση με σένα που μάλλον χρίστηκες -μόνος σου- εκπρόσωπος των αδικημένων μαθητών της Γ’ Λυκείου τη χρονιά 2009-2010.
1)δηλαδη να τον σκοτωσουμε απ την αρχη , ετσι κι αλλιως αφου τη ζωη του θα την εχει χασει μεταφορικα?
2)πως θα εγγυηθεις οτι θα κανουν σωστα τη δουλεια τους?οταν αφορα ζωη ανθρωπου παιζεις με πιθανοτητες?
3)αντι να διορθωσουμε τις αιτιες που γεννουν αυτους τους δολοφονους(γιατι ολοι αυτοι εχουν ιστορικο κακοποιησης κτλπα) η αν το θες πως θα καταφερουμε το σωφρονισμο τους η στην χειροτερη , για να παω και συμφωνα με τη δικια σου λογικη, πως θα κοιταξουμε να μην αποδρασουν, να τους καθαριζουμε ολους μια και καλη για να μαστε σιγουροι?
Νιωθω τοσο απειρα μαλακισμενη που αγνοησα τη “φιλικη” (φιλικη λεει, μπουΧΑΧΑΧΑΧΧΑΑΧ)προειδοποιηση και εκατσα και διαβασα το κειμενο.
Αν και συμφωνω σε γενικες γραμμες, εχω καποιες μικροενστασεις.
-Δεν ειναι οοοοοοολα οσα διαβαζω ασημαντα. Αν ηταν ολο απλα τυπωμενες γραμμες και ξυλινες αερολογιες πανω σε ενα κομματι επεξεργασμενου ξυλου(κοινως, σε ενα κομμαρι χαρτιου), θα ημουν 8 φορες πιο απελπισμενη απο τωρα.
-Εναγχος οταν βγαινεις; Ετσι νιωθεις; Εγω οταν βγαινω ξεχναω για 3-4 ωρες οτι δινω πανελληνιες, ξεχναω και οτι παω γ’ λυκειου.
-Ναι, ετσι ειναι τα πραγματα, δινουμε εξετασεις που κρινουν μεγαλο μερος της ζωης μας και δεν κανουμε τιποτα. Και σε ρωταω, in this part, τι ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ μπορουμε να κανουμε; Αποχη; Εγω θα παω να δωσω σαν καλο προβατακι παντως!
-Καμια μαχη με κανενα συστημα. Και καμια μαχη με κανεναν συμμαθητη. Ειναι μαχη με τον εαυτο σου. Ποσο μπορεις να αντεξεις, και ποσα εισαι διατεθημενος να δωσεις για να “πετυχεις”. Γιατι ναι, κι εγω και ισως κι εσυ εχουμε πλεον πειστει οτι αν δεν πετυχουμε μια τιποτενια θεσουλα στην (κατα 500 φορες πιο απροσωπη απο τη δευτεροβαθμια) τριτοβαθμια εκπαιδευση, ειμαστε τιποτενιοι.
-Τα συλλυπητηρια μου και σε σενα, που θα εχεις 400 μορια παρακατω απο μενα στο 4ο και 1000+ μορια παρακατω απο μενα στο 5ο. Α ξεχασα, δεν το ανοιγεις!
Επρεπε να βγαλω και λιγη χολη στο τελος, ετσι για το καλο.
Και τις φανφαρονικες μπουρδες κρατα τις για την εκθεση.
καμμιά μάχη με κανέναν συμμαθητή??? ρώτα παιδιά που χάσανε σχολές για ελάχιστα μόρια την ίδια στιγμή που κάποιος πρωταθλητής σκουός τους πήρε με πολύ χαμηλότερη βαθμολογία τη θέση…
Είμαι της θέσης πως αν και μόνο αν οι μαθητές πριν δώσουν κάτσουν όλοι έξω θα αλλάξει κάτι.
Και οι φανφαρονικές μπούρδες δεν κάνουν για την έκθεση δυστυχώς. Στην έκθεση θέλει σαφήνεια και ακριβολογία. Είναι φανερό ότι τα έχεις μπερδέψει.[-X
Όχι, μέσω του επιχειρήματος αυτού προσπάθησα να σου αποδείξω πως σε μια υποθετική περίπτωση εσφαλμένης απόφασης, η φυλάκιση δεν είναι προτιμότερη από την θανατική ποινή.
Πώς θα εγγυηθείς ότι ο οποιοσδήποτε θα κάνει σωστά τη δουλειά του; Μέσω της εκπαίδευσης και της μόρφωσης. Γι’ αυτό είμαι κάθετος σε αυτό το θέμα, δε γίνεται όλοι να σπουδάσουν. Δε γίνεται να γίνουν όλοι γιατροί, δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί κοκ.
Η πρόληψη θεωρώ ότι είναι πιο σημαντική από την κατόπιν εορτής αντιμετώπιση. Πώς θα προλάβεις όμως τη γέννηση ψυχασθενών εγκληματιών; Θα στειρώσεις όλους τους τρελούς; Αυτό σύμφωνα με τους κανόνες σου, δεν φαντάζει απάνθρωπο; Αυτό για τους εγκληματίες που είχαν κακοποιηθεί μικροί έχω βαρεθεί να το διαβάζω. Υπάρχουν και άτομα που κακοποιήθηκαν μικρά και δεν έγιναν βάρος στην κοινωνία. Επέλεξαν το δύσκολο δρόμο και μπράβο τους.
Για να το θέσω καλύτερα, ας αναφέρω ένα παράδειγμα. Θεωρείς εσύ ότι ένας τρομοκράτης ή ένας άνθρωπος που κακοποίησε παιδιά αξίζουν τη συμπόνοια μας;
