Ναι ρε συ Σύλλα δεν αντιλέγω, σωστά αυτά που λες αλλά παράλληλα είναι λάθος να εγκλωβίζεσαι στα περί χρησιμότητας της γνώσης και αυτοσκοπού, διότι δεν θα οδηγηθείς πουθενά έτσι. Όλοι όσοι περάσαμε απ’αυτή τη διαδικασία το ξέραμε αυτό, αλλά όπως έγραψε και κάποιος άλλος χρήστης πριν, το θέμα είναι να έχεις τα κότσια τα προχωρήσεις έχοντας αυτά στο μυαλό σου. Γιατί στο “”“τέλος”"" ο απολογισμός δεν θα γίνει με βάση το ποιος προβληματίστηκε περισσότερο πάνω στην αξία της ύπαρξης ενός τέτοιου συστήματος, αλλά ποιος έκανε τη δουλειά του και ποιος όχι, όπως δηλαδή συμβαίνει και όταν βγεις εντελώς απ’το εκπαιδευτικό σύστημα.
Απ’τη μία σε καταλαβαίνω, επειδή πέρυσι κανείς, από εμάς που δίναμε, δεν μπορούσε να δει την ευρύτερη εικόνα (the big picture) και είναι απόλυτα φυσιολογικό, απ’τη στιγμή που επικεντρώνεσαι τόσο πολύ στις Πανελλήνιες αυτές καθ’αυτές, να μην μπορείς να διακρίνεις καν το τι έρχεται μετά. Είναι εύκολο να το αμφισβητήσεις τώρα που απλά το διαβάζεις. Θα το διαπιστώσεις μόνος σου με τον καιρό όταν με το καλό γίνεις φοιτητής. Το λοιπόν, σου συνιστώ να καταλάβεις όσο γρηγορότερα γίνεται ότι όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός πως η ανθρωπότητα, ή, αν το πάμε ειδικότερα, οι καπιταλιστικές - δυτικές κοινωνίες έχουν διαμορφώσει έτσι τα συστήματα πάνω στα οποία λειτουργούν ώστε η ζωή σου να είναι στημένη με αυτόν τον τρόπο. Οι Πανελλήνιες, με άλλα λόγια, είναι μια μικρογραφία των σκοπών που θα έχεις στη ζωή σου. Θα έχεις τον Χ στόχο, θα πρέπει να προσπαθήσεις σκληρά για να τον φτάσεις, συχνά θα πρέπει να ανταπεξέλθεις σε παράλογες απαιτήσεις, η τύχη θα παίξει το ρόλο της, θα έχεις να αντιμετωπίσεις ανταγωνισμό κτλ. Όλα αυτά βέβαια αν θες να επιβιώσεις … αν όχι, είσαι στα χέρια της τύχης και οι πιθανότητες δεν είναι ποτέ υπέρ σου.
Αν όλα αυτά που λέω σου φαίνονται υπερβολικά, δες όλους τους γνωστούς σου φοιτητές, όπως βλέπω και εγώ τους δικούς μου. Θα δεις ότι δεν έπαιξαν οι πανελλήνιες - ως προς τον τρόπο που διενεργούνται, με ό,τι αυτό εμπεριέχει - κάποιο ρόλο στην εξέλιξη του καθενός μετά το λύκειο. Όσοι είχαν την ωριμότητα που απαιτείται να έχεις πλέον ως άνθρωπος από τα 18 σου και είχαν κλειστά τ’αυτιά τους κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν. Και οι υπόλοιποι; Για να το πω ωμά, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, τρώει τα λεφτά των γονέων. Και μην τρέφεις αυταπάτες, ότι δήθεν αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα μόνο, γιατί και στο εξωτερικό περίπου τα ίδια συμβαίνουν και αυτό το γνωρίζω από πρώτο χέρι. Είναι η πραγματικότητα σκέτη. Και η ίδια συντριπτική πλειοψηφία το συνειδητοποιεί όταν έχει βαρεθεί το αραλίκι, δηλαδή μετά από 3-4 χρόνια.
Το πήγα κάπου αλλού το θέμα, σαν να υπαινίχθηκα ότι οι άνθρωποι πλέον δεν μπορούν να είναι ευτυχισμένοι μετά τα 18 τους, αλλά δεν απέχει και πολύ η πραγματικότητα από αυτό. Αν θέλεις να επιβιώσεις, στην ουσία είσαι συνεχώς σε κίνηση, με βάσανα και τρεχάλα και το μόνο που σου μένει είναι οι μικρές χαρές της ζωής, οι άνθρωποί σου, τα ενδιαφέροντά σου …
Αυτά είχα να πω, δεν θέλω να απογοητεύσω κανένα απ’τα παιδιά που πάνε να δώσουν, απλά πάω να τους ανοίξω τα μάτια λίγο. Να χαίρεστε τη ζωή όσο μπορείτε αλλά αν δεν είστε υπεύθυνοι απέναντί της, είναι σαν της δίνετε τα ζάρια περιμένοντας να έρχονται συνέχεια εξάρες …
:bye: