Προς όσους έδωσαν πανελλήνιες, ας γράψω (ξανά) 2-3 πραγματάκια.
Καταρχάς, τώρα ξεκινούν τα δύσκολα. Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι μάλλον ένα από τα τοπ 3 υπερκεκτιμημένα γεγονότα στη ζωή ενός Έλληνα. Η επιτυχία σε αυτές δε σου εξασφαλίζει τίποτα. Ο λόγος που γίνεται τόσος ντόρος με αυτές είναι γιατί ενδιαφέρει πολύ κόσμο (καθηγητές για να βγάζουν λεφτά και γονείς που συνεχίζουν να έχουν τη νοοτροπία παλιότερων ετών με βάση την οποία “αν δε σπουδάσεις δε θα γίνεις άνθρωπος” και τρομοκρατούνται από καθηγητές και υπόλοιπους γονείς). Φυσικά όλα αυτά καταλήγουν στο να αφιερώνει ο μαθητής ένα ολόκληρο χρόνο της ζωής του για να προετοιμαστεί για 6 τεστ μικρής ύλης (με τις Δέσμες ήταν άλλου παππά-ευαγγέλιο), που ενώ έχουν ελάχιστη σημασία, καταλήγει ο μαθητής να τα θεωρεί κάτι εξαιρετικά σημαντικό για το μέλλον του και τη ζωή του.
Ξέρω πολύ κόσμο που ήταν περήφανος για τα μόρια του και για το ότι σπούδαζε σε πρωτοκλασάτες σχολές (Νομική, οδοντιατρική, κλπ) που αυτή τη στιγμή (8 χρόνια μετά) ζει με δανεικά από γονείς και έχει το πνευματικό επίπεδο αμοιβάδας. Από την άλλη, άτομα που πέρασαν σε σχολές με πολύ μικρότερη ζήτηση (ή και συγγενείς μου που έδωσαν πανελλήνιες μόνο για την αναβολή του στρατού) στους περισσότερους τομείς είναι πολύ πιο πετυχημένοι και προόδευσαν. Όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο, όταν ο γιατρός είπε στον υδραυλικό “εγώ είμαι κοτζάμ γιατρός και δεν παίρνω τόσα όσα ζητάς εσύ την ώρα”, ο υδραυλικός του απάντησε “και γιατί νομίζεις πως δεν έγινα γιατρός;”.
Δε θέλω να εκμηδενίσω την επιτυχία όσων από εσάς πήγατε καλά στις πανελλήνιες. Κι εγώ εξάλλου στις πανελλήνιες μια χαρά είχα πάει και θεωρώ πως σας αξίζουν συγχαρητήρια. Αυτό που θέλω να ξεκαθαρίσω σε όλους είναι πως τα δύσκολα τώρα αρχίζουν (ενήλικη ζωή) και κανείς δεν έχει κερδίσει κάποιο ουσιαστικό πλεονέκτημα από τις πανελλήνιες. Επομένως όσοι πήγατε καλά μην καβαλήσετε το καλάμι και όσοι δεν είστε ευχαριστημένοι, μη τα βάφετε μαύρα.
Τέλος, μιας και είδα κάποιον να το αναφέρει. Μην επιλέγετε σχολές αποκλειστικά με βάση το αν σας αρέσει το αντικείμενο τους. Καταρχάς, δεν ξέρετε το αντικείμενο τους. Σας το εγγυόμαι. Κατα δεύτερον, αν η σχολή είναι κορεσμένη για την ελληνική αγορά εργασίας, τότε κινδυνεύετε να δουλεύετε 14 ώρες τη μέρα για ψίχουλα. Και το ότι το “αντικείμενο το αγαπάτε” δε θα σας χρυσώνει το χάπι. Όπως την πουτάνα δε τη νοιάζει αν ο 100ος πελάτης είναι όμορφος, έτσι κι εσάς, οι 16 ώρες ενδιαφέρουσας δουλειάς δε θα σας γεμίζουν περισσότερο από τις 8 ώρες “σκατένιας” δουλειάς.
Τέλος, όπως είπαν και οι Lynyrd
[SPOILER]
Mama told me when I was young
Come sit beside me, my only son
And listen closely to what I say.
And if you do this
It will help you some sunny day.
Take your time… Don’t live too fast,
Troubles will come and they will pass.
Go find a woman and you’ll find love,
And don’t forget son,
There is someone up above.
And be a simple kind of man.
Be something you love and understand.
Be a simple kind of man.
Won’t you do this for me son,
If you can?
Forget your lust for the rich man’s gold
All that you need is in your soul,
And you can do this if you try.
All that I want for you my son,
Is to be satisfied.[/SPOILER]
Καλές διακοπές σε όλα τα παιδιά που τέλειωσαν πια με το βραχνά των πανελληνίων (ακόμη και για όσους δώσουν για 2η φορά - ενημερωτικά τα πάντα είναι πιο χαλαρά και εύκολα τη 2η χρονιά).
Edit: παρακαλώ οι χαρακτηρισμοί να γίνουν έντιτ γιατί μετά θα μου ζητάτε να απαντήσω στο κουτί παραπόνων. Μερσί.
