Ισχύει το αποπάνω (δεν ρισκάρω πάλι να μπερδέψω τα φύλα :ρ ο Radical μου φύτρωσε πουλί :lol:) . Ακόμα και ως πρωτοετής στην Ιστρική προ 3 ετίας, η ύλη που είχα για ένα εξάμηνο ήταν 2 ύλες πανελληνίων. Απλά επειδή ένας μαθητής δεν τα έχει δει αυτά τα καλά της σχολής (ειδικά σχολές πολυτεχνείου, φυσικό, μαθηματικό και άλλα παλούκια όπως η ιατρική) δεν μπορεί να κάνει σύγκριση και όντως η τρίτη λυκείου έχει το περισσότερο διάβασμα, λογικό. Απλά αυτό που το κάνει χειρότερο είναι ο ηλίθιος ανταγωνισμός μεταξύ λοιπών σκατόφλωρων που θες δεν θες θα σε επηρεάσει ως ένα σημείο και η πίεση του χρόνου. Α και το γνωστό “Σουητ Τζίζους αν δεν περάσω τί στο καλό θα κάνω μετά?”. Θέλει απάθεια και μηχανικές κινήσεις και στρώσιμο κώλου. Υπομονή και περνάει γρήγορα και οδυνηρά σαν κλωτσιά με σιδερένια μπότα στα μούτρα. Αλλά περνάει.
Δε πέφτεις έξω. Μόνο ένα σημείο: Το Πανεπιστήμιο είναι δυσκολότερο απ’ τις πανελλήνιες απ’ τη στιγμή που αποφασίζεις ότι πρέπει να πάρεις πτυχίο κι ότι τέλος το αραλίκι ;ρ
Πάντως όσον αφορά τη σχολή εγώ που είμαι από τους φοιτητές που ασχολούνται σε μεγάλο βαθμό δεν έχω νιώσει αυτό τον πανελληνίων(μαθηματικό είμαι).Η διαφορά είναι ότι το διάβασμα που κάνεις στη σχολή περιλαμβάνει ως επί το πλείστον μαθήματα που γουστάρεις να διαβάζεις ενώ στις πανελλήνιες πρέπει να διαβάζεις πράγματα που άλλοι επέλεξαν για σένα:p.άσε που και στη σχολή έχεις ελευθερία να διαβάζεις ότι ώρα θέλεις,πχ υπάρχουν σάββατο που γύρισα νωρίς κατά τις 2 και διάβαζαχ μέχρι τις 4 επειδή γούσταρα ξέρω γω,ενώ πανελλήνιες πρέπει να μπεις σε αυστηρό πρόγραμμα γιατί δεν μπορείς να διαβάζεις μέχρι τις 4 πχ και τηνε πόμενη να πρέπει να αποδώσεις στο σχολείο και στο φροντιστήριο
Στο χημικό του ΑΠΘ είμαι στο 7ο πλέον (και ελπίζω τελευταίο…) έτος…
@NoGlory: Σόρρυ αλλά έπαιξα με τις πιθανότητες…[SPOILER] Μήπως πρέπει να μπει δίπλα στο όνομα του καθενός και ένα σύμβολο που να δείχνει αν είναι άντρας ή γυναίκα? [/SPOILER]
@Freedom φυσικά και η δυσκολία του πανεπιστημίου είναι μεγάλη όταν πας για πτυχίο… Αλλιώς είναι πιο εύκολο και από παιδικό σταθμό…
Τελικα ναι, οντως οταν μπαινεις στο πανεπιστημιο συνειδητοποιεις οτι η υλη των πανελληνιων ηταν τοσο μα τοσο ονειρεμενα μικρη.
Αλλα θα την παλεψουμε, ετσι λεω δηλαδη, γιατι μου αρεσουν απειρα τα περισσοτερα μαθηματα. Και εργασιες κλπ κανω, και οταν το λεω σε μεγαλοετεις φιλους μου απο αλλες σχολες με κοιτανε με ενα υφος του εξωγηινου.
Αχ ο ενθουσιασμος του πρωτοετη γαμαει.
Χχαχααχχαχαχα μεγαλη αληθεια. Ο,τι ηθελα την εκανα τη μανα μου οσο εδινα.
Πες τα ρε Ντιμι! Και δεν είναι το διάβασμα όλο το θέμα των Πανελληνίων αλλά το ότι τρέχεις πουρνό πουρνό να παρακολουθήσεις 7 ώρες σχολείου --που τις περισσότερες φορές είναι άχρηστο-- και μετά λαχανιασμένος να κάνεις άλλες 3 ώρες φροντιστήριο και φυσικά μετά πρέπει να κάτσεις να διαβάσεις πόσες ώρες για να είσαι έτοιμος για την επόμενη μέρα να μην στην πουν οι καθηγητές-γονείς και όχι μόνο αλλά και για να πιστεύεις ότι κάτι κάνεις κατά την διάρκεια της μέρας!
Και όλα αυτά σε μαθήματα που στην πλειοψηφία δεν αρέσουν στα παιδιά!
Μα είναι υπεκτιμημένο! Γενικά είναι εντελώς υποκειμενικό! Ο καθένας έχεις δικό του τρόπο διαβάσματος και στον καθένα παίρνει διαφορετικό χρόνο να μάθει 5 σελίδες απ’ έξω! Συνεπώς μην ακούς κανέναν και κάνε αυτό που θα σε κάνει να νιώθεις καλά και ότι τα καταφέρνεις!
Τα γραψε η NoGlory για να μην τα γραφω εγω.
Απλα οταν λεει “κουτουλαω”, προφανως δεν εννοει απο τσιπουρα τα Παρασκευοσαββατα ε. :lol:
Και δεν ηξερα πως να περιγραψω αυτο που μου συμβαινει. :lol:
ΥΓ.: Και κοψτε τον αερα σε ολους απο νωρις …οποιον σας λεει αντι για “γεια”, “καλη επιτυχια”, κουτουλια στα ισα ε! 
Όσο πλησιάζει ο καιρός των εξετάσεων, τόσο συνειδητοποιώ πόσο δίκιο είχε ένας φίλος μου όταν μου έλεγε πέρσι που βρισκόταν στην αντίστοιχη με μένα θέση πως θα έφτανα στο σημείο (ενώ γενικά δεν είμαι τύπος που κακοχαρακτηρίζει εύκολα κάποιον) να αντιπαθώ παιδιά φέτος. Ρε τι μεταμόρφωση είναι αυτή από μερικούς;! Εντάξει, και ποιος δεν έχει άγχος, αλλά μιλάμε μερικοί έχουν βαρέσει καθυστέρηση!
Αρχικά παραβλέπω πόσο σπαστικό είναι να τους βλέπεις όλους χωμένουν ΔΙΑΡΚΩΣ πίσω από ένα βιβλίο, γιατί πες κατανοείς πως θέλουν οπωσδήποτε να περάσουν κάπου καλά, κι από μία άποψη αυτό είναι και το σωστό. ΠΑΡΑΒΛΕΠΕΙΣ το ότι για τον ίδιο λόγο έχασες την πενθήμερή σου, καθώς η πλειοψηφία δεν μπορούσε να θυσιάσει μερικές μέρες πριν τα Χριστούγεννα από το διάβασμα… Ας περάσουν τα παιδιά, αφού προσπαθούν… Για μερικούς πραγματικά το εύχομαι ολόψυχα!
Είναι όμως δυνατόν να μη μιλάνε για τους βαθμούς κάθε τρεις και λίγο;; Δε λέω για τα μαθήματα, εξάλλου είμαι τύπος που άμα βρω συνομιλητή μπορώ να μιλάω και όλη τη μέρα για αρχαία, λατινικά, ιστορία. Εγώ όμως μιλάω για [I]τα ίδια[/I] τα μαθήματα! Σχολιάζω τις όποιες γνώσεις παίρνω ή αυτές που λόγω προχειρότητας κατά τη συγγραφή βιβλίων [I]δεν[/I] παίρνω. Κι ενίοτε μπορώ να μιλήσω για το πρόβλημα συγκέντρωσης που αντιμετωπίζω ή για τις σχολές- πράγμα που ωστόσο θεωρώ δικαιολογημένο να κάνει ο οποιοσδήποτε στη θέση μου και δεν το λέω γιατί το κάνω [I]εγώ[/I].
Με τσαντίζει που αντί ο καθένας να κοιτάει τη δουλειά του, κάθεται και σε πρήζει “πώς έγραψες, τι έγραψες, πόσο διάβασες;” και φυσικά όχι από ενδιαφέρον, αλλά από τη λογική “ο θάνατός σου, η ζωή μου- μην τυχόν περάσεις και μου φας τη θέση!” Πραγματικά ΠΟΣΟ το χαίρομαι όταν πηγαίνω με διάβασμα της τελευταίας στιγμής και το κάθε καμμένο που λιώνει μια βδομάδα τώρα σε ρωτάει πώς πήγες και απαντάς ότι έγραψες παραπάνω από αυτόν! Κι όχι, γιατί το βλέπω ανταγωνιστικά, αλλά ακριβώς επειδή όλη αυτή η ανταγωνιστικότητα που αναπτύσσεται έχει αρχίσει να μου βαράει στα νεύρα. Εξάλλου, ενώ πηγαίνω καλά, είμαι εντελώς σίγουρη πως στο τέλος δε θα κάνω σπουδαία πράγματα- τα διαγωνίσματα που γράφεις τώρα είναι αντιπροσωπευτικά σε ένα πολύ μικρό βαθμό θεωρώ. Για τον ίδιο λόγο δεν αντέχω την κλάψα όσων δε γράφουν καλά, λες και δεν προλαβαίνουν να καλύψουν τα κενά τους και να βγάλουν δεκαπόσες επαναλήψεις μέχρι το Μάιο, ώστε να τα εμπεδώσουν πια. Κάνουν λες και ένας βαθμός είναι το σημαντικότερο πράγμα, ενώ [I]δεν[/I] είναι! Και για να καταστεί σαφές, δεν εννοώ πως πρέπει να τα γράψουμε όλα στα παλιά μας τα παπούτσια, αλλά τουλάχιστον -προσωπικά- αν νιώθω ότι νυστάζω, κοιμάμαι, αν νιώθω πως έχω ανάγκη να κάνω διάλειμμα για πιάνο, κάνω διάλειμμα για πιάνο. Δε χαραμίζομαι, επειδή το σύστημα λέει “χαραμίσου” για μερικούς μήνες.
Τελοσπάντων, όλα αυτά τα γράφω με αφορμή το διαγώνισμα που έγραφα νωρίτερα στο φροντιστήριο: γράφαμε όλοι σε μια αίθουσα, κι αντί να το βουλώσουν για να συγκεντρωθεί ο καθένας στο γραπτό του, άρχισαν να μουρμουρίζουν ότι τα θέματα ήταν περίεργα (που ήταν δηλαδή, αλλά τι να σου κάνει ο επιτηρητής;), να συνεργάζονται (γιατί όποιος είπε πως σημασία έχει να τα μάθεις για τις πανελλήνιες έκανε λάθος= προφανώς σημασία έχει ο ενδεικτικός βαθμός πάνω στο γραπτό κι ας μην αντιπροσωπεύει την αξία σου) και τα σχετικά. Και σκεπτόμενη αυτό, επιβεβαίωσα και πάλι πως τελικά περνάνε όσοι απλά λιώσαν και όχι όσοι ήταν έξυπνοι. Ειδικά στην κατεύθυνσή μου που ευδοκιμούν οι παπαγάλοι, πραγματικά υπάρχουν κρετίνοι που το κόβω να περνάνε και νομική Αθηνών! Και τελοσπάντων, ας περάσουν- αναρωτιέμαι απλά τι σόι πολίτες-εργαζόμενοι θα βγουν αργότερα…
Απαντάω εγώ λοιπόν γιατί βαριέμαι να διαβάσω για εξεταστική.
Πρώτα απόλα βλακεία κάνατε και δεν πήγατε 5ημερη πριν τα Χριστούγεννα. Χαλαρή περίοδος πριν αρχίσει το πολύ βαρβάτο διάβασμα και σίγουρα τα Χριστούγεννα κάποιος που έχει ξεκινήσει να διαβάζει από το καλοκαίρι μπουχτίζει και κάνει κοιλιά.
Δεύτερον καλωσήρθες στον θεσμό των πανελληνίων. Στεγνός ανταγωνισμός και τίποτα άλλο. Δεν έχει σημασία τι μαθαίνεις αλλά τι θα γράψεις στις εξετάσεις. Επίσης μιας και στην κοινωνία μας έχουμε το φετίχ του πτυχίου και για να μπεις στα πανεπιστήμια χρειάζεται να γράψεις καλά στις πανελλήνιες όλα αυτή τη χρονιά θα περιστρέφονται γύρω από αυτές. Και δεν είναι ότι το θέλεις. Ο κοινωνικός σου περίγυρος σου το “επιβάλλει”.
Τρίτον πολύ καλά κατάλαβες ότι αυτοί που λιώνουν είναι αυτοί που παιρνάνε. Γιατί η μεθοδολογία μετράει πολύ περισσότερο από τη σκέψη. Η σκέψη ακόμα και στα καθαρά πρακτικά μαθήματα(μαθηματικα πχ) άντε να σου εξασφαλίσει έναν δύο βαθμούς.
Τέταρτον μια χαρά εικόνα δίνουν τα διαγωνίσματα. Άμα μαζεύεις κενά όλη τη χρονιά δεν θα προλάβεις να τα καλύψεις στο τέλος. Επίσης άμα γράφεις καλά έχεις και καλύτερη ψυχολογία. Τέλος ηττοπάθειες του στυλ εγώ δεν θα τα πάω καλά στο τέλος δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν. Στρώσου και σταμάτα να κλαίγεσαι:)
Κατ’ αρχάς δεν κλαίγομαι, γιατί 1) δεν έχω κάποια συγκεκριμένη σχολή υπόψιν μου στην οποία αν δεν περάσω θα σκάσω, 2) ως τώρα τα πάω καλά. Για την ακρίβεια τα πάω [I]υπερβολικά[/I] καλά, χωρίς να μου αρέσει να περιαυτολογώ, και γι’ αυτό πιστεύω πως τα διαγωνίσματα δεν πρέπει να σου δίνουν πολύ θάρρος. Διάβασμα ιδιαίτερο δεν κάνω- με την έννοια του ότι δε λιώνω όπως παραπονιούνται πως κάνουν όλοι, κι επιπλέον έχω άνετα ελεύθερο χρόνο για εξωσχολικά βιβλία και προφανώς το φόρουμ κι άλλα “χαζά”. Απλά δεν αφήνω κενά και όταν γράφουμε διαγώνισμα, έστω και τελευταία στιγμή, έστω και από μία μόνο φορά, αλλά την επανάληψη τη βγάζω. Και πάλι όμως, μου κάνει εντύπωση να αποδίδω με αυτό το σύστημα, κι αν ναι, ως πότε;
Τελοσπάντων, δεν είμαι κι αδιάφορη/αναίσθητη- εξάλλου άγχος [I]έχω[/I], αλλά όσο χαζό κι αν ακούγεται, αν με απασχολεί να γράψω καλά, με απασχολεί από την εγωιστική πλευρά του πράγματος, δηλαδή ξέρω γω να μη γράψει καλύτερα από μένα το τελευταίο τούβλο που λέει μεν νεράκι την ερμηνευτική του Αριστοτέλη, αλλά δεν ξέρει τι λέει… Λογικά όταν έρθει η ώρα θα στρωθώ ή τουλάχιστον το ελπίζω. Απλά, αντιδραστική ή όχι, δε δέχομαι αυτό το “καλώς ήρθες στον κόσμο των πανελληνίων”. Δεν αξίζει ούτε το Υπουργείο ούτε κανείς άλλος βλάκας να χαλάσουμε τις καρδιές μας γι’ αυτές. Και ναι, έπρεπε να πάμε πενθήμερη… Καημό θα το 'χω
Δεν πήγατε πενταήμερη για να διαβάσετε; #-o
Nαι, ρε συ… άσ’ τα να πάνε!
Δε μαζευόντουσαν παιδιά…
άντε να πάμε εμείς η πρώτη λυκείου τώρα αφού δεν πήγατε εσείς :x
βγάλτο από μέσα σου ρένια και άντε λιώσε. άσε τι κάνουν οι άλλοι και διάβασε, συγκεντρώσου στο γραπτό σου με μουρμούρα από πάνω σου, δεν πειραζει.
Ψυχοφθορα διαδικασια γενικα οι πανελληνιες, με τιποτα δεν το ξαναπερνουσα. Εχεις εκατο φορεις να σε πιεζουν, και αν δεν τα καταφερεις μετα αντε βρες κουραγιο να ξαναδωσεις.
Μπαινω στη διαδικασια να συγκρινω την εξεταστικη με τις πανελληνιες. Ισως επειδη ειμαι πρωτακι ακομα. :oops: Ομως εδω αν δεν τα καταφερεις εχεις παντα τον Σεπτεμβρη, και την επομενη χρονια, και την επομενη και την επομενη κλπ. Ορεξη να χεις.
Αυτη η διαολεμενη υλη να μην υπηρχε. I’m not used to it. 
Επιτυχια σε οσους δινουν! Δεν θελει ξεσκισμα, θελει συστηματικοτητα και καθαρο μυαλο. Αυτα που εσυ μπορει να βγαζεις σε 2 ωρες απολυτης συγκεντρωσης αλλοι μπορει να τα βγαζουν σε 8. (Τερμα κλισε οι τελευταιες προτασεις, αλλα ειναι αληθεια!)
Εμενα με βοηθησε και το να εχω στοχο παντως. Ειχα μια σχολη στο μυαλο μου, (βεβαια μετα μπηκαν και ηλιθια διλημματα του στυλ “ωπ, πολυτεχνειο, ωπ γουαη νοτ”-αλλα φυγανε), και με την εικονα αυτη ειχα κουραγιο να προχωραω.
Εκανα μια κοιλια ΝΑΑΑΑΑΑΑΑ το Φλεβαρη γιατι ειχα κουραστει, μετα πηγαμε 7μερη και πραγματικα ξεσκασαμε ολοι, το Πασχα δωσαμε το 100% μας.
Παντως ηταν η πιο γαματη σχολικη χρονια. Και με τους χορους που καναμε συνεχεια για λεφτα, τα παζαρια, τις προβολες… απλα γαματα.
Κατα τ’αλλα, στο διαολο να παει.
Εμενα παντως η καλυτερη μου κινηση στις πανελληνιες για το θεμα του αγχους,ηταν μια βδομαδα πριν αρχισουμε να συμβιβαστω με την ιδεα οτι δεν ειναι τιποτα να ξαναδωσεις του χρονου,και ως λιγακι πεσιμιστης που ειμαι,σε ενα βαθμο το ειχα πιστεψει πως θα ξαναεδινα.
Εν τελει πηγαν ολα αρκετα καλα και επιασα το στοχο μου.
Γενικα μη τρελενεστε,το οτι περνας σε μια κωλοτελεια σχολη δε σου εξασφαλιζει τιποτα.
Θεωρω πως αν εχεις σωστες βασεις και κανεις μια καλη προσπαθεια,ουτε καν λιωσιμο,μπορεις να χτυπησεις αρκετα καλη σχολη οσες ατυχιες και να εχεις.
Και απο κει και περα στο χερι σας ειναι ολα χωρις αγχος και πιεσεις…(λεμε τωρα… )
ΠΡΙΝ σου πω ό,τι θέλω να σου πω, θέλω να τονίσω πόσο ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ απο το ποστ σου.
Καλά στα’παν και οι [B]HopeRidesAlone[/B] και [B]Faceless_Rania[/B]…
Αλλά επειδή μου’χει κάτσει κάπως ΟΛΟ σου το ποστ… θέλω να σου πω εγώ κάτι δικά μου…
Είναι σπαστικό να τους βλέπεις μερικούς να διαβάζουν ΣΥΝΕΧΕΙΑ… χμμ…
Αλλά μην είσαι τόσο απόλυτη και τόσο σνομπ στη στάση σου απέναντί τους.
Δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να νιώθουν, και δε νομίζω να μπήκες καν στη διαδικασία να το σκεφτείς. Δεν ξέρεις αν το κάνουν απο “καθυστέρηση που έχουν βαρέσει” όπως λές, ή αν τραβάνε κάποια ΠΙΕΣΗ απο το σπίτι τους-τους γονείς κλπ. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβαίνει με τον καθένα, αλλά βιάζεσαι να τους κακοχαρακτηρήσεις.
Πραγματικά εσένα πού σε χάλασε αυτό, δεν μπορώ να καταλάβω.
Και πολυ πιο σοβαρός λόγος που αυτή η 5ήμερη έχει ακυρωθεί, μου φαίνεται κάποιος άλλος, που ίσως κάποιοι συμμαθητές σου να μην είχαν το θράσος να παραδεχτούν: οικονομικός λόγος!!!
(Δε θα ξεχάσω ότι στην δική μου 5ήμερη έλειπε η διπλανή μου… ήταν φυσικά οικονομικός λογος, αλλά και θέμα μελέτης. δυσκολευόταν πολύ με τα μαθήματα, και δεν έπαιρνε τόσο ΑΝΕΤΑ και χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα τους βαθμούς, και έτρωγε και μεγάλη πίεση απο το σπίτι της. Επίσης, προσφέρθηκαν οι συμμαθητές να “πληρώσουν το μερίδιο της”… αλλά αυτό κάθε άλλο παρά το ήθελε… γι’αυτό και δεν ήρθε τελικά… )
Ίσως 2-3 να ήθελαν όντως να διαβάσουν τόσο πολύ. Μπορεί στην τελική, να θέλουν να περάσουν κάπου που να είναι ΠΟΛΥ δύσκολος τομέας…
Α, και επίσης μπορεί να μην διαθέτουν τη δική σου ευστροφία και εξυπνάδα να αφομοιώνουν εύκολα τα μαθήματά τους, και να χρειάζεται παραπάνω προσπάθεια-μόχθος για να φτάσουν εκεί που προσδοκούν είτε οι ίδιοι, είτε τους “σπρώχνει” το περιβάλλον τους.
Εκτός απο την εξυπνάδα που μπορεί να τους λείπει… κάτι άλλο είναι και η “άνεση” τέτοιων σκέψεων… Πολλοί απο εκείνους δεν προλαβαίνουν ΚΑΝ να σκεφτουν αυτά που λες εδώ. Όχι απο έλλειψη ευφυίας, αλλά απο έλληψη ΨΥΧΙΚΗΣ ηρεμίας…
[SIZE=“3”]“Ο θάνατός σου, η ζωή μου”[/SIZE]
Πόσο επίπεδος τρόπος σκέψης, πόσο… πως να το πω… αστείο?.. όχι… βρήκα: “σοράγια μοντενέγκρο!” … 
ΛΩΛ! έλεος…
Κοίταξε: το ότι σε ρωτάνε για τον βαθμό κλπ… είναι μέσα στη ρουτίνα του σχολείου… ΕΣΥ το βλέπεις ανταγωνιστικά. Νομίζεις αλήθεια πως η Μαρία ή ο Γιαννάκης ενδιαφέρονται να “κάψουν” εσένα για να περάσουν εκεί που θέλουν??
Και αν εσύ είσαι ΤΟΣΟ καλή… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ που να σου “πάρει τη θέση”.
Όσο ασχολείσαι εσύ με τους άλλους, ασχολούνται κι αυτοί μαζί σου.
(σε όποιο επίπεδο θες)
-αν έχεις δει την ταινία “a beautiful mind” ίσως καταλάβεις τι σου λέω.
Αυτό που λες δεν ισχύει. Και δεν το καταλαβαίνεις τώρα, επειδή είσαι ακόμα σχολείο. ΜΕΤΑ ομως απο το τέλος των πανελληνίων… ή ίσως ακόμα και ακριβώς πάνω στην ώρα της εξέτασης, θα καταλάβεις ότι αυτό που θα υπάρχει στο μυαλό σου είναι: ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ(μην πω και προηγούμενων).
Δεν υπάρχει περίπτωση με 100 επαναλήψεις τελευταίας στιγμής να “τα πας καλά”… απλά δεν τα κρατάει το μυαλό… Τι να κάνουμε έτσι λειτουργεί η μελέτη σε οποιοδήποτε αντικείμενο.
Και επειδή αναφέρθηκες και στο πιάνο, θα σου δώσω παράδειγμα απο πιάνο.
Μια περίοδο πριν πάρω το πτυχίο το’χα ρήξει στην πολλή ΛΟΥΦΑ!.. και δε διάβαζα όσο έπρεπε συστηματικά… Και είχα μια συναυλία να παίξω 2 κομμάτια… και ΤΣΑΚΙΣΤΗΚΑ στο διάβασμα τελευταία βδομάδα… Αποτέλεσμα?>> τα σκάτωσα… δε θυμόμουν τίποτα… έγινα ΡΕΖΙΛΙ!..
Έμαθα όμως ότι πρέπει να βάλλω τον κώλο μου κάτω, να στρωθώ να διαβάσω… γιατί η επιτυχία θέλει πειθαρχεία… και έτσι απέκτησα άριστο πτυχίο.
Περνάνε όσοι λιώνουν??
ΛΑΘΟΣ!!! περνάνε όσοι ΕΙΝΑΙ έξυπνοι τελικά… και ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε να ΞΕΡΟΥΝ να διαβάζουν…
Δεν μπορώ αυτή τη φράση που ακούω απο τότε που ήμουν μικρή για κάποια άλλα παιδάκια κλπ… ότι “αχ, είναι ΤΟΣΟ έξυπνο παιδί, αλλά… δεν του αρέσει καθόλου το διάβασμα… βαριέται…” … δεν υπάρχει πιο άκυρη τοποθέτηση… είναι απλά μια “μητρική” φράση… που το λένε για να “χαιδέψουν αυτιά”.
Βλέπω εδώ ότι πηγαίνεις φροντηστήριο. Και παραπονιέσαι για το “πως αντιμετωπίζουν” το διάβασμα/τα μαθήματα κλπ οι συμμαθητές σου εκεί…
Και επίσης παραπονιεσαι για άλλους που είναι “όλη μέρα μένα βιβλίο στο χέρι”.
Είναι κακία… και σε κάνει να δείχνεις πολύ εγωίστρια.
Θα σου άρεσε αν σου έλεγα ότι:
Εγώ δεν πήγα ΠΟΤΕ σε κανένα φροντιστήριο, και δεν εκανα ΠΟΤΕ κανένα ιδιαίτερο…
και διάβαζα πάντα μόνη μου… χα χα χα… είμαι πολύ πιο έξυπνη απο κάτι άλλα βλαμμένα που
πηγαίνουν και χαραμίζονται όλη μέρα σ’ενα φροντιστήριο… εγώ με δικό μου διάβασμα ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ καλύτερα…
νια νια νια νια νιαααα…
πόσο παιδιάστικο είναι ε?
Ανάλογη τοποθέτηση με τις δικές σου…
Δεν ξέρω, αλλά πραγματικά δε μου άρεσε καθόλου πως ξηγιέσαι εδώ.
Μου έχεις δώσει μέχρι τώρα την εντύπωση ότι είσαι ένα νέο κορίτσι που έχει διαβάσει πολλά πράγματα.
Αλλά είσαι πολύ επιφανειακή εδώ.
Έχω περάσει απο τη φάση που περνάς, και έχω δει τα πράγματα που περιγράφεις. Αλλά μην είσαι τόσο “σκληρή” με τη στάση σου. Προσπάθησε να ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ τον άλλον πρώτα, μπές στη θέση του, προσάθησε να δεις ποιος είναι… τι μπορεί να θέλει… γιατί το θέλει… και πώς προσπαθεί να το πετύχει.
Θα νιώσεις καλύτερα έτσι… παρά να τσαντίζεσαι με το τι κάνουν οι υπόλοιποι… Απλά δε θα σε νοιάζει…
Πίστεψέ με όταν τελειώσεις το σχολείο, ΤΟΤΕ θα δεις πόσους θα συμπαθήσεις ή θα σταματήσεις να συμπαθείς/έχεις επαφές…
τότε θα δεις την αλήθεια…
Και τώρα το επιβεβαίωσα: όντως ΕΧΕΙΣ την άνεση να μη σε νοιάζει να περάσεις κάπου συγκεκριμένα…
Οι δικοί σου μπορεί να στα’χουν εξασφαλήσει όλα, και να μην έχεις τέτοια “άγχη” στην 3η λυκείου… όπως μπορεί να’χει και το τελευταίο “τούβλο” που παπαγαλίζει Αριστοτέλη…
Ήμουν πολύ σκληρή, αλλά δεν μπορώ να μην είμαι, ειδικά όταν διαβάζω ΤΕΤΟΙΕΣ τοποθετήσεις απο ένα παιδί της δικής σου ηλικίας, για άλλα παιδιά της δικής σου ηλικίας… Κρίμα…
Δεν προλαβαίνω να σου απαντήσω όπως θέλω, γιατί έχω να πάω στο σχολείο. Πάντως, χωρίς παρεξήγηση, δεν έχεις ιδέα πώς είναι τα παιδιά που έχω υπόψιν μου, γιατί είναι [I]συγκεκριμένα[/I] και όχι όλα όπως νομίζεις.
Και δεν το βλέπω εγώ ανταγωνιστικά, απλά πραγματικά μιλάμε για ΒΛΑΚΕΙΑ και να σου πω κάτι; Κι εγώ είμαι πιεσμένη, αλλά δεν κάνω έτσι και δεν πρόκειται να το δικαιολογήσω στο βαθμό που έχει φτάσει. Θα σου δώσω ένα απλό παράδειγμα: γυρνάγαμε από επίσκεψη στο μουσείο της Ακρόπολης, κι είχαν κάνει πηγαδάκι στο πούλμαν και έριχναν κλήρο υποθετικά για το ποιον θα μπορούσαν να θυσιάζαν από την τάξη προκειμένου να πάρουν εξτρά μόρια. Αρχικά το είχα πάρει στο χαβαλέ, αλλά ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ, το συνεχίσανε πολύ σοβαρά και δεν ήμουν η μόνη που δυσανασχέτησε εκεί πέρα.
Νομίζω πως γι’ αυτό που με “κατηγορείς” είναι αυτό που η ίδια δεν κάνεις: να μπεις στη θέση του άλλου. Εγώ το κάνω χρόνια τώρα. Και είναι παιδιά που ΦΥΣΙΚΑ δεν έχουν οικονομική δυσκολία και ούτε εγώ τα έχω όλα έτοιμα. Δεν είπα πουθενά ότι δε θέλω να περάσω κάπου, απλά δε θα πεθάνω αν δεν πιάσω τη νομική με το μεγάλο στάτους. Κι επίσης, όπως γράφω, μερικά παιδιά που επίσης διαβάζουν συνέχεια θα το χαρώ ολόψυχα να περάσουν. Μερικοί όμως ΌΝΤΩΣ δεν τους κόβει και το ζορίζουν. Κι ας το ζορίσουν, σκασίλα μου, να προσέξουν όμως τη συμπεριφορά τους. Αν και δεν μπορούμε όλοι να βγούμε επιστήμονες και δε θα’πρεπε, γιατί ιδού τα αποτελέσματα μετά στην κοινωνία…
Τελοσπάντων, δεν ξέρω καν αν απάντησα σε όλα, γιατι βιάζομαι. Με τη σειρά μου, περίμενα να το δεις πιο λογικά το ποστ μου και να απαντούσες σε λιγότερο “υπερασπίζομαι τους πάντες χωρίς να ξέρω γιατί, απλά και μόνο για την ιδέα της υπεράσπισης”, γιατί στην ουσία αυτό κάνεις αφού δεν έχεις υπόψιν σου τα άτομα. Κι αν πίστευες ότι είχες σχηματίσει μια γνώμη για μένα, τότε ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς ότι για να έχω φτάσει στο σημείο να το γράφω, έχω κάποιους λόγους…
No grudge, though!
Πηγαίνω ;ρ
ΥΓ: Δεν είπα ότι πιστεύω ότι είμαι “ΤΟΣΟ καλή” πουθενά. Το διευκρινίζω, γιατί σαν κάτι τέτοιο να υπονόησες…
Πωπω, πραγματικά λογοπαραγωγικό thread. Θυμάμαι και εγώ κάτι δικά μου ποστ πέρυσι τέτοια εποχή. Περίεργη φάση οι Πανελλήνιες και το σχολείο αλλά να ξέρετε δεν έχετε δει τίποτα ακόμα! Πραγματικά τίποτα! Κι αυτό από πολλές απόψεις. Ο ανταγωνισμός στο Πανεπιστήμιο πολυπροσωπείται και δε μένει σε ένα δυο πεδία όπως στο σχολείο.
Έως τότε όμως, καλή δύναμη στις Πανελλήνιες και μη δίνετε δεκάρα σε κανέναν. Προσπαθήστε να τα 'χετε καλά με τον εαυτό σας χωρίς να τον υπερβάλλετε και να μην είστε προκλητικοί.
Δεν μπορώ να διαβάσω για την πρόοδο αύριο,οπότε ας γράψω εδώ.
Αρχικά,καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που γράφουν.
William Wilson,και στη δικιά μου χρονιά υπήρχαν τέτοια άτομα που ήταν συνέχεια με ένα βιβλίο στο χέρι και ρωτούσαν όλη την ώρα τι έγραψες,πως τα πήγες κλπ.Και εγώ κάποια στιγμή ήμουν έτσι.Αλλά δεν είχα το σκεπτικό -ο θάνατος σου,η ζωή μου- που λες,αλλά έκανα σύγκριση αποτελεσμάτων για να δω πως τα πήγα εγώ.
Mετά τα Χριστούγεννα της 3ης λυκείου,έκανα μια τεράστια κοιλιά-όπως είπε και η Ράνια
-γιατί η κούραση που είχα ήταν τεράστια.Και όταν λέω έκανα κοιλιά,εννοώ ότι από τον Ιανουάριο μέχρι αρχές Μαρτίου,δεν είχα κουράγιο να ανοίξω βιβλίο.Και το διάβασμα της τελευταίας στιγμής δεν μου εξασφάλισε τίποτα.Ευτυχώς,δεν είχα ιδιαίτερα κενά,οπότε δεν μου κόστισε.
Τώρα για τα υπόλοιπα παιδιά που σου σπάνε τα νεύρα.Ο καθένας έχει μεγαλώσει αλλιώς και αλλιώς έχει στο μυαλό του τις πανελλήνιες,τις σχολές κλπ.Είχα συμμαθήτρια,η οποία είχε μάθει από τους δικούς της ότι άμα δεν περάσει στο πανεπιστήμιο δεν αξίζει να περάσει πουθενά αλλού,ότι οι υπόλοιπες σχολές είναι για τους άλλους που έχουν χαμηλότερο IQ ή δεν ξέρω τι.Και ότι άσκηση και να λύναμε,άμα δεν ήταν με το δικό της τρόπο δεν ήταν σωστή.Και αυτή η κοπέλα,ενώ είχε όλη τη μέρα ένα βιβλίο στο χέρι,δεν πέρασε πουθενά,γιατί ότι διάβαζε ήταν τελείως επιφανειακό - έγραφε καλά στο διαγώνισμα και μετά ξεχνούσε αυτά που διάβασε.
Αυτή ήταν εκνευριστική,γιατί αμφισβητούσε όλους τους άλλους για τη μεθοδολογία τους (ακόμα και τους καθηγητές) επειδή ο καθηγητής που της έκανε ιδιαίτερα της τα έμαθε διαφορετικά.
Δεν έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό και μπορεί εσύ να μην σκέφτεσαι όπως σκέφτονται οι συμμαθητές σου - και καλά κάνεις - αλλά αυτός δεν είναι λόγος να τσαντίζεσαι με τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν οι άλλοι.
Χρειάζεται μεθοδικότητα και ηρεμία.Και σίγουρα τα διαγωνίσματα είναι αντιπροσωπευτικά,και με διαβασμα της τελευταίας στιγμης δεν καταφέρνεις κάτι.Απλά σπαταλας το χρόνο σου με κάτι που θα ξεχάσεις μια μέρα μετά.
Υ.Γ: Αυτό για το πηγαδάκι και ότι θα θυσιάζαν κάποιον για τα εξτρα μόρια πως γίνεται?