Περί σειρών γενικά

εγώ την έχω γράψει την άποψη μου πρόσφατα

The Wire η αγαπημένη μου και αυτή που εγώ θεωρώ καλύτερη από αυτές που έχω δει

3 Likes

:rofl:

Εκεί σταμάτησα να διαβάζω, sorry Quintom :heart:

Πως το ξεχασα. Τεραστια αγαπη και πολυ στεναχωρια που ληξε ετσι αδοξα. Μονο και μονο δηλαδη που χει Styx μεσα μου αρκουσε :stuck_out_tongue:

Φιλε δυστυχως εχει πολυ ακομα. 4-5 σεζον σιγουρα, εκτος αν αλλαξει κατι στην πορεια. Αν κρινω απο τα βιβλια και πως το χουν παει μεχρι τωρα θα φτασει λογικα τις 9 σεζον.
Με ψησατε για Farscape

2 Likes

Ε ενταξει, απλως η σειρα που αλλαξε το πως γυρνανε τις σειρες απο κει και μετα, και εφερε μια τεραστια ποσοτητα θεατων στο να θεωρει πλεον αυτονοητο πως οι σειρες θα ειναι παραγωγες εφαμιλλες των ταινιων, αλλα καλη καρδια.

Αλλα απο κει και περα, γιατι τα γελια ακριβως? Επειδη η σειρα δεν ικανοποιησε τις προσδοκιες σου?

1 Like

Συμφωνώ απόλυτα στο ότι το LOST άλλαξε το τι σημαίνει τηλεόραση. Επειδή βαριέμαι να ξαναγράφω, θα βάλω link από παλιότερο post μου:
https://forum.rocking.gr/t/lost-o-spoilers/2600/2451?u=furor

Να τονίσω ότι ήμουν και είμαι τεράστιος fan του LOST και το θεωρώ υπερσειρά. Αυτό δε σημαίνει ότι το τέλος του δεν ήταν πιο βολικό και από τέλος Παπακαλιάτη, δηλαδή λίγο ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ.

Το γέλιο μου είχε να κάνει καθαρά και μόνο με τη σύγκριση με το Breaking Bad, που προσωπικά το έχω στην κορυφή της πυραμίδας. Όσο κι αν ΑΓΩΝΙΟΥΣΑ για το τι θα συμβεί σε κάθε επόμενο επεισόδιο του LOST, κανένας Jack, καμία Kate και κανένας Soyer δε θα φτάσουν ποτέ έναν Walter White.

3 Likes

Αν πάει για 9 σεζόν το expanse θα το κάψω, είμαι ήδη 3 πίσω και έχω πολλα ανοιχτά μετωπα. Θέλω να ελαττωσω όσο μπορώ σειρές και να βλέπω περισσότερες ταινίες

Το lost το έχω σε κατηγορία μαζι με dexter, samcro, banshee. Ήταν ωραίο όσο κράτησε αλλά δεν μου έχει μείνει κατι

Είδα 3 χθες. Φαίνεται δυνατό. Ευχαριστώ για το suggestion.

1 Like

Να τα θυμάστε αυτά όταν γράψουμε τίποτα για το Black Album ε…:laughing::stuck_out_tongue_winking_eye:

2 Likes

Το θεμα με τις σειρες που δεν εχουν τελειωσει που λετε, οκ τουλαχιστον οι σειρες ειναι 1 ωρα το επεισοδιο πλεον και προχωραει η ιστορια, που να δειτε τι βασανιστηριο ειναι στα anime που ειναι 20 λεπτα το επεισοδιο, δεν παλευεται.

2 Likes

Μιας και λες για anime οποιος βλεπει το dragon ball heroes, δλδ πραγματικα περιμενεις 3-4 εβδομαδες για να δεις 7 λεπτα επεισοδιο :laughing:

Ενταξει καλη φαση, αλλα και γω οσο εχω δεθει με χαρακτηρΑΡΕΣ οπως Jack , Kate, Sawyer, Sayeed και ενα σωρο αλλοι, δεν δεθηκα ουτε για πλακα με εναν σιχαμενο τυπακο που αφηνει κοσμο (και παιδακια) να πεθανουν γιατι βολευει τα σχεδια του, και σε καμια περιπτωση δεν ειχα αγωνια για το τι θα του συμβει. Δεθηκα σιγουρα πολυ περισσοτερο με αλλους χαρακτηρες στο Breaking Bad, τωρα για Walter White απλα meh 100% στις τελευταιες 2 σεζον.

Ειμαι της αποψης πως μια κακη σεζον, ακομα κι αν ειναι η τελευταια, δεν αλλαζει σχεδον καθολου το ποσο γαματη μπορει να ειναι μια σειρα. Αλλωστε το θεμα ειναι να περνας καλα καθως την βλεπεις. Οχι το να δεις το τελευταιο επεισοδιο και να πεις “α ρε φιλε εκλεισαν ολες τις τρυπες”. Ουτε εμενα με τρελανε η τελευταια σεζον του Lost, μονο που ριχνω και ενα τεραστιο ευθυνης στους φανς, οι οποιοι απο μονοι τους ειχαν δημιουργησει σεναρια στο μυαλο τους που δεν υπηρχε περιπτωση να ικανοποιηθουν ΟΤΙ και να τους εδιναν, οποτε… :tipping_hand_man:t2:

Τα θυμομαστε πολυ καλα, και ισχυουν και για το Master. Δηλαδη κανενα απο τα δυο δεν ειναι αντικειμενικα το καλυτερο και αλλα τετοια.

Δεν ήξερα ότι πρέπει να δεθείς συναισθηματικά με έναν χαρακτήρα, για να καταλάβεις ότι οι υποκριτικές ικανότητες του συγκεκριμένου ανθρώπου ΠΙΣΩ από τον χαρακτήρα κάνουν πλάκα σε όλο το cast του LOST, αλλά οκ, ο καθένας μας βλέπει τηλεόραση-ταινίες με διαφορετικά κριτήρια.

Απλά, απορώ που από τη μία αναφέρεις κάποιες σεναριακές “τρύπες”- σε λεπτομέρειες όμως - οι οποίες αρκούν για να σε απομακρύνουν από το να ευχαριστηθείς ένα Breaking Bad και από την άλλη μια σειρά όπως το LOST που αποδείχθηκε ο ορισμός της σεναριακής ΤΡΥΠΑΣ (σε μέγεθος σχεδόν μαύρης τρύπας) τη βάζεις στο πάνθεον.

Προσωπικά, ξαναλέω, το LOST μου άρεσε πάρα πολύ, όλες οι seasons του μου άρεσαν πολύ, και μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιζε και η παραφιλολογία και οι θεωρίες που καθόμουν και διάβαζα και σκεφτόμουν μετά από κάθε επεισόδιο. Το τέλος του όμως, σύμφωνα με τις σκηνοθετικές και σεναριακές κατευθύνσεις που έδιναν οι ίδιοι οι άνθρωποι του LOST, ό,τι και να λέει ο οποιοσδήποτε, όσο κι αν αρέσει και το δέχεται ο οποιοσδήποτε, κρίνεται ΕΥΚΟΛΟ, ΑΣΤΕΙΟ και ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ. Ενώ του Breaking Bad ήταν μεγαλειώδες.

5 Likes

Ποιες είναι οι “σκηνοθετικές κατευθύνσεις που έδιναν οι ίδιοι οι άνθρωποι του LOST” και άλλαξαν στο φινάλε;

1 Like

Υπαρχουν παμπολλα αρθρα που εξηγουν ολα τα ερωτηματα του Lost, τα οποια με λιγη προσοχη θα εβλεπε ο καθε ακροατης πως εχουν οντως απαντησεις. Τωρα το γιατι ηταν special o Walt ας πουμε ή κατι αλλες λετπομερειες που περισσοτερο ειχαν να κανουν με λογους και αφορμες για να φρικαρουν οι πρωταγωνιστες, ε ενταξει, αν αυτο σου χαλαει την σειρα καλα κανεις, εμενα δεν μου την χαλαει, και μπροστα στο big picture ειναι εντελως ασημαντο.

Οι λεπτομερειες οπως τις χαρακτηριζεις στο συνολο τους για το Breaking Bad ειχαν εναν κοινο αξονα. Ο Walter White στις πρωτες 3 σεζον παρουσιαζοταν ως ευαλωτος χαρακτηρας, και στις τελευταιες 2 εγινε ο John Wick του New Mexico και τους κατεστρεφε ολους χωρις ιδιαιτερο κοπο. Ξαναλεω, δεν ηταν οι λεπτομερειες που μου το χαλασαν, αλλα το οτι ξεπαστρεψε ολοκληρα καρτελ. Suspension of disbelief δε θα μπορουσε ποτε να επιτευχθει ετσι.

Δεν με τρελανε το τελος του Lost, ουτε ομως εριξα ποτε κανενα γελοιο tantrum του στυλ “μου εφαγαν 6 χρονια απο την ζωη μου” οπως εχω δει και εδω μεσα και σε αλλα μερη, και τα θεωρω απλως υπερβολες τραγικου επιπεδου. Το τελος του Breaking Bad για μενα ηταν οτι πιο χλιαρο εχω δει σε σειρα για μενα προσωπικα, οπως και ολη η τελευταια σεζον.

Κατα τα αλλα, δεν καταλαβαινω καν ολη αυτην την συγκριση που κανεις εδω και 2 ποστς αναμεσα στο ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ απο τη μια σειρα με το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ στην αλλην. Εγω μιλησα συγκεκριμενα για το Lost (και οχι μονο για το Lost) με αφορμη κατι που γραφτηκε για φαντασια και δημιουργιοτητα στο Breaking Bad, δεν εκανα συγκριση της μιας σειρας με την αλλη, ουτε το τελος της μιας με την αλλη, ουτε του Jack με τον Walter White. Οκ μπορει να εφαγες μεγαλη ξενερα με το Lost, δεν εισαι ο μονος αλλωστε, αλλα σιγα πια, μια σειρα ειναι, δεν ειναι και ιεροσυλια να το αναφερει καποιος ως αντιπαραδειγμα σε μια κουβεντα ε :sweat_smile: Εντωμεταξυ μιλαμε για μια σειρα εντελως σουρεαλιστικης επιστημονικης φαντασιας απο την μια, και μια σειρα που υποτιθεται πως την εκθειαζετε για τον ρεαλισμο της και τα σκηνικα της. Μονο και μονο απο αυτο γινεται παντελως ακυρη η συγκριση.

Καταλαβαινω ευκολα απο τα γραφομενα σου οτι προφανως εχεις ενα τεραστιο συναισθηματικο δεσιμο με την ιστορια του Breaking Bad και τον χαρακτηρα, και τα γραφεις υπο αυτο το πρισμα, αλλα απλα εξετασε το ενδεχομενο σε καποιον αλλον να περασε και να μην ακουμπησε. Ρε φιλε, απλως δεν ενιωσα. Δεν ειναι τοσο περιεργο πια. Με Lost ενιωσα πολυ περισσοτερα. Κι ας ηταν χλιαρο το τελος και για μενα. Ακομα κι ετσι, χιλιες φορες να δω το Lost ξανα απο την αρχη 2 και 3 φορες παρα να υπομεινω να βλεπω την αποθεωση του σιχαμενου Walter White επειδη η “μαγκια” πουλαει σε σειρες. Δικη μου οπτικη αυτη, δεν με ενδιαφερει αν καποιος εχει μια εντελως διαφορετικη οπτικη.

Ομως δεν καταλαβαινω κι αυτην την τοσο εντονη αναγκη να με πεισεις (ή οποιοσδηποτε αλλος) οτι αυτο που γουσταρεις εσυ ειναι αντικειμενικα γαματο και ψαγμενο και ξερω γω τι αλλο, ενω οι αλλες σειρες ειναι ολες κατωτερες. Στην τελικη, αν μη τι αλλο, ενισχυεις με αυτα που γραφεις οσα λεω περι πιο υπερτιμημενης σειρας ολων των εποχων.

ΥΓ. Ξεχασα το Person Of Interest. Αψογη σειρα απλα, απο την αρχη ως το τελος.

1 Like

Όλη η sci-fi υπόσταση του LOST και το μυστήριο μετάξυ των 2 ανδρών του νησιού, ξέρουμε όλοι πως επεξηγήθηκε στο τέλος, γιατί πολύ απλά δε γίνοταν να εξηγηθεί διαφορετικά.

Σκηνοθεσία, flashback, σενάριο, φωτογραφία, μουσική και ηθοποιοί ένας προς ένας… Έχεις έναν Giancarlo Esposito, ο οποίος παίζει στα μισά επεισόδια της σειράς και ΣΠΕΡΝΕΙ, ακόμα και το μωρό στα τελευταία επεισόδια είναι για βραβείο
Είναι τόσο σειράρα που το spin-off που προέκυψε είναι σειράρα επίσης

1 Like

εμενα μπορει να μου πει καποιος ποια ειναι η εξηγηση του τελους του Lost η τουλαχιστον τι εξηγησαν τελικα οι σκηνοθετες η οι σεναριογραφοι της σειρας?
Αν κανει καποιος τον κοπο ας το βαλει και σε spoiler να μη μας βριζουν :slightly_smiling_face:

Ω, μπορεί να ήταν όλα ένα όνειρο!

εδιτ δεν έχω δει λοστ, δεν ξέρω ούτε τις φάτσες των ηθοποιών. δε νομίζω ότι θα δω ποτέ επίσης, οπότε ναι, ας πει κάποιος τι έγινε στο τέλος ^-^

2 Likes

Δεν έχω καμία διάθεση να σε πείσω για κάτι, τόσα χρόνια έτσι κι αλλιώς εδώ μέσα ξέρω ότι αν κάτι δε σου αρέσει, δεν παίζει να αλλάξει αυτό. Ειδικά σε κοινή θέα! χαχα! Τη σύγκριση εσύ την έκανες, λέγοντας συγκεκριμένα “Τι να πουν κι αλλες σειρες οπως το Lost”. Αυτό είναι σύγκριση να ξέρεις.

Κατά τα άλλα, μια χαρά, δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας, το ζήτημα είναι η ψυχαγωγία σε αυτά τα πράγματα. Απλά μάλλον ποτέ δεν έπιασες τη μαγκιά του σεναρίου του Breaking Bad. Το Breaking Bad δεν ήταν ο Walter White. Το βάζω σε spoiler: Το Breaking Bad κατάφερε μέσα σε 5 σεζόν να αποδομήσει τον πρωταγωνιστή του και από συμπαθητικό και γαμάτο καθηγητή άρρωστο με καρκίνο, να τον κάνει να τον σιχαίνονται όλοι οι τηλεθεατές του. Σου πήρε έναν μίζερο καλό ανθρωπάκο, του έδωσε δύναμη και σιγά σιγά εξουσία και σου έδειξε ότι αυτός ο ανθρωπάκος μπορεί να μετατραπεί στο μεγαλύτερο μουνόπανο, άσχετα αν αρχικά οι προθέσεις του ήταν καλές.

Γούστα είναι αυτά όμως.

1 Like

Μην τα αλλαζεις, εγω ηδη διευκρινισει στο προηγουμενο μου ποστ πως απλως εφερα αντιπαραδειγματα για την “δημιουργικοτητα και φαντασια” του Breaking Bad, λεγοντας πως τι να πουν κι αλλες σειρες, και το Lost δεν ηταν το μονο παραδειγμα που εφερα, αλλα χτυπαει ευαισθητες χορδες παντοτε αυτη η σειρα σε οσους μισησαν το τελος :stuck_out_tongue:

Απο κει και περα, δεν θεωρω κατορθωμα αυτο που περιγραφεις στο σποιλερ σου για το ΒΒ. Ισα ισα που ειναι ακριβως ο λογος για τον οποιο η σειρα αυτη μου φαινεται απεχθης στο τελος της. Δεν συμφωνω καθολου με το νοημα που παει να περασει. Δεν θεωρω οτι το παραδειγμα του Walter White ειναι ο τροπος με τον οποιον θα επρατταν οι “περισσοτεροι” ανθρωποι, και μου φαινεται πολυ σκατοψυχο, πεσσιμιστικο και μιζερο ως νοημα, κι ετσι με απωθει. Δεν μου προκαλει κανενα συναισθημα ταυτισης, και με ενοχλει και το praise για τετοιου ειδους νοοτροπιες και ψυχοσυνθεσεις.