Συμφωνώ για Modern Family, ουσιαστικά η καλύτερη κωμική σειρά (μη εναλλακτική) των τελευταίων 10 χρόνων.
Κατά τα άλλα εγώ θα πρότεινα και μια σειρά πιο παλιά που νομίζω (πλέον) ότι είναι η καλύτερη sitcom όλων των εποχών (μαζί με τα Friends). Μιλάω για το Seinfeld… Δώσε λίγο χρόνο να συνηθίσεις χαρακτήρες and thank me later.
Από σειρές με πιο εναλλακτικό χιούμορ, όπως είπαν και κάποια παιδιά πιο πάνω: the Office, It’s always sunny in Philadelphia, Community.
Ειδα το πρωτο απο το Blood of Zeus κ μ αρεσε πολυ. Με εντυπωσιασε το σαουντρακ που μου θυμιζε προσεγγιση παλιου κλασικου επικου σινεμα. Ελ Σιντ ξερω γω. Κ Πολυδουρης μου ρθε στο μυαλο
Πρόκειται για ένα επικό έργο που διηγείται μια συναρπαστική ιστορία, απεικονίζοντας ταυτόχρονα, μεταξύ άλλων, τόσο παραστατικά το πως αντιμετώπιζαν οι Άγγλοι τις αποικίες τους – για να μην μιλήσω για το πανέξυπνο, υποδόριο χιούμορ που αναδύεται σε στιγμές.
Οι ερμηνείες από το εξαίρετο καστ ανέρχονται σε… στρατοσφαιρικά επίπεδα. Ενδεικτικά, ας αναφέρω την ιδανική επιλογή του Edward Fox για το ρόλο του φλεγματικού, καιροσκόπου αλλά και ελαφρώς ιδεαλιστή την ίδια στιγμή αξιωματικού, όπως και του Robert “Jesus Christ” Powell που ενσάρκωνε τον πράο γιατρό και αφηγητή της ιστορίας, μια ομολογουμένως ευγενική και αγαθή φυσιογνωμία.
Πιθανόν να φταίει που την είδα σε πολύ τρυφερή ηλικία (15 πρέπει να ήμουν), όμως και αρκετά αργότερα που την ξαναέβαλε σε επανάληψη στην τηλεόραση, η καταπληκτική αυτή εντύπωση ενισχύθηκε παρά αμβλύνθηκε.
Α, και φοβερό soundtrack, με το που μπαίνει η μουσική των τίτλων έναρξης, κάγκελο η τρίχα!
ΥΓ Στα συν και η, περιορισμένη έστω, παρουσία της Fiona Fullerton με την αρχοντική ομορφιά της, Bond girl ας μην ξεχνάμε!
Πετάγομαι εντελώς άκυρα απλά να πω πως αυτή η σειρά (και το στόρυ) πλέον στο μυαλό μου έχουν ως συνοδευτικό τον Ol’ Dirty Bastard των Wu-Tang που το κολλούσε συχνά πυκνά δίπλα από το “Brooklyn Zoo” motto του. Να ένα παράδειγμα:
Aς γράψω κι εγώ δύο-τρεις σειρές για δυο τρεις σειρές…
BLACK SAILS Έχει γραφτεί κάτι καλό παραπάνω και είναι αλήθεια. Εξαιρετική σειρά, με δομημένους χαρακτήρες. Μην την πάρει κανείς σαν φτηνή πειρατική. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
VALHALLA MURDERS Εχει γραφτεί και για αυτή κάτι παραπάνω. Κλασική αστυνομική σειρά του βορρά, που μας πάει εκεί που είναι το απωθημένο μου να πάω. Στην Ισλανδία. Αρκετά, έως πολύ καλή, αλλά με ώθησε να ψάξω λίγο και να βρω την προηγούμενη σειρά που και αυτή έχει αναφερθεί στο απώτερο παρελθόν…
TRAPPED. Εδώ είμαστε. Είδα τον πρώτο κύκλο και χάζεψα. Φοβερό παγωμένο backround. Υπέροχοι χαρακτήρες. Αργή αλλά όχι βαρετή πλοκή. Εξαιρετικό χτίσιμο. Και αναμονή για τον δεύτερο κύκλο…
Πάει και το Ragnarok, πολύ ευχάριστη σειρά, που απέφυγε εξαιρετικά την πιθανότητα να γίνει γραφικό λόγω θέματος. Το έχουν οι Σκανδιναβοί με τις σειρές, ειδικά εδώ που είναι και δική τους η μυθολογία. Φοβερός ο νεαρός Magne, γενικά από ηθοποιούς ήταν μια χαρά η πλειοψηφία.
σε δυο χρονια θα ερθει καποιος εδω και θα γραψει οτι κανεις δεν μιλουσε για το How to with John Wilson οπως εχει γινει και με αλλα πραγματα που εχω προτεινει!!!
Δειτε το. Το τεταρτο επεισοδιο δεν υπαρχει!
Πολύ ευχάριστο, εκτίμησα που αν και δεν ακολούθησε κανέναν μύθο επί της ουσίας και έκανε του κεφαλιού του δεν έπαψε στιγμή να σέβεται το lore των ηρώων/θεών που όντως γνωρίζουμε δύο πράγματα και με τρόπο που δεν τους κάνει παραμύθι. Ίσως παραδίνω βάση σε αυτό το κομμάτι αλλά είναι πονεμένη ιστορία, το προτείνω.
Πρέπει να είναι βασισμένο σε κάποιο game, δεν γνωρίζω, το κόνσεπτ σχετικά απλό, το τέλος ενδιαφέρον, ελπίζω να μην συνεχιστεί για να έχει νόημα, η δράση αναμενόμενα καλή, το στυλ animation όμως not my cup of tea.
Diclaimer πριν πω οτιδήποτε: Υπό άλλες περιστάσεις θα είχα ερωτευθεί την πρωταγωνίστρια.
Η σειρά ήταν απλά ΟΚ, θα μπορούσε να έχει και μια δεύτερη μάχη ρε παιδί μου πέρα την φοβερή τελευταία, οι διάλογοι ανά σημεία ήταν μέτριοι, η προδοσία ήταν καλά χτισμένη, η Heilung μάγισσα με κέρδισε, ανά στιγμές φλέρταρε με ρομαντικοποιημένο εθνικισμό αλλά τέτοια εποχή τέτοια λόγια, εν τέλει ήταν πιο ενδιαφέρον ως ιδέα παρά ως εκτέλεση. Ελπίζω να μην συνεχιστεί γιατί δεν έχει νόημα. Αν θεωρείτε πως είναι Vikings β΄εθνικής δεν έχω καλό επιχείρημα για να αλλάξω την άποψή σας.
Μου το έβγαζε μπροστά το κερασμένο μου ακκάουντ, η εποχή και το θέμα με έπεισαν και το έβαλα μπρος. ΟΚ, δεν περίμενα να δω και μεταφορά του έργου του Κροπότκιν ρε παιδί μου, αλλά πολύ μεγάλα σε διάρκεια επεισόδια, διάλογοι αρκετά φλατ, αν θυμάμαι καλά όμως είναι ευρωπαϊκή παραγωγή και αυτό μετράει ως προς την βία/σκηνές μάχης (τέλειες)/κακουχίες κλπ.
Το μεγαλύτερο προσόν όμως είναι πως πήγε να μπλέξει παιδικά φαντασία/supernatural/τρόμο έχοντας ως αισθητικό προσανατολισμό ένα ιστορικό γεγονός και κάπως κατάφερε να μην γίνει κιτς και να έχει ένα α’ ενδιαφέρον ειδικά από τα μέσα και μετά. Αν σας άρεσαν σειρές όπως το Salem και Da Vinci’s Demons και θέλετε αποκεφαλισμένους γαλαζοαίματους να το δείτε.