Μισές δουλειές κάνεις, μισές δουλειές:
ποσο λαθος μαρκετινγκ εκανα υπερ της σειρας, εχεις δικιο!
Νομίζω η απόλυτη αποθέωση της είναι στο Girls With Balls. Καλό σκουπιδακι η ταινία, αλλά…
Πολυ καλη εκπληξη το Mante - το ειχα προτεινει/δει στις γιορτες - αλλα η κοπελα δε παιζεται. Ερωτας σε καθε επεισοδιο.
Προσωπικα βρηκα τρομερες ορισμενες ερμηνειες της σιριαλ μανας, που ειλικρινα με ανατριχιασαν.
Ψηνομαι για Dracula με αυτα που διαβαζω, αφου ο Μοφφατ απλα γαμαει.
Εγω παλι θελω να αναφερω τη τρομερη ανακαλυψη του “Teachers”.
Feel good Βρετανιλα? τσεκ.
Early 00’s brit pop tunes? τσεκ.
Καθηγητες που αλητευουν και κανουν μλκιες στο σχολειο? τσεκ.
Για καποιο λογο δεν εχει σελιδα στο ροτεν τοματος το Βρετανικο - νομιζω οτι εγινε ριμεικ απο Αμερικα - αλλα το λινκ απο πανω ειναι για το imdb.
Αξιζει φουλ, τελειωνω τη 1η σεζον και εχω κολλησει. Ειναι στο νετφλι btw.
O Moffat γαμουσε μεχρι κ αντε τον τριτο κυκλο του Smith στο DW
Αληθεια γαμουσε! Ειχε καποια θεματακια στο συναισθηματικο κομματι των χαρακτηρων του γιατι εδινε βαση κυριως στην ιστορια αυτη καθαυτη κ στο world build, αλλα εμενα προσωπικα δεν με ενοχλουσε ιδιαιτερα, περιμενα διακαως οτι επεισόδιο ειχε την υπογραφη του…
Μετα την τριτη σεζον του Smith, καθε χρονο σε οτι κ αν κανει ειτε ηταν DW ειτε Sherlock ειτε σε αυτη τη μαλακιαρα το Dracula, γινεται ολο κ χειροτερος, το ‘χει χασει πλεον για τα καλα…
Σταδιακα πραγματι το εχανε και γινοταν αχρειαστα περιπλοκο και μπερδεμα, αλλα o 9oς κυκλος με Capaldi ειναι υπερβολικα δυνατος. Και ο 8ος δυνατος. Βεβαια οκ, ειμαι λιγο biased, ειναι ο αγαπημενος μου doctor Δυστυχως τετοια φυσιογνωμια και ποιοτητα ηθοποιιας δυσκολα κοντραρεται.
(10ος κυκλος δυστυχως μεγαλη μουφα αλλα τι να κανεις, οταν το run του εχει καποιες απο τις καλυτερες ατακες και μονολογους, listen, zygon invasion/inversion, heaven sent/hell bent, ολα τα αλλα ειναι λεπτομερειες)
Δεν υπαρχει κακη σεζον Doctor Who στο revival, υπαρχουν καλες και καλυτερες. Με λιγοτερο καλη την πρωτη της Jodie Whittaker.
Οι σεζον του Moffat δε, ειναι απο τις καλυτερες ολες, και τα επεισοδια που εγραψε οταν ηταν ακομα στην επιμελεια ο Rusell Davies, τα καλυτερα των πρωτων 4 σεζον.
Τα μισα επεισοδια στις σεζον 9 και 10 ειναι εξαιρετικα, και τα αλλα απλα καλα.
Η μονη σεζον επι Moffat που χανει λιγο ειναι η πρωτη του Capaldi κατ’εμε.
Καλα για τα επετειακα ουδεν σχολιο, απλα υπερεπικα επεισοδια και το The Day Of The Doctor και το The Time Of The Doctor ακατεβατα δεκαρακια, οπως αλλωστε σχεδον καθε διπλο season finale επι Moffat (αφου τα εγραφε ο ιδιος).
καλά προφανώς και υπάρχουν και λιγότερο καλές και μέτριες και κακές σεζόν αλλά περί ορέξεως…
Ο Capaldi όσο και αν μου άρεσε σαν Doctor, είχε μετριότατες σεζόν (αλλά κυρίως κατ΄εμέ αδιάφορες, γιατί τις έβλεπα οκ με όρεξη αλλά δεν με ενδιέφερε και ιδιαίτερα ούτε το main arc ούτε τα περισσότερα standalone επεισόδια είχαν κάτι ιδιαίτερο να πουν) με μερικές καλές στιγμές εδώ και εκεί που σήκωναν την υπόλοιπη σειρά(μόνο το Hell Bent/Ηeaven sent βέβαια μπορώ να θυμηθώ τώρα)… ειδικά όταν επανέφερε τον Master το γάμησε -και προσωπικά άρχισα να το βλέπω τελείως μηχανικά- ανακυκλώνοντας ένα ήδη τελειωμένο δις arc…΄ναι όμως, η 9η η πιο δυνατή του Capaldi, συμφωνώ…
Ούτε του Smith με ενθουσίασε τόσο η τελευταία αλλά οκ είχε την φόρα των 2 πρώτων και λίγο την έκανα γαργάρα στα σημεία που έκανε κοιλιά (νομίζω ότι το όλο arc του έπρεπε να τελειώσει πολύ νωρίτερα αλλά τεσπα)…γενικά, νομίζω ότι ο Moffat, σαν παρατήρηση, είναι ότι ενώ το πάει καλά, μετά λέει να μην το αφήσει αλλά να το τραβήξει όσο πάει από τα μαλλιά κάνοντάς τα πράματα αχρείαστα περίπλοκα, γεμίζοντας τα επιπλέον με πολλές συμπτώσεις, αδιάφορες αυτοαναφορικότητες κτλ. Τον ευνόησε πολύ το πιο stand alone ύφος των επεισοδίων της Russel era, οι 2 πρώτες σεζόν του Smith ήταν που μάζεψε τα κομμάτια των stand alone επεισοδίων του και τα πήγε κάπου πολύ όμορφα, μετά θεωρώ δεν το τελείωσε όταν έπρεπε, έκανε κοιλιά και μετά Capaldi…
Της Jodie, παρότι δεν μιλάμε για Moffat, είναι μετριοκακές οι σεζόν -αν και μου αρέσει η Jodie ενώ αρχικά δεν με είχε ψήσει καθόλου η ηθοποιός γιατί την είχα συνηθίσει σε δραματικούς ρόλους (καταραμένο Broadchurch ), δεν είναι περίεργο που φλερτάρει με το cancel η σειρά αρκετό καιρό τώρα/δεν ξέρω πια ποιoς το βλέπει δηλαδή (εγώ από συνήθειο πάντως)… αλλά και πάλι περί ορέξεως…
Από κει και μετά, Sherlock μέχρι 2η σεζόν πήγαινε μόνο πάνω, μετά άρχισε πάλι να προσπαθεί να κάνει το σύμπαν Marvel, να νεκρανασταίνει κόσμο, να βάζει συμπτώσεις και απιθανότητες με το τσουβάλι, τελευταία σεζόν δεν ξέρω και εγώ πως κατάφερα να την δω… Dracula beyond κάθε σοβαρης αντιμετώπισης, η σειρά ήταν γελοία…
θα έψηνα να κάνω ένα post αποθέωσης του Moff -γιατί ναι στις σεζόν του Russel έκανε την διαφορά με τα επεισόδιά του, τις επεισοδιάρες του καλύτερα (αν και προσωπικά Human Nature/Family Blood το αγαπημένο μου ίσως ever επεισόδιο της σειράς)- και το πόσο λάθος το πήρε από ένα σημείο και μετά όλο το πράμα, αλλά έχει πάψει να με ενδιαφέρει πάρα πολύ καιρό τώρα η φάση του -δεν ήξερα ότι το Dracula ήταν δικό του, το έμαθα όταν άρχισε και έπρεπε να το είχα κόψει επιτόπου-…
Ενταξει λολ.
Δεν εχασε τιποτα ο Μοφφατ.
Γαμω ηταν μεχρι το τελος της θητειας του στο Doctor Who και το αποδεικνυουν οι επεισοδιαρες της 9ης και της 10ης σεζον.
Η δευτερη σεζον της Whittaker ειναι παρα πολυ καλη, μονο η πρωτη ειχε θεματακια.
Και για μενα εκει αρχισε να φαινεται ξεκαθαρα η καθοδικη πορεια στο γραψιμο της σειρας, ηταν hit or miss σε μεγαλυτερο ποσοστο. Οι 2 προηγουμενοι κυκλοι ειχαν ανανεωσει εντελως τη σειρα και ισως βεβαια να ηταν φυσικο επακολουθο να πεσει η ποιοτητα καπως, η συγκριση δεν ευνοει σιγουρα.
Δυστυχως συμφωνω και εδω. Βεβαια, αν και προφανως δεν γραφουν πλεον ιστοριες της προκοπης και το κραξιμο που πεφτει με βρισκει 100% συμφωνo στα περισσοτερα παραπονα για την Chibnall era (ακομα απορω με την επιλογη του ως showrunner, ειλικρινα), η Jodie ειναι συμπαθεστατη αλλα νομιζω πως υστερει σημαντικα στον παραγοντα του charisma, το οποιο οι προηγουμενοι doctors ειχαν σε τεραστιο ποσοστο, ενα μονο βλεμμα τους σε μαγνητιζε και παρακολουθουσες ευκολοτερα, οσο μαλακια και αν ηταν το επεισοδιο. Οι προηγουμενοι, και λογω ηθοποιων και λογω γραφης ειναι ξεχωριστοι και τους διεκριναν καποια συγκεκριμενα χαρακτηριστικα, για τη Jodie δεν μπορω να πω το ιδιο, δεν βρισκω ουτε χαρακτηρα ουτε ιδιαιτεροτητα. Κριμα, συμπαθω τους companions της και την ιδια, αλλα τα σεναρια και η γενικοτερη κατευθυνση (που δεν φαινεται πως υπαρχει βασικα) απλα δεν μπορουν να συνεισφερουν σε τιποτα. Ισως οντως πρεπει να γινει cancel λιγα χρονια και μετα να επιστρεψει παλι δυνατα, οπως εγινε και το 2005.
ναι συμφωνώ… στην τελευταία του Smith, ενώ είχε κάποια ωραία επεισόδια -εμένα προσωπικά μου άρεσε περισσότερο όλων ένα επεισόδιο που ‘‘χτυπήθηκε’’ λίγο από κριτικές τότε και θεωρείται από τα μέτρια της σεζόν, το The Rings of Akhaten, νομίζω ήταν ένα εξαιρετικό επεισόδιο για μικρότερες ηλικίες, ειλικρινές προς αυτές και γνήσιο στα συναισθήματά του-, στο σύνολό τους θεωρώ ότι ήταν μέτρια/καλούτσικα,hit or miss σαν ιδέες με εμφανή πτωτική πορεία σε σχέση με τις 2 πχ προηγούμενες. Ακόμα και ο Gaiman δεν πλησίασε καν σε ποιότητα με το Nightmare in Silver την προηγούμενή του συνεισφορά στη σειρά (Doctor’s Wife ίσως και σε top 3 αγαπημένων επεισοδίων για εμένα και είμαι και τεράστιος fan του ιδίου, πιο θετικά biased δεν θυμάμαι να είχα δει πρώτη φορά το Nightmare in Silver ).
Το κεντρικό arc θεωρώ έπρεπε να είχε τελειώσει μια σεζόν πριν, ενώ υπήρξαν στιγμές όπως είπα που ο Moffat τράβηξε από τα μαλλιά καταστάσεις και ‘‘μπουκώνοντάς’’ τα αρκετά, ενέδωσε ακόμα περισσότερο στα wibbily wobbly timey wimey παράδοξα/συσκευές και στο -χειρότερο για εμένα- clunky κουραστικό over-exposition.
Μου έλειψε τεσπά η απλότητα και συνάμα πολυπλοκότητα/μαγεία επεισοδίων σαν του girl in the fireplace, empty child/doctor dances αλλά και η πιο σφιχτοδεμένη παρότι πιο σύνθετη πλοκή επεισοδίων όπως του Impossible astronaut/day of the moon (ακόμα τα μνημονεύω ως από τα καλύτερα opening episodes σε σειρά που έχω δει ως τώρα, πραγματικά σε έπιαναν από τα μαλλιά με το καλημέρα), όπως όμως και ένα φρέσκο νέο arc γιατί το ήδη τρέχον είχε ήδη τραβήξει αρκετά…
Αυτό βασικά, η Jodie είναι συμπαθέστατη αλλά δεν μπορεί να σταθεί δίπλα σε έναν Tennant, Smith, Capaldi σε charisma, ούτε καν στον υποτιμημένο Eccleston. O Τennant πχ σε είχε με μισό χαμόγελο, ο Smith μόνο που έβαζε στραβά τo fezz … Δεν φταίει μόνο αυτή όμως τελείως, συμφωνώ, τα σενάρια ή η γενικότερη κατεύθυνση της σειράς δεν βοηθάνε καθόλου ούτε την ίδια να ξεχωρίσει αισθητά ούτε και προφανώς τη σειρά να πάρει τα πάνω της…
still ομως επειδή είναι ο Moffat το θέμα, πλην των τελευταίων σεζόν DW που έδειχνε συνεχώς σημάδια σημαντικής πτώσης , στo Sherlock τα έκανε ακόμα χειρότερα μετά την 2η σεζόν, πολύ πολύ χειρότερα από το DW (με το ζόρι το τελείωσα, πραγματικά, από την 3η σεζόν μέχρι τέλους έγινε από σειρά μυστηρίου σε κάτι μεταξύ φαντασίας, τόλμης και γοητείας και marvel comics)… αλλά αυτό το χάλι του Dracula δεν αγγίζεται, το τελευταίο επεισόδιο είναι από τα χειρότερα πράγματα που έχω δει τα τελευταία χρόνια…
Γενικά καιρό τώρα δεν τον έχω στην εκτίμηση που τον είχα στις καλές εποχές DW -ξαναλέω στην 10η σεζόν Καπάλντι με Μίσσυ, Μάστερ και μαλακίες με έχασε τελείως- και δεν βλέπω προσωπικά και κάποιο λόγο να τον επανεκτιμήσω, έκανε ένα καλό διάλλειμα μετά την πανωλεθρία του Sherlock και επέστρεψε με κάτι ακόμα χειρότερο επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδα ξανά…
Με αυτά και αυτά όμως, ψήθηκα να πάρω πιο ζεστά το concept που έχω κατά νου εδώ και πολύ καιρό, να κάνω επιτέλους το 2ο watch μου στην σειρά μέχρι τουλάχιστον την 7η σεζόν.
Τα έχω όλα έτοιμα σε σκληρό από τότε οπότε τώρα πρίζωσα και hypeρίστηκα για τα καλά
Μου έδωσες καλή πάσα με τα τελευταία σου ποστ.
Περίμενα πως και πως αυτή τη σειρά. Βλέπω το πρώτο επεισόδιο, είχα σχεδόν ανάψει καπνογόνο από την τελειότητα, την πώρωση, τον σεβάσμιο εκσυχγρονισμό, την ωραία απόδοση του Κόμη, και λέω κοίτα να δεις. Θα καθυστερήσω να δω τα δύο επόμενα για να το απολαύσω.
Από τη μέση του δεύτερου επεισοδίου, άρχισα να νιώθω πως κατρακυλάνε όλα, σπασμωδική κατάρρευση, ειλικρινά ένιωθα πως βλέπω μια κακή προσαρμογή του Σέρλοκ (των τελευταίων σεζόν).
Ε, το τελευταίο επεισόδιο απαράδεκτο. Απλώς απαράδεκτο. Και να σκεφτείς πως η μπινιά με το άρρωστο αίμα θα μου άρεσε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Δεν θυμάμαι να έχω εκνευριστεί έτσι πρόσφατα με άλλη σειρά. Δεν θα επεκταθώ γιατί αν αναλύσω τις υπαρξιακές διαφωνίες που μου έβγαλε αυτό το πράγμα θα κάθομαι εδώ τρεις ώρες να γράφω.
edit:
Παίζει όντως τέτοιο σενάριο;
Δεν έχει ανακοινωθεί κάτι ακόμα αλλά ούτε και για cancel της σειράς έχει πάρει θέση το BBC, οπότε υποθέτω θα δείξει, διόλου απίθανο πάντως
Κατά τα άλλα συμφωνώ 110%, στην αρχή είχα ψηθεί με τον πετυχημένο εκμοντερνισμό του μύθου που φαινόταν να πηγαίνει η σειρά + με το εικαστικό της κομμάτι (Ηammer φαση), στο τελευταίο επεισόδιο πέταξα λευκή πετσέτα, ήταν χάλια τελείως και τα όποια twists δεν δούλεψαν καθόλου, όπως και το κλασσικό πλέον Moffat φιναλε που σου αφήνει υπόνοιες για απαντήσεις σε ‘‘τεράστια’’ ερωτήματα στις επόμενες σεζόν (πολύ φτηνό)… ήταν τόσο κακό που ούτε εμένα μου βγάζει καμία διάθεση να το αναλύσω παραπάνω
Τέλος σε WandaVision. Ωραίο και το τελευταίο αν και ομολογουμένως η σειρά δεν έφτασε στα επίπεδα που περίμενα, με βάση την πολύ πιο σκοτεινή τροπή που παίρνει στα κομικ. Στην δεύτερη post-credit σκηνή βέβαια αφήνουν υπόνοιες για κάποια πράγματα αλλά όπως ξέρω δεν θα υπάρξει δεύτερη σεζόν και μάλλον το όλο πράγμα θα πάει για το επόμενο Doctor Strange. Κρίμα, για μένα άξιζε να το συνεχίσουν σε τηλεοπτική μορφή.
Τα άσχημα της σειράς τα είχα αναφέρει και πιο πριν. Τα διάφορα easter eggs που σε κάποιες περιπτώσεις αποδείχτηκαν κανονικές τρολιές και στις υπόλοιπες απλά ανούσιες αναφορές. Όσο μένει στους κεντρικούς χαρακτήρες όλα είναι ωραία και καλά. Όταν φεύγουμε από αυτούς… not so much.
Νόμιζα πως θα είναι μίνι σειρά, αφού πρακτικά, τελείωσε. Τουλάχιστον για μένα
Δίκιο έχεις για το εικαστικό, επίσης πολύ καλή Bela Lugosi πνοή, θα προσθέσω και το horror/gore στοιχείο, όλα αυτά στο πρώτο επεισόδιο. Μετά ήταν λες και έσκασαν παρενέργειες από διάφορα και τα διέγραψαν όλα.
Καλά, ήταν τέτοια η ξενέρα μου που ούτε τα ερωτήματα που άφησε, ως δήθεν μυστήριο, δεν με άγγιξαν.
Μα κωδικό wi-fi?
Ισχυει, το doctor’s wife ειναι απο τα πιο χαρακτηριστικα επεισοδια της σειρας και μενει στη μνημη σου, το αλλο δεν το θυμαμαι καθολου, αν και εγω ειμαι μεγαλο Gaiman fanboy (τα 2 τερατα-Sandman Omnibus ομορφαινουν τη βιβλιοθηκη μου μεταξυ αλλων )
Τα παραπανω δυστυχως εριξαν τον Moffat στην καταντια των τελευταιων χρονων, και εγιναν σημα κατατεθεν της γραφης του. Καποια απο τα καλυτερα επεισοδια της σειρας δεν βασιζονται στην αχρειαστη πολυπλοκοτητα, την ανοητη-σε σπαστικο σημειο-αυτοαναφορικοτητα και το υπερκουραστικο exposition, γενικα οτι χαρακτηριζει τον moffat πλεον. Ειναι κριμα γιατι νομιζω πως εν τελει το fanbase υπερτιμησε τις ικανοτητες του. Δεν εχω δει αλλη δουλεια του περα απο οτι εκανε στο Doctor, δεν ακουω καλα πραματα οποτε αποφευγω. Κριμα αλλα τι να γινει, εγω ειμαι υπερ του cancel παντως, και δεν περιμενα πως θα ελεγα κατι τετοιο για αγαπημενη μου σειρα/franchise. Τωρα βασικα λογω κουβεντας θυμηθηκα το φιναλε του προηγουμενου κυκλου και σχεδον το ευχομαι
Εδιτ: Γενικα, νομιζω πως προσπαθουν να ενηλικιωσουν ενα franchise που ουτε πρεπει, ουτε γινεται να ενηλικιωθει: H σειρα πρεπει να ειναι διασκεδαστικη και ψυχαγωγικη, τα βασικα συστατικα της ειναι πολυ συγκεκριμενα, και το εχουν σκεπασει με μια ανοητη σοβαροφανεια και μουντιλα που κανει τον Zacκ Snyder να χαμογελαει. Θελουν ηλικιακο ευρος, αλλα το τραγικο ειναι οτι το ποσοστο ενηλικων και ανηλικων που πλεον ενδιαφερονται εχει πιασει πατο, και αυτο λεει πολλα.