Χωρίς ίχνος εμπάθειας ή πρσβολής γούστου στους συναγωνιστές σειροφάγους, το Moon Knight είναι από τις μεγαλύτερες παπαριές που έχω δει ποτέ, τηρουμένων βέβαια των προσδοκιών, μπάτζετ, συντελεστές κλπ.
Ο δε Όσκαρ Άιζακ, παραμένει για μένα και πλέον το επιβεβαιώνει, από τους πλέον υπερεκτιμημένους ηθοποιούς της γενιάς του. Η υπερβολή και η θεατρικότητα που δίνει στους χαρακτήρες, δεν είναι για τηλεόραση ούτε για κινηματογράφο. Είναι καθαρά για θεατρικά έργα, που και πάλι αν δεν τον δω, που δεν θα τον δω δλδ, δεν θα έχω αποψάρα κι εκεί.
Καλα καμια προσβολη:) μη ξεχναμε οτι ακομα μιλαμε για σειρα Disney και οχι για Twin Peaks.
Για καλοκαιρινο binge 6 επεισοδιων ηταν πολυ διασκεδαστικο, και βλεποντας και τα reviews σε rotten tomatoes, εχει θετικη ανταποκριση απο τον κοσμο. Συμφωνω παντως για τα του Αιζακ που γραφεις.
Τρία σεντς μου, από σχετικά πρόσφατες ολοκληρωμένες σειρές:
Dickinson (2019-2021)
Κάθε επεισόδιο παίζει σα μία ελεύθερη μεταφορά κάποιου ποιήματος της Έμιλυ Ντίκινσον, παρουσιασμένο μέσα από τη ζωή της. Περίπου καμία ιστορική ακρίβεια, αλλά δεν προσπαθεί να περάσει ως κάτι διαφορετικό. Πιο ιδιότροπη από τις υπόλοιπες, αλλά κα τα πλη κτι κή.
iZombie (2015-2019)
Από τα πιο κοντινά πραγματάκια σε Μπάφφυ, με την καλύτερη έννοια και με προφανή σημείωση ότι βγήκε ~ είκοσι χρόνια μετά. 100% τηλεοπτικό, 100% feelgood, εύκολα ό,τι καλύτερο έχει περάσει ποτέ από CW. Τόσο ποιότητα που στους τίτλους βαράει Dax Riggs.
Person Of Interest (2011-2016)
Μάλλον η σειρά που ένιωσα περισσότερο αυτό το θα μου λείψει η παρέα τους όταν τελείωσε. Οριακά κάθε κύκλος καλύτερος από τον προηγούμενο, επεισοδιάρες που σου μένουν (Deus Ex Machina, if-then-else, A More Perfect Union ), μόνο χαρά που κατάφεραν να βγάλουν πέντε σαιζόν πριν το τσεκούρι.
Μπόνους μία που έφυγε πρόωρα:
Deadly Class (2018)
Αν στο Χόγκουαρτς υπήρχε μόνο Σλύθεριν και οι μαθητές αντί για μάγοι ήταν δολοφόνοι. Και άκουγαν μουσικάρες. Βάζω χέρι στη φωτιά ότι κάποια/ος εδώ γύρω είχε αποθεώσει κάποια στιγμή, προφανώς η αναζήτηση του φόρουμ δε ψήνεται καθόλου να βοηθήσει. Syfy frak off.
συνεχιζω να τα λεω μονος μου αλλα πραγματικα ο τυπος δεν υπαρχει. Αυτο που εχει δημιουργησει ειναι καλυτερο απ’ ότι μπορουσα να φανταστω και ηδη ειχα ακραια υψηλες προσδοκιες. Τελευταια φορα που ειχα αντιδραση παρομοια με αυτην που ειχα οταν μας εδειξε τους ψηφιακους καθρεφτες ηταν με οταν ειδα το Red Wedding
πωτς γκενεν αυτο; Δεν γελασες με τα άσφαιρα οταν πυροβολουσαν; ή με τον ηλικιωμενο στην πισινα; ή με το “tonight’s loser is…Kor”; ή με τον αστυνομικό που καταριόταν τους Κινέζους; Το The Rehearsal ειναι η εξελιξη του N4Y! Σαν να το ενωσες με το Synecdoche New York και σιγουρα μπορουμε να διακρινουμε στοιχεια του και στο Smokers Allowed και στο The Hero και στο Finding Frances. Μπορει να μην ειναι nonstop αστειο αλλα το βλεπω και ως αντιστοιχια Comedy Central vs HBO. Οι deep moments ειναι λιγοτερο σατυρικες πχ. Υπαρχει περισσοτερο βαθος οταν βλεπουμε τον Κορ να μην μπορει να κανει την εξομολογηση ή τον Nathan να μην παραδεχεται οτι ηξερε τις απαντησεις στο τριβια. Επισης παραμενει το ιδιο και ισως παραπανω multi-layered και ground-breaking. Οι αληθινοι χαρακτηρες που βρισκει ειναι και παλι αιχμαλωτικοι με τις ιδιαιτεροτητες τους και ολοι μα ολοι οι ηθοποιοι κανουν εξαιρετικη δουλεια στο portrayal που εχουν να κανουν. Sur-reality tv at its finest
Εγώ μόλις γυρίσω από διακοπές ξεκινάω -επιτέλους- X-Files. Το λέω εδώ και πολύ καιρό αλλά κυρίως λόγου όγκου με τρόμαζε. Τώρα με Disney+ που είναι και σε γαμάτη ανάλυση στέρεψα από δικαιολογίες . Οι μυημένοι ας δώσουν καμία συμβουλή. Είναι φάουλ που δεν την είχα δεί, πάρα μόνο κάποια μεμονωμένα επεισόδια.
To X files αρχίζει να ανεβάζει ταχύτητα στον 2ο κύκλο και κορυφώνεται κατά την γνώμη μου στον 3ο, ίσως και 4ο .Υπάρχει ένα arc που διατρέχει την σειρά και πολλά αυτοτελή επεισόδια τύπου monster of the week. Κάποιες υποθέσεις συνεχίζονται σε δύο ή και τρία συνεχόμενα επεισόδια με τρομερά Cliffhangers ανάμεσα. Από εκεί και ύστερα κάποια από τα κορυφαία αυτοτελή επεισόδια βρίσκονται στους κύκλους 5, 6, 7. Στους κύκλους 8 και 9 απουσιάζει ο Moulder για να επιστρέψει για το φινάλε. Τέλος οι δύο κύκλοι που γυρίστηκαν πρόσφατα, για λόγους μάλλον νοσταλγίας, είναι σχετικά αξιοπρεπείς.
Τώρα που ξανακοιτάζω τα επεισόδια μάλλον αγαπημένος μου κύκλος είναι ο έκτος. Περιέχει τα Triangle,Dreamland, Dreamland II, How the ghosts stole Christmas, Monday, Field Trip, που είναι κάποια από τα καλύτερα tv episodes ever.