Ας πω και εγώ το κομμάτι μου για τις 2 σειρές του netflix που βλέπουν όλοι
1899: Πολύ όμορφα γυρισμένο, δυνατές ερμηνείες, μου άρεσε που είχε πολλές γλώσσες μέσα και το μυστήριο σε κρατάει απ την αρχή. Απ την άλλη φέρνει αρκετά στην αισθητική αλλά και λίγο στην πλοκή στο dark και νιώθω κάποια ντεζα βου. Επίσης ώρες ώρες προσπαθεί να είναι υπερβολικά περίπλοκο ενώ δεν χρειάζεται. Α και μετριούλι cgi. Καλό και ιδιαίτερο αλλά οι συγκρίσεις με dark αναπόφευκτες.
Wednesday: Να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν του Burton. Η σειρά βλέπεται σχετικά ευχάριστα αλλά πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τον ντόρο. Ένα teen drama που τικάρει όλα τα κλισέ (που είμαι οκ γενικά αλλά είναι ανάγκη να έχει πάντα ερωτικό τρίγωνο;;). Καλές ερμηνείες και side characters κάτι που δεν περίμενα ενώ λάτρεψα επίσης και το dark χιούμορ της Wednesday (ώρες ώρες μιλάει σαν θηλυκός, έφηβος, γκοθάς Sheldon Cooper). Τικάρω και την πρωταγωνίστρια πιστεύω θα κάνει πραγματάκια στο μέλλον. Στα αρνητικά αρκετά προβλέψιμη ειδικά στο teen drama, παρατήρισα μια τεμπελιά στο σενάριο που έχει αρκετά κοινά με τα harry potter και όπως είπατε και άλλοι η γκοθίλα ώρες ώρες είναι αρκετά δήθεν. Περίμενα μέχρι τέλους cameo από Johnny Depp & Helena Bonham Carter αλλά δεν
Προσωπικα προσπερναω ολα τα αρνητικα ή μετριοπαθη ή χλιαρα σχολια για το Wednesday.
Το ελιωσα μεσα στο διημερο με το κοριτσι και το απολαυσαμε σε τεραστιο βαθμο. Οι χαρακτηρες ειναι ολοι πολυ καλογραμμενοι, η υποθεση και το σεναριο χωρις να διεκδικουν Οσκαρ πρωτοτυπιας ειναι στιβαρα και εχουν ενδιαφερον, ενω υπηρξαν παρα πολλα ομορφα πλανα στην σειρα και ωραιες στιγμες. Τωρα αυτα τα “δεν καταλαβαινω τον ντορο” που γραφονται, οκ δεν ξερω τι νοημα εχουν. Γιατι να μη μιλαει ο κοσμος για μια σειρα που απολαυσε? Δε νομιζω να ειδα πουθενα γραμμενο οτι μιλαμε για την καλυτερη σειρα ολων των εποχων. Τεσπα.
Η σειρα ειναι ακριβως οπως γραψατε το Harry Potter σε πιο morbid και γκοθικο στυλ, τωρα δεν ξερω αν το γραψατε για αρνητικο ή οχι, αλλα για μενα ειναι το τεραστιο ατου της σειρας. Χιλιες φορες αυτο, παρα μια αντιγραφη της ταινιας Addams Family σε σειρα. Αυτο δε θα ειχε τιποτα να προσφερει.
Enid φανατικα ειμαστε. Αψογος χαρακτηρας και φοβερη ερμηνεια απο την μικρη.
Δεν το έγραψα για να θίξω την σειρά ούτε όσους της άρεσαν. Legit είναι η απορία μου δεν το είπα ειρωνικά. Εκπλήσομαι που άρεσε σε τέτοιο βαθμό ενώ ήταν τόσο απλοικό. Από την άλλη ο Κρόιφ είχε πει ότι και το απλό είναι δύσκολο οπότε…
Περίμενα ότι θα την έβρισκε ο κόσμος ενοχλητική και τραλαλα τραλαλο. Την συμπάθησα πιο πολυ και απ την πρωταγωνίστρια
Η φάση με την οικογένεια ανταμς όμως ήταν οτι ήταν close knit αλλά και καλόκαρδοι. Ενω όλοι τους έβλεπαν σαν περίεργους, αυτό ηταν το κλού κι αυτό που έκανε την αυθεντική σειρά αξιόλογη για την εποχή της. Εδώ απλά είναι ενα φρικ σοού με τινειτζ πινελιές. Συμπαθιτική αισθητική, βαρετούτσικο γράψιμο. Ασε που πάντα μ άρεσαν απείρως περισσότερο οι MUNSTERS.
Μολις τελειωσα 2η σεζον White Lotus με το κοριτσι, που ειχε λατρεψει την 1η σεζον. Εγω δεν την εχω δει καν την 1η σεζον ακομα. Θα την βαλουμε ομως τωρα στα καπακια, γιατι απλα γουσταρα τρελα.
Απο τις καλυτερες σειρες που ειδα φετος, αν οχι η καλυτερη.
Εκπληκτικα φανταστικη σειρα. Τρομερο κλιμα, φοβερη ατμοσφαιρα, και οι καλυτεροι και πιο ρεαλιστικοι αβολοι διαλογοι μεταξυ των χαρακτηρων. Πραγματικα ευχομαι να φτιαξουν 10 σεζον, ποσο μαλλον που ειναι αυτοτελεις και με ασχετους χαρακτηρες μεταξυ των σεζον.
Καλή η πρώτη σεζόν White Lotus. Αν και κάπως μακρόσυρτη, 4ο επεισόδιο είχες καταλάβει περίπου πως θα καταλήξει ο κάθε χαρακτήρας, τα 2 τελευταία τα είδα περισσότερο διεκπεραιωτικά.
Οι διάλογοι πολύ καλοί και οι χαρακτήρες έχουν χαρακτηριστικά και προβλήματα τα οποία έχουν (έχουμε) πολλοί άνθρωποι γύρω μας. Περισσότερο συμπόνεσα τα δράματα των υπαλλήλων φυσικά. Μεγάλη μορφή και ταυτόχρονα τραγική φιγούρα ο Αυστραλός μάνατζερ Αρμόντ!
Το έβλεπα με τη γυναίκα και σε πολλές συμπεριφορές του συζύγου του ζευγαριού με τα παιδιά (Μαρκ) της έλεγα: Να, τέτοιες μαλακίες κάνεις κ εσύ.
Το γράψιμο είναι κάκιστο. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του πώς θα συμπεριφερόταν ένας άνθρωπος και του πώς συμπεριφέρονται τα ξωτικά. Δεν υπάρχει βάθος σε κανέναν από τους χαρακτήρες. η πλοκή είναι μέτρια στην καλύτερη περίπτωση. Δεν σεβάστηκαν την παράδοση. και ολοκληρώνοντας όλα, τα VFX είναι επίσης πολύ κακά. Η μόνη δικαιολογία των δημιουργών είναι ότι ο Andrzej ενέκρινε την πλοκή, κάτι που το βρίσκω ειρωνικό δεδομένου ότι λαμβάνει πληρωμή για όλο το περιεχόμενο του Witcher που παίρνει παραγωγή
Πωπω τι ωραιο ντοκυμαντερ. Τωρα το ανακαλυψα. Οποιος γουσταρει ποδοσφαιρικη κουλτουρα η Αγγλικη κοινωνια πρεπει να το δει. Ποσο αστειο μου φαινεται που ο δευτερος προπονητης ο Καμερον ειναι τωρα στον Ατρομητο😁
Μια ακομα σειρα για ενα heist, η οποια ομως σιγουρα καινοτομει στον τροπο με τον οποιο διαφημιζεται, πλασαρει τον εαυτο της, και εν τελει υλοποιειται, απο τον Eric Garcia. Το Καλειδοσκοπιο αποτελειται απο 8 επεισοδια, τα οποια με εξαιρεση το τελευταιο (χωρις να ειναι και 100% αυστηρη συνθηκη αυτο), μπορει κανεις να τα δει με οποια σειρα θελει. Τα 7 πρωτα επεισοδια εχουν 6 απο τα βασικα χρωματα ενος φασματος + το ροζ, ενω το τελευταιο επεισοδιο ειναι το Λευκο, και ειναι το heist.
Καθε τιτλος επεισοδιου κι ενα χρωμα λοιπον, και το εξυπνο παιχνιδακι απο το Netflix ειναι οτι με το που ανοιγεις την σελιδα της σειρας, σου εχει βαλει ηδη σε τυχαια σειρα τα επεισοδια, τα οποια ολα τοποθετουνται σε διαφορετικες χρονικες στιγμες στην ιστορια, και η οποια σειρα ειναι διαφορετικη για τον καθε χρηστη.
Εχω δει ως τωρα 2 απο τα 8 επεισοδια, και η σειρα που ετυχε σε μενα ηταν πρωτα το Κοκκινο, μετα το Κιτρινο, ενω επομενο απο οτι ειδα θα ειναι το Μπλε. Καθε επεισοδιο σε ενημερωνει στην αρχη και σε ποιο χρονικο σημειο της ιστοριας βρισκεσαι, οποτε οσον αφορα την δικη μου σειρα, το Κοκκινο επεισοδιο λαμβανει χωρα λιγο μετα απο το heist, ενω το Κιτρινο ειναι στις 6 βδομαδες πριν το heist, οπου ο Κοτοπουλας κανει το recruit της ομαδας.
Ψηθειτε να τα δειτε με την τυχαια σειρα που σας τα βγαζει το Netflix κι εσας, και οταν το τελειωσουμε ολοι να συζητησουμε για το πως μας φανηκε η συγκεκριμενη σειρα, και τι προσεθεσε/αφαιρεσε απο την εμπειρια.
