Τελος το shogun…Το απολαυσα απο την αρχη μεχρι το τελος.
Δεν θα μπορεσω ποτε να μπω στην νοοτροπια των Γιαπωνεζων…Ειναι τοσο μακρια απο την δικη μας.
3 Likes
Αναρωτιέμαι ποιοι έδωσαν το OK για βιογραφική ταινία του Σεννα, όταν υπάρχει το ομώνυμο ντοκυμαντέρ… τσακάλια
Εγω το περιμένω…
Εγω το περιμένω…x2
5 Likes
ΟΚ το house of dragon ξερουμε ποσο ποιοτικο ειναι.Το ROP φαινεται παραπανω ελκυστικο σε σχεση με τον 1ο κυκλο…
2 Likes
2 Likes
The gentlemen απολαυστικό. Κλασσικός Γκάι Ρίτσι με τους χαρακτήρες της Αγγλικής υπαίθρου και όχι μόνο.
Τhe baby reindeer. Συγκλονιστικό το βρήκα . Είχε καιρο κάτι να με ταράξει έτσι. Ειδικά το 4ο επεισόδιο είναι λίγο ζορικο.
One piece. Πολύ κοντά στο άνιμε. Ήταν ακριβώς η χαλαρωτική σειρά που περίμενα, με τρομερά κουστούμια και σκηνικά, πολύ κοντά στο άνιμε.
Περιμένω τα επόμενα.
5 Likes
Θα εχουμε 2 ακομα κυκλους του Σογκουν.Τελεια!
2 Likes
χωρίς source material, μιας και το βιβλίο ήταν ένα και το αυτό, μυρίζει φόλα -εγώ κρατάω την υπάρχουσα σεζόν με τα καλά και τα κακά της και είμαι πανηγυρικά off that ship (με προφορά Cosmo Jarvis)
Τέλος για XMEN’97, το καλύτερο animation της Marvel εκεί έξω, πλέον και με τη βούλα - πάμε για 2η σεζόν τώρα!!!
5 Likes
Σήμερα θα ήθελα να μιλήσω για το Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που ως γνωστόν είναι η 1η σειρά ελληνικής παραγωγής στο netflix. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο αντικειμενικός μπορώ και το λέω αυτό γιατί δεν έχω καθόλου καλή γνώμη για τον Παπακαλιάτη ως καλλιτέχνη…
Την σειρά την ξεκίνησα από σποντα γιατί με ζαλισε ένας φίλος να το κάνω και του έκανα το χατίρι ενώ την 2η σαιζόν είχα σκοπό να την βλέπω βδομάδα με βδομάδα απ’ την τβ αλλά λόγω ενός πολύ βροχερου Σαββάτου την μπιντζαρα όλη με την μία.
Μπαίνω στο ψητό λοιπόν και ξεκινάω με τα θετικά όπου έχω να δώσω πολλά στραβου δίκια στον Χριστόφορο. Η σκηνοθεσία ήταν ικανοποιητική, η φωτογραφία και το cinematography ήταν πανέμορφα (βοηθάνε και τα νησιά του Ιονίου που είναι παράδεισος) και η μουσική που έντυσε την σειρά ήταν τρομερή. Και αυτό είναι μεγάλο συν αν αναλογιστούμε τον τίτλο της σειράς και το τι πραγματεύεται. Οι ηθοποιοί ήταν όλοι τους από καλοί έως εξαιρετικοί (πλην ενός που δεν φταίει όμως αυτός more on that later) με την κυρία Καβογιάννη να είναι στα μάτια μου άτυπη νικήτρια γιατί έδωσε ρέστα. Θα δώσω και ένα ρισπεκτ στον δήμαρχο που έπαιξε τέλεια τον χειριστικο ψυχακια.
Ένας απ’ τους λόγους που δεν εκτιμώ και πολύ τον Παπακαλιάτη ήταν ο άκομψος τρόπος που παρουσίαζε κοινωνικά προβλήματα για να δείξει και καλά ότι έχει βάθος το εκάστοτε πρότζεκτ του (πχ μεταναστευτικό στην πιο πρόσφατη ταινία του). Εδώ τολμάει να ασχοληθεί με διαφθορά, προβλήματα ομοφυλόφιλων και ενδοοικογενειακή βία μεταξύ άλλων και νομίζω πως ο χειρισμός του ήταν πολύ καλός. Εκτός αυτού η πλοκή είχε να προσφέρει πράγματα που δεν βλέπουμε συχνά στις ελληνικές σειρές όπως ένα murder mystery και 2 σεμιναριακα cliffhanger που σε κρατάνε ζεστό για την συνέχεια.
Τέλος για να τελειώνω με τα θετικά θα κάνω μια ειδική αναφορά στην κύρια Χάρις Αλεξίου που είναι mood σε αυτή τη σειρά. Πολύ classy και διασκεδαστική η παρουσία της.
Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα μου για τον διάλογο της σειράς. Είναι πρόβλημα του ελληνικού κινηματογράφου θεωρώ οι μη ρεαλιστικοί διάλογοι και το θεατρικό παίξιμο που αναγκάζονται οι ηθοποιοί να κάνουν. Εδώ υπάρχουν τέτοια παραδείγματα ειδικά στις κουλτουριαρικες σκηνές αλλά σε σημεία πραγματικά έγινε καλή δουλειά και έβλεπες συζητήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν καθημερινοί άνθρωποι (με πολύ μπινελικι εννοείται 
) και μερικές ατάκες που με έκαναν και γέλασα. Κάτι τελευταίο για τον διάλογο είναι πως ο Παπακαλιάτης είναι ξεκάθαρο ότι δεν ξέρει από business και οικονομικά γενικότερα και έτσι έβλεπες οπότε γινόταν συζήτηση πλουσίων για επιχειρήσεις κλπ να έχουμε ένα name dropping οικονομικών όρων στα αγγλικά έτσι στο άκυρο χωρίς ιδιαίτερο νόημα 
.
Αρνητικά δεν έχω πολλά να αναφέρω αλλα δεν τα θεωρώ αμελητέα. Ο Χριστόφορος παίζει σχεδόν τον ίδιο χαρακτήρα που παίζει σε όλα τα πρότζεκτ του και έχω βαρεθεί να το βλέπω. Επίσης έχει μια συγκεκριμένη οπτική για το πώς είναι ο δυναμικός χαρακτήρας (που συνήθως τον παίζει ο ίδιος) με αποτέλεσμα όταν θέλει να βάλει και έναν γυναικείο δυναμικό χαρακτήρα, την Αλεξάνδρα συγεκριμένα, εμείς βλέπουμε την ηθοποιό να παίζει ακριβώς όπως ο Παπακαλιάτης.
Τελειώνοντας τα επεισόδια είναι 1 ώρα πάνω κάτω και δεν μπορώ να πω ότι το δικαιολογούν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι κάτι μπρος πίσω που γίνονται και καταντανε βαρετά μην πω ενοχλητικά. Πιο τρανταχτά παραδείγματα αρκετοί απ’ τους καυγάδες του γκέι ζευγαριού που ήταν για ψύλλου πήδημα και έγιναν μόνο για να γεμίσει ο χρόνος και φυσικά η σχέση του Ορέστη με την Κλέλια που απλά κουράζει αφόρητα.
Θα πω και κάτι που μπορεί να το σκέφτομαι μόνο εγώ η μπορεί να είναι και βαρύ αλλά έτσι το έλαβα προσωπικά. Βλέποντας την σειρά να καταναλώνει πολύ χρόνο στην σχέση αυτή και βλέποντας το μεγάλο payoff της 2ης σαιζόν να είναι ότι (SPOILER ALERT!!!) τα ξαναβρίσκουν με κάνει να σκέφτομαι ότι καλά τα μαεστριλικια και τα κοινωνικά προβλήματα αλλά το σημαντικότερο είναι ότι ο Χριστόφορος γαμαει και δέρνει ακόμα και τώρα που μεγαλώνει…
Anyway θα πω θετική σούμα. Μια πανέμορφη παραγωγή πάνω απ’ την μέση ελληνική σειρά αλλά λιγάκι δήθεν και επαναλαμβανόμενη.
ΥΓ: Άσχετο αλλά και σχετικό. Για μένα είναι μεγάλο red flag να είναι κάποιος σεναριογράφος, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής στην ίδια σειρά/ταινία. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα ρε φίλε. Νταξ εδώ δεν θα έλεγα ότι έγινε ζημιά αλλά ίσως κάποια σημεία να ήταν καλύτερα…
ΥΓ2: Με άγγιξε πολύ η απεικόνιση ενδοοικογενειακής βίας και κυρίως το πώς ήξεραν όλοι αλλά δεν έκαναν τίποτα. Ελπίζω στην πραγματική ζωή να αρχίζει να αλλάζει αυτό.
9 Likes
Ένοχη απόλαυση ο Παπακαλιάτης. Ακόμα και όταν δεν μου αρέσει ή τον κοροϊδεύω παραμένω οπαδός. Συμφωνώ πάρα πολύ με όσα γράφεις ιδιαίτερα στα θετικά. Σαν παραγωγή πιστεύω ότι το αδικούμε όταν λέμε ότι είναι πάνω από τη μέση ελληνική σειρά. Προσπαθώ να βρω καλύτερη και δεν μπορώ αυτή τη στιγμή. Ακόμα και η Ομόνοια και η Σταδίου φαίνονται ωραίες στα πλάνα του.
Επίσης κάτι που μου έκανε μεγάλη και καλή εντύπωση το ότι στα 2 πρώτα επεισόδια της 2ης σεζόν (δεν ξέρω τι γίνεται στη συνέχεια), ο χρόνος που έχει ο Παπακαλιάτης σε 2+ ώρες τηλεοπτικού χρόνου, ζήτημα να είναι 5 λεπτά αν προσθέσεις όλες τις σκηνές που παίζει
3 Likes
ωραία τα λες φίλε @osfp7 -χωρίς να είμαι 100% σύμφωνος με όλα σου τα point
Θα έριχνα μακρυνάρι για διάλογο, αλλά επειδή αυτές τις μέρες γράφω κάτι σχετικό για τον 2ο κύκλο και δεν έχω πολύ χρόνο για έξτρα μακρυνάρια 
, αν και δεν μου αρέσει να το κάνω αυτό ->εδώ το δικό μου κομμάτι για την 1ου του σεζόν, προς κάθε ενδιαφερόμενο
(spoiler alert, εκτίμησα την 2η σεζόν πολύ περισσότερο και μάλλον έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό ο μειωμένος αριθμός επεισοδείων και η αναπόφεκτη προσήλωση του σεναρίου σε πολύ συγκεκριμένες θεματικές -των οποίων ο χειρισμός ήταν τόσο - όσο χρειαζόταν)
5 Likes
Summary
Όπως η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία με τα ράντζα; 
Πήγε σύννεφο το facepalm.
Βαθύπλουτη η σύζυγος, μια χαρά ανεξάρτητος ο μαέστρος, σε σπιταρόνα μένουν και η άλλη πάει κ γεννάει σε δημόσιο;
Δεν παίζεσαι ρε μλκ Παπακαλιάτη, δεν παίζεσαι.
2 Likes
Ακομα το βλεπω εγω. Μολις τελειωσα το 8ο. Φανταστικο επεισοδιο. Η σειρα εχει καταπληκτικους χαρακτηρες, αλλα με εντυπωσιαζει πραγματικα με το ποσο καλη δουλεια εχουν κανει με τις γυναικες της σειρας. Φοβερο καστινγκ κ γραψιμο. Παρολο την ιδιαιτερη πατριαρχικη κοινωνια ο ρολος τους ειναι πολυσυνθετος κ καθοριστικος. Δωσμενος μαεστρικα
1 Like
Αδερφέ @Lupin μπράβο για το κείμενο πολύ ωραίο. Σίγουρα το κατέχεις το άθλημα περισσότερο από μένα ειδικά στο τεχνικό κομμάτι. Από κει και πέρα οκ διαφωνώ σε σημεία αλλά σε αυτά που θεωρώ σημαντικά νομίζω ψηλοσυμφωνουμε 
1 Like
Ο Παπακαλιατης παντα ειχε το μεγαλο θετικο, που τον ξεχωριζε απο τον σωρο των ελληνων ‘δημιουργων’ της τηλεορασης, οτι ηταν πολυ competent στο κομματι της σκηνοθεσιας/φωτογραφιας και της παραγωγης γενικοτερα. Δεν ειναι τυχαιο οτι ακομα και οι κακες σειρες του βλεπονταν παρα πολυ ευκολασαν guilty pleasures γιατι ναι μεν μπορει να τις βλεπαμε και να γελαγαμε με τους διαλογους η την πλοκη πχ, αλλα τεχνικα δεν σου βγαζανε αυτην την κλασσικη μιζερια της ελληνικης σειρας των 00ς, ηταν ευχαριστες παντα.
Περι της ηθοποιηας του θα συμφωνησω. Αφου ρε ανθρωπε αλλου ειναι το δυνατο σου σημειο, ξεκολλα λιγο απο το ‘πρεπει να ειμαι παντα ο πρωταγωνιστης σε σειρα μου’.
Δεν εχω δει ακομα τα μαεστρο, αλλα καποια στιγμη θα γινει…
1 Like
count me in
3 Likes
Περιμενω Lupin papakaliatis pt2, γιατι εμενα ενω η πρωτη σεζον με κρατησε, την δευτερη την παρατησα μετα τα 3 πρωτα επεισοδια, που πρακτικα δεν γινεται τιποτα.
Θελω να γραψω κατι μακρυτερο, but in short - ολα τα καλα (φωτογραφια, καδρο, φατσουλες) και τα κακα (σεναριο που ξεφουσκωνει, υπερβολικοι διαλογοι/χαρακτηρες) του παπακ, ειναι εκει.
Τρεχατε οσο προλαβαινετε στους Παξους, γιατι βλεπω να πουλανε και τον αερα. Και ενω ειναι μαγικο μερος, ο ΧΠ το δειχνει μαγικοτερο (!)
2 Likes
άλλα 3 έχει βρε κάνε υπομονή (και τα καλύτερα δηλαδή, τα 3 τελευταία)
καποιος θα ελεγε οτι εκανα ηδη τρεις ωρες υπομονη παραπανω απ’οσο θα επρεπε. το σεναριο των τριων πρωτων, πρεπει να ειναι μιση κολλα Α4
αλλα μου εδειχνε το μπρικι και τα νιατα μου και μελωσα, τι να κανω, ανθρωπας ειμαι
Btw η καλυτερη απεικονιση της Αθηνας, απο εποχες Φτηνων Τσιγαρων. Αν δεν ημουν Αθηναιος, θα ηθελα να φυγω απο οποια ακρη του κοσμου εμενα, να μεινω εκει, να πινω καφεδαρες σε Πινακοθηκη κτλ. επισης για καποιο λογο την δειχνει πεντακαθαρη
1 Like