Εγώ να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν έχω κουραστεί από τον όγκο του έργου που έχει γυριστεί με θεματολογία IRA (άλλωστε δεν έχω δει και τα πάντα, π.χ. κάνα δυο απ’ αυτά που αναφέρει πιο πάνω ο @Lupin δεν τα ξέρω καν - so kudos). Εάν και εφόσον νιώσω κάποια στιγμή έναν τέτοιο κορεσμό, θα ενημερώσω.
Ποια;
Το Once Upon a Time in Northern Ireland εικάζω, γιατί είναι ντοκιμαντέρ + πολύ φρέσκο.
Τα άλλα όμως υποθέτω πως τα γνωρίζεις/έχεις δει όλα, όχι;
Nα προτείνω επίσης τα The Outsider του 1979 του Tony Luraschi (Ιταλο-αμερικανός, i know δεν βγάζει νόημα αλλά η ταινία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ιδιαιτέρως “έντονη” και είχε ένα fair share σε εκδηλώσεις λογοκρισίας απέναντί της εκείνη τη χρονιά) το πιο φεμινιστικών προθέσεων Maeve του 1981 (θυμίζει και πολύ Terence Davies) και το Elephant του’ 89 - μακράν το πιο πειραματικό και σκληρότερο όλων (αχνά-πυκνά το έχω πετύχει και σε τίποτα ert3 κ σια/υποθέτω ίσως και εσύ, αν δεις σκηνές ή κανένα trailer ίσως σου έρθει). Από πιο σύγχρονα το '71 -θυμάμαι πως δεν μου είχε κάτσει πολύ καλά όταν το είχα δει σε Νύχτες Πρεμιέρας το 2015 αλλά θέλω να το ξαναδώ και να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία- και το The General του 1998 - Brendan Gleeson vs Jon Voight και βραβείο Σκηνοθεσίας σε Κάννες για Jon Boorman (Jon Boorman του Deliverance και Excalibur ε, όχι μαλακίες τώρα 
)
Ναι, αυτό, συν το Ryan’s Daughter δεν έχω δει, αν και πριν λίγο τσέκαρα βασικές πληροφορίες και είμαι 1000% σίγουρος ότι θα το μισήσω και πάλι θα το δω όμως
Το οποίο '71 κάπου προς το τέλος έχει αν θυμάσαι και μία από τις πιο γελοίες θεωρίες συνωμοσίας (ουσιαστικά) που έχουν διατυπωθεί ποτέ
Και με όλα τα υπόλοιπα γνωστά προβλήματα που έχουν όλες οι ταινίες ή σειρές με ανάλογη θεματολογία οι οποίες στο “directed by” δεν γράφουν “Κεν Λόουτς”
David Lean ρε, τι να μισήσεις
Δεν συμμερίζομαι 
Ελάμπορεϊτ γμτσ
Σε ποιο από τα 2?
O David Lean δεν έχει… “κακή” ταινία per ce, ενώ επίσης είναι ο… David…Lean?
(του οποίου το Ryan’s Daughter btw είναι από τα πιο υποτιμημένα -βαθιά έμφαση στο by textbook definition του “υποτιμημένα”- πράγματα που έδωσε το Αγγλικό σινεμά τον 20ο αιώνα/δύσκολη ταινία αλλά αναζήτησέ την).
Aπό την άλλη ο Ken Loach δεν θεωρώ πως έχει αποκλειστική εργολαβία τίποτα σχετικό με το Ιρλανδικό ταξικό/πολιτικό σινεμά, μιας και υπάρχουν δεκάδες ακόμα σκηνοθέτες (μερικοί και στις παραπάνω ταινίες) που κάνουν και οι ίδιοι πολύ καλή δουλειά πάνω σε αυτό το “genre”-ας-πούμε (με διαφορετικό τρόπο ο καθένας και με τη δική του ταυτότητα)
Καλά, εσύ δεδομένα έχεις δει (πολύ) περισσότερα πράγματα από μένα, οπότε σίγουρα δεν θα το αμφισβητήσω αυτό που λες. Ο λόγος που το έθεσα έτσι πριν, απλουστευτικά, είναι επειδή η μόνη ταινία που μπορώ να σκεφτώ η οποία δεν είναι (ή δεν καταλήγει με κάποιο πρόσχημα) αντι-IRA είναι ο Άνεμος 
Επίσης είχαν βγει πριν κάτι χρόνια δύο σειρές από την ιρλανδική τηλεόραση (στοιχείο μοναδικό από μόνο του - συνήθως είναι οι Βρετανοί που νομίζουν ότι είναι σε θέση να κουνάνε το δάχτυλο), το Rebellion και το Resistance, που η πρώτη αφορά την εξέγερση του 1916 και η δεύτερη τον μετέπειτα εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο. Και στις δύο πρωταγωνιστεί ο Μπράιαν Γκλίσον (ο λιγότερο γνωστός της οικογενείας) και είναι αρκετά τίμιες γενικά στην ιστορικοπολιτική τους τοποθέτηση, αν και απέχουν από το να μπορείς να τις πεις πραγματικά εξαιρετικές.
1 Like
τα γνωρίζω μόνο σαν ονόματα + trailer για το δεύτερο, μπορεί να τσεκάρω κάτι στα κοντά (αν και μετά το Say Nothing θέλω ένα καλό διάλλειμα από τα “oi” και “mi fater” κτλ)
1 Like
Δυστυχώς πολύ μέτρια τα υπόλοιπα του Secret Level. Βιαστικά, σαν ξεπέτα ένα πράμα.
α βγήκαν; Το είχα ξεχάσει
Να τα δω το βράδυ 
(για του Megaman το επεισόδιο βασικά ανυπομονώ)
Ξεχωρίζουν κάνα δυο, αλλά συνολικά καμία σχέση με την πρώτη σοδειά.
Πάω τώρα για Jack White intro song στο The Agency
1 Like
indeed μέτρια η δεύτερη φουρνιά Secret Level - καλά πέρασα αλλά ναι, τα πρώτα επεισόδια ήταν πολύ καλύτερα.
Ξενέρωσα λίγο και με το πόσο μικρό/λίγο ήταν το Megaman.
Νομίζω το αγαπημένο μου overall ήταν το Exodus με τον Arnold και από κοντά το Armored Core
Day of the Jackal ίσως τώρα, αν προλάβω
Τελος εχθες το Sons of Anarchy…
Αν εξαιρεσω μια μικρη κοιλια στα πρωτα 2-3 επεισοδια του τελευταιου κυκλου μου αρεσε απιστευτα.
Τα τελευταια επεισοδια ειδικα ηταν καταπληκτικα με αποκορυφωμα το συγκλονιστικο τελος.
5 Likes
Είμαι στο 7ο επεισόδιο της τελευταίας σεζόν του Cobra Kai, έχω τρία ακόμα. Και φυσικά μετά άλλα 5 επεισόδια τον Φεβρουάριο. Τα κράτησα αυτά τα 10 να τα δω όλα μαζεμένα τώρα στις γιορτές…
Μιλάμε ξεκάθαρα για την καλύτερη σειρά που έχει βγει ποτέ. Και ταυτόχρονα για την χειρότερη σειρά που έχει βγει ποτέ. Αλλά κυρίως την καλύτερη.
ΥΓ1. Πέρα από χιουμοριστικά σχόλια, το ότι οι γραφιαδες αυτής της σειράς κάνουν τόσο γαμάτη δουλειά που δεν μπορεί ΚΑΝΕΝΑΣ να προβλέψει τι θα γίνει σε κάθε επεισόδιο και τι επιλογές θα κάνει κάθε χαρακτήρας, είναι τεράστιο πράμα εν έτει 2024 που έχουμε δει τα πάντα. Για αυτό και μόνο, ειλικρινά μπράβο στους δημιουργούς. Κι ας είναι τραβηγμένα από τα μαλλιά κάποια πράγματα.
ΥΓ2. Δεν μπορώ να ξεπεράσω με τίποτα την Αμερικάνα Μοϊκανα του Hawk. Brilliant choice.
6 Likes
Επιτηδες δεν εχω δει κανενα απο τον τελευταιο κυκλο.Θα τα ξεκινησω σε 2-3 βδομαδες ωστε να τα παω σερι ολα.
3 Likes
Εθσισμός το cobra kai. Σε σημεία αρκετά κριτζ αλλά νομίζω οτι αυτο ειναι θετικό τελικά.
Οσο επαναλαμβανόμενο ειναι το σενάριο, θα μπορούσα να το βλέπω για πολλά χρόνια ακόμα.
4 Likes
Μόλις είδα Cobra Kai 6X10
Δεν μπορεί κανένας να με πείσει ότι έχει παίξει καλύτερο επεισόδιο σε οποιαδήποτε τηλεοπτική σειρά έχει υπάρξει.
2 Likes
Συναγωνιζεται 6o επεισοδιο 3ου κυκλου απο The Boys…
1 Like
ΠΦ. ΝΤΆΞ, κομπρα και, κάνει σχεδόν συνέχεια το ίδιο. τουρνουά και δώστου και ανακατεύει τους χαρακτήρες, ναι οκ, τους γράψανε, ας πούμε έξυπνα (σχετικά) αλλά το κάνανε λίγο τόλμη και γοητεία. και είναι και ψευτιά, δλδ σε ενα χρόνο απο ψοφίμια, οι άλλοι είναι και καλά σε επίπεδο παγκόσμιου, ελιτίστικου τουρνουά. το πουλάει η νοσταλγία και οτι κλείνουν το μάτι και δεν το παίρνουν και οι ίδιοι τόσο σοβαρά, κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Μποϋς πχ, παρότι είναι παράνοια - αν και καμιά σχέση με το κόμικ που είναι ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ - το παίζουν ας πούμε σοβαρά, πάρα την κριντζιά και το φανταστικό/υπερηρωικό της φάσης. .