το The Blacklsit εξελίσσεται σε μεγάλη αγάπη, ενώ δεν είναι κάτι το πρωτότυπο (πράκτορες fbi που σε κάθε επεισόδιο πρέπει να πιάσουν έναν “κακό”, ουάου) καταφέρνει να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από επεισόδιο σε επεισόδιο. ο λόγος βέβαια είναι ο εξαιρετικός James Spader και ο χαρακτήρας του Raymond Reddington που είναι από τους πιο ενδιαφέροντες που έχουν εμφανιστεί σε σειρά τελευταία.
το 1χ07 ας πούμε ήταν μέτριο σε σχέση με τα προηγούμενα και ο Sean Leonard ήταν μια μικρή απογοήτευση, αλλά έρχεται το φινάλε [SPOILER]με το σπίτι και το “I spend every day trying to forget what happened here”, άντε γεια[/SPOILER]
Ναι έχει αυτό το “κατι” που σε κρατάει χωρίς να είναι καλή σειρά. Αλλά όπως λες και εσύ ο Σπέηντερ είναι φοβερός και είναι από μόνος του ένας λόγος για να δεις τη σειρά. Επίσης, ακόμα δεν έχω πειστεί για τον γκόμενο. Σίγουρα κάτι θα προκύψει και να δούμε τι ρόλο βαράει και ο τύπος με το μήλο. Και αυτό που λες στο σπόιλερ έχει επίσης αρκετό ζουμί.
[SPOILER]η πολύ προφανής υπόθεση είναι ότι ο Red είναι ο πατέρας της Keen. δεν ξέρω αν θα γίνει καμιά ανατροπή στο τέλος της σεζόν, απλά δε θα ήθελα να τελειώσει με κάνα cliffhanger του στυλ “Elisabeth, I’m your father”, είναι πολύ προβλέψιμο. ο γκόμενος επίσης αποκλείεται να είναι αθώος, δεν μπορεί ο Red να έβαλε να τον σαπίσουν στο ξύλο χωρίς καλό λόγο.
αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι πουθενά δε βλέπω να αναφέρεται το παρακάτω: το ξύλινο κουτί που βρήκε η Keen είχε χαραγμένο ένα σχέδιο απ’έξω. το οποίο ήταν ίδιο με την ουλή που έχει στο χέρι από τότε που ήταν μικρή και έγινε το σκηνικό με τη φωτιά (για το οποίο επίσης δεν ξέρουμε τίποτα ακόμα).
[/SPOILER]
[SPOILER]Μπραβο ρε συ. Και εγώ το είχα παρατηρήσει ότι είναι ίδιο αλλά λέω ιδέα μου θα 'ναι. Απλά ούτε η ίδια δεν το πρόσεξε και υπέθεσα πως τελικά δεν θα ειναι το ίδιο. Πάντως και εγώ πιστεύω ότι κατα 99% ο Ρεντ είναι πατέρας της Κeen. Με τον γκόμενο σκεφτόμουν μήπως δούλευε για τον Ρεντ και να του εχουν κάνει καμια πλυση εγκεφαλου ή να εχει παθει καμια αμνησία ή κάτι τέτοιο[/SPOILER]
Καλό και το αμερικάνικο, όντως, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως η “κρυάδα” και το απρόσωπο ενός γραφείου εξακολουθεί να αποδίδεται πολύ καλύτερα στο βρετανικό. Κατ’επέκτασιν, το βρετανικό έχει και πιο οξύ χιούμορ.
Να πω την αλήθεια, ούτε και εγώ έμεινα ευχαριστημένη από το επεισόδιο.
Η [B]Jen [/B]ήταν πραγματικά άλλος χαρακτήρας. Πιο γερασμένη και καλμαρισμένη, καμία σχέση δηλαδή με την τρελλάρα που είχαμε γνωρίσει στα προηγούμενα επεισόδια! (Απογοητεύτηκα κιόλας λίγο γιατί είναι η αγαπημένη μου…).
Από [B]Roy [/B]και [B]Maurice [/B]δεν είδα τρομερές αλλαγές.
Γενικά οι σχέσεις της τριάδας ήταν ιδιαιτέρως επιτηδευμένες, σα να ήθελαν να δείξουν και να επιβεβαιώσουν όλα αυτά που έκαναν στο παρελθόν.
Λάτρεψα [B]Douglas[/B]!! Αν “έριχναν” έστω και λίγο το χαρακτήρα του θα ξενέρωνα τρελά.
Και φυσικά, αγάπη και μόνο αγάπη στην εμφάνιση του [B]Richmond[/B].
Αυτό που μου έκανε εντύπωση βέβαια, και κάπως αρνητική, ήταν ότι και υποκριτικά οι ηθοποιοί ήταν κάπως κουρασμένοι και γερασμένοι.
Πέρα από τον [B]Douglas[/B], όλοι οι άλλοι μου φάνηκαν σα να το κάνουν με βαριά καρδιά. Ίσως να ήταν η αίσθηση του τελευταίου επεισοδίου ή -επικρατέστερα, κατά τη γνώμη μου- το γεγονός ότι πέρασαν και κάποια χρόνια και, μάλλον, η φάση ήταν πλέον λίγο “ξεχειλωμένη”…
Σκηνοθετικά, όντως, υπήρχε υπερβολή στα κοντινά πλάνα. Όταν γινόταν με ένα μέτρο ήταν ωραίο γιατί έβγαζε μια καρτουνίστικη διάθεση.
Σα σενάριο ήταν σχετικά καλό. Έβγαζε το σουρρεάλ του [B]It Crowd[/B].
Δίνω κρέντιτς στη σκηνή της κηδείας, στο πάρτυ, στο αμάξι και στη δεύτερη φάση γυρισμάτων του Game Boards.
edit
Λίγο πριν το καλοκαίρι είδα το [B]Da Vinci’s Demons[/B]. Προβάλλεται ήδη στην τηλεόραση. Φίξιον φάση γύρω από τη ζωή του Da Vinci. Ωραία εφέ, κοστούμια, καλή παραγωγή. Ιστορικά πλησιάζει σε λίγα μόνο σημεία, αλλά νταξ, δε βλέπεις ντοκυμαντέρ. Χτυπάει και λίγο την καθολική εκκλησία. Ελαφρώς ωμό σε κάποιες φάσεις, αλλά αρτιστίκ. Μία ώρα το κάθε επεισόδιο ίσως ακούγεται πολύ ,αλλά η υπόθεση σε τραβάει.
Σε λίγο βγαίνει η δεύτερη σεζόν.
Αξίζει να πέσει μια ματιά.
Ενταξει ειναι και το τι προσδοκιες εχεις. Σιγουρα δεν ηταν επος αλλα εγω το ευχαριστηθηκα. Ηταν νοσταλγικο. Τις σκηνες που λετε τις εχω ξεχασει βεβαια αλλα μου εχει μεινει η ατακα του ρου που ηταν και στο τρειλερ
and i’m also here http://www.youtube.com/watch?v=aQXpVhBCT7s
Μπραβο στους δημιουργους που καταλαβαν οτι δεν μπορουν να βγαλουν κι αλλα στο ιδιο επιπεδο και την σταματησαν και καλα καναν που καθυστερησαν τοσο πολυ να βγαλουν και το τελευταιο κι ας μπορουσε να ειναι καλυτερο. Δεν ειναι ολες οι σειρες σαν τη βιολετα να αξιζει η αναμονη.
Από την άλλη, απορώ γιατί μία σειρά που σκηνοθετεί ο [B]Linehan[/B], έπρεπε να βγάλει ένα επεισόδιο “εξπρές” για να “κλείσει” τη σειρά. Αφού γενικά αυτό, δε συνηθίζεται στις σειρές του και αυτό είναι το γαμάτο. Μήπως ήταν “τερτίπι” της συγγραφικής ομάδας; Απολαμβάνεις τα επεισόδια, κλάνεις στα γέλια· όπου υπάρχει συνέχεια, υπάρχει, και από εκεί και πέρα κουλ. Ξεφεύγει και από τη χολυγουντιανή νόρμα [I]αρχή-μέση-ανατροπή-τέλος[/I]. Και σίγουρα θυμάσαι όλα τα επεισόδια για την αυτοτέλειά τους μα, παρολαυτά, για τη ροή που έδιναν στη σειρά.
για το office που αναφέρθηκε πιο πριν …
μόλις ξεκίνησα την 8η season και πραγματικά τα αρνητικά σχόλια επαληθεύονται πανηγυρικά.
δυστυχώς no Carell , no party.
και ενώ δηλώνω fan και του Ferell ,δεν μπορώ να πω οτι μου άρεσαν τα δικά του επεισόδια με εξαίρεση το τελευταίο.
Δεν ειναι τοσο χαλια, αλλα σιγουρα πεφτει επιπεδο χωρις Καρελ, συμφωνω. Σηκωνει ολο το βαρος μονος του ο Ντουαϊτ στο τελος (και καθε αλλο παρα ασχημα τα παει,αλλα παλι λειπει πολυ ο Μαικλ).
Συμφωνω και για Φερελ, δεν εκανε καμια μεγαλη αισθηση η γκεστ συμμετοχη του.
φαίνεται οτι το βάρος πέφτει (ή θα πέσει ακόμα περισσότερο στον Dwight) , o οποίος είναι απολαυστικός απο το πρώτο-πρώτο επεισόδιο, αλλά δίχως τον Carell (και της σχέσης του με τον χαρακτήρα του Michael Scott) φοβάμαι μην είναι απλώς καρικατούρα .
ακόμα στο 6ο επεισόδιο είμαι, για να δω που θα το πάνε.
πάντως σίγουρα θα ξεκινήσω και το αγγλικό ,αφού με τον Stephen Merchant ήδη γελάω στο Hello Ladies (φαντάζομαι λόγω physic θα είναι ο αντίστοιχος Dwight)
To ξεκινησα κι εγω χτες, ο Σπεηντερ ειναι τεραστια λατρεια απο τη συμμετοχη του στο Office. Εχω δει τα πρωτα 2 επεισοδια, με εχει κερδισει μεχρι τωρα. Αλλα συμφωνω οτι δεν ειναι καμια φοβερη ή πρωτοτυπη σειρα γενικα, ο χαρακτηρας του Σπεηντερ ειναι που κεντριζει το ενδιαφερον.
και σκεφτόμουν να γράψω σήμερα που είδα το 1χ08, εξίσου μέτριο με το 7 μου φάνηκε, αλλά [B](ανοίγει όποιος είδε και το 8 προφανώς)[/B]
[SPOILER]πάλι βλέπεις τελευταία σκηνή με τον Reddington και μένεις μαλάκας, αυτή η κοκκινομάλλα είναι η ίδια της οποίας τη φωτογραφία είχε πάρει από το άλμπουμ εκείνου του ψυχάκια σε προηγούμενο επεισόδιο. οπότε μήπως αυτά τα “την είδα, είναι δυνατή μπλαμπλα” που έλεγε σε αυτόν που υιοθέτησε την Keen δεν ήταν για την ίδια; δυνατή και η συνάντηση με τον σύζυγο,αναμένω δυνατή ανατροπή στη συνέχεια[/SPOILER]
[SPOILER]θέλω να πιστεύω στην ανατροπή γιατί είναι πολύ προφανές ότι είναι ο πατέρας της και δεν έχει νόημα να το κρατάνε μυστικό πια. πολύ δυνατό φαίνεται το επόμενο επεισόδιο από το πρόμο. επίσης, πολλά σενάρια στα σχόλια εδώ, είδαν και άλλοι τελικά ότι το σημάδι στο κουτί είναι ίδιο με την ουλή που έχει στο χέρι της.
Αν ισχύει αυτό θα κόψω το χέρι μου, θα το πακετάρω και θα το στείλω στους σεναριογράφους για να τους σφίξω το χέρι. Είναι από τα καλύτερα πλοτ τουιστ που έχω διαβάσει
I think the real Red is dead, and this Red is Lizzy?s Mother. That is why she disappeared for 4 years with plastic surgery. Look at the remarks: you are a winter, not an autumn, don?t wear olive?ordering an aviation cocktail, offering to buy a dress before going to Cuba, etc. Watch Red?s emotion and expressions, he is a woman.
The other girl Lucy is the sister of Lizzy, and of course Tom is a spy.
Το Person of Interest τελικά είναι η μοναδική σειρά που ξεκίνησε τόσο δυνατά. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι.
Δεν αντέχω να δω άλλο Vampire Diaries, όσο και να απολαμβάνω τον Somerhalder. Είχα αποφασίσει να τη σταματήσω με το τέλος της τρίτης σεζόν αλλά μάλλον θα το κάνω τώρα.
Επίσης, δεν αντέχω να δω τελευταίο κύκλο Revenge. Πάτωσε και αυτό.
Ισχύει, Σκόπευα να ποστάρω σήμερα για το Person of Interest. Δυνατή σεζόν με ωραίες ιστορίες. Μπορεί το όλο θέμα να είναι λίγο επαναλαμβανόμενο αλλά με το story του HR καταφέρνουν και το κρατάνε σε υψηλά επίπεδα. Επίσης όλοι οι χαρακτήρες έχουν κάτι να δώσουν με αποκορύφωμα την θεά Shaw <3 (και τον Bear).
Γενικά, το Person of interest μαζί με τα Castle, Sons of Anarchy, Blacklist και Supernatural είναι οι σειρές τις οποίες απολαμβάνω περισσότερο από οτιδήποτε φέτος.
Επίσης να υπενθυμίσουμε πως την Κυριακή ξεκινάει το Almost Human που προσωπικά το περιμένω πως και πως
