Προφανώς και συμφωνώ με όσα γράφεις, αν δεις για αυτό και είχα τους ενδοιασμούς μου σχετικά με το να ανοίξει αυτό το θρεντ όταν πήγε εκεί η κουβέντα στο θρεντ για τα Σκόπια. Από την άλλη σκέφτεται κανείς βέβαια πως είναι μεγάλη αποτυχία να μην μπορείς 60+ χρόνια μετά να κάνεις μία ψύχραιμη κουβέντα για το θέμα και να είναι τόσο μεγάλο ταμπού…
Σίγουρα πάντως πρόκειται για την πιό τραυματική περίοδο της ιστορίας μας.
αν σου άρεσε να κάνεις υποθέσεις τι θα έγραφες δηλαδή? 
Εγώ πάλι πιστεύω ότι η Ιστορία ως συνολική θεώρηση (η οποία βέβαια, πάντα και αναπόφευκτα, εμπεριέχει την υποκειμενικότητα της σκοπιάς αυτών που τη γράφουν σε κάθε περίπτωση) υπερβαίνει τα ατομικά βιώματα είτε τα δικά μας, είτε των προγόνων μας.
Αλλά το ότι πρέπει να γίνονται προσεκτικά ποστς είναι αδιαμφησβήτητο.
Αλίμονο αν η ηθική υποστήριξη περνάει για εμπλοκή ή πολύ περισσότερο για οργανωμένο σχέδιο. Προφανώς οποιοδήποτε αριστερό κίνημα σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου είχε την ηθική υποστήριξη της ΕΣΣΔ. Δεν είναι μεμπτό αυτό. Ας είχαν μείνει και οι Άγγλοι στην “ηθική υποστήριξη” και να μας άφηναν να λύσουμε τα θέματά μας μονάχοι μας.
Όσο για τα όπλα που λες, από όσο γνωρίζω αυτό δεν τόλμησε να το ισχυριστεί κανείς ούτε καν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Ωραίες οι υποθέσεις και το τι θεωρεί ο καθένας μας δεδομένο, αλλά όταν ο Δημοκρατικός Στρατός παρέδωσε τα όπλα (δύο φορές) δε βρέθηκαν ρώσικης προέλευσης, ή τουλάχιστον εγώ δεν ξέρω κάτι τέτοιο. Αν έχεις απόδειξη να μου την πεις. Αντίθετα τα όπλα που επεστράφηκαν/παραδόθηκαν ήταν είτε αυτά που είχε ο ελληνικός στρατός κατά τη διάρκεια του πολέμου του '40, είτε αγγλικά από τις συμμαχικές βοήθειες στο ΕΑΜ (όταν τους συνέφερε να τους χρησιμοποιούν ως αντάρτες βλ. Γοργοπότοαμο κτλ) είτε γερμανικά από τις απώλειες των δυνάμεων κατοχής. Άρα υλική βοήθεια δεν υπήρξε προς το Δ.Σ.
Από που λοιπόν προκύπτει η εμπλοκή της ΕΣΣΔ; Από τις συμβουλές; Ε, ας είναι, να δεχτώ ότι η ΕΣΣΔ συμβούλευε την ηγεσία του ΚΚΕ.
να κάνω μια ερώτηση προς τους κομματικοποιημένους του κκε.
η άποψη του κόμματος ,επίσημη, για την τότε στάση του ποια είναι??
Ό,τι και να σου πει κάποιος θα είναι ελλιπές, οπότε το καλύτερο είναι να διαβάσεις μόνος σου τον Α΄τόμο του δοκιμίου της ιστορίας του ΚΚΕ, που βοηθά να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα από την περίοδο 1918-49.
Έτσι θα βρεις ένα προπομπό του Β’τόμου [περίοδος 49-68] που είναι στο στάδιο της επιμέλειας, και μάλλον θα εκδοθεί μες στο πρώτο εξάμηνο της νέας χρονιάς.
Όπως και το προηγούμενο, συζητήθηκε και επεξεργάστηκε συλλογικά σε όλα τα όργανα του ΚΚΕ. Η αξία του είναι μεγαλύτερη όμως, αφού η κριτική αποτίμηση της περιόδου 49-68 εμπλουτίζει και τον πρώτο τόμο, γιατί η επιστημονική προσπάθεια ανάλυσης της οικονομίας και της ιστορίας του ΚΚΕ έχει βελτιωθεί σε σχέση με εκείνη που είχε όταν συγγραφόταν ο πρώτος τόμος. Χώρια που τον πρώτο τον είχε γράψει το τμήμα ιστορίας της κεντρικής επιτροπής, ενώ ο δεύτερος είναι είναι δουλειά ολόκληρης της ΚΕ.
Δεν το θυμάσαι καλά, ήταν την 4η Δεκέμβρη (1 μέρα μετά τη μεγάλη σφαγή των Άγγλων στην πλατεία συντάγματος). Το έχω διαβάσει αρκετές φορές και το θυμάμαι. Η μονάδα του ΕΛΑΣ που αναφέρεις δεν ήταν μονάδα απλά, ήταν το 2ο σύνταγμα της ΙΙης μεραρχίας του Α’ Στρατ. Σώματος του ΕΛΑΣ υπό τη διοίκηση Παπαζήση, που είχε λάβει οδηγίες να επιτεθεί στην Ορεινή Ταξιαρχία στο Γουδί. Ο αφοπλισμός έγινε από αγγλικά τεθωρακισμένα κοντά στο κολλέγιο ψυχικού, τις πρώτες πρωινές ώρες, και εν συντομία αποτελεί μία από τις πιο σκιώδεις στιγμές της αντίστασης, αφού εμπλέκονται πολλοί και διάφοροι και ειδικά ο Α. Μούντριχας (καπετάν Ορέστης), που είναι γνωστός για το διπλό ρόλο του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Την καθοδήγηση του Α’ Σ.Σ. του ΕΛΑΣ είχε τότε ο Σιάντος, οπότε καταλαβαίνεις πόσο μπλεγμένα ήταν τα πράγματα. Όλα αυτά δεν τα έβγαλα από το κεφάλι μου, τα έχω διαβάσει και μπορούν να βρεθούν στο βιβλίο του Νίκανδρου Κεπέση “Ο Δεκέμβρης του '44”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή - σελίδες 194 κ.ε.
Το μόνο που μένει να μας πεις είναι πως υπήρχαν μόνο χίπηδες ντε που έκαναν το σταφ τους άνετοι και χιπστερς που σύχναζαν Καρίτση. Έλεος όμως.
Στο ίδιο βιβλίο παρατίθενται αριθμητικά στοιχεία που καθιστούν τον ισχυρισμό σου “οι άγγλοι δεν υπήρχαν” απλά αστείο. Εν συντομία ο συσχετισμός δυνάμεων:
[B]1. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ: [/B]Σύμφωνα με το αγγλικό επιτελείο, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ ήταν γύρω στις 12000. Ο Γεώργιος Β’ είχε πληροφορίες για 15000-22000, ενώ ο Σιάντος τις υπολόγιζε σε 14500-16500.
[B]2. Δυνάμεις των Άγγλων:[/B] Αντίστοιχα οι αγγλικές ήταν 80000 σύμφωνα με τον αρχηγό του Αυτοκρατορικού ΓΕΣ της Βρετανίας. Σύμφωνα με τον Ερμαν (άγγλο συγγραφέα) ήταν προς το τέλος του δεκέμβρη ήδη 60000 και προετοιμάζονταν άλλες 18000. Ο Σιάντος τις υπολόγιζε σε 5000 (εκτός τόπου και χρόνου), ο Φοίβος Γρηγοριάδης γύρω στις 15000.
[B]3. Δυνάμεις ελληνικής δεξιάς: [/B]Ορεινή ταξιαρχία από στοιχεία του Τσακαλώτου: σύνολο 18248 (Φ.Γρηγοριάδης: 15000, χωρίς να έχει υπολογίσει τους ταγματασφαλίτες - αλλά συμπίπτουν με τα στοιχεία του Σιάντου στην 11η ολομέλεια του ΚΚΕ, ενώ ο Σόλων Γρηγοριάδης υπολογίζει σε 11600, κάνοντας εμφανώς λάθος)
Δεν προχωρώ σε οπλισμό, γιατί το θεωρώ ανούσιο, όταν μιλάμε για υπερτετραπλάσια δύναμη των Εγγλέζων τακτικών απέναντι σε έλληνες αντάρτες.
Αυτοί ήταν οι ανύπαρκτοι εγγλέζοι και τα τσιράκια τους.
χώρια αν κάποιος δε γουστάρει κκε,και γενικότερα τους κουμμονιστές και την ιδεολογία/πράξεις τους, δε νομίζω ότι πραγματικά μπορεί να αμφιβάλει για το αν και πόσο συμμετήχαν οι άγγλοι στον εμφύλιο. στη τελική δικός τους πόλεμος ήταν, και από κοντά είχαν και κάποιους προδότες. δε νομίζω καν ότι όλοι οι έλληνςε στρατιώτες τότε γούσταραν αυτό που έκαναν. αν το έκαναν και όλοι.
Μα η συμμετοχή των Άγγλων στον Εμφύλιο είναι ιστορικό στοιχείο δεν έχει να κάνει με κάτι που μόνο του ΚΚΕ υποστηρίζει. Και σε τέτοιες περιόδους πάντα υπάρχουν ‘‘άνθρωποι’’ που είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν ή να διευκολύνουν ξένα συμφέροντα όπως οι ταγματασφαλήτες επί κατοχής. Τυχοδιώκτες κυρίως που η μόνη τους ιδεολογία ήταν να περάσουν καλά με τον κάθε είδους κατακτητή που ήταν εδώ. Δεν πιστεύω πάντως πως ήταν αποκλειστικά πόλεμος των Άγγλων γιατί υπήρχαν και έλληνες (στρατιώτες και μη) αντικομμουνιστές στην Ελλάδα χωρίς απαραίτητα να είναι απομεινάρια των φιλοναζιστών. Σίγουρα πάντως όχι όλοι
γιαγιά κολλητού που ήταν στα βουνά τότε κι έχασε το πόδι της από χειροβομβίδα ή κάτι τέτοιο (και που με την στάση του κκε ξενέρωσε τόσο πολύ που δε το ψήφισε ποτέ, γιαυτό ρώτησα πριν τα παιδιά) μας έλεγε σκηνικά που κατεβαίνανε χαμηλά τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη (του στρατού δηλαδή) κι αντί να ρίχνουν βόμβες σε εμφανή στόχο κάνανε ένα ψεύτοελιγμό και φεύγανε.
Ένα μέρος του Στρατού σιγουρα δεν συμφωνούσε με το τι γινόταν, δεν διαφωνώ σε αυτό! Πάντως να πω κάτι από τη σύγχρονη εποχή και πιο συγκεκριμένα από κάποια έκδοση της εφημερίδας απόστρατων αξιωματικών της πολεμικής αεροπορίας όπου ένα άρθρο έλεγε για ένα μνημόσυνο στο Μελιγαλά ή στο Βίτσι (πιθανότατα το δεύτερο γιατί δεν θυμάμαι, το είδα πριν κανένα χρόνο) ακόμη αναφέρονται στον Εμφύλιο σαν ‘‘συμμοριτοπόλεμο’’ και στους κομμουνιστές σαν ‘‘συμμορίτες’’ με ακριβώς αυτά τα λόγια.
δεν μπορώ να πω ότι εκπλήσσομαι 8)
Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας : μερικές χιλιάδες μαχητών, ρακένδυτοι, με ελάχιστο εξοπλισμό και κυρίως παρωχημένο, με πιτσιρίκια στις τάξεις του, με τεράστιο πρόβλημα εφεδρειών, με χιλιάδες κομμουνιστές στα ξερονήσια και στα κρατητήρια, με ανεπαρκή ιατροφαρμακευτική περίλθαψη, με…με…με…
Εθνικός Στρατός : υπερπολλαπλάσια αριθμητικά δύναμη, με υπερσύγχρονο και συνεχώς ανανεώσιμο στρατιωτικό εξοπλισμό, με τη συνδρομή αρχικά Αγγλων και εν συνεχέια Αμερικανών, με…με…με…
Και όμως ο πρώτος κατάφερε να αντέξει 3,5 χρόνια, με στιγμές εποποιίας, μοναδικές στην παγκόσμια στρατιώτική ιστορία (πχ. ελιγμός απο Γράμμο σε Βίτσι).
Τι ήταν αυτό που αντιπαρέταξαν οι μαχητές του ΔΣΕ έναντι της στρατιωτικής μηχανής του Εθνικού Στρατού; Ποιά ήταν η κύρια ποιοτική διαφορά των πρώτων απο τους στρατιώτες του Εθνικού Στρατού ;
Το ηθικό, η πίστη στα ιδανικά τους, το φρόνημα, η συντροφική αλληλλεγγύη, η πίστη για μία ελέυθερη Ελλάδα. Αν διαβάσει κανέις τα απομνημονεύματα των μαχητών του ΔΣΕ, θα γνωρίσει ανθρώπους που προσπάθησαν για το αδύνατο στις πιο αντίξοες συνθήκες και με μοναδικό οδηγό την πίστη τους.
Ευχαριστώ, κι εγώ από το βιβλίο του Χατζή το είχα διαβάσει αλλά πάει καιρός πια και έχω ξεχάσει τις λεπτομέρειες. Κι αυτό όμως αποδεικνύει τα λεγόμενά μου, ότι όχι μόνο δεν είχε “σχεδιάσει” το ΚΚΕ τον εμφύλιο, αλλά ακόμα και όταν είχε ξεκινήσει δεν το είχαν “συνειδητοποιήσει”
Ρε αγόρι μου, πριν απαντήσεις κάτι (και μάλιστα ειρωνευτείς κιόλας) διάβασε όλο το διάλογο να καταλάβεις τι λέμε. Επαναλαμβάνω ότι για τρεις ημέρες μετά την απελυθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς και μέχρι να έρθουν οι Άγγλοι η Αθήνα ήταν ελεύθερη για τον ΕΛΑΣ να την “καταλάβει” (βασικά να τον υποδεχτούν μετά βαΐων και κλάδων). [U]Στο διάστημα αυτό δεν υπήρχαν ακόμα Άγγλοι στην Αθήνα[/U]. Και αυτό αποδεικνύει ότι το ΕΑΜ έκανε προσπάθειες να βρεθεί ομάλη λύση στη διακυβέρνηση (κακώς για μένα) και ότι σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του τον εμφύλιο.
Κατανοητό τώρα;
Γιατι πιστευετε καποιοι οι σε περιπτωση επικρατησης του ΔΣΕ η Ελλαδα θα ακολουθουσε το δικο της αυτονομο και ελευθερο δρομο και δε θα γινοταν σοβιετικος δορυφορος ή μια απομονωμενη γωνια της Ευρωπης σαν την Αλβανια με ημερομηνια ληξης (το αργοτερο) 1989? Η ιστορια αλλα εδειξε για οποια χωρα προσχωρησε (αυτοβουλως η βιαιως) στο ανατολικο μπλοκ
Και προς αποφυγη παρεξηγησεων, δεν υπονοω πως οι μη ταγμενοι στο ΔΣΕ δεν εδωσαν “δωρο” τη χωρα στις δυναμεις της τοτε “Δυσης”. Εξαλλου η συγχρονη ιστορια της Ελλαδας (1821 και μετα δλδ) ειναι αρρικτα συνδεδεμενη με εξαρτηση απο εξωτερικες δυναμεις
Τωρα περι “πιστης και ιδανικων”, δυστυχως και ενας ακροδεξιος που κυνηγουσε κομμουνιστες τοτε πολυ πιθανο απο “πιστη και ιδανικα” να το εκανε και οχι γιατι ειχε συναισθηση πως παιζει το αγγλικο / αμερικανικο παιχνιδι.
Mπορεί και να γινόταν Γιάννη. Ούτε που μπορούμε να φανταστούμε πώς θα ήταν η ιστορία αν η Ελλάδα ήταν στο “Ανατολικό μπλοκ” (αν και θεωρώ δεδομένο ότι θα είχε σοβαρή βιομηχανία, σοβαρότερη τουλάχιστον από τη σημερινή). Άλλά όπως λες είναι πολύ πιθανό να είχαμε γίνει δορυφόρος της ΕΣΣΔ, να είχαμε την “άνοιξη της Αθήνας” κατ’ αντιστοιχία με αυτή της Πράγας ή να ήταν τόσο δυνατός ο σοσιαλιστικός κόσμος με την πρόσβαση στην οικονομία της Μεσογείου, που να άλλαζαν τα πράγματα πολύ σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που λέει ο Isis, όμως, είναι ότι όσοι υπηρετούσαν τον Δ.Σ. δεν φανταζόντουσαν τίποτα από όλα αυτά και πάλευαν για μία Ελλάδα που μέχρι τότε δεν είχαμε δει. Ελεύθερη από τη Βασιλεία, ελεύθερη και από ξένες δυνάμεις.
Mάλλον θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω λιγότερο ουδέτερο όρο από το “ηθική υποστήριξη” και να γράψω για “κατεύθυνση” που ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα. Οι “συμβουλές” -που δέχεσαι και εσύ στην τελευταία σου φράση. Ακόμα και στην αριστερή ιστοριογραφία σχετικά με την περίοδο νομίζω πως αναφέρεται το αν ο Στάλιν έλεγε στον Ζαχαριάδη το αν θα πρέπει να συμμετέχει στις εκλογές του '46 ή αργότερα τι στάση θα πρέπει να έχει απέναντι στον Τίτο.
Ναι μεν είμασταν στην αρχή του ψυχρού πολέμου και οι Σοβιετικοί δεν ήθελαν να συγκρουστούν ανοιχτά με Βρετανία/ΗΠΑ αλλά αν μη τι άλλο δεν σφύριζαν αδιάφορα για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα καχύποπτος μαζί τους για να το συνειδητοποιήσει…
Σχετικά με την προέλευση των όπλων: Δεν νομίζω να έγραψα πουθενά για σοβιετικής κατασκευής όπλα. Αυτά μάλλον πρωτο-εμφανίστηκαν απέναντι σε δυτικές δυνάμεις μερικά χρόνια αργότερα στην Κορέα. Αλλά δεν μπορώ να συμμεριστώ τον “ρομαντισμό” του Ισις για “ρακένδυτους” που πολεμούσαν επί σχεδόν 4 χρόνια “με μοναδικό οδηγό την πίστη τους”. Καλό το ηθικό και η πίστη για κάθε στρατό, αλλά ο πόλεμος θέλει και logistics. Με τα απομεινάρια της κατοχής δεν φτάνει κανείς στο '49. Η Βουλγαρία -ως πρώην σύμμαχος του άξονα- αλλά και η ΕΣΣΔ ως επικυρίαρχος πλέον της ανατολικής Ευρώπης (και μέρους της Γερμανίας) είχαν σίγουρα πρόσβαση σε Γερμανικά όπλα/πολεμοφόδια για να τα διαθέσουν όπου ήθελαν…
Επίσης δεν θεωρώ τον Τρούμαν αφελή ή φοβικό ώστε να διέθεσε όλα αυτά τα λεφτά για να αντιμετωπίσει μία κατάσταση με καθαρά τοπικό χαρακτήρα όπου δεν υπήρχε σοβιετική ανάμειξη.
Στην ουσία τώρα και για να μην ξεφύγει η κουβέντα από τα πολιτισμένα πλαίσια που γίνεται αυτή τη στιγμή: Ήδη -και παρά τα όσα γράψαμε χθες σχετικά με την προσοχή στις εκφράσεις σε αυτό το θρεντ ο Κάρβου, ο Κρισπ και εγώ- μερικά ποστς παραπάνω ο Elric έγραψε για “πόλεμο των άγγλων που είχαν στο πλευρό τους και κάποιους προδότες”. Που βέβαια τόσο με βάση τα στοιχεία του Red Rum όσο και του Isis βγαίνει οι “κάποιοι προδότες” να ήταν περισσότεροι από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ/ΔΣΕ!
Eπειδή δεν θέλω να παρεξηγηθώ:
-Δεν έχω καμία πρόθεση να υποστηρίξω το Ελληνικό εμφυλιακό/μετεμφυλιακό κράτος ως πρότυπο δημοκρατίας. Χαίρομαι που γεννήθηκα αρκετά αργά ώστε να μην το γνωρίσω, μάλλον δεν θα μου άρεσε!
-Δεν θεωρώ τον οποιονδήποτε Έλληνα βρέθηκε στην πλευρά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΔΣΕ εξ’ ορισμού “προδότη”, “συμμορίτη”, “ΕΑΜοβούλγαρο” κλπ.
Αντιλαμβάνομαι πως πολλοί παρακινούμενοι από τον ιδεαλισμό που περιγράφει ο Ισις, βράθηκαν σε αυτή την πλευρά και υπέστησαν σημαντικό προσωπικό κόστος τόσο στη διάρκεια όσο και μετά τον εμφύλιο.
-Πιστεύω πως και στις δύο πλευρές υπήρξαν εγκληματικά στοιχεία (που ως συνήθως στην αναμπουμπούλα χαίρονται) που βρήκαν την ευκαιρία να λύσουν προσωπικές διαφορές -ειδικά σε κάποιες περιοχές της επαρχίας- να αποκτήσουν ισχύ μέσω των όπλων, να προχωρήσουν σε φρικαλεότητες κλπ. Αυτό δεν είναι απκλειστικά Ελληνικό φαινόμενο, όποιος έχει φίλους από την πρώην Γιουγκοσλαβία θα έχει ακούσει σχετικές διηγήσεις για τα όσα έγιναν εκεί τη δεκαετία του '90, ποιοί ήταν αυτοί που ηγήθηκαν παραστρατιωτικών ομάδων κλπ.
-Πιστεύω πως η παρέμβαση/κατεύθυνση της Μόσχας ήταν πολύ εντονότερη και ουσιαστικότερη από ότι θέλετε κάποιοι να δεχτείτε και πως ανάμεσα στα ηγετικά στελέχη της αριστεράς τότε υπήρχαν άνθρωποι απόλυτα κατευθυνόμενοι. Ο Ελληνικός εμφύλιος ήταν η πρώτη μεγάλη σύγκρουση του ψυχρού πολέμου και τα όσα διακυβεύονταν δεν ήταν αμελητέα. Δεν είναι τυχαίο επίσης πως ακόμα και αριστεροί που ήταν αντίθετοι στην σοβιετική “ορθοδοξία” (π.χ. Καστοριάδης) στοχοποιήθηκαν, κυνηγήθηκαν. εκτελέστηκαν κλπ.
Edit @ Mandrake: Ένα μέρος του ποστ μου κουμπώνει και με αυτό που πόσταρες από πάνω, δεν το είχα δεί τη στιγμή που το έγραφα.
Με ιντριγκάρει αυτό που έγραψες για “σοβαρή βιομηχανία” (προφανώς εννοώντας “βαριά”) και έχω τις παρακάτω παρατηρήσεις:
- Mε χαμηλότερα μεροκάματα, αν θέλεις να τα γράψεις όλα!
- Με μεγαλύτερη επιβάρυνση για το περιβάλλον.
Εξακολουθεί αυτή η “ανάμιξη” να μη μου φανερώνει ούτε εμπλοκή ούτε προετοιμασία εμφυλίου. Εξάλλου ο Ζαχαριάδης απελευθερώθηκε μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας όταν δηλαδή η πρώιμη φάση του εμφυλίου είχε ήδη τελειώσει. Και σίγουρα δε συγκρίνεται με την αποστολή 80.000 στρατιωτών και του γενικού δερβέναγα Σκόμπι.
Τα μισά από όσα γράφεις είναι θεωρίες σου, και το αναφέρεις κιόλας. Ο Τρούμαν προφανώς δεν ήταν χαζός και καταλάβαινε τι έπαιζε αλλά αυτό δε φανερώνει εμπλοκή της ΕΣΣΔ. Απλά ήθελαν πάση θυσία να μείνει η Ελλάδα “Δυτική”. Όσο για τα όπλα που λες, από τη μία αναφέρεις ότι με τα απομεινάρια της κατοχής δε βγάζει κανείς 4 χρόνια και από την άλλη αναφέρεις ότι η Βουλγαρία και η ΕΣΣΔ έστελναν ακριβώς “απομεινάρια της (δικής τους) κατοχής” στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση είναι μία θεωρία που ούτε αποδεικνύεται από πουθενά ούτε και κανένας ιστορικά τόλμησε να επιρρίψει στον ΔΣΕ.
Αντιγράφω από wikipedia: “[I]Η συνολική δύναμη των Ταγμάτων Ασφαλείας έφτασε τις 22.000 στο τέλος της Κατοχής, σε 9 ευζωνικά και 22 εθελοντικά τάγματα”[/I]Χρειάζεται παραπάνω εξήγηση για το αν ήταν προδότες ή όχι οι Ταγματασφαλίτες; Σημείωσε δε ότι δεν περιλαμβάνονται οι Χίτες (ο ίδιος ο Γρίβας έλεγε ότι ήταν όλοι μαζί 200.000 - το οποίο σα νούμερο είναι γελοίο - αλλά σίγουρα ήταν κάποιες χιλιάδες και οι Χίτες). Όσο για τα νούμερα που αναφέρει ο Redrum, αν δεν κάνω λάθος, είναι μετά το πρώτο πογκρόμ και τη λευκή τρομοκρατία που έστειλε κάμποσους αγωνιστές στις φυλακές (ή στο χώμα) και πολλούς άλλους να φοβούνται να συμμετάσχουν.
- Πιθανόν, πιθανόν και όχι (δεν έχουμε δα και τίποτα ψηλά μεροκάματα και τώρα). Είπαμε την Ιστορία δεν μπορείς να την προβλέψεις αν αλλάξεις ένα καθοριστικό σημείο της. Μπορεί να είχαμε ταυτόχρονα και χαμηλότερο κόστος ζωής π.χ.
- Το περιβάλλον άρχισε να τίθεται σαν θέμα πολύ αργά στον 20ο αιώνα και είναι άδικο να το βάζεις σε μία συζήτηση που αφορά τη δεκαετία του 40. Όντας ο εργασιακός κλάδος μου θα είχα αρκετά πράγματα να σου πω αλλά πάμε σε άλλο θέμα.
Πάντως οι φιλελεύθεροι λένε πως έχουμε ένα παλαιού τύπου σοβιετικό και γραφειοκρατικό κράτος. Άρα αν ήταν αλλιώς τα πράγματα παιζει τώρα να ήμασταν βερολίνο και να μην είχαμε γκρίνιες
Δεν αμφισβητω καθολου το οτι μεγαλο μερος οσων πολεμησαν στις ταξεις του ΔΣΕ, το εκαναν με και με την ελπιδα για ενα καλυτερο αυριο (οπως αυτοι το οραματιζονταν). Εαν ηταν σωστη ή λαθος αυτη τη επιλογη τους, δεν εχει σημασια. Ανθρωποι που παιρνουν τα βουνα να πολεμησουν σιγουρα το κανουν για σοβαρους λογους, δεν μιλαμε εξαλλου “επαναστατες” του κωλου που σπανε μια βιτρινα και μετα ψαχνουν wi-fi για το iphone ωστε να το πανηγυρισουν στο indymedia…
Οπως μου εχει πει και ενας θειος του πατερα μου, που εχει πολεμησει Γερμανους, στον Εμφυλιο ηταν στο ΔΣΕ, εχει κανει “διακοπες” στον Αη Στρατη και πλεον στα 80+ εχει αποκυρηξει οτιδηποτε προερχομενο απο το ΚΚΕ “Για τοτε πιστευω πως εκανα το σωστο και δεν μετανιωνω για τιποτα”
Επίτρεψέ μου να υπερθεματίσω λέγοντας πώς, όχι απλά “μεγάλο μέρος” αλλά η συντριπτική πλειονότητα (και εξαιρώ κάποιους μόνο για να μη γίνω απόλυτος). Αν μάθεις (ή θυμηθείς) τι έχουν περάσει αυτοί οι άνθρωποι επί Μεταξά / κατοχής / κατά τη διάρκεια της μετεμφυλιακής εκδίκησης της Δεξιάς και μετά πάλι στη Χούντα, σοκάρεσε. Δεν μπορεί να είχαν άλλα κίνητρα εκτός από την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι γνωστή η περίπτωση του Χρόνη Μίσσιου και συγκλονιστικό το βιβλίο του “Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς”. (το συστήνω ανεπιφύλακτα, είναι πάμφθηνο, μικρό και διαβάζεται νεράκι…)