Oι Nirvana δεν πρωτοξεκινήσαν την φάση με αποσπάσματα απο στίχους των τραγουδιών στα booklets τους? Και μετά ακολουθήσαν και άλλοι όπως Metallica και Megadeth?
Βλέπε Sailing the seas of cheese. Καταλαβαίνεις τα μισά από αυτά που ακούς και τα μισά από αυτά που διαβάζεις. Ε σχεδόν, με πολλή προσπάθεια, πετυχαίνεις το σύνολο.
Εχμ… Εννοείς ότι οι Νιρβάνα πρώτοι έβαλαν στίχους στα booklets και μετά ακολούθησαν όλες οι άλλες μπάντες; :-s :roll:
Ή Anathema - A Natural Disaster που δεν ξεχωρίζεις από ποιο τραγούδι είναι! Χύμα στο κύμα.
Ναί, αλλά άμα είναι brainfuck αλλάζει το θέμα. Αμα έμπαιναν οι στίχοι πχ σε κάποιο των tool δεν θα έλεγε. Η όπως στο Oceanic που έχει μερικούς στίχους διάσπαρτους, το κάνει γαμάτο. Εξάλλου, υπάρχει και το Ιντερντετ για στίχους.
@ Αλόε. Αυτό τα σπάει. Η στο σημείο που έχει τα λόγια που ακούγονται στο τέλος του Harmonium (can you rely on the safety of the system) και έχει τον τυπά τον ξαπλωμένο?
Ναι, ενώ είναι πιο καλά να έχεις τους στίχους κατεβασμένους σε notebook ξέρω γω ή στο word 
Εκεί δε χάνεται το “brainfuck”?
Δεν τους έχω σε notebook. Τους κοιτάζεις απλά. Μετά λογικό είναι να τους μάθεις αμα γουστάρεις.
Ναι ρε, γενικά είναι πολύ όμορφο μπούκλετ, απλά δυσκολεύεσαι με τους στίχους…
Εννοει οτι οι Nirvana ξεκινησαν να βαζουν οχι ολοκληρους τους στιχους αλλα αποσπασματα τους…
Ρε σεις το καταλαβαινω οτι σε φασεις το artwork γαμαει και χωρις στιχους, απλα μου τη σπαει γιατι πρεπει να τους κατεβαζω απο το net. Πρεπει να χω γυρω στις 1000 τυπωμενες σελιδες…
Οκ προφανώς ρε κλίνα, αλλά μέχρι να γίνει αυτό τους κοιτάζεις από ένα σάιτ στο πισί σου. Αυτό λέω. Ότι έτσι χαλάει η ατμόσφαιρα, πώς να το κάνουμε δηλαδής.
Τεσπα, πώς να συμφωνήσουμε, εδώ δε σε αρέζουν οι Μιουζ. Είσαι άμουσος.
:!:
@ChrisP: α μαστα, γιατί προς στιγμήν τρόμαξα
Στο believe in nothing των Paradise Lost που επισης δεν ειχε στιχους,η απαντηση του Holmes ήταν οτι ετσι αφηνει τους ακροατές να καταλαβουν από μονοι τους τι λεει…
Κι αμα οι ακροατες δεν εχουνε proficiency και πανω, ναπαναγαμηθουνε…
Και αν ειναι και με προφορα Yorkshire κιολας,αστα να πανε…:lol:
ούτε που θυμάμαι τη τελευταία φορά που κάθησα να διαβάσω στίχους… :oops:
ΥΓ. Για όποιον το έχει απορία, οι στίχοι μπαίνουν από πολύ παλιά. Έχω βινύλιο του Bob Dylan από 70ς και μια χαρά τους έχει 
Γι’ αυτό τα’ παιξα προς στιγμήν ρε, νόμιζα ότι εννοούσε ότι το ξεκίνησαν τα Νιρβάναζ αλλά το παλικάρι μιλούσε για αποσπάσματα στίχων, οπότε νταξ κανείς μας δεν έχει την απορία :lol:
Οντοπικ, το να μου χτυπάνε το κουδούνι συνέχεια διάφοροι άσχετοι/άκυροι οποιαδήποτε ώρα της μέρας:
- “Από την εκκλησία του Σολομώντος είμαστε”
- “Μοιράζουμε φυλλάδια από την Bergmann Kord”
- “Κερδίσατε ένα κιλό κατεψυγμένο αρακά από την εταιρία μας (!!!), να τον αφήσω στο γραμματοκιβώτιο;” (ε ναι, πού αλλού).
ε προφανώς εννοώ αυτό που είπε ο ChrisP:
αλλά επειδη μόλις τώρα άναψα καλοριφέρ, και κρύωνα πριν που το έγραφα, βαριόμουν να το διατυπώσω σαφώς
Το ξέρεις ότι χάνεις μεγάλο ποσοστό της ακρόασης…
Εκτός αν τους καταλαβαίνεις όλους έτσι :dunno:
Ως επί το πλείστον, όταν ακούω μουσική κάνω και κάτι ακόμα μαζί, οπότε δεν ασχολούμαι με στίχους αναγκαστικά. Αλλά συμφωνώ με το δόγμα Cozy έτσι κι αλλιώς και δε χαλιέμαι:
Καλοί στίχοι με κακή μουσική = κακό κομμάτι
Τεράστια μουσική με κακούς στίχους = καλό κομμάτι
Τεράστια μουσική με καλούς στίχους = τεράστιο κομμάτι
ΥΓ. Συνήθως καταλαβαίνω τους στίχους από αυτό που ακούω πάντως…
Συμφωνω με karvou αν και παντα θα ακουσω 2-3 φορες το CD ενω θα εχω προστα και τους στιχους. Αλλα αν οι στιχοι δεν μου λενε και πολλα, τοτε τους αφηνω στην ακρη…
Kαι γω με τους στιχους ποτε δεν ειχα καποια ιδιαιτερη σχεση.Προτιμω να ακουω τη μελωδια της φωνης σαν αλλο ενα μουσικο οργανο παρα να αναλυω τα “νοηματα” που ενδεχομενως εχουν.Βεβαια σε μερικα τραγουδια με πιασαρικες μελωδιες ολοι πιανουμε τους εαυτους μας να σιγοτραγουδαμε καποιο ρεφραιν,αυτο ερχεται και λιγακι υποσυνειδητα μερικες φορες.Εξαρταται πιστευω παντως και απ τον καλλιτεχνη.Δηλαδη το να διαβασεις στιχους καλλιτεχνων που βασιζουν την τραγουδοποιια τους στη στιχουργικη τους(οπως ο Ντυλαν που αναφερθηκε)ειναι κατι τελειως διαφορετικο απ το να διαβασω πχ για εναν πολεμιστη που σκοτωσε τον κακο δρακο που η κλανια του μυριζε χαλασμενο μπροκολο και εσωσε την παρθενα πριγκηπισσα που τελικα αποδειχτηκε οτι ειχε κανει αλλαγη φυλου.
Θα συμφωνησω επισης με τις εξισωσεις του Καρβου παραπανω…
Ποιους Running Wild μου θυμιζει αυτό?:-k :lol: