Σύμφωνα με τις εξισώσεις του Karvou θα χάσει το τεράστιο κομμάτι όποιος δε διαβάζει στίχους. 
Οι στίχοι επιδρούν και στο συναίσθημα και στο feeling που σου βγάζει ένα κομμάτι. Το ακούς διαφορετικά όταν ξέρεις για τι μιλάει, και όταν αυτό σε αγγίζει
Nα, ακομα και στους Running Wild, όλη αυτή η εξυψωτική διάθεση που έχουν, μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο αν σκεφτείς τους πειρατές να κάνουν ρεσάλτο σε ένα εμπορικό πλοίο.
Το ίδιο και με τους riders of doom να τραγουδούν μια προσευχή στους manowar.
Και γενικά, δεν ξέρ πως να σας το περιγράψω, αλλά χάνονται πολλά και για μένα δεν είναι αμελητέα.
Πχ, όταν ακούω το I Believe των PW, μου είναι αδύνατο να βγάλω από το μυαλό μου την έννοια των στίχων. Γι’ αυτό και είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ, και όχι απλά ένα πάρα πολύ καλό τραγούδι
Η πειρατεία σκοτωνει την μουσική…
Χμ δε συμφωνω 100% με την πρωτη σου προταση,γιατι δεν μπορει να εχει καθολικη ισχυ και λεγοντας πως ενα τεραστιο κομματι το καταλαβαινεις με τη πρωτη φορα που θα το ακουσεις χωρις καν να εχεις μπροστα σου τους στιχους.Ειδικα στα κονσεπτ αλμπουμς πχ που οι στιχοι υπαρχουν για να διηγηθουν “σκηνες” μιας ιστοριας και κατα μεγαλο ποσοστο εχουν επιτελεστικο ρολο θα ηταν πολυ δυσκολο να υπαρξουν μ αυτη τη λογικη κομματαρες.Πχ το Home των Dream Theater στιχουργικα ειναι εντελως σκηνοθετικο αλλα δεν αναιρει οτι ειναι για πολλους ενα απ τα καλυτερα κομματια που χει γραψει η μπαντα.
Στο δευτερο σκελος σου συμφωνω.
Το Suite Sister Mary είναι κομματάρα από μόνο του. Είναι και υπέρτατο κομμάτι αν σκεφτείς για τι μιλάει. Ανατριχιάζεις
Από την άλλη βέβαια, εγώ συνηθίζω να μιλάω για δισκάρες και όχι για κομματάρες. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κόνσεπτ δίσκο, όπου δεν πρέπει να απομονώσεις κάποιο κομμάτι. Χαρακτηριστκό παράδειγμα το Be των PoS
Που κάθε τρίτη πρέπει να σηκώνομαι από στις 6 το πρωί και να τρέχω στον Πειραια:(
Mου τη σπάνε οι κοτσαρισμένες καρδούλες σε διάφορα σημεία της Αθήνας λόγω της μεγαλύτερης καπιταλογιορτής!!
Εγώ φταίω που μου τη σπάνε???:-s
και που ειναι το προβλημα δηλαδη?
Οι στίχοι δεν παίζει πρόβλημα αν είναι κακοί, αλλά χρειάζεται να ξέρεις έστω το ρεφραίν για να τραγουδάς παράλληλα…
Oι σκηνές ζηλοτυπίας…:roll:
ποιας γιορτης καλε?:-s
του Αγίου Βαλεντίνου στις 14…
είναι γκέη γιορτή
[FONT=“Comic Sans MS”]βλακείες… όπως το να σου πέφτει η πίεση όταν αγχώνεσαι και πελαγώνεις…
και άμα σου πέφτει η πίεση ζαλίζεσαι… 
[/FONT]
Ελπίζω να προλάβω να βγάλω άδεια ζαχαροπλάστη/ανθοπώλη.
Που γράφω σε κανένα διωράκι και δεν έχω καθόλου διάθεση πρωινιάτικα
Είναι και γκει και βαρετή.
“Μωράκι μου τι μου πήρες? Γιορτάζουμε σήμερα”
“Τα @@ μου σου πήρα ζώο! ¶κου εκεί γιορτάζουμε…”
:lol: :lol: #-o
Γεια σου Ντημον-Κληνα! Ωραια τα λες.Ευτυχως η τωρινη μου κοπελα
σιχαινεται την συγκεκριμενη μερα.
…που οι διαχειριστες της πολυκατοικιας ανοιγουν ελαχιστα τη θερμανση και παγωνουμε.
Αμαν ρε παιδες!Εχει καταντησει γραφικο πια καθε χρονο να λεμε τα ιδια και τα ιδια “Ειναι η χαρα του ζαχαροπλαστη/ανθοπωλη” “Οι ερωτευμενοι γιορταζουν ολο το χρονο οχι μια μερα” "Δεν γιορταζουμε σημερα λογω διαμαρτυριας " και μαλακιες μπλε.
Και να ειναι η χαρα του ανθοπωλη, τι εγινε?Ειναι κακο να προσφερουμε ενα δωρακι στον αγαπημενο μας, ετσι, για το καλο?
Συμφωνω οι ερωτευμενοι γιορταζουν καθε μερα αλλα γιορταζουν ΚΑΙ του Αγ.Βαλεντινου.Ποιος ειπε οτι οταν γιορταζουν καποιοι στις 14 Φλεβαρη, δεν γιορταζουν και τον υπολοιπο χρονο?
Παντα βρισκουμε κατι κακο να πουμε.Ελεος με τη μιζερια…