Ηρεμα Γραχε
@JTN ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΑΣΧΕΤΕ,ΕΙΔΙΚΑ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΒΡΑΔΥ ΚΑΡΕΚΛΙΔΙΑ ΜΕ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΚΑΙ ΡΆΪΝΤ ΔΕ ΛΆΪΤΙΝΓΚ ΣΤ’ΑΥΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΥΠΝΟ \μ/
η εξεταστική του σεπτέμβρη.
για υπνο δεν με πειραζει,οταν θελω να βγω εξω με πειραζει γιατι εχω και εναν φιλο που νομιζει οτι ειναι απο ζαχαρη και ετσι αναβαλονται ολα τα σχεδια που εχουμε κανει
_______________
που από ηλιθιότητα αναγκάστηκα να εγκαταλείψω την πεζοπορία σέρρες - αθήνα (κάθοδος για my sleeping karma :P) στον όλυμπο. δεν πειράζει όμως (άσε που τελικά χτες έπιασε ψωλόκρυο εκεί πάνω!), ίσως γίνει η αντίστροφη διαδρομή.
:|:|:|
Εγώ τη μισή Αχαρνών να περπατήσω τα φτύνω!
ε, γι’ αυτό σε μεγάλες αποστάσεις πηγαίνουμε πάντα από βουνά και χωριά και αποφεύγουμε όσο μπορούμε τις πόλεις, έστω και μικρές. μία ώρα σε αυτές είναι το ίδιο κουραστική με τρεις ώρες στο βουνό 
θεος.εισαι.
(εγω βαριεμαι να παω απο το pc στη κουζινα.σαπιος 1000%)
ψήσου να ξεσαπίσεις μετά τους κάρμα :lol:
(στην κωλόπολη κι εγώ σάπιος είμαι, ε. γι’ αυτό λέω, πάρτε τα βουνά!)
…που κάποτε οι μπαταρίες τελειώνουν 
Somna. Από καθαρή περιέργεια, αν δεν γινόταν η ατυχία που είπες, την Θεσσαλία από που θα την διέσχιζες?
“Από παντού!”
δεν είχα στάνταρ πλάνο, αλλά λογικά από κάτω όλυμπο στον κίσσαβο, από κει στο μαυροβούνι κι από κει προς το πήλιο. αλλάζουν αυτά όμως, αναλόγως και με το τι προτείνουν οι ντόπιοι.
Ωραία διαδρομή (Από εκεί κατάγομαι για αυτό το λέω :p). Πηγαίνεις από επαρχιακούς δρόμους και μονοπάτια ή επιλέγεις και δύσβατα μέρη?
α, να μου πεις συγκεκριμένα χωριά και μέρη να πάω τότε
εξαρτάται τι εννοείς δύσβατα, από αναρρίχηση κ.λπ. δηλαδή δεν σκαμπάζω. το καλύτερό μου είναι τα μονοπάτια και οι χωματόδρομοι μέσα στο βουνό, αλλά δεν τα βρίσκεις παντού, οπότε αναγκάζεσαι να πηγαίνεις κι από επαρχιακούς (και από μεγάλους αυτοκινητόδρομους καμιά φορά :p). Ή από κει που σου δείχνουν τα σημάδια…
lolol
Νομίζω το ιδανικό για να καλύψεις θάλασσα και βουνό είναι να αρχίσεις από το Συκούριο και ανεβαίνοντας τον Κίσσαβο, να βγεις στο Στόμιο. Βέβαια δεν ξέρω πόσο είναι με τα πόδια και αν θα χρειαστεί να μείνεις κάπου. Μετά από εκεί υπάρχει ο παραλιακός δρόμος που λογικά θα έχει λίγο κίνηση, εκτός αν υπάρχουν και κάποια παράλληλα μονοπάτια. Από την Παλιουριά υπάρχει ένας δρόμος που ανεβαίνει στην Μελιβοία. Αυτά που ακούγονται για χασισοφυτείες στην περιοχή ισχύουν, αλλά δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα. Βέβαια έχω ακούσει για φρουρούς με καλάσνικοφ στις φυτείες, αλλά παίζει να είναι και επαρχιακός μύθος. Μετά την Μελιβοία υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να ξανακατέβεις παραλία και υπάρχει και η επιλογή να πας Αγιά για ανεφοδιασμό. Δεν ξέρω που συνήθως καταλύεις, αλλά γενικά στην παραλία πρέπει να είναι πιο εύκολο να βρεις κάπου να μείνεις. Μετά τον Αγιόκαμπο μόνο μέχρι το Σκλήθρο κατέχω. Λίγο πιο κάτω είναι που αποφασίζεις αν πας προς τα Κανάλια και την Κάρλα, με σκοπό να συνεχίσεις νότια ή αν θα κατέβεις προς το Πήλιο, που με τα άπειρα χωριά που έχει, κάνει τα πράγματα ευκολότερα.
http://leonidask.ath.cx:2000/DISK%201/New%20Folder/Xartes/thessalia.jpg
πάντως πραγματικά σε ζηλεύω somnambulist.πολλές φορές μου έχει περάσει η ιδέα πως θα ήταν να έκανα κάτι τέτοιο.περιπέτεια.αλλά στην τελική μάλλον συγκλίνω περισσότερο προς το μοντέλο awake…
horror
αμα εισαι απο τα 21 σου στο μοντελο awake , τον ηπιες φιλε στα 30 θασαι σε κατατονια :lol:
ειδα την εικονα του forest και θυμηθηκα επικο σκηνικο οταν ημουν φοιτητς στην πατρα (21 ετων οπως εσυ)
μια εποχη πουχα γκαζια/τσιτες εβγαινα πλ.ολγας στις 3 το πρωι με walkman κ ετρεχα 1 ωρα σαν τον τρελο τον γυρο του τετραγωνου (γυμναστικη κ ετσι)
τοτε μου φαινοταν απολυτως φυσιολογικο :lol:
υποθετω οτι αν με εβλεπα τωρα θαλεγα ‘παει τοχασε’ :p:lol:
sonamn ποσες μερες περπατας ρε θεε για να φτασεις απο σερρες στην αθηνα ???
κανε το νικ σου iron man 8)
καλά, απ’όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ασχολιόμουν με κάποια αθλητική δραστηριότητα (μόνο με το ποδόσφαιρο δεν ασχολήθηκα ποτέ:p), αλλά ανάμεσα σε αυτά τα δύο, νομίζω πως προτιμώ το δικό σου μοντέλο…:roll:
ντέκαρντ, ευχαριστώ ρε, θα τα έχω υπόψη τα μέρη. όσον αφορά τα παραλιακά μέρη, τα αποφεύγω γιατί, καλοκαίρι ειδικά, υπάρχει πολύς κόσμος και χάνεται όλη η ηρεμία που σου προσφέρει το βουνό και επίσης, όλοι αυτοί (συν τους καταστηματάρχες, τους ξενεδοχειάρχες κι όλους τους άλλους άρχες) μάλλον δεν θα είναι πολύ χαρούμενοι να δουν κάποιον άπλυτο να κοιμάται με υπνόσακο στο ύπαιθρο. εγώ είμαι τελείως πρωτάρης, αλλά και άλλοι που στη στην ουσία ζούνε νομαδικά μου έχουν πει τα ίδια. γενικά,αυτό που κατάλαβα -και απ’ όσα μου έχουν εξιστορήσει και από τη δική μου εμπειρία- είναι πως όσο πιο έξω από τις πόλεις, όσο πιο μέσα στα χωριά, όσο πιο πάνω στα βουνά, τόσο το καλύτερο. οι άνθρωποι εκεί είναι σαφώς πιο διατεθειμένοι να σε βοηθήσουν, συχνά μάλιστα χωρίς να το ζητήσεις. ασφαλώς, υπάρχουν περιπτώσεις που τα πράγματα αντιστρέφονται, αλλά ο γενικός κανόνας είναι αυτός.
χόρρορ, λίγοι στο φόρουμ είναι τόσο παθητικοί όσο εγώ, αυτό που ορίζει η πλειονότητα ως παθητικότητα δηλαδή. το θέμα είναι αν όντως θέλεις να αλλάξεις προς κάτι άλλο. αν το θέλεις, κάθε στιγμή ‘ναι μια υπέροχη ευκαιρία. όταν χωνέψεις αυτά που λέει το τραγούδι, είτε είσαι 15 είτε είσαι 80, θα βγεις απλώς έξω και θα κάνεις αυτό που γουστάρεις. εγώ, δυστυχώς, στα 25 μου πήρα χαμπάρι ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ζήσω όπως γουστάρω εγώ κι όχι όπως θέλουν οι άλλοι να το κάνω. άργησα μεν, από την άλλη δε, μπορώ παντοτινά να κλαίω, ή απλώς να ξεκινήσω ΤΩΡΑ. τα ίδια έχω να πω και σε σένα awake και να είσαι σίγουρος ότι είμαι πολύ μακριά από αηρονμαν, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο! από την άλλη, βοηθάει ότι τελευταία είμαι (και νιώθω καλά μ’ αυτό) αυτό που οι άλλοι θα χαρακτηρίσουν βαρεμένος, φρικιό κ.λπ. βέβαια, είμαι στην αφετηρία ακόμη, έχω πιάσει ας πούμε ένα 15% φρικοσύνης.
awake, την απόσταση αυτήν μπορείς να την κάνεις είτε σ’ έναν χρόνο είτε σε 15 μέρες, εξαρτάται τι ζητάς από το ταξίδι σου, τι φυσική κατάσταση έχεις και λοιπά. είναι διάφορες οι συνισταμένες. ας πούμε εγώ την απόσταση σέρρες - όλυμπος (μέχρι τα πριόνια) την έκανα σε 3.5 μέρες. όπως σου είπα, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά ας πούμε ότι 20-25 χμλ/μέρα είναι ένας καλός ρυθμός για να απολαμβάνεις το ταξίδι σου, να μην βαριέσαι και να μην κουράζεσαι ιδιαίτερα. πάντα θα υπάρχουν μέρες, ωστόσο, που τη μια θα σου καυλώνει να περπατάς 40 χλμ και την επόμενη απλώς να αράζεις.