Kάτι έγινε εδώ.
Προφανώς μπήκαν ανάποδα οι τίτλοι των album 
Ναι μωρέ. Το kid koala τι φάση είναι;
Επίσης αυτό το BT με το μεγάλο τίτλο ήταν πάρα πολύ καλό. Το άλλο με το 1 κομμάτι ήταν σε πιο noise μονοπάτια και δεν το πάλεψα πολύ.
Άμα γουστάρεις wax tailor άκου το, όχι βέβαια οτι παίζει στο ίδιο στυλ.
Το άλλο θα σου πρότεινα να το ακούσεις προσεκτικά γιατί είναι καταπληκτικό σε σημεία.
Ωραιο γουστο γενικοτερα,αλλα αυτο ειναι γνωστο.
Οι Ahab τουλαχιστον στα δυο προηγουμενα ηταν funeral doom
τωρα αλλαξανε ? Γιατι δεν το εχω ακουσει.
Να ακουσεις και τα προηγουμενα παντως γιατι γαμανε.
Thanks.
Μωρέ έχουνε και στο ‘‘The giant’’ funeral στοιχεία (τα βοθρέ φωνητικά, κάποια ασήκωτα μέρη), αλλά πιο πολύ εντύπωση κάνουν οι μελωδικές στιγμές (π.χ. οι εισαγωγές) και τα καθαρά φωνητικά του τυπά των Enslaved. Δεν ξέρω αν τα είχαν και στα προηγούμενα C.D. τους αυτά τα στοιχεία, γιατί δεν τα έχω ακούσει ακόμα.
Tελικά,μετά από μια πρόχειρη ματιά στις λίστες, το άλμπουμ που εμφανίζεται στις περισσότερες και μάλιστα τελείως μα τελείως ετερόκλητων ακροατών είναι το ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ Τhe Seer των Swans.Καθόλου τυχαία μάλιστα.
Ναι ρε φίλε! Στο πρώτο άκουσα με ξένισε αρκετά η αλλαγή του τραγουδιστή, αλλά τώρα ο δίσκος με έχει καταπορώσει.
Tα δικά μου:
Baroness - Yellow & Green
Witch Mountain - Cauldron Of The Wild
Converge - All We Love We Leave Behind
Blut Aus Nord - 777:Cosmosophy
Royal Thunder - CVI
Orange Goblin - A Eulogy For The Damned
BATS - The Sleep Of Reason
Christian Mistress - Possession
High On Fire - De Vermis Mysteriis
Τhe Sword - Apocryphon
Paradise Lost - Tragic Idol
Neurosis - Honor Found in Decay
Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra - Theatre Is Evil
Pallbearer - Sorrow and Extinction
Black Moth - The Killing Jar
RØSENKØPF - RØSENKØPF
Corrosion of Conformity - Corrosion of Conformity
Mares of Thrace - The Pilgrimage
Jack White - Blunderbuss
Soundgarden - King Animal
…
Melvins - The Bulls and the Bees
Deftones - Koi No Yokan
Band of Skulls - Sweet Sour
Swans - The Seer
Graveyard - Lights Out
Ty Segall Band - Slaughterhouse
Godspeed You! Black Emperor -'Allelujah! Don’t Bend! Ascend!
The Men - Open Your Heart
Gojira - L’enfant Sauvage
Goatwhore - Blood for the Master
Om - Advaitic Songs
Ο χρόνος που διαθέτω για ακρόαση νέων πραγμάτων έχει μειωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια. Προτιμώ να ανακαλύπτω παλιότερα διαμάντια. Για φέτος ξεχώρισα τα παρακάτω. Δεν κάνω πιο μακροσκελή λίστα, νομίζω δεν έχει νόημα. Αυτά θα πρότεινα σε κάποιο φίλο μου να ακούσει
[B]1. Rush: Clockwork Angels. [/B]
Τεράστια μπάντα παραμένει. Το αποδεικνύει στις συναυλίες αλλά και στους δίσκους. Δεν θεωρώ ότι με επηρεάζει που μπορεί να με ονομάσει κάποιος fan. Eδώ τους AC/DC ψιλοέθαψα στο Black Ice που βγήκε δίσκος της χρονιάς στο rocking. Δεν έχω τέτοια κολλήματα. Απλά είναι ο πιο εθιστικός δίσκος του 2012 για μένα. Τον έλιωσα στην κυριολεξία και δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι να με χαλάει αντίθετα πολλά είναι αριστουργήματα. Ίσως είναι μισό κλικ κατώτερο του Snakes and Arrows αλλά κακά τα ψέμματα δεν βγήκε και τίποτα πιο εξαιρετικό φέτος.
[B]2. Dr John: Locked Down[/B]
Να την πω την αμαρτία μου; Δεν τον είχα ακούσει ξανά στα σοβαρά. Αυτό θα αλλάξει πλέον αφού έπαθα την πλάκα μου με τον εν λόγω δίσκο που τον πρότεινε φιλαράκι.
[B]3. Τhe Swans: The Seer[/B]
Oύτε αυτούς τους ήξερα. Μεγάλο σοκ. Ακραίοι και ωραίοι.
[B]4. Witchcraft: Legend[/B]
Δεν με είχαν εντυπωσιάσει παλιότερα. Το Legend είναι ανάμεσα στο hard rock και στο metal και ικανοποιεί τους πάντες. Ας είναι ρετρό. Όταν έχει τέτοιες κομματάρες όλα συγχωρούνται
[B]5. Soundgarden: King Animal[/B]
Eντάξει αυτό δεν το περίμενα με τίποτα. Η καριέρα του Cornell είχε πάρει τέτοια κατρακύλα που το king animal το χαρακτηρίζω σαν θαύμα. Η μεγαλύτερη μπάντα των 90s επέστρεψε σίγουρα όχι με κάτι ισάξιο με τα αριστουργήματά της αλλά αυτό ήταν έτσι κι αλλιώς ανέφικτο. Ο ήχος τους είναι εδώ και οι συνθέσεις είνα υψηλού επιπέδου. Πολλές ακροάσεις πέσαν εδώ
extra: [B]Flaming Lips: playing hide and seek with the ghosts of dawn[/B]
Οι τεράστιοι διασκεύασαν όλο το Court of the Crimson King. Το άκουσα 2-3 φορές στο streaming και ξετρελάθηκα. Δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός λόγω των λίγο ακροάσεων. Περιμένω να το αγοράσω σε βινύλιο
Aπ’οτι καταλαβα ‘μαλακωσαν’ καπως τον ηχο τους.
Τα 2 προηγουμενα ειναι βαρια και ασηκωτα.
Αλλα γενικα οι τυποι το εχουν.
Ο τυπας απο Enslaved σε αυτο τον δισκο συμμετεχει πρωτη φορα.
Dr Jekyll λίστα:
1.LARS DANIELSSON:Liberetto
[SPOILER]Mε διαφορά το άλμπουμ που έπαιξε περισσότερο οπότε και δικαιωματικά στην πρώτη θέση. Αψογο άλμπουμ από τον μπασίστα Lars Danielsson αν και την παράσταση κλέβει στο πιάνο ο Tigram Hamasyan.[/SPOILER]
2.MUMFORD & SONS:Babel
[SPOILER]Δευτερο συνεχόμενο folk/indie διαμαντάκι [/SPOILER]
3.DEAD CAN DANCE:Anastasis
[SPOILER]Σαν να μη πέρασε μια μέρα, σε συνδιασμό με το live ένιωσα σαν να συνάντησα ενα παλιόφιλο [/SPOILER]
4.GIN LADY:Gin Lady
[SPOILER]Το hard των Uriah Heep στην rock κολυμπήθρα των Cream.
Alternative:Το ντεμπούτο των [B]Gypsyhawk [/B]για τους νοσταλγούς των Thin Lizzy αλλά και τα άψογα [B]Dancing Madly Backwards[/B] των [B]Captain Crimson[/B], [B]Legend [/B]των [B]Witchcraft [/B]και [B]Step Inside[/B] των [B]Troubled Horse[/B].[/SPOILER]
5.Ulf Wakenius:Vagabond
[SPOILER]Εκπληκτικό ακουστικό άλμπουμ από τον 50χρονο κιθαρίστα, μαζί του ο Danielsson σε μπάσο και V.Peirani σε ακορντεόν/φωνητικά αλλά και έξυπνες συμμετοχές (Nguyen Le στις κιθάρες, Youn Sun Nah σε φωνητικά στη διασκευή του message in a bottle) [/SPOILER]
6.MONOPHONICS:In Your Brain
[SPOILER]Acid funk όπως τότε! Nα μη ξεχάσω όμως και το [B]This Is Not A Drill[/B] των [B]IMPELLERS[/B], το [B]Ηaptics [/B]των πιτσιρικάδων αυστραλών [B]CACTUS CHANNEL[/B] αλλά και το όμορφο [B]Urban Jazz[/B] των δικών μας [B]BABY TRIO[/B][/SPOILER]
7.BOB DYLAN:Tempest
[SPOILER]Αν και ο άλλος 72χρονος ([B]Dr John[/B]) με το [B]Locked Down[/B] θα γκρινιάζει …[/SPOILER]
8.ANGLAGARD:Viljans Oga
[SPOILER]Prog rock, κανονικό, χωρίς φτιασίδια, αναρωτιέμαι πόσο πουλάνε[/SPOILER]
9.GATHERING: Disclosure
[SPOILER]Ε ναι λοιπόν, οι gathering δεν ήταν η ανέκε…[/SPOILER]
10.MARIANA FAFOUTI:Homemade Joy
[SPOILER]Ποπ μεν, άψογο δε και ναι δε φτάνει που δεν είναι ροκ είναι και χαρούμενο, αισιοόδοξο και χορευτικό… Tελικά έκλεψε τις εντυπώσεις πάνω στο νήμα από το άψογο αν και mainstream [B]Οur Version of Events[/B] της [B]Emeli Sande[/B][/SPOILER]
11.E.S.T.:301
[SPOILER]Δε ξέρω πόσο ψηλά θα έφτανε αυτό το τρομερό τζαζ τρίο αν δεν είχαν διαλυθεί το 2008, ευτυχώς προλάβαμε να τους δούμε στο Παλλάς. Ο νέος δίσκος είναι ένας ακόμα με ακυκλοφόρητα [/SPOILER]
12.AARON NOVIK:Secret of Secrets
[SPOILER]Δυσκολοχώνευτο τζαζ δισκάκι που κόλησε για βδομάδες στο στερεο…[/SPOILER]
Mr Hyde λίστα:
1.BETWEEN THE BURIED AND ME:Parallax II
2.CONVERGE:All We Love We Leave Behind
3.ANHEDONIST:Netherwards
4.NECROMANTHEON:Rise Vulcan Spectre
5.DEPHOSPHORUS:Night Sky Transform
6.ORANGE GOBLIN:A Eulogy For The Damned
7.TARDIVE DYSKINESIA:Static Apathy in Fast Forward
8.GOJIRA:L?enfant Sauvage
9.RUSH:Clockwork Angels
10.ARC OF ASCENT:The Higher Key
11.OM:Advaitic Songs
12.PROPAGANDHI:Failed States
Γενικά άκρως παραγωγική χρονιά, υπάρχουν πολλά δισκάκια που αξίζει να αναφερθούν αλλά μιας και δεν πήραν όσες ακροάσεις τους άξιζαν δεν τους βάζω στις πιο πάνω κατηγορίες.
Aπό κει και πέρα καλύτερο live album ήταν το [B]Walking Dark[/B] των [B]PHONESIS[/B], jazz trio που δίνει μια σειρά live στο σκοτάδι και μας χαρίζει δεύτερο συνεχόμενο αριστούργημα μετά το Alive του 2010
Απογοητεύσεις (ξέρω υπάρχουν χειρότερα αλλά μιλάω γι?αυτα που είχα προσδοκίες και ξενέρωσα):
[SPOILER]Grace potter, Testament, Storm Corrosion, Steve Vai, Neurosis, Neil Young, Graveyard, Nektar, Colour Haze[/SPOILER]
τέλος τα πραγματικά χάλια άλμπουμ που ακουσα από συνήθεια:
[SPOILER]Νικητής το νέο Running Wild αλλά εξίσου βαρετά και αυτά τα του Geoff Tate και των Muse. Δεν άκουσα το British Lion?[/SPOILER]
καλές γιορτές σε όλους!
Ορίστε και η δικιά μου λίστα πάνω κάτω:
[B]1. Asphyx - Deathhammer
2. Testament - Dark Roots Of Earth
3. Grave - Endless Procession Of Souls
4. Paradise Lost - Tragic Idol
5. Suicidal Angels - Bloodbath
6. Sinister - The Carnage Ending
7. Slaughtered Priest - Confess Your Sins
8. Destruction - Spiritual Genocide
9. Kreator - Phantom Antichrist
10. Bio-Cancer - Ear Piercing Thrash
11. Cryptopsy - Cryptopsy
12. Nile - At The Gates Of Sethu
13. Marduk - Serpent Sermon
14. Firewind - Few Against Many
15. Validor - Dawn Of The Avenger
16. Dying Fetus - Reign Supreme*
17. Cannibal Corpse - Torture*
18. Gojira - L’Enfant Savage*
19. Cradle Of Filth - The Manticore And Other Horrors*
20. Kawir - Isotheos*[/B]
*Δεν πρόλαβα να τα ακούσω και να τα λιώσω όσο θα θελα αλλά είμαι σίγουρος ότι σπέρνουν από τα σκόρπια κομμάτια που χω ακούσει
εεε σημερα ακουσα το The seer των Swans και εεεεε…μαλλον ανηκει στις καλυτερες κυκλοφοριες του 2012…
Αγαπημένα άλμπουμς(EPs,demos κτλ κτλ) είναι τα εξής:
[B][I][U]Albino Python - the Doomed and the Damned
All Them Witches - Our Mother Electricity
Amenra - Mass V
Arc Of Ascent - The Higher Key
At Devil Dirt - Chapter II "Vulgo Gratissimus Auctor’'
Atomic Vulture - Demo 2012
Bagarre Générale - Bagarre Générale
Baroness - Yellow & Green
Black Shape of Nexus - Negative Black
Bright Curse - Bright Curse
Brujas del Sol - Moonliner Vol.1,2,3
Church of Wolves - Kentucky Fried Jesus
Crown - The One
Dagnir - Dagnir
Deep Space Destructors - I,II
Diagonal - The Second Mechanism
Dopelord - Magick Rites
Dryasdust - Dryasdust Demo
Dunbarrow - Dunbarrow
From Beyond - One Year
Glowsun - Eternal Season
Goat - World Music
Golden Void - Golden Void
Greenleaf - Nest Of Vipers
Hangman’s Chair - Hope///Dope///Rope
Harvester - The Blind Summit Recordings
Heat - Old Sparky
Hellships - Leaden Hum
Holy Grove - Demo 2012
Huata - Atavist Of Mann
In the Company of Serpents - In the Company of Serpents
It’s Not Night: It’s Space - Bowing Not Knowing To What
Kadavar - Kadavar
Linus Pauling Quartet - Bag of Hammers
Los Asteroide - Los Asteroide
Malarchuk - Demo 2012
Orcus Chylde - Orcus Chylde
Pallbearer - Sorrow And Extinction
Peacemaker - Demo
Radar Men From The Moon - Echo Forever
Routes - Land Of Holy Dope
Royal Thunder - CVI
Salem’s Pot - Sweeden
Shiva - 2012 EP
Shogun Assassins - Blue Liquid, Black Sounds, Red Display
Snailking - Samsara
Sonance - Like Ghosts
Sons Of Kings - Emersion
Spectral Haze - Spectral Haze(demo)
Spelljammer - Vol.II
Stoned Jesus - Seven Thunders Roar
Stubb - Stubb
Summer Love - Summer Love
Summoner - Phoenix
Swans - The Seer
The Spirit Animals - The Spirit Animals
The Well - Seven
The Witches Drum - Future Kings of an Empty Throne
Torso - Inside
Troubled Horse - Step Inside
Uzala - Uzala
Verdun - The Cosmic Escape Of Admiral Masuka
Viaje A 800 - Coñac Oxigenado
Wight - Through The Woods Into Deep Water
Witchcraft - Legend
Young Hunter - Stone Tools
[/U][/I][/B]
Για την ανάλυση κάθε συγκροτήματος τσεκάρετε εδώ http://welcometothevoidgr.blogspot.gr/2012/12/best-albumsepsdemos7-of-2012.html
Δεκαδα της χρονιας απο μενα
- Swans - The Seer
- Dirty Three - Towards the Low Sun
- Ty Segall Band - Slaughterhouse
- Godspeed You!Black Emperor - Alleluja!Don’t Bend Ascend
- Ufomammut - Oro: Opus Alter
- Ψαρογιώργης / Γ. Χαιρέτης / Γ. Αγγελάκας / Ν. Βελιώτης - Οσο κι αν δέρνει ο άνεμος
- Earth - Angels of Darkness, Demons of Light Pt.2
- Ufomammut - Oro: Opus Primum
- Calexico - Algiers
- Nick Cave & Warren Ellis - Lawless OST
Παλεψαν αλλα δεν μπηκαν
Nadja - Dagdrom
ΚΤL - V
χώνω και εγω μια:
1 ) [B][SIZE=“3”]Mark Lanegan - Blues Funeral[/SIZE][/B] (album εμπειρία, με μόνα του μειονεκτήματα: ότι δεν περιλαμβάνει το έπος: Burning Jacobs Ladder και η σειρά των κομματιών που το αδικεί σε σχέση με το Bubblegum)
2 ) [B][SIZE=“3”]Soulsavers - The Light The Dead See[/SIZE][/B] (ανατριχιαστικό album που αν και πιο απλό σε σχέση με τα προηγούμενα βγάζει ωραία συναισθήματα)
3 ) [B][SIZE=“3”]Dinosaur jr - I Bet On The Sky[/SIZE][/B] (κλασσικοί Dinosaur jr, δεν γίνεται να βγάλουν κακό album και αν και ο κόσμος ασχολείται πιο πολύ με την επιστροφή των soundgarden είναι κριμα που χαθεί αυτό εδω το διαμαντάκι)
4 ) [B][SIZE=“3”]Coheed And Cambria - The Afterman[/SIZE][/B] (χωρις να έχω ασχοληθεί με παλαιότερα τους πέραν του υπερτραγουδιού welcome home, εδώ έχουμε ένα album γεμάτο πιασάρικα κομμάτια που σου καρφώνονται στο κεφάλι)
5 ) [B][SIZE=“3”]Witchcraft - Legend[/SIZE][/B] (album που με κέρδισε από το πρώτο κιολας single-it’s not because of you και είχα πειστεί να το αγοράσω. προφανώς και δε το μετάνιωσα)
6 ) [B][SIZE=“3”]Dr John - Revolution[/SIZE][/B] (σε αντίθεση με την στροφή στον ήχο των black keys αυτό εδώ είναι ουσιαστικά το album που ήθελε να κάνει ο dan μαζί με τον dr john και δεν αδικείται. Το μόνο κακό είναι ότι πλέον αυτό το ύφος ακολουθούν λιγότερο πετυχημένα μουσικά -εμπορικά έχουν ήδη ξεφύγει από το προηγούμενο- και οι black keys και δε βλέπω επιστροφή σε εποχές rubber factory)
7 ) [B][SIZE=“3”]Baroness - Yellow & Green[/SIZE][/B] (με το yellow να είναι ανώτερο του green έχουμε ένα χορταστικότατο διπλό album)
8 ) [SIZE=“3”][B]Bobby Womack - The Bravest Man In The Universe[/B][/SIZE] (το album που ήθελα μετά το i’m new here του μεγάλου Gil Scott Heron και το φχαριστήθηκα πλήρως)
9 ) [B][SIZE=“3”]Firewater - International Orange[/SIZE][/B] (μπάντα που δεν είναι τοσο διαδεδομένη -κακώς- και είναι κρίμα γιατί κάνουν πλάκα σε πολλές ska-world punk μπάντες. όποιος ενδιαφέρεται να ασχοληθεί, να ξεκινήσει από τα πρώτα τους και μετα να check-άρει και τους cop shoot cop)
10 ) [B][SIZE=“3”]Killing Joke - MXII[/SIZE][/B] (αν και κατώτερο του absolute dissent συνεχίζουν να κρατάνε πολύ ψηλά τον πήχη)
και bonus ep : [B][SIZE=“2”]Dark Mark Does Christmas[/SIZE][/B] (ο Mark Lanegan κάνει διασκευές σε χριστουγεννιάτικα τραγούδια και διδάσκει για μια ακόμα φορά. δυστυχώς μόνο στα live του το δίνει)
Θα αναφέρω ότι άκουσα (και δεν άκουσα).
Μου είναι δύσκολο να βάλω αρίθμηση οπότε τα χωρίζω σε κατηγορίες.
Ηταν εξαιρετική η συγκομιδή μπορώ να πω και ας μην άκουσα πολλούς δίσκους.
[B][B][SIZE=“6”]1. Δίσκοι της χρονιάς[/SIZE][/B][/B]
[SPOILER][SIZE=“5”][B]α) Σας ξέραμε.[/B][/SIZE]
[SIZE=“4”][B]Witchcraft - [I]“Legend”[/I][/B][/SIZE]
Πιθανόν να ναι ο δίσκος της χρονιάς. Μοντέρνα παραγωγή με vintage στοιχεία χωρίς να ακούγεται πλαστικό ή ψεύτικο, καταπληκτικές συνθέσεις χωρίς ούτε ένα δευτερόλεπτο περιττό, φίλερ ούτε γι’αστείο εννοείται , εκνευριστικά καλή φωνή και ριφαρες που σου μένουν. Αμεσο, οικείο και καταπληκτικό.
[SIZE=“4”][B]Paradise Lost - [I]“Tragic Idol”[/I][/B][/SIZE]
Μετά από μια σειρά πολύ καλών - καλών - αξιοπρεπών δίσκων (για τον προκάτοχο πάει το τελευταίο που ξένισε λίγο) είναι η μεγάλη επιστροφή, όχι απλά επιστροφή αλλά μπορεί να συγκριθεί και με τους παλιά κολοσσιαία αλμπουμ (οκ θα χάσει). Κομμάτια σαν το ομώνυμο είναι πλέον κλασικά. Μακάρι να δίνανε λαιβ αντάξια του ονόματος. Στάδια θα γεμίζαν. Παπάρες…
[B][SIZE=“5”]β. Οι εκπλήξεις: τι διάολο γίνεται, από που ήρθατε[/SIZE][/B]
[SIZE=“4”][B]Goat - [I]“World Music”[/I][/B][/SIZE]
Κάτι Λάπωνες Σουηδοί φόρεσαν μάσκες βουντου, έκαναν ένα συνονθύλευμα από funk, stoner, disco, psychedelic rock και απλά βγάζουν ένα δίσκο πολύ άμεσο και ευχάριστο στο άκουσμα κάθε φορά. Διαφορετικά κομμάτια που θα νόμιζες είναι άλλη μπάντα στο καθένα στον ίδιο δίσκο χαλαρά και ομοιόμορφα. Ακούστε το Disco Fever και χορέψτε, μετά πιάστε το Goatlord και θα πείτε θυμίζει [I][B]Devils Blood[/B][/I], το Goathead με το γαμάτο rhytmh section…World Music.
[B][SIZE=“4”]Swans - [I]“The Seer”[/I][/SIZE][/B]
Σε 30 χρόνια πάλι ένας τέτοιος δίσκος. Δύο ώρες καψίματος με μια επικίνδυνη φωνή όποτε τραγουδάει και να σε στέλνει σε άλλο κόσμο.
Εννοείται ότι δεν λέω ότι δεν ξέραμε τους Swans, ειδικά εσείς οι φαν, απλά δεν μπορώ να πω ότι τους είχα ξανακούσει (λίγο το πρώτο) για να περιμένω το νέο αλμπουμ τους.
Για τους Goat δεν σχολιάζω καν.[/SPOILER]
[SIZE=“6”][B]2. Σταθερά καλοί / πανάξιοι / υπέροχοι[/B][/SIZE]
[SPOILER]
[B][SIZE=“4”]Neurosis - [I]“Honor Found In Decay”[/I][/SIZE][/B]
Δεύτερος δίσκος που χαμηλώνουν και συνεχίζουν σε ανθρώπινο επίπεδο και πάλι είναι θαυμάσιοι. Οσο τον ακούω τόσο περισσότερο μ’αρέσει.
[SIZE=“4”][B]Hexvessel - [I][B][I]“No Holier Temple”[/I] [/B][/I][/B][/SIZE]
O Khvost ζει το όνειρό του και με την παρέα του μας δίνουν άλλον έναν φανταστικό folk δίσκο. Αυτή την φορά έχουμε να κάνουμε με παγανισμούς, δάση, ειδύλια και έρωτες. Λιγότερο μυστηριώδες από το πρώτο, πιο ταξιδιάρικο. Μια ομορφιά. Περιμένουμε το τρίτο παιδί.
[SIZE=“4”][B]A Forest of Stars - [I]“A Shadowplay For Yesterdays”[/I][/B][/SIZE]
Eκεί που πάει να γίνει πάλι αριστούργημα σαν τον προκάτοχο μας τα χαλάει λίγο στο τέλος, λίγο όμως. Μελωδικοί, με καθαρά φωνητικά, αλλά ίδιο σκοτάδι και συναίσθημα.
Ε έχουν και δύο από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς ρε που πρέπει να τα ακούσουν όλοι ανεξαρτήτως προτιμήσεων. Ειδικά το δεύτερο.
[U]A Prophet For A Pound Of Flesh[/U]
[U]Dead Love[/U]
[SIZE=“4”][B]Burzum -[I] “Umskiptar”[/I][/B][/SIZE]
Ρε… ΠΩΣ; Πως είναι δυνατόν να βγάζει συνέχεια δίσκους κάθε χρόνο με τόσο συναίσθημα με τόσες κομματάρες και κιθαριστικές μελωδίες; Κάνε το ίδιο για πάντα και γίνε όσο γελοίος θες με τις φωτογραφίες σου και τις απόψεις σου.
Η απάντηση σε κάθε δαιδαλώδες άχρωμο ή μη, άμεσο ή όχι λέγεται Varg Vikernes. Αντε γεια. Ιδιοφυία.
[B][SIZE=“4”]Grand Magus - [I]“The Hunter”[/I][/SIZE][/B]
Fuckin heavy metal. Χωρίς να ζορίζονται, απλά παίζουν και γουστάρουμε.
[/SPOILER]
[B][SIZE=“6”][B]3. Δεν τους είχα άκουγα ποτέ ιδιαίτερα αλλά…[/B][/SIZE][/B]
Bγάλανε δίσκους που τους άκουσα πολύ, είναι δισκάρες δηλαδή και θα μπορούσαν να ναι πιο ψηλά με την πάροδο του χρόνου.
[SPOILER]
[B][SIZE=“4”]Οm - [I]“Advaitic Songs” [/I][/SIZE][/B]
Εθιστικό. Δεν άκουγα ποτέ Ομ αλλά αυτό θα με κάνει να τους ψάξω καλύτερα.
Περίεργη μπάντα που απευθύνεται σε όλους αλλά ενώ μου ακούγονται άμεσοι θέλει χρόνο να τους καταλάβεις.
[B][SIZE=“4”]Rush - [I]“Clockwork Angels”[/I][/SIZE][/B]
Μπορείς να πεις ότι δεν σ’αρέσουν οι Rush αλλά δεν έχεις το δικαίωμα να το αμφισβητείς, είναι καλύτεροι από σένα. Το προηγούμενο μ’αρεσε περισσότερο (αυτό και το 2112 έχω ακούσει μόνο ε!, το δεύτερο το χω κιόλας) αλλά και σε αυτό πόσες κομματάρες υπάρχουν;
[B][SIZE=“4”]Gojira - “L’Enfant Sauvage”[/SIZE][/B]
Τους σεβόμουν αλλά δεν τους ακουμπούσα. Με αυτό άλλαξε, μελωδικοί και πορωτικοί. Εχει και το Gift of Guilt μέσα. Πάλι όμως δεν μου αρέσουν τα φωνητικά τους.
[B][SIZE=“4”]Asphyx - “Deathhammer”[/SIZE][/B]
Ριφάρες ριφάρες και φωνητικά που σπέρνουν. Πρώτη επαφή ουσιαστικά, δηλώνω γοητευμένος (αν και γκει λέξη να την πεις για τους κυρίους).[/SPOILER]
4[B][SIZE=“6”]4.Ξεχωριστή κατηγορία / εκπλήξεις[/SIZE][/B]
Πρωτοεμφανιζόμενοι. Για μένα τουλάχιστον.
[SPOILER]
[B][SIZE=“4”]Dawnbringer - [I]“Into The Lair Of The Sun God”[/I][/SIZE][/B]
Αρκετοί το προσπεράσατε, κακώς. Απλά αποτελεί την καλύτερη κιθαριστική δουλειά της χρονιάς. Concept δίσκος, αγνό χεβι μεταλ (οκ έχει και προγκρεσιβ μέσα), άμεσο.
Θα μπορούσε να πάει και πολύ ψηλά.
[B][SIZE=“4”]Anhedonist - [I]“Netherwards” [/I][/SIZE][/B]
Εκεί κάπου στις 3-4 το βράδυ το βάζεις και νιώθεις ότι ζούσες τότε που οι μεγάλοι τριες της Αγγλίας (Lost, MDB, Anathema) κάνανε τα πρώτα τους βήματα. Σπαραχτικές κραυγές, μελωδίες και άποψη. [/SPOILER]
[SIZE=“6”][B]5. Καλοί είστε[/B][/SIZE]
Είτε δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα είτε έβγαλαν ότι μπορούν είτε όλοι πάθανε αμοκ και δεν ενθουσιάστηκα εγώ.
[SPOILER][B][SIZE=“4”]Down - [I]“The Purple EP”[/I][/SIZE][/B]
Ευτυχώς επέλεξαν τον δρόμο του ΕΡ γιατί είναι κουρασμένοι. Τις κομματάρες του τις έχει (τέσσερα στα έξι είναι καλός αριθμός) αλλά μας έχουν κακομάθει. Στο λαιβ πάντως σπείρανε και οι 3 κομματάρες αυτές που ακούστηκαν ήταν από τις καλύτερες στιγμές και το λέω με το χέρι στην καρδιά.
[B][SIZE=“4”]Fear Factory - [I]“Industrialist”[/I][/SIZE][/B]
Oύτε οι φαν ασχολήθηκαν έτσι; συντάκτες επίσης, κανείς. Γιατί ρε, έχει 2-3 κομματάρες, κομματάρες όμως. Τα άλλα είναι πέρα για πέρα τυπικά αλλά ακούγεται ο δίσκος. Νομίζω είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.
[B][SIZE=“4”]Τiamat - [I]“The Scarred People”[/I][/SIZE][/B]
Moυ αρέσουν όλα τα κομμάτια του αλλά ξενερώνω που είτε αναμάσημα είτε αντιγραφές των Sisters of Mercy. Πειράζει που το κομμάτι που μάρεσε περισσότερο είναι το Thunder & Lightning?
[SIZE=“4”][B]Graveyard - [I]“Lights Out”[/I][/B][/SIZE]
Ενας καλός δίσκος. Μέχρι εκεί. Δεν με ενθουσιάζουν τόσο εύκολα αυτού του στυλ οι μπάντες. Το προηγούμενο μ’άρεσε περισσότερο.[/SPOILER]
[SIZE=“6”][B]6. Από κει και πέρα / αναζητήσεις[/B][/SIZE]
Για νέους δίσκους.
[SPOILER]Οι [B]Year of Goat [/B] καλοί αλλά δεν με κέρδισαν με το “παίζουν occult rock με Muse φωνητικά”, έχουν ωραία κομμάτια, έχουν και τα αδιάφορα.
[B]Dr John[/B], [B]Troubled Horse[/B] είναι καλή φάση να ακούς μεμονωμένα αλλά βαριέμαι να ακούω ολοκληρους δίσκους σε τέτοιο στυλ. Πολύ.
Eνώ μ’αρέσουν τρελά οι Slipknot, οι [B]Stone Sour[/B] δεν με συγκινούν ακόμη. Ακόμη.
[B]Katatonia[/B] πήγα να ακούσω και τους παράτησα αμέσως, περίεργο πράγμα με αυτή την μπάντα.
Επίσης πήγα να ακούσω πάλι τους [B]Converge[/B] αλλά πάλι δεν τα κατάφερα. Τι διάολο, όλοι λένε οι καλύτερη μπάντα στο σύμπαν αλλά δεν μπορώ. Τα σέβη μου τι να πω. Τι να κάνουμε δεν μπόρεσα.
Oι [B]The Sword[/B] είναι το πιο αδιάφορο που άκουσα φέτος, με πρόχειρα ριφφ και αισθητική μπάντας που παίζει στα μπαρ. Αν θέλω να τους ακούσω γιατί είναι όνομα θα στραφώ στα παλιά.
Ούτε τους [B]Gaslight Anthem[/B] εκτίμησα. Ρε είμαι τόσο μεταλλάς; Δεν έχω πρόβλημα να ακούσω τα πά
Τέλος,οι [B]Dead Can Dance[/B] πρέπει να ναι υπέροχοι αλλά δεν πρόλαβα πάνω από μια φορά. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν ψηλά. [/SPOILER]
[SIZE=“6”][B][B]7. Απογοητέυσεις[/B][/B][/SIZE]
Στα δικά μου αυτιά.
[SPOILER][B][SIZE=“4”]Candlemass - [I]“Psalms for the Dead”[/I][/SIZE][/B]
Δεν είναι κακός δίσκος. Θα του βαζα ένα 6.5 - 7
Απλά είναι προχειρογραμενος με ένα στυλ “να τον βγάλουμε και να πάρει μπούλο ο Ρομπερτ”. Ο οποίος πάλι είναι συγκινητικός αλλά επαναλαμβάνεται και αυτός και όλη η μπάντα. Αν ήταν ο πρώτος του δίσκος με την μπάντα θα ήταν ίσως διαφορετικά.
[B][SIZE=“4”]Killing Joke - “MXII”[/SIZE][/B]
Ενα κομμάτι. Κρίμα.
[SIZE=“4”][B]My Dying Bride - [I]“A Map Of All Our Failures”[/I][/B][/SIZE]
Ούτε αυτός είναι τόσο άσχημος απλά δεν μαρέσει η μελοποίηση ποιημάτων. Θέλω κανονικές συνθέσεις. Κρίμα για τον υπέροχο πάντα Ααρον. Βαρετό κατα τ’αλλα. Για μένα.[/SPOILER]
Αυτά. Χρωστάω και μια λίστα για το 2011.
Και του χρόνου.
Η μεγαλυτερη αληθεια που εχει γραφτει στο φορουμ.
Οποιος κι αν εισαι, οποια μπαντα κι αν εχεις, ΑΠΛΑ ειναι καλυτεροι απο σενα 8)
Εισαι λιγο αδικος. Φοβερο δεν ειναι, αλλα ειναι πανω κατω ολος ο δισκος στο ιδιο επιπεδο.
Ας βάλω και την δική μου λίστα:
- GOJIRA-L’ ENFAUNT SAVAGE-Το μέλλον σήμερα και μάλιστα με τραγούδια που μπορεί ν’ακούσει ο οποιοσδήποτε
2.PARADISE LOST-TRAGIC IDOL-Σαν το παλιό καλό κρασί. Ποτέ το Icon δεν ακούστηκε τόσο κοντά.
3.KATATONIA-DEAD END KINGS-Γιατί πολύ απλά μπορούν να γράφουν τραγουδάρες που σου πατάνε την ψυχή.
4.WITCHCAFT-LEGEND-Μεταξύ rock και metal, ίσως ο δίσκος που έκανε το breakthrough φέτος.
5.BLUT AUS NORD-777:COSMPOSOPHY-Το πιο ενδιαφέρον υβρίδιο στο black metal τα τελευταία χρόνια.
6.YEAR OF THE GOAT-ANGEL’S NECROPOLIS-Έχουμε γεμίσει με occult rock άλμπουμς, αλλά αυτό είχε τραγου-δια που μπορούν να παιχτούν παντού.
7.MOONSPELL-ALPHA NOIR\OMEGA WHITE-Διπλός δίσκος σε τέτοιες εποχές, υποδηλώνει κάψα για μουσική. Άνισο αλλά με μεγάλες στιγμές.
8.BARONESS-YELLOW & GREEN-Το Yellow για μένα είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουν βγάλει. Ο πιο ώριμος, αυτός που μπορεί να κάνει τους πιτσιρικάδες ν’ ανακαλύψουν νέους ήρωες.
9.A FOREST OF STARS-A SHADOWPLAY FOR YESTERDAYS-Βικτωριανό σκότος παιγμένο με ένα τσουβάλι επιρροές και έμπνευση.
10.ANATHEMA-WEATHER SYSTEMS-Για το τωρινό πρόσωπο των Άγγλων, αυτό είναι ότι καλύτερο έβγαλαν από την εποχή του Judgement.
Στο παρακάτω link τρέχει ψηφοφορία για τα καλύτερα της χρονιάς: