Καλύτερες Κυκλοφορίες 2012

Ένα αρθράκι στο site του voodooradio, με γενικά σχόλια για τη χρονιά και πιο αναλυτικά για τα 12 κορυφαία:

[U][B]http://voodooradio.net/en/voodoo-articles/105-2012-an-analog-odyssey[/B][/U]

και ένα ακόμα εδώ:

http://voodooradio.net/en/voodoo-articles/101-12-plus-12-agapimena-rick-deckard

Ρε σεις, το ντεμπούτο απο prehistoric Pigs. Πόσο δισκάρα είναι! Πείτε μου, βγήκε stoner δίσκος το 2012 που να τον συναγωνίζεται;

Η 20αδα μου για το Αβγοπολις, τονιζω οτι αφορα κυκλοφοριες του 2012 και οχι δισκους καθοτι 2-3 θα μπορουσαν να λειπουν με αυστηρα κριτηρια. Εμειναν εξω White Lung, Terrible Feelings, Neon Piss, Hell, Converge, Hawkwind, Motorpsycho, Turbonegro, Ea, Anhedonist και γενικα ενα τσουβαλι δισκοι που θα μπορουσα να συμπεριλαβω αλλα η χρονια ητο πολυ καλη και προτιμησα να κανω ενα καλο παλατζαρισμα μεταξυ νεων γκρουπ / κλασσικων επιστροφων.

  1. Uzala - Uzala
  2. Master’s Hammer - Vracejte Konve Na Misto
  3. Wolvserpent - Perigaea - demo 2012
  4. Acerbitas - Urkaosets Svarta Vredesdom
  5. Blut Aus Nord - Cosmosophy
  6. Head Of The Demon - Head Of The Demon
  7. Ashdautas / Bone Awl - Split Album
  8. Neurosis - Honor Found In Decay
  9. Propagandhi - Failed States
  10. Tiamat - The Scarred People
  11. Dodsengel - Imperator
  12. The Gathering - Disclosure
  13. Spectral Lore - Sentinel
  14. Mgla - With Hearts Towards None
  15. Nachtmystium - Silencing Machine
  16. Antimob - demo 2012
  17. Crippled Black Phoenix - (Mankind) The Crafty Ape
  18. Saturnus - Saturn In Ascension
  19. Lord Of The Grave - Green Vapour
  20. Slaegt - demo 2012

Μπάνικη λίστα, αν εξαιρέσουμε το BLUT που στην πραγματικότητα είναι μεγάλη φούσκα.

Ουτε καν, γαμαει το Blut Aus Nord, αλλα ουσιαστικα ποστ ροκ λες αυτο το πραγμα. Δυο πραγματα δεν μου αρεσουν μπορω να πω, πρωτον ειναι πολυ μικρο σε διαρκεια και δευτερο τραβαει ολο στο ιδιο μοτιβο, ενα επιπλεον κομματι με λιγο μπλακμεταλ το ηθελε για τη ποικιλια του πραγματος. Αλλα και παλι γαμει.

Ποστ ροκ που θα έκανε και για εναλλακτικο μπιτς μπαρ στη μύκονο το λέω και εγώ.
Παρολαυτά, όντως το ακούω ευχάριστα μερικές φορές.

Αλλά από τα χίλια πρόσωπα που έχουν δείξει οι ΒΑΝ αυτό είναι το πιο safe και το λιγότερο ενδιαφέρον και περιπετειώδες.

Ειδαμε και το Mort που δεν ακουγεται. Για μενα θα μπορουσε να ειναι το καλυτερο BAN αν δεν αφηνε μια γευση πως κατι λειπει, ισως να φταιει βεβαια και το οτι ειναι 35 λεπτα δισκος αν βγαλεις ιντελουδια και λοιπες πιπες.

Ε ας δώσω και εγώ μια λίστα με τις κυκλοφορίες που με απασχόλησαν περισσότερο μέσα στην χρονιά.

χωρίς αξιολογική σειρά

[B]Anhedonist - Netherwards[/B]
Απίστευτα σκοτεινή ατμόσφαιρα, θα ήταν το ιδανικό soundtrack σε μια σωστή κινηματογραφική μεταφορά κάποιου διηγήματος του lovecraft

[B]Asphyx - Deathhammer[/B]
ο παλιός είναι αλλιώς. Το πιο ενδιαφέρον death metal της χρονιάς είναι αυτό εδώ.

[B]Aura Noir - Out To Die[/B]
Δεν έχει τραγικές διαφορές από τα προηγούμενα αλλά για κάποιο λόγο με αυτό κόλλησα περισσότερο από ποτέ.

[B]Grand Magus - The Hunt[/B]
Κάθε κομμάτι εδώ μέσα είναι μεγάλο κόλλημα. Μετά από πολύ καιρό που το ακούω μπορώ να πω ότι χτυπάει στα ίσια iron will

[B]Paradise Lost-Tragic Idol[/B]
Αν και ο αρχικός ενθουσιασμός έχει καταλαγιάσει, εδώ οι lost πιάνουν αρκετά την ατμόσφαιρα icon και draconian.

[B]Tormented - Graveyard Lust (ep)[/B]
Μπορεί να μην είναι κανονικό άλμπουμ αλλά τούτο εδώ το έχω λιώσει περισσότερο από οποιοδήποτε full length φέτος.

[B]Testament - Dark Roots of the earth[/B]
3η σερί δισκάρα. Μπορεί να δισκογραφούν μια στο τόσο αλλά κάθε φορά με κολλάμε στον τοίχο.

[B]Mgla - With Heart Towards None[/B]
Αν και γενικά η χρονιά για μένα είχε ελάχιστο black metal και ότι άκουσα ήταν κυρίως από προηγούμενες χρονιές αυτό εδώ αποτέλεσε την εξαίρεση. Τελικά μου αρέσει υπερβολικά όταν το black metal δείχνει την λατρεία του στο heavy metal.

[B]Katatonia - Dead End Kings[/B]
Μεγάλη λατρεία πλέον, δεν νομίζω πως μπορούν να βγάλουν άλμπουμ που θα με απογοητεύσει. Σε ότι αφορά του Katatonia νομίζω μπαίνω στην κατηγορία fanboys.

[B]Baroness - Yellow & Green [/B]
Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ που ακούω από αυτούς. Παίζει να είχα πετύχει κατά τύχη κανένα κομμάτι από παλιότερο άλμπουμ τους αλλά δεν είχα δώσει μεγάλη προσοχή. κάτι που θα αλλάξει σύντομα.

[B]Steelwing - Zone of Alienation[/B]
Μηδεν πρωτοτυπία αλλά who cares. Είναι περίπτωση άλμπουμ που όταν δεν ξέρω τι να βάλω στο ipod να παίζει όταν είμαι έξω, αποτελεί τέλεια λύση.

[B]Paradox - Tales Of The Weird [/B]
Είχα να ακούσω άλμπουμ τους από το δεύτερο τους αν θυμάμαι καλά. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κομματάρες και thrash από τα παλιά.

[B]Τhe Gathering - Disclosure[/B]
Αυτό ήταν μεγάλη έκπληξή. Λίγο η απομάκρυνση της Anneke λίγο το αδιάφορo προηγούμενο τους, δεν περίμενα από αυτούς τέτοια δισκάρα.

[B]3 Inches Of Blood - Long Live Heavy Metal [/B]
Σαν να προσπάθησαν να βγάλουν το sequel του painkiller αυτοί εδώ. Ε λοιπόν μπορεί να μην φτάνει βέβαια το painkiller αλλά δεν νομίζω πως ακόμα και οι ίδιοι οι priest μπορούν να βγάλουν τέτοιο άλμπουμ σήμερα.

Άλλα 3 που μου άρεσαν αλλά δεν πήραν ακόμα πολλές ακροάσεις

[B]My Dying Bride - A Map of All Our Failures
Enslaved - RIITIIR
A Forest of Stars - A Shadowplay for Yesterdays[/B]

Στις απογοητεύσεις, χωρίς να είναι άσχημα άλμπουμ πάντως, τα [B]Nlle[/B] και [B]Burzum[/B].

Φέτος είναι η αλήθεια δεν άκουσα πολύ πράμα. Θα φτιάξω τοπ 5άδα μόνο γιατί όσο λιγότερα ακούς τόσο λιγότερα αφομοιώνεις.

[B]1. Grand Magus - The Hunt[/B]
Ω ναι, το έλιωσα περισσότερο από το Iron Will. Δεν ξέρω αν μου αρέσει περισσότερο αλλά σίγουρα το έλιωσα.
[B]2. Om - Advaitic Songs[/B]
Δεν με νοιάζει που άλλαξαν λιγάκι, ο δίσκος γαμεί και το State Of Non-Return είναι μάλλον το αγαπημένο μου κομμάτι για φέτος.
[B]3. Ufomammut - Oro[/B]
Και τα 2 μαζί, μιας και αποτελούν ενότητα. Τρομερό space αίσθημα, φοβερή ατμόσφαιρα, φοβερά riffs.
[B]4. Conan - Monnos[/B]
Έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος μιας και μετα τη γκάβλα του Horseback Battlehammer εγώ αυτό που περίμενα είναι το ίδιο πράγμα με λίγο πιό καθαρό ήχο.
[B]5. Horn Of The Rhino - Grengus[/B]
Αυτούς δεν ξέρω πόσοι γνώστες τους πήραν χαμπάρι. Εμένα μου πήραν τα μυαλά. Θρασο-σλατζ ύμνοι με σκισμένα φωνητικά ανακατεμένοι με πιό doom κομμάτια με καθαρό φωνητικό. Μου άρεσε πολύ περισσότερο από το πιό straight doom του πρώτου δίσκου.

Μερικά ακόμα ανακατεμένα:
Witchcraft - Legend (δεν το έχω χωνέψει ακόμα αρκετά για να το κατατάξω)
High On Fire - De Vermis Mysteriis (καλό αλλά χειρότερο από το προηγούμενο για μένα)
Black Magic Six - Brutal Blues (τρελή ροκιά)
Arc Of Ascent - The Higher Key, Summoner - Phoenix (οι καλύτερες stoner-ιές που άκουσα φέτος)
Orange Goblin - Eulogy For The Damned (γάμησε, μήπως να το έβαζα στην 5άδα;!)
Sardonis - II (συνήθως τα instrumental τα βαριέμαι αλλά αυτούς δεν τους βαριέμαι με τίποτα, και το πρώτο τους ήταν πολύ καλό)
Καινούρια My Dying Bride και Neurosis μου άρεσαν πολύ αλλά δεν τα έχω ακούσει αρκετά ακόμα.

…άκουσε και το Grand Supreme Blood Court - Bow Down Before The Blood Court
…με παλιά και νέα μέλη των Asphyx
:):!:

Wadada Leo Smith
Ten Freedom Summer
[Cuneiform 2012]

Ten Freedom Summers is one of my life’s defining works.” ? Wadada Leo Smith

Τετραπλό άλμπουμ με 19 συνθέσεις και διάρκεια γύρω στα 350 λεπτά. Εμπνευσμένο, φιλοσοφημένο, εκλεπτυσμένο και οραματικό, βάζει υποψηφιότητα για ένα από τα καλύτερα τζαζ άλμπουμ όχι μόνο του 2012, αλλά και ολόκληρης της τρέχουσας δεκαετίας. Καθαρό 10΄

  1. Manowar - The Lord of Steel

  2. Homicide Black - Homicide Black
  3. The Sacrificed - III
  4. Second Grave - Second Grave (EP)
  5. Steel Assassin - WW II: Metal of Honor
  6. Black Pyramid - II
  7. Jess and the Ancient Ones - Jess and the Ancient Ones
  8. Huntress - Spell Eater
  9. Castle - Blacklands
  10. Witch Mountain - Cauldron of the Wild
  11. Wrathblade - Into the Netherworld’s Realm
  12. Vithr - Hedensk Skikk og Tro
  13. SaturninE - SaturninE (Demo)
  14. NettleCarrier - NettleCarrier
  15. Tidal Dreams - Once upon a Tide
  16. Flotsam and Jetsam - Ugly Noise
  17. Desaster - The Arts of Destruction
  18. Altar of Oblivion - Salvation (EP)
  19. Dawn of Winter - The Skull of the Sorcerer (EP)
  20. ZiX - The WarWhore (EP)

φωτογραφίες, κείμενα, λινκς και λοιπά καλούδια δεν έχει; :frowning:

Περίμενε λίγο, ετοιμάζω powerpoint παρουσίαση για κάθε κυκλοφορία χωριστά. 8)

Καλησπέρα!

Υπάρχει κάποιος/α που να μπορεί να προτείνει κάτι σχετικό με αυτό το ωραίο πολύ ωραίο πάρα πολύ ωραίο δισκάκι; :-k

Συνθηματικό: Fela Kuti.

Άμεση εξυπηρέτηση! Και ωραία εικονίτσα :stuck_out_tongue:

Έχεις να προτείνεις κάποιο δίσκο απο αυτούς που είπες;

Συνεχιζοντας με οσα απο τα “καλυτερα”, δεν προλαβαμε…

[B]The Men - Open Your Heart[/B]

Σιγουρα εχει μιλησει και καποιος αλλος για το δισκο, αλλα μπορω να το κανω κι εγω. :smiley:

Που λετε ξεκινας το δισκο και στα πρωτα δυο κομματια ακους λιγο MC5, ακολουθουν δυο ομορφα (σχεδον) οργανικα κομματια, με το δευτερο να αποδεικνυει ποσο ευκολο ειναι να επηρεαστει ενα noise/punk σχημα απο τους Hawkwind τοσο στα φωνητικα οσο και στη γενικοτερη δημιουργια “θορυβου”. Στο ομωνυμο “χιτακι” (ακουστε [B]εδω[/B]) οι προσδοκιες σου δεν επαληθευονται, αφου περιμενεις να ακουσεις το “Ever Fallen In Love” των Buzzcocks, πραγμα που μπορει να μη συμβαινει, αλλα ειμαι σιγουρος οτι δε θα ενοχλησει κανεναν. Ακους και λιγους Stones στο Candy, αρκετη ψυχεδελεια στο Presence και εχεις ενα τελειο δισκο.

Ενα δισκο, με προφανεις τις υπεροχες επιρροες του, τις οποιες, ωστοσο, οχι μονο δεν ξεπατικωνει, αλλα τις δινει με τετοιο τροπο, ωστε το συνολο να χαρακτηριζεται απο ικανοποιητικοτατη συνοχη, δεδομενης της ποικιλιας του.

Αυτοι ερχονται τελικα; Αν ειναι να τους ριξουμε μια αυτια