Εκλογές 2012 (ποστάρουμε ΜΟΝΟ άρθρα, χωρίς σχόλια)

Podium
#61

Η δεξιά του νεοφιλελευθερισμού
της Μαρίας Λούκα
Δημοσιεύτηκε στο http://www.protagon.gr στις 25/05.2012

Στη «Μπλε Ταινία» του Κισλόφσκι η ηρωίδα ανακαλύπτει κάποια στιγμή ότι στη αποθήκη της έχει βρει καταφύγιο μια ποντικίνα , η οποία έχει γεννήσει μικρά ποντικάκια. Επειδή η ίδια δεν αντέχει να τα σκοτώσει ? δε συνάδει εξάλλου με τη λεπτή φυσιογνωμία της ? μαζεύει μια γάτα από το δρόμο , την βάζει στην αποθήκη και κλειδώνει την πόρτα πίσω της.

Παρόμοιες αντιφάσεις σαν αυτές που με μαεστρία κατέγραψε ο Πολωνός σκηνοθέτης στη γνωστή τριλογία δεν υπάρχουν μόνο στη γαλλική κοινωνία. Υπάρχουν σαφώς και στην ελληνική. Φαινομενικά αντίθετοι λόγοι και πρακτικές διέπονται στην ουσία από τις ίδιες αρχές. Μ? αυτή την έννοια ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός δεν είναι παρά ένα κατοπτρικό ανάλογο του νεοφασισμού. Η Χρυσή Αυγή για παράδειγμα τέμνεται με τη Δημιουργία Ξανά στο σκληρό συντηρητισμό και το διάχυτο ρατσισμό επενδεδυμένα στη ρητορική της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος.

Το βέτο του Θάνου Τζήμερου στη συμμετοχή της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και του Γρηγόρη Βαλλιανάτου που επισφράγισε τη σύμπραξη με την όμορη Δράση δεν είναι παρά η πιο ορατή, ανώδυνη σχετικά και αρκετά μιντιακή εκδοχή της παραπάνω παραδοχής. Παρά το γεγονός ότι ο τόσο εμφατικός αποκλεισμός του Γρηγόρη Βαλλιανάτου από τα ψηφοδέλτια ? όσο κι αν κάποιος διαφωνεί με τις θέσεις του η τη μεθοδολογία υπεράσπισης των διεκδικήσεων του ΛΟΑΤ κινήματος που έχει επιλέξει ? συνιστά συμβολοποίηση της ομοφοβίας και του ετεροσεξισμού. (Αντιθέτως ο κ. Τζήμερος με μεγάλη άνεση χώρεσε στα ψηφοδέλτια του στη Β? Αθήνας τη συντάκτρια του άρθρου «Εξακόσια πενήντα ευρώ και μια κηδεία» που με τόση ελαφρότητα αμαύρωσε τη μνήμη του 77χρονου αυτόχειρα Δημήτρη Χριστούλα και προκάλεσε το αίσθημα όλων όσων δεν έχουν απεμπολήσει εντελώς την ικανότητα τους να σοκάρονται από την κοινωνική βαρβαρότητα. )

Ο σκληρός πυρήνας όμως αποτυπώνεται στις θέσεις του φορέα. Πέρα από την πρόταση για μια ελληνική αναβίωση του μακαρθισμού και έμμεση ποινικοποίηση του ΚΚΕ και οποιουδήποτε άλλου φορέα αναφέρεται στον κομμουνισμό (Θεωρούμε αδιανόητο να υπάρχει στην ελληνική Βουλή κόμμα που στο καταστατικό του αυτοπροσδιορίζεται ως: «επαναστατική οργάνωση εθελοντών ομοϊδεατών που αγωνίζεται για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας), την απαγόρευση πολιτικών δραστηριοτήτων στα πανεπιστήμια (Κάθε κομματική δραστηριότητα σε χώρους Εκπαίδευσης απαγορεύεται) ή τη συρρίκνωση του δικαιώματος του συνέρχεσθε (Απαγορεύονται οι πορείες στο οδόστρωμα), η μεγαλύτερη σύμπτωση απόψεων το Νίκο Μιχαλολιάκο αποκρυσταλλώνεται στις θέσεις για το μεταναστευτικό.

Συγκεκριμένα η Δημιουργία Ξανά προτείνει τη δημιουργία «φράχτη με συστήματα απώθησης», την κατάργηση της πρόσβασης των μεταναστών στο ΕΣΥ, την πλήρη επαναφορά της νομοθεσίας για την ιθαγένεια στο εντελώς ασύμβατο με το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» που τόσο συχνά επικαλείται ,«δίκαιο του αίματος» και στην κορύφωση του αντιμεταναστευτικού κλίματος, εκεί που η εκμετάλλευση διαπλέκεται με την ξενοφοβία «Να χρησιμοποιηθούν όσοι μετανάστες δεν μπορούν να απελαθούν για φτηνό εργατικό δυναμικό σε ειδικές οικονομικές ζώνες που ταυτόχρονα θα είναι και περιοχές διαμονής τους». Υπό αυτές τις συνθήκες το μόνο που έχει να ζηλέψει η Χρυσή Αυγή από τη Δημιουργία Ξανά είναι το «διακριτικό» αβαντάρισμα της από μερίδα των ΜΜΕ.

Δεν αποτελεί βέβαια πρωτοτυπία να πει κανείς ότι ιστορικά η εφαρμογή του σκληρού νεοφιλελευθερισμού υλοποιήθηκε στη βάση αντιδημοκρατικών διαδικασιών. Η βίαιη απελευθέρωση της αγοράς σήμαινε την υποδούλωση των δικαιωμάτων. Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο το έχει συνοψίσει πολύ καλά σε μια φράση που συμπυκνώνει μια σημαντική ιστορική εμπειρία ? ανοιχτή πληγή ακόμα στο σώμα της Λατινικής Αμερικής και στην μνήμη ολόκληρη της ανθρωπότητας : «Οι θεωρίες του Μίλτον Φρίτμαν του έδωσαν το βραβείο Νόμπελ. Στη Χιλή έδωσαν τον Πινοσέτ»

ΥΓ: Όλοι όσοι δηλώνουν αντικρατιστές και προκρίνουν τη μείωση των δημοσίων δαπανών, πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουν αν εννοούν μόνο τις δαπάνες που προορίζονται για το κοινωνικό κράτος ή και εκείνες από τις οποίες χρηματοδοτήθηκαν οι ίδιοι, είτε διατελώντας αξιωματούχοι του ως υπουργοί, βουλευτές κλπ είτε έχοντας στο πελατολόγιο των εταιρειών τους αρκετούς φορείς του ευρύτερου «σπάταλου» κατά τα άλλα κράτους.

#62

[B]Tο «νταηλίκι» ηδονικού αμοραλισμού[/B]
[I]Tου Χρήστου Γιανναρά[/I]

Tα κόμματα αποδοκιμάστηκαν, η κομματοκρατία ζει και κυριεύει. Tο αποδείχνει η σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα διενεργήσει τις εκλογές.

Aνάμεσα στους υπουργούς που τη συγκροτούν υπάρχουν άνθρωποι γνωστοί στον δημόσιο βίο ? η σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, ικανότητά τους έχουν αποτιμηθεί από την κοινή γνώμη, θετικά ή λιγότερο θετικά. Yπάρχουν και υπουργοί που ανασύρθηκαν, χωρίς αιτιολογικά, από την αφάνεια, την ασημαντότητα. Kαι οι μεν και οι δε είναι κατάδηλο ότι δεν επελέγησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε από τον συνταγματικά προβλεπόμενο πρωθυπουργό. Oφείλουν την τιμή που τους έγινε, σαφώς, στη διασύνδεσή τους με κάποιο κόμμα. Tα κόμματα σαφώς παζάρεψαν: σε ποιο υπουργείο ποιο κόμμα θα στείλει ποιον εκλεκτό του.

H περίπτωση της υπηρεσιακής κυβέρνησης (βραχύβιας και χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες) ενδιαφέρει μόνο ως επικουρικό τεκμήριο για την αποφυγή ψευδαισθήσεων: Tο πολίτευμα της Eλλάδας δεν είναι δημοκρατία, είναι κατ? εξακολούθησιν κομματοκρατία. Στον ελλαδικό δημόσιο βίο δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα, μα απολύτως τίποτα, που να αντιπροσωπεύει κοινωνικές δυνάμεις ακομμάτιστες, ανθρώπινη ποιότητα ανυπότακτη στις κομματικές συντεχνίες. Σύγκλητοι πανεπιστημίων, συνελεύσεις πανεπιστημιακών Tμημάτων, διοικητικά συμβούλια συνδικάτων επιστημονικών συλλόγων, επιμελητηρίων, σχολικοί σύλλογοι διδασκόντων, αναπαράγουν, κατά κανόνα, την εικόνα και συγκρότηση του Kοινοβουλίου. Mπορεί η οργή των πολιτών, η αηδία τους για την αδίστακτη φαυλότητα και ανικανότητα ή αφιλοπατρία των κομματικών συντεχνιών να είναι εκρηκτική. Oμως το πολίτευμα της χώρας παραμένει ολοκληρωτικού χαρακτήρα κομματοκρατία.

Eνδιαφέρει η περίπτωση της υπηρεσιακής κυβέρνησης, επειδή η συγκρότησή της βεβαιώνει επιπλέον ότι και οι κατά καιρούς φημολογούμενες ελπίδες για ενδεχόμενη «κυβέρνηση τεχνοκρατών» ή «προσωπικοτήτων» αποκλείονται από το καθεστώς της κομματοκρατίας. Mια τέτοια κυβέρνηση που θα τολμούσε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις για επανασυγκρότηση του κράτους, δίχως τον φόβο του «εκλογικού κόστους» καταλύοντας τη λογική και τις δομές του πελατειακού συστήματος, δεν μπορεί να υπάρξει. O ηχηρός τίτλος δεν είναι απίθανο να δοθεί κάποια δύσκολη στιγμή σε δήθεν ακομμάτιστο κυβερνητκό σχήμα, αλλά μόνο για να υπηρετήσει εντυπώσεις ? όχι να αποτελέσει αυθεντική πραγματικότητα.

Φόβος και τρόμος των πυλώνων της κομματοκρατίας είναι να ξεμυτίσει η ανιδιοτέλεια, η φιλοπατρία, η ποιότητα ως οργανωμένη ετοιμότητα διαχείρισης των κοινών.

Aυτός ο φόβος και τρόμος ελέγχει ασφυκτικά και τη σύνθεση των υπηρεσιακών κυβερνήσεων, όπως ελέγχει και τα «ψηφοδέλτια επικρατείας» αντιστρέφοντας τη λογική που τα θέσπισε. O ασφυκτικός κομματικός έλεγχος εμπεδώνει στην ελλαδική κοινωνία «ανεπαισθήτως» την κατάργηση διακρίσεων αξιοσύνης, σοβαρότητας, δοκιμασμένου ηγετικού ταλέντου. H κομματοκρατία, όπως κάθε ολοκληρωτισμός, βολεύεται με τις μετριότητες. Tους φανερά προκισμένους που παρεισφρέουν στα κόμματα από νοσηρό ναρκισσισμό, ξέρει να τους οδηγεί έντεχνα στον αυτευνουχισμό τους.

Oι υπηρεσιακές κυβερνήσεις εξοφλούν υποχρεώσεις των κομμάτων, γραμμάτια παροχής υπηρεσιών. Kατά κανόνα υπηρεσίες στα κόμματα σπεύδουν να προσφέρουν άνθρωποι (δημόσιοι λειτουργοί, και όχι μόνο) που ξέρουν ότι οι ικανότητές τους δεν επαρκούν για να τους εξασφαλίσουν υψηλές θέσεις και προβολή στον δημόσιο βίο. Γι? αυτό σπεύδουν έγκαιρα να προσκολληθούν σε κάποιο πλοκάμι της κομματοκρατίας, να δανειστούν δεκανίκια για την άνοδο σε κορυφές.

Mην ξεχνάμε ότι στην Eλλάδα είναι θεσμικά καταργημένη η αξιολογική κρίση όσων ανέρχονται στις ανώτατες βαθμίδες των κρατικών αξιωμάτων. Oι κορυφαίοι της Δικαιοσύνης, οι αρχηγοί των Eνόπλων Δυνάμεων, οι επικεφαλής Aνεξάρτητων Aρχών, οι διοικητές κρατικών οργανισμών, Tραπεζών, νοσοκομείων και παντός είδους ιδρυμάτων, διορίζονται από την εκάστοτε κομματική κυβέρνηση. Eπομένως και η αγνότερη δημιουργική φιλοδοξία να φτάσει κανείς σε τέτοιο ηγετικό μετερίζι, προϋποθέτει οπωσδήποτε να έχει φιλήσει ποδιές αηδιαστικής κομματικής μαγαρισιάς. Kαι σε τέτοια φιλήματα διαπρέπουν κατά κανόνα οι πιο μειονεκτικοί σε προσόντα.

Oσο βαθαίνει η «κρίση» τόσο και πιο αποκαλυπτική γίνεται. Φανερώνεται όλο και καθαρότερα το μέγεθος της συντελεσμένης καταστροφής, σωστός εφιάλτης. Kαι οι ελπίδες μας, η μια μετά την άλλη, αποδείχνονται φρούδες. Στην πρώτη φάση, με τους «αγανακτισμένους», πιστέψαμε ότι μια «κυβέρνηση τεχνοκρατών» θα μπορούσε να διαπραγματευθεί τις συνέπειες των κακουργημάτων της κομματοκρατίας (τα «μνημόνια») και να προχωρήσει σε σύγκληση Συντακτικής Eθνοσυνέλευσης για σύνταξη καινούργιου Συντάγματος. Φάνηκε, κάποια στιγμή, ο πανικός να εξαναγκάζει τα κόμματα σε μια τέτοια λύση, αλλά μέσα σε ώρες η κομματοκρατία είχε σπασμωδικά ανασυνταχθεί.

Mε τις πρόσφατες εκλογές ελπίσαμε ότι η πασίδηλη οργή της λαϊκής ψήφου θα πυροδοτούσε διεργασίες ριζικών ενδοκομματικών ανακατατάξεων, αυτοκάθαρσης από την κόπρο και τη μικρόνοια. Θα αφύπνιζε πατριωτισμό και φιλότιμο, προκειμένου να συνεργαστούν τα κόμματα σε συγκυβέρνηση για την αναχαίτιση των συνεπειών από τα κακουργήματά τους. Kαι αυτή η ελπίδα διαψεύστηκε.

Nα το ξαναπούμε: H δημοκρατία δεν είναι συνταγή, είναι άθλημα, και οι επιδόσεις στο άθλημα συνάρτηση τής κατά κεφαλήν καλλιέργειας. Tριάντα οχτώ χρόνια η κομματοκρατία αφιόνισε την ελλαδική κοινωνία με την ηδονική ψευδαίσθηση ότι δημοκρατία είναι να ζεις βίο τρυφηλότατο με δανεικά. Nα μην παράγεις τίποτα, μόνο να διεκδικείς εκβιαστικά, γκανγκστερικά, όλο και τρυφηλότερη ευζωία.

Σήμερα, στο πρόσωπο του Tσίπρα η ελλαδική κοινωνία ζητάει να ξαναζήσει το «νταηλίκι» ηδονικού αμοραλισμού του Aνδρέα, το παραισθησιογόνο παραμύθι: Nα λέμε «οι βάσεις φεύγουν», ενώ έχουμε υπογράψει την παραμονή τους. Nα υπάρχει πάντα κάποιος Tσοβόλας «να τα δώσει όλα», όλα δανεικά για την ακόρεστη καταναλωτική μας λαγνεία.

Kαταψηφίζουμε με οργή τους παλιούς ζητώντας σε καινούργιους δημοκόπους ατόφιο το παλιό.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_27/05/2012_444070

#63

Ευτυχώς έχω από πολύ καιρό γράψει την άποψη μου για τον Τζήμερο και τις μαλακίες που κάνει και λέει, ας μην βρουν ευκαιρία διάφοροι να βασιστούν στον Τζήμερο (που στο κάτω-κάτω αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι την χρήση του όρου “φιλελεύθερος” και στην ανακοίνωση της συνεργασίας του με την Δράση είπε και “να αφήσουμε στην άκρη τις ιδεολογίες”) για αφελείς και παιδιάστικες επιθέσεις στις ιδέες της ελευθερίας. Για την αθλιότητα που επιχειρείται και σε αυτό το άρθρο από την κυρία Λουκά σε βάρος του Milton Friedman η απάντηση βρίσκεται εδώ:

Διαβάστε το, αξίζει τον κόπο, ειδικά όσοι διαβάσατε το “Δόγμα του σοκ” που και στην χώρα μας έχει προωθηθεί μαζικά από τον εκδοτικό οίκο κάποτε κολλητού του Ανδρέα Παπανδρέου διαπλεκόμενου εκδότη, που σήμερα εκδίδει και βιβλία στελεχών του ΚΚΕ…
Προσπάθησα και να βάλω όλο το άρθρο στο ποστ αλλά είναι πολύ μεγάλο.

#64

http://www.ert.gr/DRASTHRIOTHTA-KOMMATWΝ/item/12999-Synanthseis-Tzhmeroy-me-Ferchofstant-kai-Damanakh-stis-Bryxelles

“Παρών” στις Βρυξέλλες, λίγες ώρες πριν την έκτακτη σύνοδο κορυφής για την ανάπτυξη, δήλωσε χτες ο πρόεδρος τoυ κόμματος “Δημιουργία ξανά!” Θάνος Τζήμερος, ο οποίος είχε σειρά επαφών με πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες της ΕΕ. Αντικείμενο των συναντήσεων, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από το κόμμα «εξαιρετικά επιτυχείς», είναι η αναζήτηση μιας νέας συμφωνίας με την ΕΕ, ώστε η Ελλάδα να ξεπεράσει σύντομα την οικονομική κρίση και να διασφαλίσει τη θέση της στην ευρωζώνη.

[B]Ο κ. Τζήμερος συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ομάδας των φιλελευθέρων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Γκι Φερχόφσταντ[/B], του οποίου ήταν προσκεκλημένος, καθώς και με την Ελληνίδα επίτροπο Μαρία Δαμανάκη.

#65

To link δεν δουλεύει.

Όσο για το αν συνάντησε τον Φερχόφσταντ: Aφ’ ενός το να συναντηθείς με κάποιον δεν σημαίνει πως ταυτίζεστε απαραίτητα, αφ’ ετέρου οι “φιλελεύθεροι” του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου δεν είναι Libertarians, μέλη τους είναι οι μερκαντιλιστές-κρατιστές του Γερμανικού FDP που είναι εταίροι της Μέρκελ στην κυβέρνηση συνεργασίας της Γερμανίας.

Καμία σχέση…

Κατά τα άλλα ο Τζήμερος κάθε μέρα δεν χάνει ευκαιρία να απογοητεύει:
Xθες δήλωσε πως θα κάνει παράσταση πολιτικής αγωγής στην δίκη του Άκη, κάτι που δεν έχει καμία νομική αξία αν δεν κάνω λάθος (ας με διορθώσει ο Vic Vega) αλλά σε επίπεδο καραγκιόζικης κίνησης εντυπωσιασμού για τα κανάλια θα την ζήλευε και ο Τσίπρας!
Σήμερα παραδέχθηκε πως δεν πήρε ποτέ πτυχίο από την ΑΣΟΕΕ ενώ τόσο καιρό μοίραζε βιογραφικά όπου άφηνε να εννοηθεί πως ολοκλήρωσε τις σπουδές του και βρήκε και κάποιες γελοίες δικαιολογίες για να δικαιολογήσει το γιατί δεν πήρε πτυχίο…

Είναι πιό μαλάκας και από όσο νόμιζα και μόνο κακό μπορεί να κάνει. Μέγα λάθος του Μάνου (για άλλη μία φορά) που αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του για να μπει στην βουλή και απαράδεκτο το “άδειασμα” στην ΦΣ που με όλα της τα θέματα είναι το πιό ξεκάθαρα φιλελεύθερο ιδεολογικά κόμμα στην Ελλάδα.

Σχετικό άρθρο του Μίχα:

#66

Και μετά έρχονται και σου κάνουν κύρηγμα για διάσπαση της αριστεράς.

#67

[B]Δραματικό SOS 11 οικονομολόγων[/B]

[B]Προειδοποιούν ότι είναι πλέον υπαρκτός ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ[/B]

Ενδεκα διεθνώς αναγνωρισμένοι Ελληνες ακαδημαϊκοί οικονομολόγοι παρεμβαίνουν σχετικά με την ελληνική κρίση. Προειδοποιούν ότι ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ είναι πλέον υπαρκτός, καθώς πολλοί εταίροι πείθονται ότι η ελληνική κοινωνία αδυνατεί να στηρίξει μια πορεία ευρωπαϊκής σύγκλισης. Θεωρούν ότι η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου πρέπει να έχει ευρεία στήριξη και να επιβεβαιώσει εμπράκτως τη διάθεση για παραμονή στο ευρώ στη βάση της συμφωνίας με τους εταίρους. Αλλιώς, πιθανότατα η χώρα θα χρεοκοπήσει ατάκτως με δραματικές συνέπειες. Οπως αναφέρουν, πρέπει μια τέτοια κυβέρνηση να εφαρμόσει επειγόντως μεταρρυθμίσεις και σε αυτή τη βάση να επαναδιατυπώνει διαχρονικά τις συμφωνίες, για ταχύτερη ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας.

Τονίζουν ότι, παρά τη σημαντική ευρωπαϊκή της διάσταση, η ουσία της κρίσης βρίσκεται στην ίδια την Ελλάδα και ιδίως στην ανεπαρκή λειτουργία των θεσμών. Οπως εκτιμούν, το Μνημόνιο περιόρισε την ύφεση, αλλά όχι όσο θα έπρεπε, εν μέρει γιατί δεν δόθηκε το απαιτούμενο βάρος στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, με συνέπεια να απαιτούνται συνεχή μέτρα λιτότητας.

[B]Οι υπογράφοντες[/B]
Μάριος Αγγελέτος (Massachusetts Institute of Technology), Δημήτρης Βαγιανός (LondoSchool of Economics), Νίκος Βέττας (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιάννης Ιωαννίδης (Tufts University), Γιώργος Κωνσταντινίδης (University of Chicago), Κώστας Μεγήρ (Yale University), Χάρης Ντέλλας (Universitat Bern), Νίκος Οικονομίδης (New York University), Μανόλης Πετράκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Θανάσης Στέγγος (University of Guelph), Μιχάλης Χαλιάσος (Goethe University Frankfurt).

http://www.bankwars.gr/2012/06/03/δραματικό-sos-11-οικονομολόγων-h-έξοδος-από/

#68
#69

Το άρθρο είναι ανυπόγραφο Χόκαμ. Να υποθέσω πως ο συντάκτης δεν έχει το θάρρος της γνώμης του, φοβάται μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση ή κάτι άλλο;

Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στο τι πραγματικά διακυβεύεται στις επερχόμενες εκλογές από δύο ανθρώπους που αν μη τι άλλο δεν είναι ούτε όψιμοι φιλελεύθεροι:

#70

Γουστάρω φιλελεύθερο τίτλο άρθρου στο παραπάνω μπλογκ: “Λαθρολάγνοι εναντίον Τζήμερου”

Και στο περιεχόμενο επιχειρήματα χρυσαύγουλων.

#71

Γαμάνε από κάτω τα σχόλια του libertarian, που έμαθε μάλλον προχτές την λέξη κολεκτιβισμός και την χρησιμοποιεί σε κάθε πρόταση

“Τα βλέπεις όλα μέσα από ένα κολλεκτιβίστικο mindset”

#72

:lol:

Άσχετο άρθρο που βγάζει κι αυτό γέλιο, από το Forbes:

“Give Greece What It Deserves: Communism” :twisted:

http://www.forbes.com/sites/billfrezza/2011/07/19/give-greece-what-it-deserves-communism/

#73

Δεν γνωρίζω τον γράφοντα προφανώς,ουτε μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του,γι αυτό και το ποστάρω εδώ που θεωρητικά είναι μόνο άρθρα,χωρίς σχόλια.

Βέβαια το ότι η Αλλατίνη ανήκε στην οικογένεια Μάνου το ξέρουν και οι πέτρες,δεν είναι κάτι καινούριο.Επίσης το ότι την παράτησε για να ακολουθήσει πολιτική καριέρα,αφού την άφησε σε κακή οικονομική κατάσταση είναι επίσης γνωστό(εδώ πάνω τουλάχιστον).Το ότι πέρασε από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ίδρυσε 2 κόμματα προφανώς και είναι γνωστό.Άρα πέρα απ τα συνομωσιολογικά περί “τακτοποίησης” χρεών(που τα χρεώνει σε πολιτικούς του αντιπάλους και δε τα λέει ο ίδιος όπως γράφει) δεν βλέπω γιατί να φοβάται για μηνύσεις ο αρθρογράφος και κακώς δε βάζει το όνομα του,αφού κατά κύριο λόγο ασχολείται με τα όσα έχει δηλώσει κατά καιρούς ο Μάνος και γενικά με “Manos Facts”.

#74

[B][I]Ενώ με 30 δις ευρώ θα είχαν λυθεί τα περισσότερα προβλήματα της Αφρικής!![/I][/B]

λιωνω

#75

[B]Ποιο ΕΣΥ διέλυσε ο Λοβέρδος, ρε παλικάρια;[/B]
Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΝΑΙ πόρνη η πολιτική που την εκπόρνευσαν οι πολιτικοί. Με την «επίνευση» μερίδας πολιτών και την ανοχή των πολλών. Έχει πίκρες που δεν τις εξουδετερώνουν οι εφήμερες δόξες, μια Κίρκη που ελκύει, μαγεύει και, ενίοτε, καταστρέφει. Δες τον κ. Τσοχατζόπουλο στη φυλακή και το άδοξο πολιτικό του τέλος, θυμήσου και τον Νικόλαο Στράτο (εκτελέστηκε στο Γουδί) και την ευχή-κατάρα στον γιο του Ανδρέα: «Μη γίνεις πολιτικός» (κι εκείνος?έγινε).
ΕΠΙΑΣΕ δυνατά τον ταύρο απ? τα κέρατα ο κ. Λοβέρδος κι όσο οι Λουράντοι τον αγριοκοίταζαν, τα χέρια του???
χαλάρωναν. Ωστόσο, κάτι απόμεινε απ? τη μάχη του στα «μαρμαρένια αλώνια» και η υγεία του δοκιμάστηκε. Τα? βαλε με θεούς, δαίμονες και με?προμηθευτές. Με φακελάκηδες γιατρούς και με φαρμακοπώλες των κυκλωμάτων και των απίθανων ποσοστών κέρδους. Δεν του άνοιξαν την πόρτα για το?πάρτι κι έμεινε μός-κόκκινο πανί. Για προμηθευτές που δεκαπλασίαζαν την τιμή του προϊόντος (γιατί τους χρώσταγε το Κράτος), ωστόσο,?άντεχαν και περίμεναν. Σήμερα δεν κρατιούνται, κήρυξαν επανάσταση και εκβιάζουν. Ξοπίσω τους οι φαρμακοποιοί, ακράτητοι κι αυτοί και δεν καταλαβαίνουμε τις απαιτήσεις τους απ? τη σημερινή βραχύβια-υπηρεσιακή Κυβέρνηση.
ΕΧΟΥΜΕ την πολιτική και τα κόμματα, τους πολιτικούς και τον ΣΥΡΙΖΑ. «Διέλυσε ο Λοβέρδος το ΕΣΥ»(!!!). Τον επεσήμαναν ως?καταστροφέα του ΕΣΥ που δούλευε?ρολόι, τον στάμπαραν, τον επέλεξαν. Το προφύλαξαν, βλέπεις, με νύχια και με δόντια πολιτικοί, κόμματα και συνδικαλιστές. Βγήκαν στους δρόμους οι (σημερινοί) συριζαίοι για τους φακελάκηδες γιατρούς, για τις σπατάλες, τις κλεψιές και τη ρεμούλα στα νοσοκομεία.
ΟΙ κυβερνήσεις στο τιμόνι (με στραβή τη ρότα) κι αυτοί απέναντι. Με τον γεμιστήρα στο όπλο μη σταθεί στα πόδια του το ΕΣΥ, μη τιμωρηθεί κανένας κλέφτης και δολιοφθορέας, μη βγουν στο φως αλήθειες που σκοτώνουν, που απομακρύνουν ψήφους.
ΔΕΝ είδαν και δεν άκουσαν διαλόγους μεγαλογιατρών, δεν συγκινήθηκαν για καταθέσεις φακελάκηδων στην Ελβετία. Κι ούτε το πρόσεξαν πως το φρένο στην υπερσυνταγογράφηση άδειασε ιατρεία που ήταν φίσκα από κόσμο-κι ας μη μας?συμφέρει αυτό ως (υπερ)»καταναλωτές» υγείας. Τι άλλο δεν πρόσεξαν και δεν το καταγγέλλουν; Πως πλούσιοι «πελάτες» ιδιωτικών μεγαλοκλινικών το απέκρυπταν, για να προμηθευτούν φάρμακα (ακριβά) απ? το δημόσιο.
ΚΑΤΑ τα άλλα, ο κ. Λοβέρδος «διέλυσε το σύστημα». Κατά το «γύφτοι φτιάξαν? τα καρφιά». Αναγνωρίστε κατιτίς και στον αντίπαλο, ρε παλικάρια, και μη βαράτε στον γάμο του Καραγκιόζη. Για το δίκαιο. Για το καλό σας. Για την πολιτική, μη γίνει βρωμερότερη.

[U]Παρόλο που δεν συμπαθώ το πασοκ οφείλω να δηλώσω τον θαυμασμό μου σε αυτό το κόσμημα της πολιτικής που με την παρουσία του έδωσε χρώμα στο μουντό και σκοτεινό κάδρο την σύγχρονης πολιτικής ζωής της χώρας και πάνω απο όλα εργάστηκε για το δημόσιο συμφέρον.[/U]

#76

τον φαγαν τα κυκλώματα τον λοβερδο. να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει

#77

Αυτός ο Θανάσης Νικολαΐδης τι παίρνει; Ή τι, ή πόσα… δεν εξηγείται αλλιώς :-k

Excuse my off-rule comment.

#78

Δεν τον ξέρω αυτόν που έχει αυτό το νικ, πάντως για να μπορείς να χρησιμοποιείς τέτοιο νικ θα πρέπει να καταλαβαίνεις καλά την λέξη “κολλεκτιβισμός” και να τραβάς και ζόρια με την έννοια όταν σου επιβάλλεται είτε ωμά είτε συγκαλυμμένα…

Απαράδεκτο άρθρο από έναν αγάμητο geek που προσπαθεί να γίνει αστείος με το να αναπαράγει τα χειρότερα κλισέ της Μέρκελ για τους “τεμπέληδες Έλληνες” και να τα εμπλουτίζει και με το πως όσοι Έλληνες αντιστάθηκαν σε αυτή τη χώρα στιν κομμουνισμό τον περασμένο αιώνα ήταν χουνταίοι!!!
Απίστευτη μαλακία και ατόπημα από Αμερικάνο!

Το να πουλήσεις μία εταιρεία δεν σημαίνει πως “την παρατάς”. Και αν κάποιος δεν έχει μελετήσει τα νούμερα δεν μπορεί να ξέρει αν η συμφωνία που έκλεισε ο Μάνος και η οικογένεια του ήταν καλή ή κακή. Το τι ξέρετε εκεί πάνω για την Αλλατίνη επίσης δεν μπορώ να πώ πόσο έγκυρο είναι, η έδρα της εταιρείας από όσο ξέρω είναι στο Πικέρμι στην Αττική…
Και η συγκεκριμένη καραμέλα σε βάρος του ξεκίνησε από τον Λαλιώτη κάποτε, με όσα σημαίνει αυτό…:roll:
Σε κάθε περίπτωση, δεν με ενδιαφέρει να υπερασπιστώ τον Μάνο για όλα όσα έχει κάνει κατά καιρούς, έχει κάνει και μεγάλα λάθη με πρώτο και καλύτερο τη συνεργασία με το πασοκ (και φοβάμαι πως μεγάλη μαλακία είναι και η τωρινή συνεργασία με τον Τζήμερο). Αλλά δεν μου αρέσει όταν του την πέφτουν διάφοροι με ανυπόγραφα άρθρα γραμμένα με μονοδιάστατη αρνητική χροιά. Το να του προσάπτουν τις εκλογικές αποτυχίες των κομμάτων που ίδρυσε δεν απαξιώνει την πρωτοβουλία του να τα ιδρύσει, ούτε τις ιδέες που εκπροσωπούν τα κόμματα του, ούτε τα τμήματα του πληθυσμού που εκφράζουν. Για την ακρίβεια, μία πιό ισορροπημένη παρουσίαση των κομμάτων του Μάνου θα έλεγε πως από τα χρόνια της ευφορίας, όταν οι Έλληνες εξέλεγαν στη βουλή τη “Σελήνη” της Λάμψης, βετεράνους ποδοσφαιριστές και μέντιουμ, ο Μάνος έλεγε κάτι περίεργα για ανάγκη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών κλπ.
Οι Έλληνες προτίμησαν πιό ευχάριστους και επικοινωνιακούς τύπους στη βουλή, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι η χώρα χρεοκοπημένη και για αυτό σίγουρα δεν φτάινε ούτε οι “Φιλελεύθεροι” ούτε η “Δράση”…

#79

Παντως και εγω που ειμαι απο πανω δεν ξερω τιποτα… Θα αρχισω να ρωταω οποιον ξερω εδω γυρω μπας και ξεστραβωθω

#80

Ψάξε και στο Twitter.

http://www.alterthess.gr/content/paraitiseis-apo-komma-toy-thtzimeroy-mazi-me-kataggelies

Σε παραίτηση από τα όργανα της “Δημιουργίας, Ξανά” του κ. Θ. Τζήμερου έχουν προσχωρήσει τις τελευταίες μέρες στελέχη και συνεργάτες του κόμματος, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη διαφωνία τους με τις επιλογές του επικεφαλής του σχηματισμού και καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τον τρόπο λήψης αποφάσεων.

Συγκεκριμένα, πριν από λίγες ημέρες την παραίτησή του υπέβαλλε ο αντιπρόεδρος και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Δημιουργίας Ξανά, κ. Κ. Λουκόπουλος, σημειώνοντας την αντίθεσή του με την επιλογή σύμπραξης του κ. Τζήμερου με τον κ. Στ. Μάνο, ενώ σήμερα την παραίτησή του από την εθνική επιτροπή του κόμματος ανακοίνωσε με επιστολή του, το μέλος του οργάνου, κ. Εμμ. Επιτροπάκης.

Στην επιστολή που απέστειλε μεταξύ άλλων καταγγέλλει τον κ. Τζήμερο για παράδοση σε συμφέροντα και «απόπειρα διαφθοράς», ενώ σημειώνει πως ο πρόεδρος του κόμματος «έπαιρνε και παίρνει όλες τις αποφάσεις μόνος του, συνεπικουρούμενος από τον Σοφέρ και τη Γραμματέα του, οι οποίοι συμμετέχουν σε όλες τις διαπραγματεύσεις, τη στιγμή που ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος του κόμματος και τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου έχουν παντελή άγνοια».

Ακολουθούν οι σχετικές επιστολές παραίτησης:

Η επιστολή παραίτησης του κ. Επιτροπάκη:

"Αθήνα

Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2012

ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΞΑΝΑ!

Φίλες, φίλοι:

Υποβάλλω σήμερα την παραίτησή μου από μέλος του κόμματος «δημιουργία,ξανά», διότι οι επιλογές και η εν γένει συμπεριφορά του προέδρου του κόμματος όχι μόνο το αλλοίωσαν, αλλά στην ουσία το παρέδωσαν σε συμφέροντα που εξ ορισμού αντιστρατεύεται η πολιτική ως λειτούργημα.

Δεν μπορώ πλέον να ανήκω σε ένα κόμμα που αποδεικνύεται καθημερινά ότι δημιουργήθηκε ως πρόσχημα, ως επίφαση για την είσοδο στη Βουλή ανθρώπων και συμφερόντων υπό τον μανδύα της «συστημικής στήριξης». Η δε αναφορά του Προέδρου, κατά τη συνεδρίαση της 20ης Μαΐου 2012, στην αναγκαιότητα στήριξης από το συγκρότημα Αλαφούζου, αποτελεί για μένα απόπειρα διαφθοράς των μελών της ίδιας της Εθνικής Επιτροπής.

Ο Πρόεδρος ουδόλως ενδιαφέρθηκε να συγκροτήσει ένα κόμμα με πραγματικές αρχές, πρόγραμμα και πολιτικούς στόχους, αλλά να «στήσει» μια τεράστια επικοινωνιακή μηχανή, αξιοποιώντας τις πραγματικά εξαιρετικές ρητορικές ικανότητες του και χρησιμοποιώντας ως μόνιμο άλλοθι την πίεση του χρόνου. Ιδρυτική Διακήρυξη, καταστατικό, οικονομική διαφάνεια, όλα ήταν και παραμένουν προσχηματικά, εφόσον στην πραγματικότητα τίποτε δεν ακολουθείται.

Πολλοί πιστέψαμε πως ο «μεταρρυθμιστικός» λόγος του Προέδρου ήταν η αυθεντική έκφραση ενός πολίτη, ο οποίος αναζητούσε την κοινή λογική στην πολιτική. Ωστόσο, ο προσεκτικός παρατηρητής και αυτός που έχει αυθεντικό ενδιαφέρον για την αξιοπιστία ενός πολιτικού φορέα, σύντομα θα διέκρινε πως κάθε άλλο παρά πολιτικές αρχές ακολουθούνταν στη δημιουργία,ξανά! Μέσα από την Επιτροπή Δεοντολογίας, όπου βρέθηκα, δυστυχώς διαπίστωσα πολύ νωρίς πως ακόμα και απλές αρχές μας, όπως αυτές που αφορούν τη στρατιωτική θητεία των υποψηφίων βουλευτών μας, επιχειρήθηκε να παρακαμφθούν με ευτελή επιχειρήματα. Αποφάσεις της Εθνικής Επιτροπής αγνοήθηκαν και καταστρατηγήθηκαν, ενώ το καταστατικό ευτελίστηκε τόσο στον τύπο όσο και στην ουσία. Επιστέγασμα όλων αυτών ήταν η συγκρότηση λιστών κατά παράβαση των αποφάσεων της Εθνικής Επιτροπής και η επιλογή προσώπων που δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με τον πολιτικό μας φορέα, με αποτέλεσμα την ένταξη εντός αυτών «αλεξιπτωτιστών» και γόνων πολιτικών. Φαινόμενα που τόσο έντονα καταδικάζαμε με τις «μεταρρυθμιστικές» θέσεις και απόψεις μας.

Εντάσσω επίσης στο ίδιο πλαίσιο την απόφαση για τη συνεργασία, την ευθύνη της οποίας φέρει εις το ακέραιον και η ίδια η Εθνική Επιτροπή με την ψήφο της. Ήταν μια απόφαση που άλλαξε εντελώς τη φυσιογνωμία του κόμματος, εξέθεσε ανεπανόρθωτα στους ψηφοφόρους μας τα μέλη, τους υποψηφίους βουλευτές, τα στελέχη και, κυρίως, ήταν μια απόφαση που πάρθηκε παρασκηνιακά με άγνωστους μέχρι σήμερα όρους. Υπενθυμίζω πως η απόφαση αυτή ουδέποτε συζητήθηκε με τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου, αλλά ούτε και με τους υποψήφιους βουλευτές, οι οποίοι την πληροφορήθηκαν μέσω του Facebook αργά το βράδυ της Κυριακής 20/5. Ίσως δεν γνωρίζουν ακόμα όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές μας (των εκλογών της 6ης Μαΐου), πως οι συζητήσεις για την επίμαχη συνεργασία ξεκίνησαν το Σάββατο 19/5, και δεν τους ανακοινώθηκε τίποτα στην ημερίδα, όπου είχαν κληθεί για να εκθέσουν την εμπειρία τους και να ακουστεί η φωνή τους! Πολύ πιθανόν να μην ζητείτο ούτε η γνώμη της Εθνικής Επιτροπής, εφόσον ουδέποτε υπήρξε πρόθεση να συγκληθεί. Η Εθνική Επιτροπή συνεκλήθη με πρωτοβουλία των μελών της, όταν διαπίστωσε πως σημαντικές αποφάσεις για το κόμμα θα λαμβάνονταν ερήμην της.

Χαρακτηριστικό δε είναι πως, ενώ η κύρια επιχειρηματολογία για τη συνεργασία με τη Δράση ήταν η καλλιέργεια μιας κουλτούρας συνεργασιών, στο ίδιο το κόμμα καλλιεργήθηκε ακριβώς το αντίθετο! Ο Πρόεδρος έπαιρνε και παίρνει όλες τις αποφάσεις μόνος του, συνεπικουρούμενος από τον Σοφέρ και τη Γραμματέα του, οι οποίοι συμμετέχουν σε όλες τις διαπραγματεύσεις, τη στιγμή που ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος του κόμματος και τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου έχουν παντελή άγνοια.

Πολλοί θα θεωρήσουν ότι απλά έγιναν λάθη και ότι δεν υπάρχει άλλη σκοπιμότητα. Αυτή ήταν ομολογώ και η δική μου αντιμετώπιση, όπως και πολλών άλλων χιλιάδων φίλων και ψηφοφόρων της δημιουργίας,ξανά! Και, σίγουρα, τέλειος δεν είναι κανείς. Σήμερα όμως, μετά από όλα όσα έχω δει, είμαι πεπεισμένος πως ό,τι γίνεται, δεν οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι ο Πρόεδρος υπερεκτίμησε τις ικανότητές του, όσο σε ένα προμελετημένο σχέδιο για μια άνευ όρων είσοδο στη Βουλή, σχέδιο που επιχειρήθηκε πολλές φορές να υλοποιηθεί, αλλά εμποδίστηκε τελευταία στιγμή μετά από παρέμβαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Η τελευταία ευκαιρία για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου ήταν η συνεργασία με τη Δράση, μια συνεργασία που θα γινόταν ίσως αδιαμαρτύρητα αποδεκτή, αν είχε συζητηθεί ανοιχτά και έγκαιρα. Εκτελέστηκε όμως με έναν εντελώς λανθασμένο τρόπο και την προκλητική απαίτηση συμμόρφωσης μελών και στελεχών με μια απόφαση η οποία δεν ωρίμασε ποτέ στους κόλπους της βάσης και της ηγεσίας του κόμματος που σκοπίμως παρακάμφθηκαν. Τα δε ιδεολογικά χαρακτηριστικά που επιχειρήθηκε να αποδοθούν στη συνεργασία αυτή, ακυρώθηκαν αυτοστιγμεί με τη δήλωση περί «συστημικής στήριξης» από συγκεκριμένα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, αποκαλύπτοντας θεαματικά πόσο χαλαρές ήταν οι αντιστάσεις του Προέδρου στους πειρασμούς της εξουσίας!

Η αρχική ιδέα της δημιουργίας,ξανά!, περί σχηματισμού ενός μεταρρυθμιστικού πολιτικού φορέα που θα είχε σκοπό να εξυγιάνει το πολιτικό σύστημα και να θεραπεύσει σταδιακά τα προβλήματα της Ελληνικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής, δυστυχώς προδόθηκε πολύ γρήγορα από τον εμπνευστή της. Αποδείχτηκε πως για τον ίδιο δεν ήταν παρά ένα προϊόν επιθετικού μάρκετινγκ. Μια επιτυχημένη συσκευασία που το μόνο που χρειαζόταν πλέον ήταν ένα «έτοιμο» περιεχόμενο και μια αρχική «συστημική στήριξη». Οι «οδηγίες κατασκευής γι´αυτό που δεν ξανάγινε» υπήρχαν. Και βρέθηκαν και τα υλικά. Η Δράση-ΦΙΣ ήταν το «περιεχόμενο», η «συστημική στήριξη» ήταν το «κεφάλαιο», και η δημιουργία,ξανά! η «σούπερ συσκευασία», η σούπερ διαφήμιση. Απλά δεν έγινε το Μάη, διότι πριν γίνει η τελική συμφωνία έπρεπε να αποδειχτεί η αξία της «συσκευασίας». Έτσι εξηγείται η αδιαφορία του Προέδρου να καλλιεργήσει μια πολιτική κουλτούρα μέσα στο κόμμα, να εισάγει έναν μηχανισμό επεξεργασίας θέσεων να αναπτύξει δομές και να αναδείξει στελέχη, αφού ως επί το πλείστον τις θέσεις τις έγγραφε ο ίδιος και στα κανάλια εκπροσωπούσε πάντα το κόμμα ο ίδιος γεγονός που καταδεικνύει έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο ακόμα και των στενών συνεργατών του. Όλα αυτά θα τα έβρισκε έτοιμα στη Δράση ή στη ΔΗΣΥ.

Το 2,15% που πέτυχε η δημιουργία,ξανά! στις εκλογές της 6ης Μαΐου οφείλεται όχι μόνο στο όραμα που γέννησε, αλλά και στο πρωτόγνωρο πάθος που ένωσε χιλιάδες ανθρώπους σε έναν πραγματικά ηρωικό αγώνα ενάντια στη σήψη του πολιτικού συστήματος. Οι 135.952 συμπολίτες μας που εμπιστεύτηκαν τη δημιουργια,ξανά!, γρήγορα μετατράπηκαν σε επιταγή προς εξαργύρωση και σε νούμερα μιας άθλιας αριθμητικής.

Ωστόσο, η Ελλάδα χρειάζεται να διαφυλάξει κάθε υγιές κύτταρό της, προκειμένου να ξαναχτίσει πάνω στα συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους οι πολιτικοί μας. Κλείνω, με την ελπίδα οι συμπολίτες μας να διαφυλάξουν τις δυνάμεις τους και να μην τις σπαταλήσουν σε άλλη μια απατηλή επιλογή.

Με ιδιαίτερη τιμή

Εμμανουήλ Επιτροπάκης"

Η επιστολή παραίτησης του αντιπροέδρου της “Δημιουργίας, Ξανά”, κ. Κ. Λουκόπουλου:

"Πρόεδρε,

Όταν με διόρισες Αντιπρόεδρο της «δημιουργίας, ξανά» θυμάσαι ότι σου είχα πει «ότι έχεις την παραίτηση μου ανοιχτή και κάνε χρήση της όποτε εσύ κρίνεις».
Μετά τα τελευταία γεγονότα επειδή ούτε εγώ έχω την δική σου εμπιστοσύνη, αλλά το σημαντικότερο ούτε εσύ έχεις την δική μου για τους λόγους που εσύ γνωρίζεις και καταλαβαίνεις καλύτερα από όλους μας , σου υπενθυμίζω την «ανοικτή παραίτηση» μου που είχες από την 26 Μαρτίου και θεώρησε την πλέον ως δεδομένη.
Κωνσταντίνος Λουκόπουλος

Ένας Συνιδρυτής της «δημιουργίας, ξανά"

Η παραίτηση των μελών του ΠΟλιτικού Συμβουλίου

"Αγαπητά μέλη και φίλοι της «Δημιουργίας, ξανά!»,

Την Τετάρτη, 23 Μαΐου 2012, οκτώ μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου της «Δημιουργίας, ξανά!» έκαναν την ακόλουθη δήλωση:

Τα παρακάτω μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου που εκφράζουν την πλειοψηφία του, διαπιστώνοντας την έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί η εκλογική σύμπραξη της «Δημιουργίας, Ξανά» με τη Δράση, και τελικά την Φιλελεύθερη Συμμαχία, ζητούμε την ακύρωση της παραπάνω συμφωνίας της οποίας τους όρους και τις λεπτομέρειες ακόμα αγνοούμε.

Ταυτόχρονα, διαβεβαιώνουμε τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους της «Δημιουργίας, Ξανά» ότι παραμένουμε πιστοί στις αρχές και στις αξίες που γέννησαν και οδήγησαν μέχρι σήμερα αυτό το κίνημα πολιτών με την ηγεσία του Θάνου Τζήμερου και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για αυτές όλοι μαζί.

Η κίνηση αυτή δεν έγινε χωρίς περίσκεψη, ούτε χωρίς οδύνη. Αιτία της υπήρξαν οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών και η διάχυτη -μετρήσιμη πλέον- αρνητική ψυχολογία της συντριπτικής πλειοψηφίας των υποστηρικτών και ψηφοφόρων μας για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Ο δυναμικός βηματισμός μας στην κοινωνία ιδεών και αρχών, όπου επενδύσαμε, δεν υπάρχει πλέον. Αντιθέτως, οπισθοδρομεί. Αν θα μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε τους λόγους σε μία μόνο πρόταση, αυτή θα ήταν «η πλήρης και προκλητική αναντιστοιχία λόγων και πράξεων». Αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι η κλιμακούμενη αυτή δυσαρέσκεια δεν ήταν προβλέψιμη ή δεν αξιολογήθηκε, αρνούμαστε να αποδεχθούμε την ασυνέπεια, την απαξίωση των κομματικών θεσμών και οργάνων, την πλήρη έλλειψη πραγματικής εσωκομματικής δημοκρατίας και εν τέλει την εξαπάτηση των μελών και ψηφοφόρων της «Δημιουργίας, ξανά!».

Η ασυνέπεια και η ανακολουθία δηλώσεων και αποφάσεων κατά το διάστημα που ακολούθησε τις εκλογές της 6ης Μαΐου βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής μας και δικαιολογεί πλήρως την αντίδρασή μας ως προς την ουσία της. Συγκεκριμένα:

  1. Δύο μόλις μέρες μετά τις εκλογές στην ιστοσελίδα της «Δημιουργίας, ξανά!» αναρτήθηκε η εξής ανακοίνωση.

«Διάψευση σεναρίων περί συνεργασίας

Η «δημιουργία, ξανά!» ξεκίνησε με ένα όραμα: να αλλάξει την Ελλάδα με τη δύναμη των ανθρώπων της παραγωγικής οικονομίας, χωρίς επαγγελματίες πολιτικούς. Έτσι και θα συνεχίσει. Φαίνεται όμως ότι οι σεναριογράφοι είναι αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού συστήματος. Σήμερα, διαβάζουμε συνέχεια για συναντήσεις που ουδέποτε έγιναν και για αποφάσεις που ουδέποτε ελήφθησαν. Προφανώς, διαψεύδουμε τα σχετικά σενάρια. Δεν θα επανέλθουμε.

Η ψήφος εμπιστοσύνης στη «δημιουργία, ξανά!» δεν είναι εξαγοράσιμη, ούτε προς πολιτική εκ μετάλλευση. Είναι η ξεκάθαρη και συνειδητή επιλογή των πολιτών για την στήριξη ενός διαφορετικού πολιτικού πολιτισμού σ’ αυτή τη χώρα. Θα την τιμήσουμε.»

Η ουσία της κατηγορηματικής αυτής ανακοίνωσης επιβεβαιώθηκε δημοσίως από τον Θάνο Τζήμερο πολλές φορές ακόμα μέχρι το Σάββατο 19 Μαΐου 2012, οπότε, στην αρχή της συνεδρίασης της Εθνικής Επιτροπής, έγινε λόγος για πρώτη φορά για συνεργασία με την Δράση. Εκείνη την ημέρα, αλλά και την επομένη, οι αντιδράσεις ήσαν έντονες. Μάλιστα, προτάθηκε και υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία η πρόταση να συμμετέχει η Δράση στα ψηφοδέλτια της Δημιουργίας σε επίπεδο στελεχών με τρόπο ανάλογο με αυτόν των Δημοκρατικών, χωρ ίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς την συμμετοχή του Στ. Μάνου (ώστε να διασωθεί το σύνθημα «Πολιτική χωρίς πολιτικούς»). Απόλυτη ήταν η αντίθεση στην συμμετοχή του Γρηγόρη Βαλλιανάτου και της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στον κυοφορούμενο συνασπισμό. Προτάθηκε επίσης και υπερψηφίστηκε να αναγγελθεί από τώρα και να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα του Στέφανου Μάνου στις επόμενες εκλογές για την Δημαρχία Αθηνών. Για την απόφαση αυτή ενημερώθηκε εγκαίρως ο Θάνος Τζήμερος από τον Αντιπρόεδρο μέσω του Υπευθύνου του Πολιτικού του Γραφείου, ενώ ήδη συνομιλούσε με τον Στέφανο Μάνο και τα στελέχη της Δράσης. Εκ του αποτελέσματος (βλ. επίσημη ανακοίνωση συνασπισμού δύο μέρες αργότερα) συνάγεται ότι η πρόταση αυτή απερρίφθη ασυζητητί, αν ποτέ ετέθη υπ’ όψη του κου Μάνου. Αργά το βράδυ της Κυριακής (20 Μαΐου 2012), η απόφαση του Σαββάτου ανετράπη μετά από θυελλώδη συζήτηση και κατ’ απαίτηση του Θάνου Τζήμερου, η οποία τέθηκε με άκρως πιεστικό τρόπο κατά παράβαση κάθε πολιτικής και καταστατικής δεον τολογίας. Τα εκδοθέντα πρακτικά ουδόλως απεικονίζουν τη συζήτηση αυτή και τις αντιδράσεις που διατυπώθηκαν, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζουν τα μέλη και τους φίλους του κόμματος από τις ουσιαστικές πτυχές της. Η συνεργασία κοινοποιείται χωρίς καθυστέρηση διαδικτυακά, πριν από τα μεσάνυχτα της Κυριακής.

  1. Από την επόμενη μέρα το πρωί (Δευτέρα, 21 Μαΐου 2012) γινόμαστε όλοι αποδέκτες καταιγιστικών αντιδράσεων, ενίοτε υβριστικών. Η πίεση είναι τέτοια που προφανώς οδήγησε τον Θάνο Τζήμερο σε τακτική αναδίπλωση με την εξής ανακοίνωση το ίδιο βράδυ: «Διαφωνού με με τη συμμετοχή του (σσ. Βαλλιανάτος) καθέτως, οριζοντίως, διαγωνίως και με όποια άλλη κατεύθυνση θέλετε. Εκτιμούμε το χιούμορ του, την ευρυμάθειά του, τον θεωρούμε πετυχημένο ως ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων - αλλά μέχρι εκεί. Ελπίζουμε το θέμα να διευθετηθεί μέχρι αύριο. Θα ενημερωθείτε. Αν δεν διευθετηθεί, η συνολική συνεργασία ακυρώνεται.»

Το θέμα, ως γνωστόν δεν διευθετήθηκε, η συνεργα σία δεν ακυρώθηκε, ανακοινώθηκε δε σε προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου στο Intercontinental την επόμενη μέρα (Τρίτη, 22 Μαΐου 2012).

  1. Την Τετάρτη, 23 Μαΐου 2012, ενώ οι αντιδράσεις αυξανόντουσαν σε οξύτητα και αριθμό και εξακολουθώντας να τελούμε εν αγνοία των όρων της συμφωνίας, εμφανίστηκαν ο αντιπρόεδρος και ο γραμματέας της Δράσης (Αντύπας Καρίπογλου και Φίλιππος Κιτσόπουλος) στο γραφείο του Στέφανου Κοτσώλη ως τα νέα αφεντικά και με περισσή αυθάδεια δήλωσαν, μεταξύ άλλων, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει όντως τον Βαλλιανάτο, στα ψηφοδέλτια θα εμφανιστούν και τα τρία κόμματα και να μην τρέφουμε αυταπάτες, όσο για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας να ρωτήσουμε τον Θάνο Τζήμερο. «Μα καλά, ο πρόεδρός σας δεν σας ενημερώνει για τις συμφωνίες που κάνει;» ήταν επί λέξει η τελευταία τους «βολή» στα στελέχη της«Δημιουργίας, ξανά!» που παρίσταντο στo γραφείo εκείνη την στιγμή.

  2. Ακολουθεί η επιστολή-αίτησή μας, που αναφέρεται στην αρχή. Θέλοντας να μην αφήσουμε την διαφωνία μας αυτή να σταθεί εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία του κόμματος, και προκειμένου να διευκολύνουμε την μετάβαση στην νέα κατάσταση αλλά και την διευθέτηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο των διαφόρων προεκλογικών εκκρεμοτήτων, απεφασίσθη η έκτακτη σύγκληση του Πολιτικού Συμβουλίου την Πέμπτη, 24 Μαΐου 2012. Δεν παρευρέθη κανείς άλλος εκτός από τους οκτώ υπογράφοντες την αίτηση!

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι κανείς από το Πολιτικό Συμβούλιο δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις με τον Στέφανο Μάνο που οδήγησαν τελικά στον συνασπισμό. Δεν γνωρίζουμε μέχρι σήμερα την πορεία τους, ούτε τους όρους και άλλους πολιτικούς και προγραμματικούς συμβιβασμούς.

Συνεχίζουμε να ανησυχούμε για την πορεία της χώρας. Επιβεβαιώνουμε την προσήλωσή μας στις αρχές και τις αξίες της «Δημιουργίας, ξανά!». Επιλέγουμε να αγωνιστούμε για την προώθηση των αξιών μας, επειδή θεωρούμε ότι μόνον αυτές αποτελούν τον ασφαλή δρόμο εξόδου της χώρας από την κρίση, μόνον αυτές εγγυώνται την επιβίωσή μας.

Η δήλωσή μας της 23ης Μαΐου ανέβηκε στις σελίδες του facebook της «Δημιουργίας, ξανά!» αλλά εξαφανίσθηκε ταχύτατα, όπως και εκατοντάδες μηνύματα υποστήριξης, με συνοπτικές διαδικασίες. Θα επιχειρήσουμε και πάλι να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο κανάλι επικοινωνίας, ελπίζοντας πως αυτή την φορά οι διαχειριστές της δεν θα λογοκρίνουν τις απόψεις αυτών που μας υποστηρίζουν.

Δευτέρα, 28 Μαΐου 2012

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος

Νάσος Κόκκινος

Νίκος Γιαννακόπουλος

Αναστάσιος Τσάμης

Ειρήνη Σφακιανάκη

Θεόδωρος Πολυζωίδης

Βασίλης Δρακονταειδής

Ευτυχία Γιαννούλη"

Μπαμ μπουμ τα πυροτεχνήματα…