Και επίσης το ότι δεν δήλωσαν πουθενά ότι κάνανε meeting(ώστε να καταγραφούν οι κινήσεις αυτές από τα αρμόδια όργανα), ή το ότι δεν αφήσαν να δωθεί το χαρτί ώστε να διαβαστεί από τον δικηγόρο του υπογράφοντος, τα παραβλέπεις έτσι απλά ε; Α ρε μεταχείριση που σας χρειάζεται
Αν δεν υπογράψουν τίποτα και απολυθούν μετά δεν παίρνουν αποζημίωση??
είπα:
είναι θλιβερό από όλες τις απόψεις
από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του υπαλλήλου αν δεν θέλει να μην υπογράψει. Το ίδιο έχει συμβεί και στα Carefour από όσο γνωρίζω, με κάποιους να μην έχουν δεχτεί τις μειώσεις και να συνεχίζουν να δουλεύουν κανονικά
λες ότι είναι θλιβερό αλλά σου φαίνεται και λογικό να συμβαίνει. ή τουλάχιστον αυτό αφήνεις να εννοηθεί από το ύφος του ποστ.
Είναι θλιβερό και:
α. πρέπει να γίνει κάτι για αυτό
β. θα πρέπει να το δεχτούμε γιατί είναι η Φύση και δεν αλλάζει
γ. ας κοιτάξει ο καθένας το ατομικό του συμφέρον
δ. τι με νοιάζει εμένα, δεν έγιναν στη δική μου δουλειά αυτά
Απαντήστε και κερδίστε ένα (μειωμένο) επίδομα ΟΑΕΔ.
Βρε συ Έλρικ, μην προσπαθείτε να δημιουργήσετε “κακούς” και εχθρούς για να πολώσετε το κλίμα. [U]Προφανώς[/U] και είναι λογικό. Το παράλογο θα ήταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις τέτοιας μορφής να βγάζουν κέρδη ή να επενδύουν με αύξηση προσωπικού/μισθών, ενώ η οικονομία της Ελλάδος έχει φτάσει εδώ που την οδήγησαν.
Το ότι σε κάποιους φαίνεται λογικό οι εταιρίες να κάνουν τέτοια πράγματα, δεν σημαίνει και πως τους αρέσει και το επικροτούν. Σημαίνει απλώς πως το θεωρούν αναμενόμενο με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες. Το ερώτημα είναι “εμείς τι κάνουμε τώρα”; Όχι το αν κάποιοι θεωρούν τέτοια φαινόμενα απολύτως αναμενόμενα, μετά από όσα έχουν συμβεί…
Ωραία, ας υποθέσουμε ότι οι εταιρείες είναι αναγκασμένες να προβούν σε μειώσεις μισθών.
Ο τρόπος που επιλέγουν να το κάνουν μάλλον δε σας λέει τίποτε, φαντάζομαι ότι η φιλευλεύθερη ιδεολογία εξαντλείται στη δικαστική υπεράσπιση του δικαιώματος στην ατομική ιδιοκτησία και όχι στη διαφύλαξη των εργασιακών σχέσεων.
Όταν λές ότι οι υπάλληλοι θα μπορούσαν να μην υπογράψουν εννοείς ότι έχουν την ελευθερία της επιλογής?Την ελευθερία επιλογής ανάμεσα στην φτώχια και την εξαθλίωση θα προσθέσω εγώ.
Δηλαδή πρέπει να αγνοήσουμε το ότι η επιχείρηση τους εκβίαζε με απολύσεις σε περίπτωση που δεν υπέγραφαν?Αυτή η άθλια πίεση είναι θεμιτή ενώ η πίεση που ασκούν οι συνδικαλιστές στις επιχειρήσεις κρατάει πίσω την ανάπτυξη?
*Γενικές απορίες περί νεοφιλελευθερισμού εκφράζω και δεν απευθύνομαι αποκλειστικά σε σένα.
Από που προκύπτει πως δεν μας λέει τίποτα; Επίσης, από που προκύπτει 1) η φιλελεύθερη ιδεολογία μας και 2) η αδιαφορία μας για τις εργασιακές σχέσεις;
Νομίζω ότι κανένας δεν κατηγορεί τα μέλη του ΣΕΒ για τις ένεργειές τους στην προσπαθειά τους να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Όλη η φασαρία γίνεται γιατί οι πολιτικοί δεν συμπεριφέρονται ως αντιπρόσωποι του εκλογικού σώματος που υποτίθεται ότι είναι ο ελληνικός λαός, αλλά ως πολιτικό τμήμα του ΣΕΒ. Το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνουν με τους νόμους τους περί συλλογικών συμβάσεων, κατώτατων μισθών και λοιπόν συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, αυτό είναι που δίνει το δικαίωμα στις εταιρείες να λειτουργούν όπως λειτουργούν. Με λίγα λόγια δεν προσπαθείς να αλλάξεις τους καπιταλιστές όπως λέει ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ… :-k
πρώτον δε το λέω για να πολώσω κανένα κλίμα ούτε θέλω να βγάλω κανέναν κακό. Αυτό που λέει ,ναι, είναι η πραγματικότητα και συμβαίνει. Ομως δε συνεχίζει το ποστ (μετά την διαπίστωση ότι στην σιηερινή οικονομική πραγματικότητα της ελλάδας είναι λογικό να συμβαίνει αυτό από τη πλευρά των επιχειρήσεων) με ένα σκεπτικό του στυλ “να δούμε τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει αυτή η κατάφορη αδικία/αλητεία”, αλλά με σκεπτικό "ε ντάξει τι να κάνουμε? μας γαμάνε,δε πρόκειται να αλλάξει ποτέ αυτό. ας συνεχίζω να στήνω κώλο.θλιβερό είναι αλλά έτσι πρέπει, να μας γαμάνε."
Αυτό είναι που προσωπικά με ξενερώνει.
Δεύτερον μην χρησιμοποιείς πληθυντικό, έλεος με αυτή την ομαδοποίηση! το να ομαδοποιείς πχ δεν προκαλείς πόλωση?? το να χωρίζεις στρατόπεδα και να αποδίδεις τον ένα ή τον άλλον χαρακτηρισμό δεν δημιουργεί “έχθρες” και “κακίες”?
Και στην εταιρεία που εργάζομαι, που είναι στον πολύπαθο κλάδο του αυτοκινήτου, μας έκαναν μειωση 15% σε όλους. Δεν μας είπαν ότι αν δεν υπογράψετε θα πάρετε τον πούλο αλλά το άφησαν να εννοηθεί. Ήδη έχουν γίνει 6 απολύσεις, πριν όμως την μείωση, οπότε όλοι μας μπροστά στον κίνδυνο της ανεργείας συμβιστήκαμε να παίρνουμε μισθό φτώχειας. Τους καταννοώ όμως γιατί βλέπω την κατάσταση δουλέυοντας στην οικονομική διεύθυνση, αλλά από την άλλη θεωρώ απαράδεκτη την μείωση σε όλους με το ίδιο ποσοστό, θα έπρεπε να γίνει τμηματικά.
Αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι ότι ενώ γαμάνε τον εργάτη του εμφυτεύουν και την ανάγκη να τους δικαιολογεί ο ίδιος ο εργάτης.“Μα τα οικονομικά της επιχείρησης δεν πάνε καλά,πως εγώ θα παίρνω αξιοπρεπές μισθό?”.Μην τυχόν μας κατηγορήσουν ότι δεν είμαστε ορθολογιστές.Που ήταν όμως ο ορθολογισμός μας όταν τα αφεντικά έβγαζαν υπερκέρδη και οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους φούσκωναν?Τότε ρε παπάρα εργάτη, αν όντως είσαι ορθολογιστής, δεν θα πρεπε να είχες οφεληθεί και εσύ?
[ [B]Τους καταννοώ όμως γιατί βλέπω την κατάσταση δουλέυοντας στην οικονομική διεύθυνση[/B], αλλά από την άλλη θεωρώ απαράδεκτη την μείωση σε όλους με το ίδιο ποσοστό, θα έπρεπε να γίνει τμηματικά.[/QUOTE]
Το θέμα είναι πως όταν η κατάσταση ήταν από καλή έως πάρα πολύ καλή φώναξαν ποτέ τους εργαζομένους να τους πει πως δίνει αύξηση 15% σε όλους ??? Λογικά όχι ,ε ??? Είπαμε, τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας…
Θεωρείς δηλαδή αναμενόμενο και θεμιτό να σου φέρνει η εταιρεία σου να υπογράψεις με συνοπτικές διαδικασίες ένα χαρτί που αλλάζει άρδην τις εργασιακές σου σχέσεις.
Υπόψη ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οι επιχειρήσεις δεν άλλαζαν μόνο τις αποδοχές αλλά επιχειρούσαν να αλλάξουν και την περιγραφή της εργασίας και να περάσουν πλαγίως εργαζόμενους στην εθνική σύμβαση εργασίας (διάβαζε: βασικός μισθός) ή στην κατάργηση επιδομάτων βαρέων και ανθυγιεινών και άλλων.
Για το “δικαίωμα” του εργαζόμενου να συμβουλευτεί έναν δικηγόρο πριν υπογράψει ό,τι σκατά του φέρουν μπροστά του κουβέντα. Είναι απλά “αναμενόμενο αν και λυπηρό”. Θα μου επιτρέψεις αυτού του είδους την αντίληψη να τη βαφτίσω “φιλελεύθερη” - και είναι και πολύ “επιεικής” όρος.
Εμένα μου θυμίζουν τους μαύρους σκλάβους του Νότου που προσεύχονταν για τη νίκη του λευκού-αφεντικού τους στις μάχες του αμερικανικού εμφυλίου, μη τύχει και χάσουν την ασφάλεια που τους έδιναν οι αλυσίδες τους!
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή για όλα αυτά, οι εταιρείες είναι χρεωμένες και μάλιστα μιλάμε για μεγάλα ποσά, ακόμα και όταν παρουσιάζουν κέρδη παραμένουν χρεωμένες, είτε στις τράπεζες είτε στους προμηθευτές΄, είτε και στους 2. Η αγορά είναι υπερβολικά πεσμένη και οι περισσότερες εταιρείες δεν ήταν προετοιμασμένες για όλο αυτό, με αποτέλεσμα να προβούν σε τέτοιες [B]άδικες [/B]λύσεις.
Μια λύση θα ήταν οι επιχειρηματίες να ρίξουν λεφτά, αλλά ξέρετε πολλούς που θα παίρνανε τέτοιο ρίσκο τέτοια εποχή?
Ωπ, ανοίγεις θέμα τώρα, και επειδή διαβάζω ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για την Αμερικάνικη Ιστορία αυτόν τον καιρό, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Αλλά πάει αλλού η κουβέντα και δεν είναι για το θρεντ αυτό.
εδιτ: Δεν είναι έτσι για τους σκλάβους, για εμάς καλά τα λες
Ποιο βιβλίο?
Για δώσε περισσότερες πληροφορίες γιατί με ενδιαφέρουν τέτοια θέματα.