Εκλογές 2012 Β' Γύρος

Λες ότι τα διλήμματα των ψηφοφόρων του συριζα ήταν παραπλανητικά κι αμέσως παρακάτω δικαιολογείς την ύπαρξη των διλημμάτων γενικότερα λέγοντας ότι κι εσύ με βάση κάποιο δίλημμα ψήφισες που μάλιστα σε έφερε εκτός της ιδεολογικής σου γραμμής, την οποία με τόσο σθένος υπερασπίζεσαι.
Ο λαουτζίκος είναι παραπλανημένος γιατί “δεν ενημερώθηκε αρκετά για άλλες λύσεις”, αλλά εσύ ο ενημερωμένος δεν ψήφισες τις άλλες λύσεις που θεωρείς πιο κατάλληλες, παρά τον άλλο πόλο του “ψευδο-διλήμματος”.

Ώρες ώρες έχω την εντύπωση πως νομίζεις ότι απευθύνεσαι σε ηλίθιους.
Σοβαρά θες να μας πείσεις ότι η ευθύνη της ψήφου είναι επιμεριστική;
Αυτή είναι στ’ αλήθεια η ιδέα που έχεις για την εκχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων διά της ψήφου και για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία γενικότερα;

Ψηφίζεις τον “τρελαντώνη” με την δικαιολογία ότι “τουλάχιστον έχει εμπειρία στη διακυβέρνηση”. Βέβαια σύμφωνα με την κριτική που του έχεις ασκήσει κατά καιρούς, έχει εμπειρία στην κακή διακυβέρνηση, αλλά προτιμάς αυτόν από τον Τσίπρα για να μην κάνει την Ελλάδα Βενεζουέλα κλπ.

Αν ήθελες να ήσουν συνεπής, ας ψήφιζες το κόμμα που αντιστοιχεί στην ιδεολογία σου. Αν θέλεις να μη σε πρήζουμε με αυτά που θα κάνει ο Σαμαράς, να μην τον ψήφιζες. Η ιδεολογική συνέπεια δεν φαίνεται στις αναλύσεις και στα ποσταρίσματα, αλλά σε αυτά που πράττεις. Και η πράξη του να ψηφίσεις Σαμαρά για να μην βγει ο Τσίπρας είναι συνεπής μόνο με τον δηλωμένο αντικομμουνισμό σου (ο οποίος ίσως είναι και το ισχυρότερο στοιχείο της ιδεολογίας σου) και σε καθιστά εξίσου συνυπεύθυνο για ό,τι κάνει με τον παραδοσιακό ψηφοφόρο της νδ και με αυτόν που το έριξε για πλάκα.

Δεν καταλαβαινω απο που βγαζεις το συμπερασμα οτι δεν εχω κατασταλλαξει ως προς αυτο.Εχω γραψει πολλες φορες οτι αιτια δεν ειναι οι συγκεκριμμενοι κυβερνωντες (Ο Κωστας, ο Γιωργος κτλ κτλ) Δυστυχως για να δουλεψει κατι πρεπει να εχει γνωμονα το κερδος.

@ Σομαναμπουλιστ: Δεν νομίζω να έγραψα ποτέ για πλήρη κατάργηση του δημοσίου, αλλά για τον ριζικό περιορισμό του. Και αν μικρύνει το βάζο με το μέλι και λιγότερο ελκυστικό θα είναι για τα χέρια που ψάχνουν να μπουν μέσα, αλλά και πιό έυκολα θα ελέγχεται πoιά χέρια μπαίνουν μέσα και γιατί.

@Ηοkam: Προφανώς και συμφωνώ μαζί σου για την εκκλησία. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο στο οποίο φιλελέυθεροι και αριστεροί να μπορούν να συμφωνήσουν τόσο εύκολα, η αντίδραση εκεί θα έρθει από τους διάφορους Παπαθεμελήδες που θα κατεβάσουν τις “Θεούσες” στο Σύνταγμα…

Κάπου το έχασες αυτή τη φορά αυτό που έγραψα eNick: Δεν έγραψα πουθενά πως [B]κάθε[/B] δίλημμα που τίθεται ποτέ είναι ψυτοδίλημμα, έγραψα πως το “μνημόνιο-αντιμνημόνιο” είναι ψευτο-δίλημμα!

Κάθε άλλο παρά νομίζω πως απευθύνομαι σε ηλίθιους, σε όποιον απαντώ τον εκτιμώ (αλλιώς δεν θα σεβόμουν και τον χρόνο που αφιερώνω να απαντήσω) και την εκτίμηση μου σε εσένα την έχω εκφράσει αρκετές φορές. Στους ηλίθιους εδώ μέσα δεν απαντώ καθόλου, αν και είχα σκεφτεί να βάλω στην υπογραφή μου payoal και να τους ζητώ να πληρώνουν για να παίρνουν απάντηση… :p:lol:
Προφανώς και η απάντηση μου για την αναλογική ευθύνη της ψήφου στον Μάνδρακα προσπαθεί απλά να καταδείξει το γελοίο του να στρέφετε τα δάχτυλα προς εμένα για όλα τα δεινά που ενδεχομένως θα φέρει ο Σαμαράς και να φτάνετε να μου καταλογίζετε ατομική ευθύνη. Ειλικρινά το έχω εξαντλήσει το θέμα, έχω αιτιολογήσει την επιλογή μου και το θεωρώ υπερβολικό να συζητάμε επί 10 σελίδες για την ψήφο μου (ούτε εκλέκτορας στο Αμερικάνικο σύστημα να ήμουν!!!)
H iδεολογική συνέπεια φαίνεται παντού! Και αυτό ισχύει για όλους μας! Εγώ (αλλά και οι ομοϊδεάτες μου) θεωρώ πως σωστά έπραξα για να κλείσω τον δρόμο της εξουσίας σε έναν επικίνδυνο συρφετό. Το κύριο μου κίνητρο ήταν η αποτροπή της εξόδου από το ? και της γενικότερης απομάκρυνσης από τον δυτικό κόσμο που θα έφερνε ο συριζα. Το επιχείρημα περί “εμπειρίας στην διακυβέρνηση” που λες είναι δευτερεύον αλλά ισχύει. Δεν νιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη αν εμπιστεύομαι περισσότερο -και ας έχει κάνει και λάθη στο παρελθόν- τον Χατζηδάκη από τον… Μηλιό!
Τέλος, να σε διαβεβαιώσω πως από τον “παραδοσιακό” ψηφοφόρο της ΝΔ μεχωρίζουν πολλά (που και εσύ καταλαβαίνεις σίγουρα άλλο αν τώρα επιλέγεις να μου “τα χώσεις”) με κυριότερο πως δεν έχω κανένα προσωπικό συμφέρον να “περιμένω κάτι” από αυτό το κόμμα: Oύτε κανένα ρουσφέτι περιμένω, ούτε καμία εργολαβία. Και αυτή είναι η ισχυρότερη απόδειξη της ιδεολογικής μου συνέπειας.

κράψοντι, το εξηγώ και στο προηγούμενο ποστ μου. παραθέτεις to post του dude και βγάζεις ένα συμπέρασμα, παίρνοντας όσα γράφει ως προϋπόθεση (κοινώς αποδέχεσαι όσα γράφει). μόνο που, εγώ τουλάχιστον, δεν βλέπω να γράφει πουθενά πως το δημόσιο είναι εγγενώς δυσλειτουργικό, αλλά, είναι τέτοιο λόγω της ανυπαρξίας βούλησης να λειτουργεί ορθολογικά. κοινώς, είτε εγώ, είτε εσύ, δεν καταλάβαμε τι ακριβώς λέει ο dude. αν δεν έχεις καταλάβει εσύ, είτε θα πρέπει να μη βγάλεις το συμπέρασμα που βγάζεις ή να το εξάγεις από κάπου αλλού κι όχι από αυτά που γράφει ο dude.

και από μόνο του πάντως, το συμπέρασμά σου, δεν ξέρω πόσο στέκει. λες ότι “αφού δεν μπορεί να το αναδιοργανώσει κάποιος, ας το μικρύνει”. η δυσκολία της αναδιοργάνωσης οφείλεται, αλήθεια, στο περίπλοκο της διαδικασίας ή στο πολιτικό και κατ’ επέκταση πελατειακό κόστος; νομίζω είναι το δεύτερο. και αυτό με οδηγεί να πω πως είναι σαφώς δυσκολότερο να υπάρξει δραστική μείωση του δημοσίου καθότι η μείωσή του είναι σαφώς ριζοσπαστικότερη πράξη από την ορθολογικοποίησή του. και ως τέτοια θα έχει σαφώς μεγαλύτερο πολιτικό κόστος και θα συναντήσει σαφώς μεγαλύτερες αντιδράσεις. οπότε, εμένα προσωπικά, το συμπέρασμά σου μου φαίνεται περισσότερο ευχή παρά συμπέρασμα.

τώρα, τι σημαίνει το “Δυστυχως για να δουλεψει κατι πρεπει να εχει γνωμονα το κερδος.” δεν ξέρω, ούτε πώς προκύπτει, αλλά, αν θες, το αναπτύσσεις.

εντιτ: λίγο πολύ η παράγραφος δυο ισχύει και για τον mule. μαζί σου πάντως, αν κι εγώ, ως χαοτικός, το προχωράω και λέω “στο διάλο, καθόλου κράτος”. ωστόσο, δεν αντιλαμβάνομαι πώς το κυρίως πρόβλημα είναι ο εντοπισμός του ποιος και γιατί βάζει χεράκι. αυτά νομίζω είναι γνωστά, κι αν δεν είναι, γίνονται με διαδικασίες πλήρους διαφάνειας. το κυρίως πρόβλημα εγώ το εντοπίζω στην έλλειψη βούλησης να βγουν από το βάζο τα χεράκια που δεν έχουν λόγο να είναι εκεί.

Προφανως οταν κανεις καποιον quote δεν σημαινει οτι αποδεχεσαι οσα γραφει. Ο dude ομως ουσιαστικα παραδεχεται οτι δεν υπαρχει καποιοςπυ θα φτιαξει το δημοσιο. Αφηνει ενα παραθυρακι εκει που λεει για παρθενογεννεση. Εγω δεν αφηνω και του λεω οτι κατα τη γνωμη μου δεν μπορει να υπαρξει καποιος που θα φερει αλλο αποτελεσμα. Αρα καλυτερα να εχουμε οσο λιγοτερο δημοσιο γινεται. Ελπιζω να εγινα κατανοητος. Και ειδικα σε αυτο τπ θεμα νομιζω ειμαι πολυ κατασταλλαγμενος

αυτό εδώ το διάβασα σαν crabsody και κόντεψα να πνιγώ :lol:

πάντως αυτές οι αλλαγές έπρεπε να γίνουν άλλη εποχή και ομαλά.

μπορώ να δεχθώ πως αποδέχθηκες μόνο το συμπέρασμα που βγάζει ο dude, χωρίς να δέχεσαι τα υπόλοιπα. όταν όμως παραθέτεις τα πάντα, συμφωνείς με το συμπέρασμα, προτείνεις κάτι βασιζόμενος σε αυτό το συμπέρασμα χωρίς να διευκρινίζεις πως θεωρείς αυθαίρετο τον τρόπο που εξάγεται, το μόνο επόμενο είναι να πιστέψω πως συμφωνείς και με τις υπόλοιπες διαπιστώσεις που κάνει. πέρα από αυτό. ισχύει ό,τι είπα στο προηγούμενο ποστ. πώς ακριβώς θεωρείς δυνατό να πραγματοποιηθεί κάτι που είναι δυσκολότερα πραγματοποιήσιμο (μείωση του δημόσιου τομέα) κι όχι η εξυγίανση; δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να φέρει μια σχετική εξυγίανση, αλλά υπάρχει κάποιος που θα το μειώσει δραστικά; ποιος είναι αυτός; πώς θα το καταφέρει; κι αν μπορεί να καταφέρει αυτό γιατί δεν μπορεί να φέρει την εξυγίανση;

Αν και δεν ανήκω ιδεολογικά σε κάποιον απ τους δύο χώρους,ωστόσο ναι πιστεύω ότι εύκολα συμφωνούν ακόμα και αντίθετες μεταξύ τους ιδεολογίες σ αυτό.Το χειρότερο είναι όμως ότι με τον ενδεχόμενο διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας δεν θα κατέβουν μόνο οι γραφικές γιαγιάδες νίντζα με τις μουστάκες,αλλά και οι ενορίες θα κινητοποιήσουν όλο το “ποίμνιο”(μπεε) και ο αντίκτυπος θα φανεί στην κάλπη.Ας ελπίσουμε ότι κάποιος,κάπου,κάποτε,θα το τολμήσει.

Εσύ έγραψες ότι πιο δύσκολη είναι η μείωση. Όχι εγώ. Για μένα είναι πάρα πολύ πιο εύκολο να πουλήσεις τον ΟΣΕ από ότι να τον κάνεις να λειτουργήσει με κέρδος.

βρε άνθρωπέ μου, ποιος θα το κάνει αυτό; εγώ; εσύ; τα κόμματα που υπάρχουν δεν θα το κάνουν; θεωρείς ότι αυτά τα συγκεκριμένα κόμματα, αυτοί οι συγκεκριμένοι πολιτικοί θα αναλάβουν ποτέ το πολιτικό κόστος των απολύσεων και ό,τι άλλο πρόκειται να φέρει η μαζική ιδιωτικοποίηση και κατάργηση οργανισμών για τους εργαζόμενους εκεί και τις οικογένειές τους; αν θεωρείς πως υπάρχει τέτοια πιθανότητα, ενώ δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για εξυγίανση, πάω πάσο. αν και είμαι περίεργος γιατί σου φαίνεται πιθανό, πού το βασίζεις;

Ενώ το Καραμανλής ή τανκς και το Χίτλερ ή Στάλιν ήταν πραγματικά διλήμματα ας πούμε. Επαναλαμβάνω ότι κι εσύ με δίλημμα ψήφισες. Τσίπρας και έξοδος από το ευρώ ή κόμμμα που θα συνεχίσει μνημονιακά. Το λες και μόνος σου παρακάτω. Γι αυτό επιμένω ότι απλά ψήφισες τον άλλο πόλο του διλήμματος, με βάση το οποίο κατηγορείς τους ψηφοφόρους του συριζα ότι παρασύρθηκαν και παραπλανήθηκαν.

Ο ψηφοφόρος έχει ξεκάθαρη ατομική ευθύνη για την ψήφο του.
Η δική σου δεν έγραφε “Όχι Τσίπρας”, είχε το συνδυασμό της Νέας Δημοκρατίας και ήταν συνειδητή επιλογή.
Το θέμα είναι εξαντλημένο από μόνο του, τους ψήφισες και είσαι συνυπεύθυνος όσο και κάθε άλλος ψηφοφόρος τους, ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Κάθε επιπλέον ανάλυση (για το θέμα της ευθύνης) περιττέυει.

Εφόσον υπάρχει κόμμα με το οποίο ταυτίζεσαι ιδεολογικά και δεν το ψηφίζεις μπορώ να σε εγκαλώ για ιδεολογική ασυνέπεια ό,τι τρίπλα και να προσπαθείς να κάνεις. Ο ιδεολογικά συνεπής ψηφίζει το κόμμα που τον εκφράζει και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους για το δίκιο του. Δεν το έκανες για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο και πάλι επιμένεις στην ιδεολογική σου συνέπεια.
Αν η ιδεολογία σου είναι ο αντικομμουνισμός και η υπεράσπιση της τάξης του κεφαλαίου, τότε τη δέχομαι τη συνέπεια, αλλά να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε.

Το να σε βάζω στην ίδια πρόταση με τον παραδοσιακό ψηφοφόρο της νδ σημαίνει ότι σας αντιλαμβάνομαι ως ξεχωριστά πράγματα, άλλωστε έχω υποστηρίξει εδώ και θεωρώ αυτονόητο πως δεν έχουν όλοι οι ψήφοι την ίδια πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση από πίσω.

Όμως με την ψήφο σου νομιμοποιέις την κυβέρνηση Σαμαρά όσο και αυτός ο παραδοσιακός ψηφοφόρος και είσαι εξίσου συνυπεύθυνος για την εξουσία που του εκχώρησες. Δεν “στα χώνω” για την ψήφο σου, αυτό είναι κατοχυρωμένο πολιτικό σου δικαίωμα. Αλλά εσύ θες και να σου αναγνωρίσουμε ιδεολογική συνέπεια και να διατηρήσεις το δικαίωμα να κρίνεις τον Σαμαρά “χωρίς να σε πρήζουμε”, ίσως και να σε ευχαριστήσουμε που δεν θα γίνουμε Βόρεια Κορέα, Κούβα και Άλφα του Κενταύρου.
Σόρι, αλλά ψήφισες “το κόμμα της υπευθυνότητας” και θα αναλάβεις κι εσύ τις ευθύνες σου θές δεν θες.

Πάντως σοβαρά,αυτό το ότι ο Συριζα θα μας πήγαινε “εκτός Δυτικού κόσμου” ε δεν ισχύει.Βασικά ήταν τόσο θολό το πρόγραμμα του που ούτε οι ίδιοι δεν ήξεραν τι να πουν ακριβώς για να διαχειριστούν την κατάσταση σε πρώτο βαθμό.

Αναδιαπραγμάτευση λέγανε οι άνθρωποι,νταξει σίγουρα θα ειχαν δρομολογηθεί και άλλες εξελίξεις,αλλα η λογική “ααα θα έβγαινε ο συριζα και θα μας έκανε Κουβα” πέρα του ότι τους μεν οπαδούς του παιζει να τους αρεσει και στους δε αντιπάλους του αυτο είναι ένα εφιαλτικό σενάριο,θα δρομολογήσει και μία τελείως άσκοπη αντιπολίτευση από πλευράς Συριζα η οποία θα είναι παλαιοκομματική και σίγουρα δεν πρόκειται να βοηθήσει την χώρα.
Κανονικά βέβαια στην βάση που ο Συριζα αρθρώνει λέξεις περί αναδιαπραγμάτευσης κτλ θα έπρεπε να είχε θεση και στην κυβέρνηση αλλά τελος πάντων:roll:

Ειδικά σε κάποιες στιγμές,κυρίως στα ξενα ΜΜΕ,ο Συριζα εχει δηλώσει ξεκάθαρα οτι ειναι υπερ παραμονής στην Ευρώπη κτλ,σιγά μην έπαιρνε ρίσκο ο Τσίπρας να κανει το μπαμ.
Απλώς πλέον μετεξελίσσεται σε μία καθαρά σοσιαλδημοκρατική δύναμη από κει που το 5% επέτρεπε να υπάρχουν και άλλες τάσεις μέσα.

Την Ολυμπιακη ποιος την πουλησε;

Καλα ο Τσιπρας οταν ξερει οτι η μεγαλη πλειοψηφια του λαου ειναι υπερ του ευρω δεν μπορει να πει και το αντιθετο. Αλλα δεχομαι οτι το θελει το ευρω. Δεν ειναι το θεμα αυτο. Μπορει αυριο να πει οτι θα σβησει μονομερως το ελληνικο χρεος και παρολα αυτα θα μεινουμε στο ευρω( ακραιο παραδειγμα). Το ζητουμενο δεν ειναι τι θελει ο Τσιπρας. Το ζητημα ειναι τι πιστευουμε οτι θα πετυχει με την πολιτικη που λεει οτι θα ακολουθησει. Οσο για την αναδιαπραγματευση μην τα ξαναλεμε. Την μια ελεγε αναδιαπραγματευση , τις δυο ελεγε καταγγελια. Αστο , γαμησε το.

Δυστυχως όταν πριν 12 χρόνια ο Σημίτης τόλμησε να κοντραριστεί με τον κοιλιόδουλο για το θέμα των ταυτοτήτων (ένα δειλό πρώτο βήμα) και το “ποίμνιο” ξεχύθηκε στους δρόμους, δεν τον στηρίξαμε όσο θα έπρεπε όλοι όσοι θέλουμε τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, γιατί ήταν… ο Σημίτης.
Π.χ. η “πνευματώδης” Μαλβίνα Κάραλη θεωρούσε πιό σημαντικό να τον κοροϊδεύει επειδή είναι κοντός και κάνει σαρδάμ παρά να τον βοηθoύσε ώστε να μην πρέπει να γνωστοποιεί κάθε φορά που έδείχνε την ταυτότητα της πως ανήκε σε θρηκευτική μειονότητα… [-X

Το γιατί τα διλήμματα “Καραμανλής ή τα τανκς” και “Χίτλερ ή Στάλιν” ήταν για σένα ψευτοδιλήμματα είναι μία ενδιαφέρουσα κουβέντα που όμως μάλλον δεν είναι εδώ η θέση της…

Το έχετε κουράσει παιδιά με την “ατομική μου ευθύνη”…
Ειλικρινά τώρα: Σπάστε μου τα αρχίδια για όσο καιρό παραμείνει αυτή η κυβέρνηση κάθε φορά που θα κάνει μία μαλακία ο Στυλιανίδης ή ο Βορίδης ή ο Άδωνις…
Μήπως περιμένετε και να σας τους δικαιολογήσω; :roll:

Tέλος, είναι οξύμωρο να με “εγκαλείς για ιδεολογική ασυνέπεια” απέναντι σε μία ιδεολογία που δεν ασπάζεσαι ο ίδιος! Αν θέλεις απλά να μου προσάψεις αντίφαση επειδή “υπήρχε κόμμα που να με εκφράζει ιδεολογικά και δεν το ψήφισα”, η απάντηση είναι πολύ απλή: Στις εκλογές της 6/5 που όντως υπήρχε τέτοιο κόμμα (με κάποιες διαφορές που μπορούσαν τη δεδομένη στιγμή να παραμεριστούν) αυτό ψήφισα. Στις εκλογές της 17/6 δεν υπήρχε κόμμα που να με εκφράζει ιδεολογικά! Και απέναντι υπήρχε ο κίνδυνος να κυβερνήσει η Ρόζα, η ΚΟΕ, ο Ιφικράτης, ο Μηλιός, ο Λαφαζάνης, η Δούρου (αλήθεια, καμία σχέση με τον γνωστό διαιτητή που “δεν βγαίνει στο τηλέφωνο”; :p) και το κακό συναπάντημα.
Και επίσης, ο αντικομμουνισμός είναι μέρος της ιδεολογίας μου, δεν μπορεί να μην είναι για όποιον καταλαβαίνει αυτά που γράφω, το έγραψα σαφέστατα και πιό πάνω, δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνεις διανθίζοντας το με την “υπεράσπιση της τάξης του κεφαλαίου” που αντίθετα δεν είναι κάτι που επικαλέστηκα εγώ ποτέ!

Σημασία δεν έχει τι δηλώνεις πως θέλεις (ειδικά όταν έχεις χάσει κάθε αξιοπιστία ως χώρα) αλλά το τι κάνεις. Ακόμα και αν ειλικρινά ο συριζα πιστεύει αυτά που λέει, με τις τράπεζες άδειες από καταθέσεις, με την αγορά ένα μπουρδέλο όπου κανείς δεν θα πληρώνει κανέναν “περιμένοντας τη δραχμή” και κάθε ξένο επενδυτή να φεύγει τρέχοντας, στη χθεσινή σύνοδο των Βρυξελλών θα μας ανακοίνωναν την παύση κάθε βοήθειας όπως ετοιμάζονταν οι Γερμανοί. Στους φηφοφόρους-φορολογούμενους των άλλων χωρών θα ανακοίνωναν τον “καυτηριασμό” του άρρωστου μέλους/εξιλαστήριου θύματος και την συγκέντρωση στην Ιταλία και την Ισπανία που δεν είναι τόσο καμμένες περιπτώσεις, έχουν βιομηχανία κλπ.
Ο Τσίπρας θα μας ανακοίνωνε όλος χαρά και εθνική περηφάνια πως θα τυπώσει εθνικό νόμισμα (με την φάτσα του Τσε Γκεβάρα που έχει στο γραφείο του ενδεχομένως…) για να κάνει αυτός και οι μεγάλοι οικονομολόγοι του κόμματος του κουμάντο στην προσφορά του χρήματος!
Ευτυχώς προς το παρόν αυτά τα αποφύγαμε!

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_30/06/2012_449825

Πόσο κομπλεξικός ο αρθρογράφος. Άκουσε φαίνεται όλα τα αστεία μετά τις εκλογές για τις ψήφους των υπερηλίκων, και σκέφτηκε να κάνει το ίδιο από την ανάποδη.

Γιατί το ελληνικό Δημόσιο λειτουργεί παρά φύσιν
Η ζωή μας μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, ακόμη και στις πιο απλές πράξεις της καθημερινότητας μας, βασίζεται πάνω στο ότι, αυτός που αναλαμβάνει ρίσκο ανταμείβεται. Πιο συγκεκριμένα, η βάση μας είναι ο εξής απλός κανόνας: Μεγάλο ρίσκο; Μεγάλο κέρδος. Μικρό ρίσκο; Μικρό κέρδος. Κανένα ρίσκο; Κανένα κέρδος. Κάποιος που παίρνει μεγάλο ρίσκο και δικαιώνεται, κερδίζει το στοίχημα. Είναι επόμενο και λογικό να απολαμβάνει τα μέγιστα σε ανταμοιβή της προσπάθειας του. Παρομοίως, κάποιος που δεν αναλαμβάνει ρίσκο, δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να έχει την ιδία ανταμοιβή με κάποιον που αναλαμβάνει ρίσκο και κερδίζει.

Πρόσφατα o Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είπε ότι ο μέσος δημόσιος υπάλληλος παίρνει 40% περισσότερα από τον μέσο εργαζόμενο στην ιδιωτικό τομέα χωρίς να έχει το ρίσκο της απόλυσης και το άγχος που συνεπάγεται. Για ποιο λόγο όμως κάποιος να έχει μεγαλύτερη ασφάλεια, περισσότερο εισόδημα και γενικά καλύτερες εργασιακές συνθήκες αν δεν αναλαμβάνει περισσότερο ρίσκο; Η απάντηση είναι ότι δεν θα έπρεπε. Κάτι τέτοιο είναι ενάντια στους νόμους της φύσης.

Στην άγρια φύση, η ανταμοιβή για το ρίσκο που αναλαμβάνει ο θηρευτής είναι ένα γεμάτο στομάχι. Αν ο θηρευτής δεν αναλάβει το ρίσκο για πιάσει το θήραμα του, θα πεθάνει από ασιτία. Στη φύση η ανταμοιβή είναι η τροφή, στην κοινωνία είναι το χρηματικό έπαθλο. Παρομοίως λοιπόν, όταν μια κοινωνία δεν αναλαμβάνει ρίσκο αποτυγχάνει. Υπολείπεται των υπολοίπων σε θέματα πνευματικά, πολιτιστικά, πολιτικά, τεχνολογικά και πάνω από όλα οικονομικά.

Μια κοινωνία που δεν αναλαμβάνει ρίσκο μένει πίσω και δεν μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Δεν κατανοεί καινούργιες μεθόδους παραγωγής, νέες αντιλήψεις και καινούργιες κοινωνικές τάσεις. Διότι μεταξύ άλλων, ρίσκο σημαίνει και καινοτομία. Αν δε ρισκάρεις, μένεις πίσω όσο αναφορά την καινοτομία. Η καινοτομία όμως είναι αυτή που καθορίζει τη διαφορά μεταξύ προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας και προϊόντα απλής εμπορευματικής παραγωγής. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι ο κυριότερος λόγος για την πτώση της ανταγωνιστικότητας των τελευταίων ετών στην Ελλάδα έχει να κάνει και με την παντελή απουσία ρίσκου στην κοινωνία μας, κάτι που αντανακλάται και στις οικονομικές μας επιδόσεις.

Το βασικό πρόβλημα στη χώρα μας είναι αυτή ακριβώς η ανισορροπία. Το ότι δηλαδή έχουν ανατραπεί οι νόμοι της φύσης που διέπουν την ανταμοιβή σε σχέση με το ρίσκο. Είναι αφύσικο και αντιπαραγωγικό κάποιος που είναι στον δημόσιο τομέα να παίρνει περισσότερα από κάποιον στον ιδιωτικό τομέα. Ανατρέπει τους φυσικούς νόμους και κάνει κακό στην κοινωνία και στο σύνολο.

Αυτή η νοοτροπία όμως έχει επεκταθεί σε όλη την Ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα και η ίδια η αγορά να μην αναλαμβάνει ρίσκο. Καμία μεγάλη Ελληνική επιχείρηση δεν έχει επενδύσει λεφτά με σκοπό να παράγει κάτι το καινοτόμο. Όλες οι μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν να κάνουν με κρατικά συμβόλαια. Πρώτα αναλαμβάνει κανείς τη δουλειά και μετά επενδύει χρήματα. Δεν αναλαμβάνει κανείς το ρίσκο του να φτιάξει κάτι από το μηδέν. Στην Ελλάδα επένδυση σημαίνει κάτι το σίγουρο και η εξίσωση δεν έχει άγνωστες μεταβλητές.

Επίσης, λόγω της διαφθοράς και των προνομιακών σχέσεων που διατηρούν αρκετοί με την πολιτική ηγεσία του τόπου, αποθαρρύνονται οι υπόλοιποι ακόμα περισσότερο διότι το παιχνίδι είναι σικέ. Πολύ απλά, η ανάληψη ρίσκου αντενδείκνυται.

Αντίθετα, στην Αμερική, το venture capital είναι ο κανόνας. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύονται κάθε χρόνο σε καινούργιες ιδέες και σε αμφιλεγόμενες επιχειρηματικές κινήσεις. Οι περισσότερες από αυτές τις ιδέες αποτυγχάνουν και οι επενδυτές χάνουν τα λεφτά τους. Αυτό όμως είναι αποδεκτό, διότι για κάθε επένδυση που πάει καλά, οι επενδυτές βγάζουν υπεραρκετά για να καλύψουν τη χασούρα από τις υπόλοιπες αποτυχημένες προσπάθειες. Επίσης, η έρευνα και ανάπτυξη (ακόμα και των αποτυχημένων προσπαθειών) παραμένει σαν αποθεματικό στον ερευνητικό ισολογισμό των ΗΠΑ.

Η Ελληνική κοινωνία παρόλο που θέλει να ονομάζεται προοδευτική, είναι άκρως συντηρητική. Η μη ανάληψη ρίσκου δεν είναι μόνο φαινόμενο του επιχειρηματικού στίβου. Η υποκρισία της πολιτικής ηγεσίας τόσα χρόνια να μην θέλει να αναγνωρίσει τα ξένα πανεπιστημιακά πτυχία για παράδειγμα, είναι ακόμη ένα στοιχείο που φανερώνει την εσωστρέφεια και τον συντηρητισμό της κοινωνίας μας.

Το ότι οι Έλληνες συνεχώς ψηφίζουν τα δυο μεγάλα κόμματα και αρνούνται να πειραματιστούν με καινούργια πρόσωπα, αλλά επιμένουν σε μια χούφτα από πολιτικούς (η τους απογόνους αυτών) είναι άλλο ένα σημάδι μη ανάληψης ρίσκου. Το ερώτημα όμως είναι, γιατί η Ελληνική κοινωνία είναι τόσο συντηρητική και δεν αναλαμβάνει ρίσκο; Η Ελληνική κοινωνία δεν θέλει να παίρνει ρίσκο διότι έχει μάθει ότι το ρίσκο δεν ανταμείβεται στην Ελλάδα. Η πολυνομία, το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο (νόμος περί ανωνύμων εταιρειών του 1920 για παράδειγμα) και πάνω από όλα το διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό δικαστικό σύστημα, δεν εγγυούνται ότι αυτός που αναλαμβάνει ρίσκο και κερδίζει, θα απολαύσει τον καρπό της προσπάθειας του.

Το συμπέρασμα είναι ότι όσο οι μισθοί στο Δημόσιο είναι υψηλότεροι από τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, ο συντηρητισμός και η αποφυγή ρίσκου θα εξακολουθεί να είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Ελληνικής κοινωνίας. Όσο δεν αναλαμβάνουμε ρίσκο και αποφεύγουμε να πειραματιστούμε και να επενδύσουμε στην καινοτομία, τόσο θα υστερούμε κοινωνικά, και πάνω από όλα οικονομικά.

Γιώργος Καισάριος

Διαφωνω και εγω με το στυλακι του αρθρου. Ομως ειναι αληθεια οτι μεχρι καποιος να βγει στην αγορα εργασιας ή να πληρωσει φορους συνηθως ειναι λιγο στον κοσμο του πολιτικα. Δεν λεω οτι δεν υπαρχουν εξαιρεσεις.

Ρε φιλε εγω δεν μπορω να σε καταλαβω. Ο Τσιπρας βγηκε και ειπε οτι θα καταγγειλει το μνημονιο και τη δανειακη συμβαση. Οτι θα κρατικοποιησει την Ολυμπιακη. Οτι θα αποκοπει σταδιακα η χωρα απο το ΝΑΤΟ. Προσωπικα πιστευω οτι με τετοιου ειδους ενεργειες η χωρα θα παει πολυ χειροτερα απο την εχουν παει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μεχρι σημερα. Σεβομαι την αποψη σου αν ειναι αντιθετη. Σεβασου και εσυ αν θες τη δικη μου. End of the story.

Υ.Γ: Και το ΛΑΟΣ δεν εχει δοκιμαστει. Θελεις να το δοκιμασουμε; Και η χρυση αυγη, και ο Λεβεντης κτλ κτλ. Τους κρινουμε ομως απο αυταου λενε οτι θα κανουν. Δεν πρεπει;

Dead ξεχνάς το βασικότερο κουσούρι μιας πιθανής κυβέρνησης Τσίπρα…την απειρία!Φαντάζεσαι τι θα ακούγαμε αν οι Ράπανος , Βερνίκος ήταν Συριζαίοι και είχανε παραιτηθεί πριν καν ορκιστούν? :lol: