Εκλογές 2012 Β' Γύρος

Ναι στάνταρ.
Τωρα βεβαια σαν αντιπολίτευση θα ξεφύγει λιγο και θα νομίζουν οι επαναστάτες οτι κανει σοβαρη αριστερή πολιτική.

Αλλα σοβαρά,δεν θα βαρεθώ να το λέω,εδώ ο Σαμαράς και οι άλλοι δεν ήξεραν την σχετική με την σύνοδο νομοθεσία και έστελναν οποιον να’ναι(κάνοντας και σύσκεψη μάλιστα για να προετοιμάσουν τις θεσεις:lol:)με τι ασχολούμαστε;#-o

Από οτι φαίνεται η Ελλάδα αν καταφέρει κάτι θα είναι από μία στροφή της ΕΕ που ήδη είναι στα σκαριά,και στο τελος θα βγει ωφελημένος και ο Σαμαρας αν ειναι στην εξουσία:roll:

http://plato.stanford.edu/entries/moral-non-naturalism/#NatFal



http://www.iep.utm.edu/lawofnat/
http://www.iep.utm.edu/natlaw/

Το άρθρο ξεκινά από μία ενδιαφέρουσα αφετηρία που είναι πως μία αριστούχος (θεωρητικής κατεύθυνσης) της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης -άρα ένα υπερ-επιτυχημένο προϊόν του συγκεκριμένου συστήματος- ομολογεί την άγνοια της σχετικά με την πολιτική. Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίζει έτσι και αλλιώς.
Κακώς όμως συναρτά την ετοιμότητα κάποιου να ψηφίζει από την ηλικία (ώστε “να έχει ανοιχτεί λίγο στην κοινωνία βγαίνοντας από το σχολείο” είναι το επιχείρημα), η λύση είναι μάλλον στο πως το σχολείο να ανοιχτεί περισσότερο στην κοινωνία, να ενθαρρυνθούν οι επαφές του με την οικονομία ώστε να βοηθηθούν και τα παιδιά στο να επιλέξουν σπουδές κλπ.
Και τα σχολικά μαθήματα να διαμορφωθούν έτσι ώστε τα παιδιά ακόμα και αν επιλέγουν μία θεωρητική κατεύθυνση να διδάσκονται κάποια βασικά οικονομικά ώστε να μπορούν να καταλαβαίνουν καλύτερα πως η οικονομία επηρεάζει την ζωή τους.

Ο Κράμπσοντυ λέει βέβαια κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον για το αν “ο ψηφοφόρος πληρώνει φόρους”. Και εμένα με προβληματίζει αυτό, είναι βαθιά δυσλειτουργικό πως μετράει το ίδιο η ψήφος κάποιου που πληρώνει πλέον (με έκτακτη εισφορά, χαράτσι, ΕΤΑΚ κλπ.) πάνω από το μισό του εισόδημα, με ενός 18χρονου που δεν πληρώνει γιατί μόλις τέλειωσε το σχολείο και δεν έχει εισοδήματα (αλλά καρπώνεται λεφτά από τους φόρους μέσω της δωρεάν παιδείας) και ενός εφοπλιστή που δεν πληρώνει λόγω του γνωστού καθεστώτος των εφοπλιστών στη χώρα…
Μήπως τελικά -ειδικά σε μία χώρα όπως η Ελλάδα με τα δημοσιονομικά θέματα που αντιμετωπίζει- μέρος της λύσης θα ήταν να περάσει περισσότερος έλεγχος σε αυτούς που πληρώνουν;
Mήπως θα έπρεπε οι ψήφοι μας να σταθμίζονται σε συνάρτηση με το συνολικό ποσοστό φορολόγησης μας;
Mην βιαστεί κανείς να αρχίσει να γράφει “Ο Mule αντιλαμβάνεται την δημοκρατία σαν διοίκηση ανώνυμης ετιαρείας και θέλει να πριμοδοτησει τις ψήφους των πλουσίων” γιατί δεν λέω αυτό:
Mε αυτό που προτείνω η ψήφος του μισθωτού των 20.000? που πληρώνει φόρους θα “μετράει” περισσότερο από του φοροφυγά γιατρού των “10.000?” (που πρόσφατα άρχισε να πληρώνει κάτι λίγους φόρους και να μην έχει επιστροφή #-o) ή του εφοπλιστή που πληρώνει φόρους… στα Cayman!
Mήπως τελικά φτάσουμε έτσι να είμαστε πιό υπεύθυνοι με το που θα πηγαίνει το δημόσιο χρήμα γιατί και οι πολιτικοί για να κερδίσουν την εξουσία θα είναι αναγκασμένοι να κερδίσοουν την ψήφο των παραγωγικών πολιτών, αυτών που πληρώνουν τη “λυπητερή”;

Σχετικά με το άρθρο που πόσταρε ο Κράμπσοντυ: O Kαισάριος έχει δίκιο ως προς την ουσία αυτού που λέει πως δεν είναι δυνατό σε μία χώρα οι καλύτερα αμοιβόμενοι υπάλληλοι να είναι οι δημόσιοι! Πρόκειται για μία ανισορροπία που η Ελλάδα την βρήκε μπροστά της με δραματικό τρόπο.
Από εκεί και πέρα, το πως ο Καισάριος το τεκμηριώνει (γιατί εκεί αν κατάλαβα απαντούν και όλα τα λινκς που πόσταρε ο Σομνάμπουλιστ) είναι μία άλλη κουβέντα που δεν ξέρω αν έχει νόημα να την κάνουμε εδώ.

  1. Σχετικα με το υψος των αποδοχων δημοσιου και ιδιωτικου τομεα:

Ο δημοσιος τομεας ακομα και πριν την εφαρμογη του ενιαιου μισθολογιου (ασχετα που δεν ειναι και τοσο"ενιαιο" στην πραξη) ειχε μια ομοιογενεια στις αποδοχες του. Απο τον Προεδρο του Αρειου Παγου ως και τον κηπουρο του Δημαρχειου Γαυδου, οι μισθοι κυμαινονταν μεταξυ: 900-10.000 ευρω/μηνιαιως. Αυτο που πετυχε το ενιαιο μισθολογιο ειναι να ριξει ολους τους μισθους, με αποτελεσμα πλεον ο κατωτερος μισθος να εχει φτασει στα 780ευρω.

Απο την αλλη πλευρα, στον ιδιωτικο τομεα υπαρχει πολυ μεγαλυτερη ανομοιογενεια στις αποδοχες. Τι σχεση εχει ο μισθος του διευθυντη της Κοκα- Κολα με τον πιτσαδορο ή του ανωτερου στελεχους της Τσιπιτα με τον πιτσιρικα που δουλευει βοηθος αλουμινα;
Σαφως και οι μισθοι που δινονται στον ιδιωτικο τομεα ειναι πολυ καλυτεροι, σαφως και ο ανωτερος μισθος του ιδιωτικου τομεα βλεπεται μονο με το κυαλι απο το δημοσιο τομεα και απλα ο κατωτερος ιμισθος του δημοσιου ειναι ελαφρα καλυτερος απο τον κατωτατο του ιδιωτικου.

  1. Σχετικα με την ευθυνη της ψηφου

Λιγο ακομα μενει, για να δουμε και κανενα μαθηματικο τυπο που να βγαζει το ποσοστο ευθυνης που θα εχει ο καθε ψηφοφορος, με βαση την επιλογη της ψηφου του, στις τελευταιες εκλογες. Τι υπερ-αναλυσεις και θεωριες ειναι αυτες; Αφου, το πραγμα ειναι τελειως απλο. Ψηφιζω οποιον θεωρω πως με την πολιτικη του θα με ωφελησει κυριως οικονομικα και κατα δευτερον κοινωνικα. Με το ιδιο σκεπτικο ψηφιζει ο καθε ψηφοφορος (το προσωπικο του καλο).

Το πρόβλημα με τους μισθούς στο δημόσιο Νοβίτσκι ξεκίνησε από τις ΔΕΚΟ όπου ίσχυαν άλλα πράγματα όπως μάλλον ξέρεις. Στο στενό δημόσιο είχαν γίνει κάποια παράλογα πράγματα γιατί είχες χαμηλότατους μισθούς αλλά πολλά και πλούσια επιδόματα. Τώρα υποτίθεται πως τα περισσότερα από αυτά έχουν κοπεί και πράγματι σε πολλές περιπτώσεις έχεις φτάσει με το ενιαίο μισθολόγιο να υπάρχουν ιδιαίτερα χαμηλοί μισθοί.
Όσο για τον πρόεδρο του Άρειου Πάγου που ανέφερες, εκεί και αν έχουμε να κάνουμε με μία από τις “μαγικές” περιπτώσεις, με τους βουλευτές να ψηφίζουν μόνοι τους αυξήσεις (από τα λεφτά ΜΑΣ!) στους εαυτούς τους και τους δικαστές να επιδικάζουν πως δικαιούνται και αυτοί τα ίδια!

Αυτό είναι η δική σου άποψη ε? Γιατί γενικά δεν πρέει να είναι ακριβώς έτσι :slight_smile:

Παίζει ρόλο και η κοινωνική συνείδηση πχ…

μια διευκρίνηση γιατί πόσταρα τα λινκς. καταρχάς, δεν ήταν απάντηση σε κάτι συγκεκριμένο, αλλιώς θα πόσταρα συγκεκριμένα πράγματα με δικά μου λόγια. δεν ήταν απάντηση στον crabsody, λοιπόν, μιας που δεν είπε απολύτως τίποτα, ούτε προσπάθεια να αντικρουστεί κάτι από το άρθρο. περισσότερο προσπάθεια ανάδειξης του πολυσύνθετου χαρακτήρα και των διάφορων πτυχών ενός θέματος (του νατουραλιστικού), στο οποίο σαφώς και δεν υπάρχει κάτι κοινώς αποδεχτό και είναι ανοιχτό προς τεκμηρίωση και περαιτέρω ανάλυση, πόσο μάλλον όταν δεν εξετάζεται εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου. όλα αυτά αποκρύπτονται από το άρθρο ή, τουλάχιστον, αγνοούνται (αν αυτό γίνεται σκόπιμα ή όχι, μπορούν να το κρίνουν καλύτερα όσοι γνωρίζουν τον αρθρογράφο ή τις προθέσεις του). το αν τεκμηριώνει την άποψή του καλά, ας το κρίνει ο καθένας αφού μελετήσει το θέμα από όσο περισσότερες οπτικές γωνίες μπορεί. οι σύνδεσμοι μπορούν να φανούν χρήσιμοι ως μπούσουλας, αλλά μπαίνουν στη μέση και άλλα πολλά.

για το νατουραλιστικό επιχείρημα καθεαυτό, δεν έχω κάποιον ιδιαίτερο νταλκά να προσπαθήσω να το αντικρούσω, αφού για να γίνει σε σωστή βάση κάτι τέτοιο πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε, μεταξύ άλλων, τι είναι φύση, άγρια φύση, ανθρώπινη φύση, φυσικό, πολιτισμός, κουλτούρα, κοινωνία, συνείδηση, αυτοσυνείδηση και αν κάποια από αυτά εμπεριέχονται σε κάποια άλλα, εξαρτώνται από κάποια άλλα ή έρχονται σε αντίθεση με κάποια άλλα.

στο επίπεδο που εξετάζεται το θέμα αυτό στο άρθρο, αρκεί νομίζω ένα τελείως επιφανειακό επιχείρημα στα όρια του σοφίσματος, του στυλ “η πράξη που εναντιώνεται στους νόμους της φύσης είναι σαφώς αυτή που περιέχει το μεγαλύτερο ρίσκο από όλες, οπότε αυτή θα έπρεπε να έχει και τη μεγαλύτερη ανταμοιβή”.

σε προσωπικό επίπεδο, η δική μου λογική και ηθική λέει πως, αν ντε και καλά πρέπει κάποιος να παίρνει περισσότερα, κάλλιστα ένας σκουπιδιάρης θα μπορούσε να παίρνει περισσότερα από ένα διευθυντικό στέλεχος της microsoft, ένας μπακάλης περισσότερα από τον πάγκαλο και το σαμαρά μαζί και μια γραμματέας υπουργού ακριβώς τα ίδια με τη γραμματέα ενός ιδιώτη γιατρού, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε και αυτός να παίρνει τα ίδια. τα πρόσωπα και οι θέσεις είναι σχεδόν τυχαία επιλεγμένα. κοινώς, θεωρώ πως ο δημόσιος ή ιδιωτικώς χαρακτήρας της δουλειάς κάποιου, από μόνος του δεν θα έπρεπε να καθορίζει στο ελάχιστο το πόσα θα παίρνει ή από ποιον θα παίρνει περισσότερα. οι οικονομικές ανάγκες του καθενός και το πώς και από πού αυτές προκύπτουν είναι σαφώς σημαντικότερο κριτήριο.

Συμφωνουμε. Απο τη μια υπηρχαν οι: ΔΕΚΟ, Τοπικη αυτοδιοικηση και Υπουργεια που ειχαν αμεση επαφη με το δημοσιο χρημα (Οικωνομικων, Δικαιοσυνης, ΥΠΕΧΩΔΕ) και ανεβαζαν τον ΜΟ του μισθου ΔΥ, και απο την αλλη υπηρχαν τα φτωχομπινεδιαρικα Υπουργεια (Γεωργιας, Παιδειας) που τον κατεβαζαν.
Με το Ενιαιο μισθολογιο (παρολο που στην αρχη παρουσιαζαν πως οι υπαλληλοι των “φτωχων Υπουργειων” θα ανεβασουν τις αποδοχες του), τα οικονομικα μας τζιμανια αποφασισαν να ριξουν ολους τους μισθους, κανοντας τους ηδη κακοπληρωμενους ακομα χειροτερα.

Προφανως και ειναι μονο η δικη μου αποψη, την οποια δεν εχω σκοπο να επιβαλλω σε κανενα.
Απλα, για να ξερω πως να συνεχισω την κουβεντα, εχεις βαλει ποτε το χερι στην τσεπη σου για να πληρωσεις εφορια;
Αν οχι, δεν υπαρχει λογος να συζητησουμε αλλο. Οταν αρχισεις να πληρωνεις, θα το ξανακουβεντιασουμε.
Αν ναι, και παρολα αυτα το [U]πρωταρχικο[/U] σου μελημα, οταν ψηφιζεις, ειναι να βοηθησεις τον πλησιον σου και μετα να βοηθησεις τον εαυτο σου, πραγματικα σε καμαρωνω.

Εγώ την ίδια άποψη με σένα είχα, αλλά κάποιοι άνθρωποι με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ δάνεια και πολλές φορολογικές δηλώσεις στην πλάτη τους μου έδωσαν να σκεφτώ και το αντίθετο.

[B]Χρυσαυγίτης Ουγκ [/B]

[B]Καισαρείας 30
[/B]

Καισαρείας 30. Απέναντι ακριβώς μένει ακόμα η κολλητή μέχρι την 3η δημοτικού φίλη μου. Δύο στενά πιο πέρα είναι το σχολείο που τέλειωσα το δημοτικό και το γυμνάσιο. Ένα στενό πιο πάνω είναι η φίλη μου που στο σπίτι της έχω περάσει τόσες ώρες στη ζωή μου, όσες και στο δικό μου. Κάθε φορά που πέρναγα από το σημείο θυμόμουνα τον Αργύρη να με φωνάζει (δούλευε ένα διάστημα σε μια εταιρία δίπλα στην εφορία). Ποτέ δεν γυρνάω στα ?ψιτ? στο δρόμο, αλλά τη φωνή του Αργύρη δεν την μπερδεύεις με καμία άλλη. Ήμασταν μαζί στην ίδια τάξη από την πρώτη δημοτικού μέχρι και το λύκειο.
Πριν από λίγο ήμουνα εκεί. Όχι για να δω τους παλιούς συμμαθητές μου, έχουμε σχεδόν χαθεί πια. Ήξερα για την αντιφασιστική πορεία στη Νίκαια, πίστευα ότι δεν θα την προλάβω ξεκινώντας την ώρα που άρχιζε από το Μαρούσι. Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο στη στάση στο Περιβολάκι, είχαν σχεδόν αποφασίσει να πάω κατευθείαν σπίτι μου. Όμως το πρώτο πράγμα που αντίκρυσα ήταν ένα περιπολικό και μαζεμένους αστυνομικούς στις γωνίες. ?Θα περάσω μόνο? σκέφτηκα ?να δω τι γίνεται?. Στην Καισαρείας 30 βλέπετε είναι τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια. Είχαν καλέσει σε αντισυγκέντρωση. Η πρώτη κουβέντα που άκουσα χωρίς να έχω ακόμα οπτική επαφή ήταν σχεδόν ενθαρρυντική, ?μα καλά, ποιος τους νοίκιασε το χώρο;?
Μετά από λίγο τους βλέπω. Μου είχαν πει ότι έχουν κλείσει το στενό, ήμουν προετοιμασμένη. Ένας κάδος και 10 ο θεός να τους κάνει ?φουσκωτοί?. Περνάω την (κάθετη) Μούγλων και πάω να διασχίσω την Καισαρείας. Με σταματάει ένας νεαρός. Με ρωτάει σχεδόν ευγενικά που πάω. Είμαι αποφασισμένη επουδενί να μην δώσω καμία ουσιαστική απάντηση, να μην ανοίξω κανενός είδους διάλογο. ?Γιατί ρωτάς;? του απαντάω. Συνεχίζει να θέλει να μάθει. ?Σπίτι μου? του λέω αόριστα και φεύγω πριν προλάβει να πει κάτι άλλο. Δεν ξέρω να μετράω πλήθος, δεν μπορώ με τίποτα να υπολογίσω πόσος κόσμος ήταν. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να πω, θα έλεγα πάνω κάτω 150 έως 200 άτομα. Κάπου εκεί, μην με πιέζετε άλλο. Όλοι με μαύρες μπλούζες που έγραφαν χρυσή αυγή, οι περισσότεροι νεαροί, μικρά παιδιά ανάμεσά τους (πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις το αμούστακο 15χρονο;). Οι της πρώτης γραμμής κρατάνε ασπίδες μαύρες κι αυτές, ξύλινες μου φάνηκαν, και κοντάρια. Ένας έχει σπάσει ένα μεγάλο κλαδί από δέντρο και το κρατάει σαν κοντάρι. Έσπαγε κεφάλια αυτό, όχι αστεία. Ήθελα σαν τρελή να βγάλω μια φωτογραφία, αλλά δεν τόλμησα να σηκώσω το κινητό.
Έχω φτάσει στην άλλη κάθετη, την Ατταλείας. Μη ρωτάτε γιατί σας λέω τα ονόματα, έχει σημασία. Πιο κάτω είναι η Εφέσσου, η Ιωνίας, η Βοσπόρου. Σηκώνω το κινητό επιτέλους και βγάζω μια λίγο θολή φωτογραφία. Σταματώ να την τουητάρω. Ακόμα δεν έχω τελειώσει και με πλησιάζει ένας άλλος, πραγματικό γομάρι. Ευγενικά με ρωτάει που πάω κι αυτός. Δεν είμαι πια ανάμεσά τους, απαντώ απότομα ?σπίτι μου, θέλετε κάτι; γιατί με ρωτάτε όλοι που πάω;?. Του ξεφεύγει ένα ?με ειδοποίησαν τα παιδιά? (είχα περάσει ?κυρία? βλέπεις, κάποιος τον ειδοποίησε, με σταμπάρανε δεν εξηγείται αλλιώς) και μετά τα μπαλώνει ?μήπως μένετε στο στενό και δεν σας άφησαν?. Φαίνεται να θέλει να μάθει προς τα που μένω, τι κάνω εκεί με το κινητό στο χέρι. Γνέφω αόριστα προς την άλλη κατεύθυνση. Δεν τον ρωτάω τι γίνεται και μόνος του μου λέει ?προστατεύουμε τα γραφεία μας, έρχονται οι Πακιστανοί?. Πόσο θέλω να του πω πως χτύπησε λάθος πόρτα, αλλά τα χέρια μου τρέμουν. Γιατί τρέμουν; Δεν μπορώ να πληκτρολογήσω? φοβάμαι; ξέρω ?γω; μάλλον ναι, έστω και λίγο. Πιο πολύ όμως είμαι εξοργισμένη. Που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Που συμβαίνει στη γειτονιά μου. Που κανείς δεν αντιδρά, όλοι απλώς χαζεύουν το θέαμα, από τα προσφυγικά μπαλκόνια τους.
Κάθομαι σε ένα σκαλάκι, που και που τουητάρω τη μικρή εικόνα που έχω. Αυτοί σκούζουν τα βρωμερά συνθήματά τους αραιά. Περνάει η ώρα τίποτα δεν γίνεται. Έχουν βάλει τα κράνη, ακούγεται ένα ?έρχονται?, ακούγεται ένα ελικόπτερο αλλά τίποτα δεν συμβαίνει. Βλέπω έναν (μπορεί να ήταν και ο ίδιος που ρώτησε εμένα) να περνάει τρέχοντας και βλέπω να μιλάει σε κάποιον στον ακόμα παραπέρα κάθετο. Ενστικτωδώς σηκώνομαι να δω. Είναι ο Άρης και τραβάει φωτογραφίες. Μιλάνε. Αποφασίζω να πάω να τον ρωτήσω τι του είπε, μισή ντροπή δική μου, μισή δική του, δεν φταίω εγώ που είναι αναγνωρίσιμος. Μου λέει ότι του ζήτησαν ευγενικά να μην τραβάει φωτογραφίες. Στην απέναντι γωνία ΜΑΤ και ΥΜΕΤ (άλλα αμούστακα κι αυτά).
Βλέπω γνωστές φυσιογνωμίες, με κοιτάνε τους κοιτάω. Θέλω να φωνάξω σε έναν ?εσένα σε ξέρω, καλά δεν ντρέπεσαι;?. Η αντιφασιστική έχει ξεκινήσει, η αστυνομία σε κινητικότητα, κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται. Κάποιοι δρόμοι πρέπει να έχουν κλείσει η κίνηση διοχετεύεται στο στενό. Από το παραδίπλα κομμωτήριο έχουν βγει 3 κοριτσάκια. Τα δύο τα ξέρω. Ήταν στο ίδιο σχολείο, ένα δυο χρόνια μικρότερα. Κάνουν πλάκα μεταξύ τους για τους αστυνομικούς, σαν να φλερτάρουν, σαν να μην τρέχει τίποτα. Θέλω να τσιρίξω. Μιλάνε για την πορεία σαν να είναι απλά το αντίπαλο δέος. Μα καλά οι δικοί σας παππούδες πρόσφυγες δεν ήταν; Που ζείτε; Δεν μιλάω. Απλά κάνω γνωστή τη θέση μου και βρίζω τους Χρυσαυγίτες. Πάλι δεν αντιδράνε.
Η πορεία ανεβαίνει τη Γρεβενών και υπάρχει οπτική επαφή. ?Γαμιέται ο Τσε Γκεβάρα? φωνάζουν τα αυγά. Μου έρχεται να γελάσω. Ο μαζεμένος κόσμος είναι περισσότερος, προσέχω τις αντιδράσεις γύρω μου. Οι πιο πολλοί είναι σχεδόν αδιάφοροι, σαν να πρόκειται για ποδοσφαιρικές ομάδες καμία από τις οποίες δεν υποστηρίζουν. Πιστεύουν κιόλας ότι οι ?χρυσαυγίτες θα τους δείρουν τους πακιστανούς έτσι και κάνουν πως περνάνε?. Απελπισία. Μια κυράτσα σε ένα μηχανάκι ρωτάει έναν αστυνομικό τι γίνεται. Της λέει. ?Καλά θα τους κάνουν, που βγήκαν κι αυτοί στο δρόμο τέτοια ώρα?. Οργή. Πάω προς τα παραπάνω στην Π. Ράλλη. Με το που φτάνω ένταση. Μια ομάδα ΜΑΤ και ανάμεσά τους ένας τσίρος με μαύρο μπλουζάκι κάνει τσαμπουκά σε ένα τύπο (πάνω σε μηχανάκι κι αυτός) που κάτι θα του είπε. ?Άντε βρε νούμερο? τον ακούω να λέει. Θα είναι το μότο τους φαίνεται, να δείχνει και το αντριλίκι τους. Φεύγει το μηχανάκι, κι αυτός κινήται σαν απειλητικά μέσα στην κίνηση, να συνεχίσει τον καυγά. Τα ΜΑΤ χαζεύουν? Μιλάνε για γάλα και μπανάνες, για μια σκεπαστή με τυρί, για ένα μπλουζάκι που πήρε ένας. Ένας μιλάει στο κινητό, άλλος στρίβει τσιγάρο.
Η πορεία δεν θα περάσει από κει, είναι χαλαροί. Μποτιλιάρισμα στη γωνία. Σταματάει ένα κωλοφτιαγμένο αυτοκίνητο. Ρωτάει ο οδηγός ένα ματατζή τι συμβαίνει. Του απαντάει ?αντιφασιστική πορεία?. Κάτι λέει ο οδηγός δεν ακούω, αλλά ακούω καθαρά τον Θοδωρή (έτσι τον φώναξαν μετά οι συνάδελφοι) να απαντά ?εδώ είναι (με κίνηση κεφαλιού προς την Καισαρείας), αλλά δεν έγινε τίποτα?. Και συμπληρώνει χαμογελώντας πλατιά ?δυστυχώς?. Ο κάγκουρας μαρσάρει, σπινιάρει, κάνει μια κωλιά και πάει 20 μέτρα μέχρι το φανάρι? Χαζογελάνε όλοι. ?ε μωρέ ήταν μπουκωμένο το αυτοκίνητο?? οι προστάτες του πολίτη επί το έργον.
Έχω δει αρκετά, δεν αντέχω άλλο. Τραβάω για το σπίτι.

[B]Αυτή ήταν η γειτονιά μου σήμερα. Αυτά γίνανε στην Καισαρείας 30. Η γιαγιά μου ήρθε από τη Σμύρνη το 1922 και σήμερα ντρέπομαι για τους συμπολίτες μου, όσο δεν έχω ντραπεί ποτέ στη ζωή μου.[/B]

Πριν από λίγο από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τις προθέσεις του κόμματος του για την αντιπολιτευτική γραμμή που θα ακολουθήσουν.

Συγκεκριμένα στάθηκε στο πλευρό των υπαλλήλων της Βουλής για το γνωστό θέμα που ξέσπασε χθες το βράδυ μετά τις αποκαλύψεις για το επίδομα καθισιού που λάμβαναν λέγοντας: “Μου προκαλούν θλίψη και αηδία αυτά που ακούγονται εναντίον των υπαλλήλων της Βουλής”

http://www.metrogreece.gr/ArticleDetails/tabid/82/ArticleID/167895/Default.aspx

Να τους χαιρόσαστε όσοι τους ψηφίσατε.

ωρες ωρες νομίζω οτι τρολαρεις.
εε πειράζει ο καθένας που κάνει δήλωση αλλά ποτέ κανείς που νομοθετεί, κλέβει, παρανομεί.

Και από που πηγάζει αυτό το συμπέρασμα ότι δεν με πειράζει κάποιος που κλέβει ή παρανομεί; Καλά το αν νομοθετεί κάποιος προφανώς και δεν με πειράζει :stuck_out_tongue:

Όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα για να υποστηρίξεις το κόμμα που στηρίζεις, ψάχνεις να βρεις οτιδήποτε θεωρείς μεμπτό στον αντίπαλο.
Tragic! 8)

Ελπίζω να μην σε δω να κρίνεις όποια παπαριά πει ή κάνει ο Σαμαράς π.χ. … (δεν το έχεις κάνει ποτέ;)

Αν καταλαβαίνεις τη διαφορά του εν δυνάμει (βιαστή) από τον εν δράσει (βιαστή) δύσκολα θέτεις τέτοια ερωτήματα.

χεχεχε. εννοώ στην συγκεκριμένη υπόθεση με τους παραπάνω μισθούς.

Τι εννοείς?

Τους μισθούς αυτούς τους έδωσε ο Τσίπρας αφού πρώτα πήρε τις καταθέσεις του κοσμάκη :!:

xαχαχα. Δηλαδή μέχρι όσο ήταν αξιωματική αντιπολίτευση ο Σαμαράς κανένας σας δεν το σχολίασε ποτέ… Μην κοροιδεύτετε τους εαυτούς σας.