Επειδη βαρυνε λιγο η ατμοσφαιρα και μπηκαν τα κρυα σιγα σιγα ειπα να ξαναβαλω την πιο easy-going ταινια μιας και μπαινουν και Χριστουγεννα.
Αγαπημενη ρομαντικη-κωμωδια σε ενα πλασματικο κοσμο οπου οι γυναικες την πεφτουν αερα!
Ένοχη χριστουγεννιάτικη απόλαυση η αποπάνω.
Ξεκίνησα με το Cable Guy αλλά δε μπόρεσα να το τελειώσω και είπα να δω κάτι σοβαρότερο απ’τον Carrey. H ταινία είναι ο ορισμός της ψεύτικης πραγματικότητας, ένα reality show βασισμένο στην άγνοια του πρωταγωνιστή, μεταφέρωντας μας κάθε δευτερόλεπτο του, μέχρι που ανακαλύπτει τι παίζει και προσπαθεί να ξεφύγει. Είναι από εκείνες που μας κάνουν να αναρωτηθούμε πόσο αληθινή μπορεί να είναι η ζωή που ζούμε, μαζί με το The Matrix, το Mr. Nobody, και δε θυμάμαι ποιά άλλη.
…ακριβώς…υπέροχη ταινία, με πολλές όμορφες σκηνές…με πιο όμορφή, αυτή του Ρόουαν Άτινκσον:):!:
Ξαναείδα πρόσφατα τα [B]A Fish Called Wanda[/B] & [B]Midnight Run[/B] (που το είδα σχετικά πρόσφατα).
Από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών.
Δεν φτάνει την ιδιοφυία των Monty Python, είναι όμως σουρεαλιστικό είναι πιο απλό, είναι τόσο γαμημένα ξεκαρδιστικό.
Επίσης ο Κεβιν Kλαιν θα πρεπε κάθε χρόνο να κερδίζει το Οσκαρ…
Απολαυστική περιπέτεια. Αφθονο χιούμορ, πανέξυπνο σενάριο, τρομερή χημεία των δύο πρωταγωνιστών, ενώ και οι συναισθηματικές μεταβολές τους παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
wall-e.
τρομερό για άλλη μια φορά.
την ειχα πρωτοδει 5 χρονων, οταν ειχε γινει ο σαλος τοτε. ενιωσα μια ελαφρια ικανοποιηση.
…Hostel III καλή συνέχεια, αν και το ΙΙ παραμένει το αγαπημένο μου
:):!:
Μερικές επαναλήψεις τελευταία.
[B]Ace Ventura[/B]
Αυτό θα μπορούσε να πάει και σε thread “ταινίες που ξεθάψατε”. Πολλά χρόνια είχα να το δω. One man show από Jim Carrey δεν φαίνεται τόσο αστείο σήμερα αλλά όταν το είδα το '94 είχα γελάσει με την ψυχή μου. Just for the memories αξίζει μια επανάληψη για όσους το είχαν δει στην εποχή του.
[B]Man of steel[/B]
Δεν με είχε ενθουσιάσει όταν το είδα σινεμά. Του έδωσα μια δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν… Ο Snyder είναι οριακά καλύτερος από Michael Bay. Αλλά του αρέσουν οι καταστροφές υπερβολικά με αποτέλεσμα ότι καλό πάει να χτίσει κατά διαστήματα χάνεται μέσα στα συντρίμμια που αφήνει η μάχη του Superman με τον Zod.
[B]Monsters inc.[/B]
Από τα highlight της pixar. Είχα καιρό να την δω, νομίζω μετά τον Ρατατούη ότι καλύτερο έχουν κάνει (αν και υπάρχουν και τα Toy Story κάπου ανάμεσα).
Λοιπόν, μερικές επαναλήψεις των τελευταίων ημερών.
Αυτή την είχα δει πολύ παλιά και ήθελα να την ξαναδω αν και θυμόμουν πάνω-κάτω το στόρι.Ομορφη ταινία με έναν εκπληκτικό Kevin Spacey να παίζει τον τρελό(;). Από κοντά και ο πάντα αγαπημένος Jeff Bridges που κάνει τον ψυχίατρό του. Είναι ταινία σε καθηλώνει θέλοντας να δεις που θα καταλήξει. Ότι πρέπει για ένα χαλαρό μεσημεράκι.
Την είχα δει όταν είχα πρωτοβγεί χωρίς να έχω δει Captain America και χωρίς να θυμάμαι το Thor. Αφού ξαναείδα τις προαναφερθείσες ταινίες (το πρώτο πολύ καλό, το δεύτερο μέτριο) έκατσα να το δω και αυτό για να μπω και καλύτερα στο κλίμα του Agents of S.H.I.E.L.D. Μου άρεσε πολύ και πάλι όπως και την πρώτη φορά. Καλοφτιαγμένη, με αρκετή δράση, αρκετό χιούμορ και ωραία εφέ.
Και μιας και έπιασα τα super hero movies της Marvel είπα να ξαναδώ και αυτό. Νομίζω είναι η αγαπημένη μου X-men ταινία (πιο πολύ και από το πρώτο) και για τα δικά μου γούστα είναι και η καλύτερη. McAvoy και Fassbender και οι δύο πάρα πολύ καλοι στους ρόλους τους και γενικά νομίζω είχε πολύ καλό καστινγκ. Ισχύει ότι και στο απο πάνω. Ωραία εφέ, δράση και χιούμορ. Όπως πρέπει να είναι δηλαδή μια διασκεδαστική ταινία.
και το καλύτερο για το τέλος.
Είχα δει που την είχε ποστάρει και ο private joker πρόσφατα και είπα να την ξαναδω. Δεν χρειάζεται να σχολιάσω κάτι για αυτήν την ταινία. Όσοι την έχουν δει καταλαβαίνουν για τι πράγμα μιλάω. Όσοι δεν την έχουν δει (πάνω από μία φορά) απλά έχουν χάσει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του κινηματογράφου 
Sin City
Aπό τις καλύτερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας και όχι μόνο, το φιλμ νουάρ συναντάει το κόμικ και τη άφθονη βία του Ροντρίγκεζ με έναν τρόπο που μένουν όλοι ικανοποιημένοι.
Αντε να βγει και το δεύτερο ρε Ροντρίγκεζ.
Να πω επίσης ότι είδα την extenderd version που κάθε ιστορία ήταν μόνη της. Μέτρησε.
The Man Who Wasn’t There
Από τις λιγότερες γνωστές και καλύτερες ταυτόχρονα των Κοέν.
Μάστορες στο να αποτυπώνουν ατμόσφαιρα εποχής με την κατάλληλη φωτογραφία, τις φάτσες σήμα κατατεθέν, να γίνονται όλα ένα μπουρδέλο…Ο τίτλος όσο πιο ταιριαστός γίνεται, σπουδαία και η ερμηνεία του Θόρντον.
The Day After Tommorow
Την οποία πρόσθεσα στην ταπεινή μου συλλογή πλέον. Από τα καλύτερα blockbuster και μακράν ότι καλύτερο έχει κάνει ο Εμεριχ. Χωρίς τρελές υπερβολές (οκ αν εξαιρέσεις το πόσο απίστευτα γρήγορα αλλάζει το κλίμα κάτι που σαφώς γίνεται για λόγους δραματουργικούς) και χωρίς μεγάλους σταρ (ο Γκιλενχαλ τότε δεν ήταν μεγάλο όνομα) σε καρφώνει στην οθόνη με πολύ εντυπωσιακές εικόνες ενός παγωμένου δυτικού κόσμου.
Στα μείον τα σχεδόν ανύπαρκτα extras της έκδοσης με μόνο μερικές κομμένες σκηνές και τα συνήθη commentaries. Στο dvd θυμάμαι είχε ένα πολύωρο ντοκιμαντέρ για τις κλιματικές αλλαγές. Από την άλλη αυτήν την έκδοση την πήρα με 6 ευρώ άρα… ας πούμε απλά ότι σε αποζημιώνει με την κρυστάλλινη εικόνα.
Το Black Rain το είχα ανακαλύψει ψάχνωντας για παρόμοιες με το Blade Runner. Το ξεκίνησα τότε, αλλά λόγο έλλειψης χρόνου επειδή είναι 2 ώρες κι εξαιτίας των υπότιτλων που δε ταίριαζαν καλά, δεν κατάφερα να το τελειώσω κι έμεινε στη 1 ώρα. Το ξανακατέβασα σήμερα και το κατάφερα γιατί μου ήρθε φλασιά τελευταία και είχα όρεξη. Βέβαια δεν είναι sci-fi, περισσότερο σαν μία επίδειξη δύναμης μοιάζει αμερικανού αστυνομικού στην Ιαπωνία, με τον Douglas να θυμίζει έντονα Martin Riggs, αλλά οκ εκτιμώ ότι είναι του 1989.
…χθες βράδυ
…καλή ταινία , πολύ έξυπνο σενάριο, αλλά λίγο υπερβολικά χορογραφημένες μερικές σκηνές
…και μετά στο Σταρ
…γαμάτη σύληψη, απ’τα ομόρφότερα ανιμάσιονς, με τις φάτσες των ηθοποιών, σε μια πιο μέτσαλ, σόρυ, πιο Βίγκινγκς Μέταλ:p τανία τών των εποχών
:):!:
To έριξα στα παραμύθια τελευταία.
Hook
Η μάλλον πιο υποτιμημένη ταινία του Spielberg ακόμα και από εμένα. Είναι η τρίτη φορά που την βλέπω και η πρώτη που πραγματικά την απόλαυσα. Την θυμήθηκα μετά από πολύ καιρό και δεν το μετάνιωσα που την έβαζα να παίζει. Θυμάμαι όταν είχε βγει έπεσε τρελό θάψιμο και ήταν για καιρό η χειρότερη ταινία του. Πραγματικά όμως εδώ όλα λειτουργούν μια χαρά, από το τρομερό cast όλοι ένας και ένας στο ρόλο του, όπως και η γνωστή ιστορία ειπωμένη με ένα τόσο διαφορετικό και ωραίο τρόπο. Μπορεί να μην είναι το αριστούργημα αλλά προσωπικά το βάζω στα ωραιότερα κινηματογραφικά παραμύθια.
Legend
Τρομερό επίτευγμα για την εποχή του. Εντυπωσιακή παραμυθένια ατμόσφαιρα σε ταξιδεύει κανονικά και μάλιστα χωρίς ψηφιακά εφέ (οκ υπάρχουν αλλά είναι ασήμαντα και ελάχιστα), Θρίαμβος των make-up εφέ ακόμα και σήμερα σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα σε πολλές σκηνές. Αυτή η μάγισσα της λίμνης σου παγώνει το αίμα όσες φορές και αν δεις την ταινία.
Για να μην μιλήσουμε φυσικά για τον Darkness που συνεχίζει να είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους και επιβλητικούς κακούς σε ταινία.
Δεν ξέρω αν την βλέπω μόνο εγώ έτσι λόγω αναμνήσεων αλλά πιστεύω πως στέκεται μέχρι σήμερα σαν μια τρομερά εντυπωσιακή παραγωγή αλλά και μια πανέμορφη ταινία.
Edward Scissorhands
Που επιτέλους το πρόσθεσα στην συλλογή μου. Μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, δεν νομίζω να βαρεθώ να την βλέπω ποτέ. Εντυπωσιακή η εικόνα στο blu-ray φτωχά τα extras πάντως (στα οποία ο νεαρός τότε Tim Burton είναι φτυστός ο Ψαλοδοχέρης χωρίς καθόλου μακιγιάζ :lol: )
King Kong
…υπέροχη φωτογραφία, καλές ερμηνίες, όχι όμως η καλύτερη σκηνοθεσία και κατ’επέκταση ταινία του Τζάκσον
:):!:
Ο διασημότερος ρόλος που έπαιξε ποτέ ο Χόπκινς ήταν ασφαλώς αυτός του Χάνιμπαλ Λέκτερ και είμαι σίγουρος ότι συμφωνούμε όλοι! Υπάρχει όμως άλλος ένας που προσωπικά ξεχωρίζω, αυτός του ανθρωπολόγου Ίθαν Πάουελ που σιχάθηκε την ανθρωπότητα και συμπεριφέρεται πρωτόγονα. Κάνωντας μας να αναρωτηθούμε πόσο ελεύθεροι είμαστε τελικά, τη ζωή στη φύση, τι τραβάνε τα υπόλοιπα είδη εξαιτίας μας, κι άλλα σχετικά θέματα. Είναι αυτό που λέμε γνωρίζωντας τους ανθρώπους αγάπησα τα ζώα, ένα τέτοιο πράμα. Και φυσικά γαμάει το πολιτισμό… με τα δόντια!
Σατανίλες τον τελευταίο καιρό. Είχα πάνω από 6 χρόνια να τις δω αυτές τις ταινίες.
Rosemary’s Baby
Πολύ παραπάνω από μια ταινία τρόμου. Με κοινωνικές προεκτάσεις, αριστουργηματική σκηνοθεσία που καταφέρνει να περάσει τον τρόμο και την αγωνία μέσα στην “ασφάλεια” της πόλης. Η σκηνή του ονείρο της Rosemary είναι από τις καλύτερες στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Επίσης, τρόμος και μυστήριο χωρίς πολλά πολλά:
Τι γίνεται εκεί πέρα;
Έδωσε και χώρο στα επόμενα δύο.
The Exorcist
“Vulgar display of power…”
Μόνο.
Πέρα για πέρα ακραίο ακόμη και για σήμερα, όπως ακραίες και οι συνθήκες που επίβαλλε ο Friedkin στα γυρίσματα.
Δεν γίνεται να μην σου κοπεί το αίμα όταν ακούς αυτόν τον ήχο που έρχεται από τα σκαλοπάτια…
Στο τέλος τέλος ήθελα περισσότερο μυστήριο και δεν βρήκα νόημα στην σκηνή του ντετέκτιβ και του παπά μόνο.
[I]“Your mother sucks cocks in Hell, Karras, you faithless slime.”
“Do you know what she did, your cunting daughter?”
“Stick your cock up her ass, you motherfucking worthless cocksucker!”
“You killed your mother! You left her alone to die! Bastard![/I]”
The Omen
Δεν είναι το αριστούργημα σαν ταινία αλλά έχει πέρα για πέρα υποβλητική ατμόσφαιρα και στιγμές θρυλικές που με την κατάλληλη επένδυση μουσικής σε στοιχειώνουν, πράγμα που δεν υπάρχει πλέον στις ταινίες τρόμου.
Καταπληκτικός ο Πεκ στον κεντρικό ρόλο και εξαιρετικοί όλες οι επιλογές των ηθοποιών, από τον nerd φωτογράφο και τον παπά μέχρι την ανατριχιαστική νταντά.
Θέλω να δω και τις συνέχειες αλλά είδα ότι είναι επιεεικώς μέτριες.[B]
Τhe Name of the Rose[/B]
Υπέροχη ταινία αν και το βιβλίο είναι πολύ καλύτερο. Καταπληκτικός ο Σον Κόνερι και υποδειγματική ατμόσφαιρα με φόντο τις βρωμιές της (Καθολικής) Εκκλησίας.
Κρίμα που δεν βγαίνουν τέτοιες ταινίες πλέον.
…το Omen είναι όντως μια ταινία με επιβλητική ατμόσφαιρα, και ο συνδιασμός σκηνής-μουσικής, σε βάζει στο κλίμα, αλλά κάπως έτσι είναι και τα Omen II, Omen III…μην ξεχνάμε ότι είναι τριλογία, και δεν βγήκαν οι δυο συνέχειες λόγο της επιτυχείας της πρώτης ταινίας…η τελευταία σκηνή του ΙΙΙ είναι κάπως…είναι πολύ μέτρια, περιμένεις εκείνη την στιγμή κάτι πιο συνταρακτικό
…για τις άλλες ταινίες συμφωνώ απόλυτα
:):!:
King Kong
Το είχα χτυπήσει σε blu-ray από το καλοκαίρι και μόλις αυτές τις μέρες έβαλα να το δω. Η έκδοση περιέχει και την extended και την theatrical edition. Από την exteded μετράει πολύ η σκηνή στην λίμνη που παραπέμπει σε πολλές γνωστές ταινίες τρόμου, νομίζω κακώς κόπηκε από την ταινία. Απλά γαμάτη. Γενικά η ταινία μετράει πολύ και νομίζω πως μάλλον έχει υποτιμηθεί λόγω διάρκειας.
Εδώ πάντως το blu-ray έδειξε τα πρώτα “άσχημα του”. Η εικόνα στις πιο καινούργιες κυκλοφορίες είναι σχεδόν τέλεια και αψεγάδιαστη. Αποτέλεσμα αυτού σε ταινίες όπως ο King Kong αρκετές από τις σκηνές με ηθοποιούς που έχει γυριστεί μπροστά σε green screen να προδίδονται αρκετά ως και υπερβολικά σε σημεία λόγω διαφοράς φωτισμού των σκηνών, που σε HD γίνεται πολύ εμφανής. Γενικά όταν οι δεινόσαυροι η και ο ίδιος ο King Kong συνυπάρχουν σε σκηνές με τους ηθοποιούς σε αρκετές περιπτώσεις (αλλά όχι πάντα) η διαφορά φωτισμού θυμίζει κάτι ταινίες του '40 και '50 που έβαζαν τον ηθοποιό μπροστά από ένα τιμόνι και από πίσω μια οθόνη με τοπία που έτρεχε. Στα όρια του cult κινείται. Από την άλλη βέβαια όταν η κάμερα εστιάζει σε King Kong απλά σου πέφτει το σαγόνι στο πάτωμα αφού η λεπτομέρεια είναι πραγματικά απίστευτη.
Τα τελευταία 40 λεπτά της ταινίας πάντως, από την στιγμή που ο King Kong πηγαίνει αιχμάλωτος στην Νέα Υόρκη, κάθε σκηνή είναι απλά αριστουργηματική. Καθόλου τυχαία ο Peter Jackson θεωρεί αυτό το κομμάτι ότι καλύτερο έχει κάνει κινηματογραφικά ως σκηνοθέτης.