Ναι, γιατί να μαλώσουμε συμφωνώ στα περισσότερα από αυτά που γράφεις.
Οι 20 ώρες που είδα JP ήταν απλά ένα ολόκληρο course το Maps of meaning στο University of Toronto γιατί με ενδιαφέρει η σύνδεση μυθολογίας, νευρολογίας και storytelling, αυτά που πραγματεύεται δηλαδή το course.
Προφανώς έχω δει δεκάδες ακόμα ώρες με όλα αυτά τα debate klp στο παρελθόν.
Ο peterson γενικά επαναλαμβάνεται και είναι τόσο προφανείς οι επιρροές του που καμιά φορά σκέφτομαι πως απλά επαναλαμβάνει αυτά που έχει διαβάσει και τίποτα περισσότερο. Δηλαδή αν είναι να δω 10 ωρες τον Peterson να μου εξηγεί τι εννοούσε ο Jung μπορώ καλύτερα να διαβάσω απευθείας τον Jung που τον έχω και πολύ ψηλότερα στο μυαλό μου.
Γενικά, ο JP ότι λένε τα data το μεταφέρει και πάντα τα data είναι ο θεός. Βέβαια, αυτό είναι χρήσιμο για εμένα γιατί λέω κουλ, αυτός ο άνθρωπος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο οπότε γλιτώνω κόπο για διάφορα πράγματα που θέλω να μελετήσω με αυτόν τον τρόπο.
Δεν θα έλεγα πως δεν είναι διαβασμένος αλλά είναι πολύ μονότονος και σε κάποια σημεία ρηχός.
Τέλος, όταν ανακοίνωσε πως τρέφεται μόνο με κρέας επειδή είχε βγει στη μόδα αυτή η εν λόγω δίαιτα λέω , οκαυ το παλικάρι τα έχει χάσει τελείως.
Έχει καλές προθέσεις γενικά σαν άνθρωπος όμως έπρεπε να πάει σε κανα βουνό να διαλογιστεί καθώς κάπου στην πορεία μπερδεύτηκε.
Είμαι πεπεισμένος πως δεν είναι συνάχι και έπιασα και εγώ ασυναίσθητα την μύτη μου και μόνο στην σκέψη! Άσε που ήδη σαν να ακούω την ψευδή προφορά του!
Εν τω μεταξύ είχα διαγράψει από την μνήμη μου αυτό το debate, ήταν τόσο άδικο που δεν είχε καν ενδιαφέρον από ένα σημείο και μετά.
Μπράβο για το link, δείχνει αρκετά καλό.
Έχει μια διαφορετική οπτική από την καθιερωμένη Καθολικη ματιά.
Ευθύς εξαρχής δείχνει σαν μια ακόμα Πανθειστική θεωρία αλλά έχει ιδιαιτερότητες.
Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλοί φυσικοί έγραψαν αρκετά πράγματα για τον Ηράκλειτο.
Πολύ ενδιαφέρον έχει ο Heisenberg και στο πως πλέκει την ενέργεια με το πυρ.
Πάντως ο Russel δείχνει ότι αξίζει να αφιερώσεις χρόνο και κόπο για τα γραπτά του…
Λοιπόν, έχω καιρό να διαβάσω στα ελληνικά βιβλίο που είναι γραμμένο στα αγγλικά και είχα τους ενδοιασμούς μου. Αλλά ήθελα τόσο πολύ επιτέλους να καταπιαστώ με τούτο το πόνημα
(λίγο θολή αλλά γιου γκετ δε ποιντ) και πρέπει να χαζογέλαγα για κανένα λεπτάκι. Θυμήθηκα κι αυτό εντωμεταξύ οπότε γίναν όλα πιο αστεία. Ευτυχώς κατάφερα να το ξεπεράσω και να ξεκινήσω το βιβλίο από εκεί και πέρα. ;p
Απο τα αγαπημενα μου του Κινγκ, το ξαναδιαβαζω για 5-6η φορα αυτον τον καιρο (Αγγλικα ευτυχως), μαλλον μας ενεπνευσε η πανδημια. Ελπιζω να επιασες την unabridged version.
Είναι όντως?? Είναι ακριβώς αυτή που απεικονίζεται σαπαν, των εκδόσεων Λιβάνη, 1000 σελίδες τουβλάκι. Άλλο να ξανασυνηθίσω τα ελληνικά και άλλο να είναι λειψή, θα τρελαθώ. Έχω ένα κάρο άλλα που περιμένουν, να το αφήσω αν είναι.
Είναι μετάφραση της πρώτης έκδοσης που βγήκε στα 80ς και που οι εκδότες ανάγκασαν τον King να αφαιρέσει καμιά 300ρια σελίδες. Αργότερα ο King στα 90ς κυκλοφόρησε την πλήρη έκδοση που έκτοτε έχει καθιερωθεί.
Αίσχος. Και ευχαριστώ για την ενημέρωση. Γνωρίζεις/γνωρίζει κάποιος για άλλα τέτοια σχετικά με βιβλία του King? Έχω κάποια στα αγγλικά, κάποια από αυτή την σειρά του Λιβάνη, κάποια από Bell επίσης. Να ξέρω αν έχει παιχτεί κάπου μαλακία τελοσπάντων. ;p
Το βλέπω να φεύγει μια ωραιότατη παραγγελία για το stand ως εκ τούτου, να μην είναι και μεταφρασμένο να το χαρώ.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι η νέα έκδοση του It που είναι σε δύο τόμους δεν έγινε μόνο για την κονόμα. Μπορείτε να την συγκρίνετε με τον ένα τόμο του Λιβάνη όπου η μετάφραση είναι κάπως … αφαιρετική. Για των Bell δεν εχω υπ’όψην κάτι αρνητικό.
Επειδή από τότε που το ανέφερες με κίνησες την περιέργεια, το είχα στο νου μου το βιβλίο μέχρι που το έλαβα προχθές στα χέρια μου - την καινούργια δερματόδετη έκδοση με το 4ο κεφάλαιο που ήταν για χρόνια στο συρτάρι και το ανακάλυψε η γυναίκα του Bach.
Εξαιρετικό και το επιπρόσθετο κεφάλαιο με όλο το υπόλοιπο βιβλίο. Αξίζει πολύ αυτή η προσθήκη, θα καταλάβεις…
Με σκάλωσες ακραία, το είχα διαβάσει μικρό παιδί (το αγαπημένο μου από King) και λογικά τα είχα περάσει στο ντούκου αυτά. Πάω να το ξεθάψω!
Επίσης δεν είχα ιδέα πως είναι πετσοκομμένη έκδοση, είναι ένα γερό σοκ και για μένα, πρέπει να το διορθώσω άμεσα. Δεν θυμάμαι και πολλά πλέον από το βιβλίο (γενικά δεν θυμάμαι εύκολα βιβλία, πόσω μάλλον κάτι που διάβασα πριν 15 χρόνια ξερωγω), αλλά και μόνο το γεγονός πως υπάρχει έξτρα υλικό, με τρελαίνει, πρέπει να μάθω!
Πλέον τα δικαιώματα για τα βιβλία του Κινγκ στην Ελλάδα τα έχουν οι εκδ. Κλειδάριθμος. Κάνουν αρκετά καλή δουλειά γενικά και στις επανεκδόσεις αλλά και στα καινούρια του.
Η Βίκινγκ τριλογία πάει πολύ για σειρά. Έχει αρκετό ιστορικό υπόβαθρο. Σοβαρό και μετρημένο, χωρίς ποζεριλίκια. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα δύο. Περιμένω και το τρίτο μέρος του χρόνου να ολοκληρωθεί. Σκοτεινό και δυσοίωνο. Ωμό και κακορίζικο. Αυτό το προτιμώ σε ταινία. (Έχω βρει και τους πρωταγωνιστές, δώστε μου το κάστινγκ )
Μιας και το τρίτο βιβλίο 1Q84 με κούρασε λίγο είπα να το κόψω για ένα διάστημα και διάβασα 2 νουβέλες που ήθελα από καιρό να διαβάσω.
Πρώτο Το χρυσάφι της Καχαμαλκα που δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο αλλά από μόνη της η ιστορία του βασιλιά αταχουάλπα πάντα μου φερνε οργή. Πως 170 στρατιώτες μπορούν να υποδουλωσουν χιλιάδες κόσμο.
Δεύτερο Η εφεύρεση του Μορελ, αν και με κούρασε πάρα πολύ το γράψιμο, έχει μια φανταστική ιδέα και η ιστορία εξελισεται ιδανικά. Μετά τη μέση είναι συγκλονιστικο.
Νομίζω το χει ακόμα προσφορά το public.
Και τέλος επιτέλους τελείωσα και το 3ο μέρος του knightfall, νομίζω το πιο αδύναμο. Προτιμούσα το στορυ με τον αζραελ σαν Μπάτμαν πάρα τον ντικ. Αυτή η εσωτερική διαμάχη του έδωσε πόντους κόντρα στο τρίτο που ήταν άψυχο. Γενικά τράβηξε πολύ χωρίς λόγο.
συμφωνώ στα περισσότερα από αυτά που γράφεις.
