8O οχι δα!
ΧααααχααχχαΙχιιχιχιχιχιχε.
Καλο ηταν ρε.
Πολυ ωραιος ρε!!! Προσωπικα δεν μπορω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να παω σε τετοια “μαγαζια” οχι γιατι ειμαι ανωτερος αλλα γιατι εκει μεσα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να διασκεδασω. Οσες φορες ειχα παει (πολυ παλια, πριν 3-4 χρονια η τελευταια φορα) το μονο που καταφερα ειναι να μου σπασουν τα νευρα και να καταντησω ο πιο ξενερωτος της παρεας. Κατι η συγκεκριμενη αχωνευτη “μουσικη” (:lol3:) , κατι το face control, κατι οι αρρωστημενες νοοτροπιες που επικρατουν εκει μεσα μου εχουν δειξει πως δεν με σηκωνει το κλιμα.
Και οπως ειπε και ο ChrisP ειναι πολυ περισσοτερα που με χωριζουν απο πολλους εκει μεσα εκτος απο τη μουσικη. Πως γινεται να μπορεις να διασκεδασεις παρεα με εναν ανθρωπο με τον οποιο δεν μπορεις να επικοινωνησεις…???:-k :-k
Και στην τριτη παθαινεις εγκεφαλικο ανευρισμα!
:lol: :lol:
Πλακα κανω τους γουσταρω τρελα!Ειναι οι Αιωνιοi Spammer!
δες και το βιντεο στο youtube με το spam!!!Τρελο γελιο!!!
Οφείλω να ομολογήσω πως ναι έχω φωτογραφία που είμαι αγκαλιά με τον Μακρόπουλο!Στα μπουζούκια έχω πάει δύο φορές και τις δύο φορές έπεσε πολύ τρελό γέλιο!Είναι σαν να πηγαίνεις στη Disneyland και να βγάζεις φωτογραφία με τον Μίκυ!
:lol: :lol: :lol: :lol:
Οπως το παρει κανεις…
ξεθάβω μιας και έγινε θέμα σε άλλο τόπικ και κάποιοι πιστεύουν ότι τα λαϊκά έχουν ρηχή θεματολογία. Αυτά που παραθέτω τα βρήκα μόνο στους λιγοστούς δίσκους που έχω εγώ (το πολύ 10 CD):
Εφάπαξ
Καλλιτέχνης: Γιάννης Κότσιρας
Συνθέτης: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στιχουργός: Ισαάκ Σούσης
[SPOILER]
Όλη μου τη ζωή, κρυβόμουνα γιατί
το ‘θελα μα φοβόμουνα να φύγω.
Κάποτε αγάπη έλεγα αυτή την ενοχή
μα τώρα μ’ εκδικείται λίγο-λίγο.
Όλη μου τη ζωή μού ‘βγαινε η ψυχή
κάτι να θυμηθώ, κάτι ν’ αρχίσω.
Να ‘ναι καλοί οι φίλοι κι οι λογαριασμοί
και να μη χρειαστεί να τα σκαλίσω,
κάτι να θυμηθώ κάτι ν’ αρχίσω.
Μου ‘μάθαν να μισώ, ν’ αρκούμαι στο μισό
να χάνω, να κερδίζω, να ποντάρω.
Να παίρνω διαταγές, να σπάω επιταγές,
σε κάθε ευκαιρία να κορνάρω.
Να σφίγγω τα λουριά, με τόση μαστοριά,
να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι,
να κλείνω τα παντζούρια και μόνη συντροφιά,
να σφίγγω πιο πολύ το μαξιλάρι,
να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι.
Όλη μου τη ζωή, μια δεύτερη κρυφή,
αγέννητη η ζωή μ’ ακολουθούσε.
Δεν κοίταζε στα μάτια, δεν ήταν φορτική,
δε μίλαγε μα όλα τα ζητούσε,
μια θάλασσα μικρή μ’ ακολουθούσε.[/SPOILER]
Η Διαθήκη
Καλλιτέχνης: Χαρούλα Αλεξίου
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
[SPOILER]Όταν ρυθμίσετε λοιπόν τη διαθήκη
και το μερίδιο δοθεί του καθενός
εμένα αφήστε μου το δρόμο που μου ανήκει
αυτόν που διάλεξα να πάρω μοναχός
Σε διαθήκη με σημαίες και συνθήματα
εγώ είμαι ελεύθερος αέρας που φυσά
εγώ έχω φίλους τα βουνά κι όλα τα κύματα
εγώ έχω αδέλφια τα ποτάμια τα πουλιά
Στη διαθήκη σας εγώ δεν έχω θέση
σαν το μυρμήγκι με είχατε όλοι από καιρό
και εγώ που έχω με το τίποτα πονέσει
και μ’ ένα ψίχουλο συνήθισα να ζω[/SPOILER]
Και αν και δε ταιριάζει στα προηγούμενα γιατί είναι παλιό και όχι σύγχρονο, ένα από τα αγαπημένα μου ζεμπέκικα… Στίχοι που σπάζουν κόκκαλα!
Ένας αητός γκρεμίστηκε
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Αντώνης Ρεπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
[SPOILER]Αητός αητό μεγάλωνε
του ‘λεγε και τον μάλωνε
αητόπουλο γεννήθηκες
μ’ αητό να ζευγαρώσεις
αητούς κι εσύ να δώσεις
Εσύ είσαι ενά αητόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο
Κι εκείνο επαράκουσε
επήγε κι εξεστράτησε
μια πέρδικα ορέχτη
σε ρούγα πάει και πέφτει
κι ένας αητός γκρεμίστηκε
και το βουνό εσείστηκε
Εσύ είσαι ενά αητόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο[/SPOILER]
Και για όσους πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν τεχνίτες στην ελληνική μουσική, πάρτε και λίγο Ψαραντώνη…
Θα πόσταρα και ένα με τον Ψαραντώνη και μπαλωθιές για όσους πιστεύουν ότι τέτοιου είδους επευφημίες είναι προσβλητικές για τοςυ καλλιτέχνες, αλλά δεν έχει νόημα! You got my point…
Βρε συ Κάρβου, οι καλλιτέχνες που ανέφερες δεν είναι σκυλάδικα…! 
Όπως δεν είναι απαραίτητα σκυλάδικο αυτό που λέμε “λαικό”, που τόση ιστορία έχει πίσω του.
α) είπα “λαϊκά”, όχι σκυλάδικα
β) Sorry, αλλά τι κομμάτια νομίζεις παίζονται σε ένα σκυλάδικο? Μια χαρά παίζονται και αυτά 
Απλά το τόπικ λέει “τι ακούτε απο σκυλάδικα” γι’ αυτό το είπα.
Όσο αφορά τα κομμάτια που παίζονται, σίγουρα, παίζονται ΚΑΙ αυτά (εν ριπή λουλουδιών). Αλλά είναι πολλές οι διαφορές ανάμεσα σε αυτό που λέμε “λαικό” και σ’ αυτό που λέμε σκυλάδικα, πιστεύω συμφωνείς και συ σ’ αυτό…
Βασικά η μουσική που παίζουν τα σκυλάδικα είναι ένα υποσύνολο της λαϊκής μουσικής. Στο σκυλάδικο πας πρωτίστως για να χορέψεις, άρα θα ακούσεις ζεμπέκικα, τσιφτετέλια, μπάλους, συρτάκια, κλπ.
Άλλη διαφορά δε βλέπω…
Μ. Ρασούλης
Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά
τριγυρνάνε οι νταλίκες στην Αθήνα
στα λιμάνια στους σταθμούς στην αγορά
ότι ψάχνεις στην ζωή να βρεις ξεκίνα
Σ’ έχω δει πολλές φορές να τριγυρνάς
στον λαβύρινθο της πόλης σαν χαμένος
το σακκάκι σου στον ώμο να κρατάς
και όλους όσους δεν θυμούνται φορτωμένος
Σα σκηνές από ταινία προσεχώς
μοιάζεις μέσα στις στροφές αυτού του νόστου
δυό γενιές χαμένες πίσω δυστυχώς
κι η Αθήνα μια μητρόπολη του νότου
τρελο ρισπεκτ στον πλουταρχ
αχ κοριτσι μου φτερα αγγελου στο κορμι μου φορεσε
ανασα μου η ανασα σου αστερι μου δωσμου δροσια την διψα μου να σβησω
Δεν τα μπορω με τιποτα.Τα μονα τραγουδια που μαρεσουν με μπουζουκι ειναι ο χορος της ευδοκιας και τα ζαβαρακατρανεμια
ποιος χορός της ευδοκίας καλό μου,τρίζουνε τα κόκκαλα του μάνου:papas:
Το σκυλάδικο είναι η λαική μουσική στην πιο “ελαφριά” της εκδοχή ίσως. Με αυτό εννοώ Άντζελα Δημητρίου, Καρρά, Γονίδη, τέτοια.
Καλλιτέχνες όπως η Αλεξίου και ο Κότσιρας δε θα τους πεις σκυλάδικο, αλλά έντεχνο/έντεχνο λαικό… Ή τουλάχιστον έτσι τους διαχωρίζω εγώ.
Γενικα τα πολυ ειδικευμενα και ψαγμενα δεν τα μπορω. Εδω στον Κολωνο ειναι ολοι τους ψαγμενοι βεβαια. Μιλαμε για τρελα. Δεν μπορω να τ’ αποφυγω. Δεν εχω πολλες αντοχες ακομα… Βεβαια δεν μπορω να πω οτι ακουω καποιον και οτι θ’ ακουσω σε καθημερινη βαση. Δε μ’ αρεσει με ΤΙΠΟΤΑ ο Πλουταρχος το μονο που ξερω. Κομματια που μ’ αρεσουν ειναι το Πες το μου ξανα του Βερτη, το Ζηλευω και το τεσσερις του Μαζωνακη… Δεν μου 'ρχεται κανα αλλο.
Λαικα και ρεμπετικα ομως ακουω που και που. Και στην τελικη ρισπεκτ.
Σπανια αλλα ειναι μερικα τραγουδια που αν τα πετυχω στο ραδιοφωνο καθομαι και τα ακουω,οπως το Θεος Αν Ειναι της Αλεξιου…
κομματαρα, πρεπει να ειναι του bregovic νομιζω
γενικα αλεξιου εχει πολλες κομματαρες
Ήρθες εκεί που όλα πήγαιναν ρολόι
Χωρίς την έννοια σου τις νύχτες να με τρώει
Χωρίς βαριαναστεναγμούς και καρδιοχτύπια
Και μαύρους κύκλους απ’ τα ατέλειωτα ξενύχτια
Ήρθες εκεί στη σιγουριά της μοναξιάς μου
Να σπάσεις όλα τα λουκέτα της καρδιάς μου
Μόνο όποιος αγαπάει με καταλαβαίνει
Βρε τι τραβάμε κι εμείς οι ερωτευμένοι
Δεν την παλεύω, δεν την παλεύω
Πόσο σε θέλω ούτε εγώ δεν το πιστεύω
Δεν την παλεύω, δεν την παλεύω
Σ’ έχω ανάγκη, σ’ αγαπάω, σε λατρεύω
Ήρθες κι έγινε η ζωή μου άνω κάτω
Φεύγουν κι απόψε τα ποτήρια άσπρο πάτο
Λες και δεν έβρισκα άλλη δουλειά να κάνω
Κι έπεσα μες στην αγκαλιά σου να πεθάνω
ΠΑΝΟ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ