Επίσης κάποιος άλλος μπορεί να σου πει ότι για ακριβώς αυτό το λόγο πιστεύει στην ύπαρξη του Θεου αφού αυτό που είδες δε φαίνεται καθόλου τυχαίο. Το γεγονός ότι η ύπαρξη του Θεού μας τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου σαν ότι σημαντικότερο έχει να κάνει με τη δική μας εγωκεντρικότητα και όχι με τις προθέσεις(εφόσον υποθέσουμε ότι υπάρχει όντως) του Θεου.
Είναι δύσκολο να πιστέψεις τα της εκκλησίας περί καλού θεού που έφτιαξε την Γη και έβαλε εκει τον άνθρωπο, το δημιούργημά του. Εννοώ, WTF, κοίτα τι σκατά υπάρχει εκεί έξω!
οχι δεν πιστευω… απλα αυτο… το γιατι ειναι προφανες… δεν χρειαζονται εξηγησεις…
Η πίστη είναι κάτι περίπλοκο και δεν θα έπρεπε να το προσπερνάμε έτσι απλά.
Σε μια πρώτη ανάλυση, ούτε εγώ πιστεύω στην ύπαρξη ενός Θεού, αλλά καλό είναι να το ψάχνουμε και από φιλοσοφική πλευρά, γιατί οι ρίζες της πίστης και των θρησκειών ξεκινάνε από κάποιες πρωταρχικές αναζητήσεις του ανθρώπου (άσχετα που έχουν καταλήξει με τις οργανωμένες “εκκλησίες” κλπ).
Ήθελα να καταλήξω στο ότι τίποτα δεν είναι τόσο προφανές.
Δεν πιστεύω σε Θεό, πιστεύω στον εαυτό μου…στις δύσκολες φάσεις έχω μόνο τον εαυτό μου κ στις δικές μου δυνάμεις πρέπει να στηριχτώ για να προχωρήσω. Μπορούμε αν θέλουμε λοιπόν να γίνουμε ο καθένας ο δικός μας Θεός :twisted: Αφού το είπαν κ οι Electric Wizard :D: [B]I am a god, I am the one[/B] … αν θέλετε πιο αναλυτικά μας τα είπαν και οι Anathema :
[SPOILER]
[B]We, The Gods[/B]
How can you climb a mountain to kill a God?
Why do you cross unknown lands, to kill our Gods?
Why do you build walls… to starve our Gods?
Is it for the same reason you blind us?
Is this why you punish our children?
And rape our sisters?
When will we drown?
When will we burn?
Will you die with us? I think so
You are slicing your own wrists
You are tearing out your own hearts
And you are drowning your own children
So you can end it
… Or we will
We are telling them the truth
And revealing all your lies
We do not need to climb a mountain
Or to cross unknown lands…
… Because we are Gods
And we will drown you
We will burn your homes
We the people, we the spirits, we the Gods.
[/SPOILER]
Αυτο… δεν θα σηκωθω ξημερωματα να παω στην εκκλησια, ουτε κανω την προσευχη μου πριν παω για υπνο ( εντερ σαντμαν :-k )
οτε ποιος είναι ο δικός σου τρόπος?δεν ειρωνεύομαι…μια απο τα ιδια είμαι και γώ.
Μικρούλα πίστευα έντονα, αλλά όσο μεγαλώνω τόσο απομακρύνομαι από τις θρησκευτικές αντιλήψεις που είχα. Ακόμα και τώρα δεν αποκλείω τίποτα απόλυτα, όμως γενικά νομίζω πως είμαστε μόνοι. Αυτά περί θεών είναι για να δημιουργούν το φόβο και την ελπίδα στο λαό και να τον ελέγχουν…
Καλά όταν μεγαλώσεις όμως θα έρθεις πιο κοντά στο Θεό…είναι γνωστό απο μια ηλικιά και μετά ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά στο ΘΕΌ εξαιτίας των εμπειριών του…δεν είναι τόσο απλό να είσαι ΑΘΕΟΣ μέχρι το τέλος της ζωής σου!!!
Caps lock, θαυμαστικά… δε μου εξηγείς κάπως αναλυτικότερα πού έγκειται το “σύνθετο” στο να πιστεύεις στις δικές σου δυνατότητες (δύναμη και ελπίδες μπορούν να προκύψουν και μέσα από τη διαδικασία της αυτογνωσίας, όχι μόνο από το αν θα σε λυπηθεί και συμπονέσει μια ανώτερη οντότητα- οπότε πολλές φορές είναι και φρούδες γιατί οι προσευχές πάνε τζάμπα) και να μην εξαρτάσαι από κάτι άλλο;
ΥΓ: Πάντως περισσότερο αγνωστικίστρια θα με χαρακτήριζα προς το παρόν, παρά άθεη…
Λέγοντας μικρούλα?
Ε καλά, ακόμα σχετικά “μικρούλα” είμαι (γ’ λυκείου), αναφέρομαι πάντως στις πεποιθήσεις που είχα μέχρι και τη β’ γυμνασίου…
Το φαντάστηκα, γι’ αυτό ρώτησα.
Αναρωτήθηκα τι είδους ζυμώσεις μπορεί έχουν γίνει σ’ ένα παιδάκι 13-14 ετών ώστε να κάνει λόγο για θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η πεποίθηση εκφράζει βεβαιότητα.
βασικα αυτο. νομιζω ειναι οι δυο κινητηριοι μοχλοι της θρησκειας. ο ελεγχος πρωτον και δευτερον η εμφυτη ταση του ανθρωπου να εναποθεσει την υπαρξη σε κατι ανωτερο, με στοχο την [I]εξηγηση[/I] και την [I]ελπιδα[/I]
Είναι πολύ μπερδεμένα τα πράγματα…δεν ξέρω…θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη…έχω την ανάγκη να το πιστεύω…όπως όλοι μας…ειδικά στις δύσκολες στιγμές… Καταβάθος όμως τείνω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει τίποτα…δεν ξέρω πως να το εξηγήσω…ίσως έχω στενοχωρηθεί αρκετά σε σημείο πολλές φορές να νιώθω μία αποστροφή προς τον Θεό ή όπως αλλιώς λέγεταιι. Δεν είμαι άθεη, αλλά είμαι πάρα μα πάρα μα πάρα μα πάαααραα πολύ δύσπιστη!
πολυ καλα το εθεσες ,μια δυσπιστια ,μια επιφυλαξη .
δεν θελω να κακολογησω οποιον πιστευει αλλα μια επιφυλαξη ας την εχουμε ,ειναι καλο δειγμα .Αν η πιστη λειτουργει θεραπευτηκα σε καποιο ατομο καλα κανει και πιστευει αλλα αν αυτη η πιστη γινει ακραδαντο δογμα (που παντα ετσι γινεται) τοτε εχουμε προβλημα γιατι επηρρεαζεται και η ζωη αλλων που δεν επιθυμουν να πιστεψουν.
μια ευγενικη εκδοχη της αποψης μου ,διαφορετικα θα ελεγα οτι μεγαλυτερη πανουκλα και χολερα απο την χριστιανικη πιστη δεν εχει υπαρξει
Και γιατί το εξειδικεύεις μόνο στη χριστιανική πίστη και δεν το γενικεύεις γενικά σε οποιαδήποτε δογματική θρησκεία; Άλλωστε το θέμα αυτό δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένη θρησκεία
προσωπικά δεν πιστεύω,οχι οτι είμαι φανατικά(και επιθετικα) κατα,αλλα δεν βρίσκω τον λόγο του να πιστευεις σε αυτο.
εχεις δικιο, αλλα το εξειδικευω σε μια θρησκεια για τους εξης λογους :
η χριστιανικη πιστη ηταν η πρωτη που εφαρμοσε την διαδοση της με την βια ως θελημα θεου,απο τους χριστιανους διδαχτηκαν οι ισλαμιστες τα κολπα και λοιπες θρησκειες με γνωμονα τον θρησκευτικο φανατισμο.
Αλλες θρησκειες ειναι ο βουδισμος που δεν εχω να προσαψω τιποτα γιατι πολυ απλα αυτοι ασχολουνται με τον εαυτο τους αρα εκει η θρησκεια λειτουργει ευεργετικα και η αλλη μεγαλη θρησκεια ειναι ο ινδουισμος ,που και αυτοι ενα κολλημα με τις αγελαδες εχουν αλλα αυτο δεν μας πειραζει.
Κάπως επιφανειακά προσεγγίζεις το θέμα μου φαίνεται. Όχι ότι διαφωνώ ιδιαίτερα, απλά να πω ότι όλες οι μεγάλες θρησκείες που ανέφερες, επίσημα διδάσκουν τη μη βία, την αγάπη στο συνάνθρωπο κλπ (ακόμα και το παρεξηγημένο Ισλάμ, νομίζω κυκλοφορεί κάπου μεταφρασμένο το Κοράνι, όπου διδάσκονται πολλά σωστά πράγματα κλπ). Το πρόβλημα βρίσκεται περισσότερο στη φύση του ανθρώπου, που με αιτία τα βίαια ένστικτά του, προσπαθεί να δικαιολογήσει τη φανατισμένη συμπεριφορά του στο όνομα του κάθε θεού.
Μεγάλη κουβέντα θα ανοίξουμε τώρα… (γιατί όχι όμως; :-k )