Κοίτα όσον αφορά τη χριστιανική πίστη δεν βρίσκω κάτι λάθος σε αυτά που δίδαξε ο Χριστός. Απλά η εξάπλωση της θρησκείας αυτής σε συνδυασμό με τα συμφέροτα τω τότε θρησκευτικών ηγετών μετέτρεψαν τον χριστιανισμό σε πανίσχυρο όπλο για την επιβολή εξουσίας . Βασικά είναι αυτό που λένε και οι Genesis στο The Battle Of Epping Forest,δηλαδή ''employers have changed but the name has remained"
συγγνωμη φιλε με ολη την καλη διαθεση,εχεις διαβασει το κορανι ? Ειναι ενα βιβλιο που απειρες φορες απειλει τι θα γινει αν δεν κανεις οτι θελει ο μωαμεθ.
αν δεν κανεις αυτο θα παθεις αυτο…αν δεν κανεις εκεινο αλιμονο σου…σε παροτρυνω να το διαβασεις.
ειναι το προβλημα στην φυση του ανθρωπου αλλα αν ενα <ιερο> βιβλιο λεει εξαπλωσε την πιστη σου με οποιο κοστος και θα σε ανταμειψω με μελι και παρθενες τοτε μαλλον ευθυνεται και αυτο το βιβλιο και σιγουρα δεν ειναι κηρυγμα ειρηνης,ειναι προπαγανδιστικη επιθετικη διαταγη.
ακομα και την δικια μας κε(αι)νη διαθηκη να διαβασεις ολοκληρη ομως θα δεις οτι ο θεος των χριστιανων κανει θηριωδιες απο πεισμα και μεγαλομανια (αποκλειεται να ειναι αληθινος ενας τετοιος θεος …)
αν παμε στην ιστορια (αχ για αυτο μου αρεσει η ιστορια) θα δουμε οτι οι πολυθειστικες θρησκειες και πολιτισμοι δεν ειχαν καμια προδιαθεση να προσηλυτησουν νεους λαους στην πιστη τους .Αυτο ειναι χαρακτηριστικο των μονοθειστικων οπου παρουσιαζεται ο ενας,ο μοναδικος,ο αληθινος θεος και φυσικα πρωτος διδαξας ηταν ο χριστιανισμος (ειχε πρηθωρα μεθοδων μην το ξεχναμε,σταυροφοριες,ιερα εξεταση,καψιμο μαγισσων…).
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός και ότι είναι κατά βάση ένα δημιούργημα του ανθρώπου για να ελέγχει τις μάζες αλλά και να βρίσκουν οι άνθρωποι ένα στήριγμα σε κάτι δυνατότερο όταν το έχουν ανάγκη. Εξάλλου μην ξεχνάτε πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν “κατασκευάσει” θεούς γα να εξηγήσουν φυσικά φαινόμενα τα οποία δεν μπορούσαν να εξηγήσουν οι ίδιοι.
Η θρησκεία είναι ένα καλό Σύνταγμα. (κατά τη γνώμη μου πάντα!)
βασικα σε μια πιο ορθη χρονολογικη σειρα: αρχικα οι θρησκειες αρχισαν για το 2ο π λες “να βρίσκουν οι άνθρωποι ένα στήριγμα σε κάτι δυνατότερο όταν το έχουν ανάγκη”, κ επειτα ερχετε το 1ο που ανεφερες “είναι κατά βάση ένα δημιούργημα του ανθρώπου για να ελέγχει τις μάζες”.
καπως ετσι τελως παντων
ε εντάξει συνεννοούμαστε τέλως πάντων 
Κατέληξα πως όχι, δεν υπάρχει Θεός… Άμα υπήρχε ο Θεός της αγάπης όπως διατείνονται πολλοί ότι είναι…τότε θα βοηθούσε όλους αυτούς που υποφέρουν. Δε μπορεί να μιλάμε για την αγάπη και τη δικαιοσύνη του Θεού, ενώ γύρω μας υπάρχει τόση αδικία και πόνος!!! Αν πραγματικά είναι αυτός ο τρόπος του να εκδηλώνει την αγάπη του απέναντι μας ,τότε καλύτερα να μας μισεί!!! Ούτε ελπίζω σε αυτόν και στα θαύματα του, γιατί ποτέ δεν σώθηκε κανείς ελπίζοντας στο θαύμα!!! Αν ήμουν μία φορά, λοιπόν, δύσπιστη και επιφυλακτική, τώρα είμαι εκατό!!! Αυτά τα πράγματα σκεφτόμουν πριν λίγο και είπα να εκφράσω την αποψή μου πάνω στο θέμα!! Είναι πράγματα που ζω καθημερινά εγώ και οι δικοί μου και άλλα που τα ακούω συνέχεια και με έχουν ωθήσει στο να κάνω τέτοιες σκέψεις και να αμφιβάλλω για αυτόν!! Βέβαια, δεν είναι όλα μαύρα, όπως τα παρουσιάζω, απλώς ήθελα να πω αυτό που ένιωθα τις τελευταίες μέρες πιο έντονα και να το συζητήσω. Αρχίζω να καταλήγω στο ότι, τελικά, όλα είναι θέμα τύχης ,ως ένα βαθμό, βέβαια, εμείς φτιάχνουμε την τύχη μας και κατάσυνέπεια τη ζωή μας , μετά από ένα σημείο όμως αυτή μας ορίζει!!! Όλα μετά από ένα σημείο είναι θέμα τύχης και όχι του Θεού, αυτός δεν είναι η τύχη, είναι απλά και μόνο ένα δημιούργημα του ανθρώπου, στο οποίο καταφεύγει όταν είναι αδύναμος ή μαθαίνει κάτι τραγικό. Σ’αυτόν εναποθέτει τις ελπίδες του ο άνθρωπος ,ευελπιστώντας ότι θα τον βοηθήσει σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει ή του συμβαίνει.
άμα υπήρχε θεός θα έπρεπε να ειναι της αγάπης? δεν θα μπορούσε να είναι της αδιαφορίας?
Προφανώς και υπάρχει Θεός. Ο Γκαρούτσος είναι.
Θα μπορούσε Crimson Idol. Υποτίθεται όμως ότι ο θεός είναι ο πατέρας όλων των ανθρώπων. Οι άνθρωποι είναι δημιουργήματά του κατ’εικόνα και ομοίωση και δε μπορώ να διανοηθώ, αν με ρωτάς ,πως ένας πατέρας που με αγάπη - υποτίθεται - έφερε τα παιδιά του σε αυτόν τον κόσμο, γίνεται να αδιαφορεί για αυτά και να τους προξενεί τόσον πόνο!!! Είναι θλιβερό μία ζωή να μας μαθαίνουν, από παιδιά, ότι υπάρχει ένας Θεός που αγαπά τους ανθρώπους και τους ‘‘παιδεύει’’ ε, καμιά φορά για να τους κάνει καλύτερους και να τους δείξει τον σωστό το δρόμο, αλλά το κάνει από αγάπη φυσικά!!! Εγώ μεγαλώνοντας όπως και όλοι λίγο πολύ έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις. Μην πας μακριά, κάθε μέρα ακούμε για παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα - σου έφερα ένα παράδειγμα - είναι αγάπη;;; είναι δικαιοσύνη;;; θέλει να τα κάνει καλύτερους ανθρώπους;;; Βαρέθηκα αυτές τις χαζομαρούλες… Δεν πιστεύω ότι ο Θεός αδιαφορεί, διότι απλά δεν υπάρχει. Για αυτό τον λόγο, δεν πίστευα ότι ο Θεός αδιαφορεί ή μας μισεί, διότι υποτίθεται ότι είμαστε παιδιά του. Τώρα πλέον πιστεύω ότι ΔΕΝ υπάρχει και ότι η τύχη διαφεντεύει τις ζωές μας!!! Αυτό.
Λοίπον, είχα γράψει κάτι σαν άρθρο για αυτό, δεν είχα σκοπό να το ανεβάσω, αλλά το ποστ σου μου το έφερε αρκετά στο μυαλό…ειναί μεγάλο αλλά νομίζω θα το βρεις ενδιαφέρον…
[SPOILER]
[SIZE=“5”][B]ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ?[/B][/SIZE]
Σε αυτή την εισαγωγή στο θέμα της θρησκείας και στην ατομική νοητική απεικόνιση του θεού από το άτομο, θα αναζητηθεί η «ύπαρξη» του κακού. Μια καλή αρχή για αυτή την ανάλυση προσφέρει το πρόβλημα της θεοδικίας, το οποίο συνοψίζεται στα εξής: «Αν ο θεός υπάρχει και έχει τα 3 βασικά γνωρίσματα που του αποδίδουν οι χριστιανοί, δηλαδή είναι Παντογνώστης, Παντοδύναμος και Πανάγαθος, τότε δεν θα έπρεπε να υπάρχει κακό στο κόσμο. Αν δεχτούμε ότι υπάρχει το Κακό, που δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να το παραδεχτεί ο οποιοσδήποτε, τότε τουλάχιστον μια από τις 3 ιδιότητες δεν μπορεί να ισχύει. Γιατί αν ο Θεός ήταν Πανάγαθος, δεν θα μπορούσε να ανεχθεί το Κακό ενώ αν ήταν Παντοδύναμος, θα είχε την δύναμη να το αλλάξει.»
Εξαρχής η προσέγγιση του προβλήματος της θεοδικίας είναι νοητική, στηρίζεται δηλαδή σε νοητικές ταμπέλες που δίνονται στο ρόλο του Θεού (από τους Χριστιανούς) και αντίστοιχα στην νοητική αντίφαση που προκύπτει με την παρατήρηση του κόσμού. Ωστόσο, θίγεται ένα σημαντικό ερώτημα και αυτό αφορά την «ύπαρξη» του κακού. [B]Υπάρχει [/B]το Κακό? Μια «γρήγορη» ματιά στον σύγχρονο κόσμο δείνει την εντύπωση πως μάλλον πρόκειται για ρητορικό ερώτημα. Αδικία, καταπίεση, εκμετάλλευση δείχνουν να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στις δομές και λειτουργίες του σύγχρονου κόσμου και πιο συγκεκριμένα του σύγχρονου πολιτισμού. Το «κακό» [B]φαίνεται[/B] να κυβερνά. Να ορίζει τις ζωές των ανθρώπων. Είναι όμως αυτή η διαπίστωση «αληθινή» ?
Μια από τις μεγαλύτερες πλάνες στις οποίες παγιδεύεται ο άνθρωπος (και δη ο νους του) έγκειται στην αντιμετώπιση του κόσμου ως κάτι το στατικό. Υπάρχει μια εικόνα για τον κόσμο. Ο κόσμος είναι «κάπως». Κάθε άνθρωπος έχει μια στατική εικόνα για τον κόσμο, διαμορφωμένη με βάση τις εντυπώσεις και τις εμπείριες του. Αυτή η στατική εικόνα ουσιαστικά ταυτίζεται με τον νου του. Ο νους είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος φιλτράρει την πραγματικότητα. Ωστόσο αν «ελέγξουμε» τα περιεχόμενα του νου θα παρατηρήσουμε πως περιέχει αρκετό παρελθόν (αναμνήσεις, εμπειρίες κλπ) και αρκετό μέλλον (ελπίδες, όνειρα, φόβους για το μέλλον κλπ). Ωστόσο δεν περιέχει καθόλου «τώρα». Το «τώρα» είναι πάντα κενό. Δεν περιέχεται στο νου μας. Τον υπερβαίνει. Αυτό συμβαίνει διότι ο «κόσμος» όπως τον ορίζουμε νοητικά ως ανθρώπινα όντα δεν είναι κάτι το στατικό.
Η πραγματικότητα είναι δυναμική. Κατ?επέκταση ο κόσμος είναι δυναμικός. Τι σημαίνει «δυναμική»? Σημαίνει πως ανα πάσα στιγμή, η «πραγματικότητα» που δεχόμαστε εμπεριέχει άπειρο πληροφοριακό περιεχόμενο το οποίο οπτικοποιείται από την υποκειμενική πλευρά μας με βάση το νοητικό φίλτρο που χρησιμοποιούμε. Ένα ελάχιστο μέρος αυτής της άπειρης πληροφορίας συγκρατείται από εμας και χρησιμοποιείται για να σχηματίσει την είκονα του παρελθόντος και του μέλλοντος στο νου μας. Ουσιαστικά δηλαδή, το παρελθόν και το μέλλον [B]δεν υπάρχουν[/B]. Είναι κατασκευασμένες νοητικές δομές. [B]Αυτό που υπάρχει είναι μόνο η στιγμή.[/B]
Αντιλαμβανόμενοι την υπάρξη της στιγμής, του παρόντος, ως κάτι πέρα από τον νού μας, μπορούμε να οδηγηθούμε σε ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις περι της φύσης του «κακού». Το κακό ανήκει είτε στο παρελθόν έιτε στο μέλλον. Προυποθέτει παρελθόν για να δημιουργηθεί εκ νέου στο μέλλον. Για παράδειγμα, ένα άτομο το όποιο έχει δεχτεί κακία από το περιβάλλον του, σε οποιαδήποτε μορφή, έχει καταπιεστεί. Καταπίεση σημαίνει πως διατηρεί κάποιον χώρο μέσα του για την μορφή αδικίας που δέχτηκε και δεν την έχει αφήσει να παρέλθει. Αυτό το μπλοκάρισμα της διέλευσης της ενέργειας από την πλευρά του υποκειμένου, αποτελεί μια μη συνειδητή απόφαση. Διότι στο παρών είναι πλήρως ελεύθερο. ¨Οποια ασυνειδησία του περιβάλλοντος και να προκάλεσε την καταπίεση του έχει παρέλθει. Δεν αποτελεί μέρος της στιγμής, του παρόντος. Αποτελεί μέρος του παρελθόντος που δεν υπάρχει πλέον.
Ουσιαστικά το [B]κακό είναι η ασυνειδησία[/B]. Ένα συνειδήτο υποκείμενο στη τωρινή στιγμή, αναγνωρίζει την εσωτερική του ελευθερία. Δεν δημιουργεί εσωτερικό χώρο για μελλοντική έκφραση ενέργειας. Κατ? επέκταση η «διαιώνιση» του κακού στον φαινομενικό κόσμο, η πρόκληση «κακού» στο περιβάλλον από το υποκείμενο που καταπιέστηκε σε ένα άλλο υποκείμενο δημιουργέιται ανα πάσα στιγμή με [B]μη συνειδητή[/B] επιλογή του υποκειμένου. [B][I]Αυτή η αλύσιδα παρεμποδισμού της εσωτερικής ροής της ενέργειας δημιουργεί το παρελθόν και το μέλλον στο νου, διαιωνίζοντας την ψευδαίσθηση της ύπαρξης του κακού, ενώ στην πραγματικότητα το κακό δημιουργείται ανα πάσα στιγμή από το υποκείμενο. [/I][/B]Το κακό λοιπόν [B]κατασκευάζεται[/B] ανα πάσα στιγμή. Δεν [B]υπάρχει[/B]. Είναι μέρος του νου, μέρος της συλλογικής ασυνειδησίας του ανθρώπου, όχι μέρος της μοναδικής πραγματικότητας που υπάρχει, της στιγμής.
Με τη συλλογιστική του προβλήματος της θεοδικίας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η ύπαρξη είναι Πανάγαθη διότι μπορεί να [B]δέχεται[/B] όλο το κακό που δημιουργούν τα ανθρώπινα όντα και είναι Παντοδύναμη διότι ανα πάσα στιγμή δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να [B]δεχτούν[/B] την καινούργια στιγμή αφήνωντας πίσω το ασυνείδητο φορτίο τους. Τα επίθετα Πανάγαθη και Παντοδύναμη βέβαια αποτελούν νοητικές αντιλήψεις και σε καμια περίπτωση δεν μπορούν να καταστήσουν σαφή την έννοια της «ύπαρξης».
[/SPOILER]
[B]Silent Winter[/B] το συμπέρασμα οτι ο θεός (αν υπάρχει) έχει κάνει τους ανθρώπους όπως τον εαυτό του είναι ακόμη πιο αυθαίρετο και απο το αρχικό ερώτημα αν υπάρχει θεός.
όσο για το αν υπάρχει θεός δες αυτό το βίντεο.
Ωραίο το κείμενο σου!! Κατάλαβα ότι το κακό είναι δημιούργημα, ή μάλλον ψεδαίσθηση, όπως έγραψες , που δημιουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος , σκεπτόμενος (ο άνθρωπος) κάποιες δύσκολες καταστάσεις που είχε βιώσει ή φοβούμενος για αυτό που θα ρθει!! Οι στιγμές πάνε και έρχονται και αυτό που μετράει δεν είναι να ‘‘γυρνάμε’’ πίσω, αλλά να ζούμε τη στιγμή. Κάπως έτσι το εξέλαβα. Απλά σκέφτηκα κάτι άσχημο (πολλά άσχημα δηλαδή) και έγραψα αυτό που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή. Βλέπεις πράγματα γύρω σου και σε πιάνει το παράπονο απλά και λες ‘‘γιατί;;;’’. Αυτό είχα κατά νου, όταν έγραφα το παραπάνω ποστ. Αυτό πάλι με το παρελθόν και το μέλλον με δυσκόλεψε κάπως 
Εγώ το εξέλαβα κάπως έτσι, ότι δηλαδή ο άνθρωπος κάνει μία πορεία, η ζωή μας είναι ένα σύνολο στιγμών, σα μία αλυσίδα αποτελούμενη από στιγμές από την αρχή μέχρι το τέλος και επίσης ότι το καλό και το κακό είναι ‘‘δημιούργηματα’’ του εγκεφάλου!! Κρατάω αυτό…ότι μετράει η στιγμή!! Όσα πέρασαν δε μπορούμε να τα αλλάξουμε…όσα θα ρθουν δεν τα γνωρίζουμε, άρα το μόνο που μας μένει είναι να ζούμε το τώρα!!! Μπορούμε όμως να μείνουμε ανεπηρέαστοι από άσχημες καταστάσεις;;; Για αυτό λέω δεν υπάρχει Θεός …σε αυτό βέβαια κανείς δε μπορεί να δώσει μία λογική ή αν θες σαφή απάντηση… Πάντως θεωρώ πως πολλά πράγματα - όλα σχεδόν - εξηγούνται με την επιστήμη. Το μόνο που δε μπορεί να απαντηθεί με ακρίβεια είναι αν υπάρχει Θεός!! Εγώ παραπάνω παρέθεσα τη γνώμη απάνω στο θέμα, επηρεαζόμενη από κάποια γεγονότα…
[B]Crimson Idol[/B] το ξέρω, δεν είναι δικό μου συμπέρασμα, βέβαια…είπα αυτό που μας λένε και μας μαθαίνουν από παιδιά, δηλαδή να αγαπάμε το Θεό, ότι αυτός είναι η ελπίδα μας , ή ότι είμαστε δικά του πλάσματα και ότι μας έφτιαξε κατ’εικόνα και ομοίωση του για να μην είναι μόνος και δε ξέρω και γω τι αλλο…
Ήταν λίγο πολύπλοκο το κείμενο, αλλά ναι αυτό που κατάλαβες ήταν η βάση του, να ζεις τη στιγμή γιατί αυτή είναι πραγματικά ότι έχεις. Τώρα γι’αυτό που λές, για τις άσχημες καταστάσεις, νομίζω είμαστε πάλι εμείς οι κριτές που διαχωρίζουμε όμορφο/άσχημο, σαν να λέμε “όχι αυτή η στιγμή δεν μου κάνει” / “θα ήθελα να ειναι αλλίως τα πράγματα” και λοιπά, που άμα το σκεφτείς είναι και λίγο εγωιστικό στη βάση του…και βασικά συσχέτιζα το κακό με την ασυνειδησία, με την έννοια ότι αυτός που πράτει κάτι “κακό” δεν μπορεί παρά να είναι ασυνείδητος σε αυτό που πραγματικά κάνει…είναι “κοιμισμένος” με μια έννοια…το θέμα όμως είναι ότι καθένας από τη πλευρά του πρέπει να προσπαθεί να ζει πιο συνειδητά, διαφορετικά το να τα παρατήσει ή το να αδιαφορεί τον ρίχνει στο ίδιο επίπεδο…έτσι αρχίζει να αντιμετώπιζει το κόσμο σαν κάτι “στατικό” και όχι όπως είναι πραγματικά, δηλαδή δυναμικός. Στην πραγματικότητα ο θεός ή καλύτερα η ίδια η φύση μας δίνει απόλυτη ελευθερία, απο εκεί και πέρα ο μόνος εχθρός είναι ο ίδιος μας ο ευτός.
-
Απεχθανομαι τις θρησκειες τις οποιες οπως πολλοι εδω μεσα αλλα και… εκει εξω θεωρω τροπους κατευθυνσης της μαζας, κερδους, υποδουλωσης κλπ. “Γιατι να πιστεψω στον Χριστιανισμο τη στιγμη που αν ειχα γενηθει λιγο πιο διπλα -τουρκια πχ- θα επρεπε να πιστευω στον Αλαχ?”
-
Οπως η μεγαλυτερη μεριδα των ανθρωπων γυρω μας ετσι και εγω νιωθω την αναγκη να Θελω να υπαρχει θεος. Αυτη την αναγκη που εκμεταλευτηκαν αυτοι που εφτιαξαν τις θρησκειες. Την αναγκη του να μην νιωθουμε μονοι μας και αβοηθητοι στις δυσκολες στιγμες π.χ.
-
Ωστοσο με την ψυχρη λογικη “ξερω”, δηλαδη πιστευω οτι δεν υπαρχει θεος.
δηλαδη ολα αυτα συνοψιζονται στο λακωνικο “Μακαρι να υπηρχε, αλλά δεν…”
Μακάρι να υπήρχε ο Dr. Who να έρθει με το τάρντις να μας σώσει από αυτά που έρχονται το 2012, γιατί από το Θεό (αν υπάρχει/υπήρχε) δεν θα βλέπαμε προκοπή
τι ερχεται το 12 ρε παιδια?
Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ
πω! γουστερνω τρελα να ερθει η συντελεια το 12 γιατι την περιμενα το 2000 και ξενερωσα λιγο που δεν ηρθε για να πω την αληθεια!
Αν δε δω πρώτα 5-6 συναυλίες που θέλω να κάτσει εκεί που είναι η συντέλεια μη γαμήσω!!!