Εγώ (άσχετο τώρα) δε θυμάμαι να χε γίνει θέμα το 2000. Περίεργο…εγώ αυτό θα το θυμόμουνα…θα τους είχα ζαλίσει όλους με τις ανησυχίες μου!!!
Ειναι δυνατον να υπαρχουν ανθρωποι, που εχουν ξεπερασει το δεκατο ετος της ηλικιας τους και σκεφτονται ακομη ΤΟΣΟ ΑΠΛΟΙΚΑ ?? :-k
Σοκαρομαι πραγματικα…:?
Ναι, εγώ!!! 
Τα βλέπω ΤΟΣΟ απλοϊκά…μιλάω κυρίως με βάση τις εμπειρίες μου και κατελήγω ότι δεν υπάρχει Θεός!!! Μπορεί και να υπάρχει, αλλά είναι σα να μην υπάρχει!!!
Όντως θυμίζει λίγο τα θρησκευτικά της τρίτης δημοτικού το κείμενο [I]’‘Ο δρόμος του Θεού’[/I][I]’[/I]!!!
ε, δεν τα λέω εγώ οι άλλοι τα λένεε!!! :p:?
Δηλαδη, αν υπηρχε ο θεος, με την δικη σου σκεψη, θα επρεπε να βρεχει χαμπουργκερ στην αφρικη για να εξαλειφθει η πεινα/δυστυχια/αδικια που επικρατει στον κοσμο ?
Εχω βαρεθει να το λεω… Δεν ειναι καποιο προσωπο ο ‘‘Θεος’’ ρε παιδια, για να του αποδιδετε χαρακτηριστικα ανθρωπινα που βλεπετε να εχει ή να μην εχει. Ελεος πια. #-o
Α, δεν είναι ο Ντε Μάιο?
Ο ΝτεΜαιο ειναι ο Δασκαλος. 
Λάθος πληροφόρηση έχεις.
Οκ, οποιος εχει σωστη πληροφορηση ας ενημερωσει.
Ναι, εντάξει έχεις δίκιο σε αυτό…αυτή είναι η ζωή!!! Και οι χαρές και οι λύπες είναι μέρος της ζωής!!! Το καταλαβαίνω αυτό…κανενας δε μπορεί να το αλλάξει αυτό δυστυχώς!!! Έλεγα ότι από παιδιά μας μιλούν για έναν Θεό, με ανθρώπινες και θεϊκές ιδιότητες , για έναν Θεάνθρωπο, που αγαπά τους ανθρώπους , εφόσον είναι δημιουργήματα του…
Επίσης μας μαθαίνανε να προσευχόμαστε σε αυτόν και να στηρίζουμε τις ελπίδες μας… Πάντα βασιζόμουν στις δυνάμεις μου, πίστευα στη δύναμη του ανθρώπου… Έμαθα κάτι σήμερα που με στενοχώρησε αρκετά και το θεωρώ πολύ άδικο…και δεν ήξερα τι να κάνω…δε μπορούσα να τα βάλω με κάποιον και για αυτό αντέδρασα έτσι και άρχισα να λέω ότι ΔΕΝ υπάρχει Θεός… Όχι, βέβαια, ότι πίστευα πριν… Εσύ άμα ακούς κάτι άσχημο, δεν αντιδράς λίγο πολύ έτσι, λέγοντας ‘‘Θεέ μου’’ ή ‘‘Δεν υπάρχει Θεός’’ ή ‘‘είναι άδικος’’ και τέτοια;;; Έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή 
Ούτε βασίζομαι σε κάποιον Θεό, ούτε κατηγορώ κάποιον…είναι ανθρώπινο θεωρώ όταν αισθανόμαστε αδύναμοι να στρεφόμαστε στα Θεία…
Όντως!!! Συμφωνώ με αυτό στο τέλος ότι δε μπορούμε να αποδίδουμε στο Θεό ανθρώπινη υπόσταση. Είναι κάτι το ιδεατό - πνευματικό… Παρόλα αυτά είπα και παραπάνω, όλοι λίγο πολύ πιστεύω έχουμε τέτοια ξεσπάσματα ή αντιμετωπίζουμε τον Θεό σαν κάτι που έχει σάρκα και οστά. Ειλικρινά δε ξέρω τι να σου πω…
Ε τι να κάνεις, αυτά παθαίνεις όταν μεγαλώνεις με επιβαλλόμενη μονοθειστική (τουτέστιν Χριστιανική / Ισλαμική) νοοτροπία αντίληψης του θεού, οι μισοί έχουν αυτή τη παιδιάστικη εικόνα στο μυαλό τους, μετά μεγαλώνουν και απογοητεύονται και θεωρούν “παραμύθια” γενικά ότι έχει να κάνει με τα “μεταφυσικά” ή πάνε στο άλλο άκρο (και καλά σατανίλα ίδιου επιπέδου νόησης) και άλλοι πάλι δεν άσχολουνται καθόλου (ακόμα χειρότερο). Είναι τραγικό πόσο λίγη επαφή υπάρχει με την ανατολή και μας κρατάει πραγματικά πολύ πίσω αυτό! Η πνευματικότητα πάει περίπατο στη Δύση, με την μανία της να συσχετίζει τα πάντα με έλεγχο και ατομική δύναμη.
Yπάρχει θεός? Stephen Hawking vs Enlightened Kriya Master - πολύ ενδιαφέρον, δείτε το:
http://www.youtube.com/watch?v=n7TKkko6Gps
Αυτή η δήλωση προϋποθέτει την αποδοχή της ύπαρξης αυτής της υπερφυσικής (για την ανθρώπινη λογική) οντότητας που δημιούργησε το Σύμπαν. Εκτός αν εννοείς κάτι διαφορετικό, λέγοντας περί Θεού.
Όμως αυτό που υποστηρίζουν όλες οι μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες (δεν γνωρίζω τι λένε οι άλλες) είναι ότι τον κόσμο τον δημιούργησε ο αντίστοιχος Θεός κλπ κλπ. Αν παραβλέψουμε τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα που του προσδίδουν (ότι υποτίθεται δημιούργησε αποκλειστικά εμάς, το υπέρτατο ον στο σύμπαν, τους ανθρώπους), η όλη θεώρηση “μπάζει” και από αλλού.
Αν προσεγγίσουμε το θέμα επιστημονικά, η δομή του Σύμπαντος είναι τόσο περίπλοκη και μάλιστα το ορατό στον άνθρωπο Σύμπαν είναι τόσο μικρό σε σχέση με το πραγματικό, οπότε η ύπαρξη ενός “δημιουργού” είναι περιττή. Βέβαια, τότε ανακύπτουν άλλα αναπάντητα ερωτήματα, όπως πως ξεκίνησε (αν είχε όντως μια αρχή, σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία) να δημιουργείται το Σύμπαν, γιατί να δημιουργηθεί και να υπάρχει, τι σκοπό (αν υπάρχει) εξυπηρετεί και άλλα εκατοντάδες ερωτήματα που έχω στο μυαλό μου…
Το να θεωρούμε ότι υπάρχει ένας δημιουργός του Σύμπαντος, είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμο, όμως το να του προσδίδουμε ανθρώπινα χαρακτηριστικά και να χτίζουμε όλη τη θεώρηση ανθρωποκεντρικά, είναι τουλάχιστον αφελές.
[SPOILER]Σκέφτομαι, όμως, ότι αν κάποτε συναντούσαμε όντα που έχουν δυνατότητες και γνώσεις πολύ ανώτερες από τις δικές μας… θα τους αποκαλούσαμε “θεούς” ή “αγγέλους”; :lol:
[SPOILER]Αν, τώρα, είμαστε απλά ένα πείραμα στο “εργαστήριο” κάποιων, και το ορατό Σύμπαν είναι ο πειραματικός χώρος… τότε τι; :-k :p[/SPOILER][/SPOILER]
συμφωνω με τα 2 πρωτα θειε θυμε, το 3ο θα ηταν επισης αφελες αλλα θα ηταν και φοβερο το να συνεβαινε, το 4ο θα ηταν σοκαριστικο το να συνεβαινε…
γενικα πιστευω οτι ο θεος που καθοριζει τα παντα λεγεται ΤΥΧΗ. ειναι τρομερο αν το σκεφτει κανεις το ποσο διαφορετικος θα ηταν ο κοσμος αν π.χ. τα παντα πηγαιναν 1 δευτερολεπτο πισω. 1 μονο. ατυχηματα θα ειχα αποφευχθει, ζωες θα ειχαν σωθει. μπορει αυτες οι ζωες να ηταν και καποιων ανθρωπων που θα επαιζαν σπουδαιο ρολο για την ανθρωποτητα. τρισεκατομυρια σκεψεις που ειοχαν γινει απο ολους τους ανθρωπους θα ηταν διαφορετικες κλπ κλπ… για μενα η τυχη ειναι ο θεος.
@[B]Silent Winter[/B] : δεν το λεω με καμια κακη διαθεση και μην παρεξηγησεις αυτο που θα πω, αλλα φαινεσαι πολυ πικραμενη και πληγωμενη απο το οτι δεν μπορεις να συνειδητοποιησεις -ενω το φοβασαι- οτι δεν υπαρχει θεος. πιστευω πρεπει να ψαχτεις περισσοτερο για το θεμα και να περασεις περισσοτερο χρονο με τον εαυτο σου για να σκεφτεις αυτα τα θεματα και να καταληξεις καπου. πολυ απλα να φτιαξεις μια κοσμοθεωρια. δεν αντεχουμε ολοι οι ανθρωποι να πιστευουμε οτι δεν υπαρχει θεος και για να το πιστευει καποιος και να μην νιωθει περιεργα πρεπει να το εχει σκεφτει καλα και πολυ… κανεις τριτος δεν θα σου πει την αληθεια, μονη σου θα τη “βρεις” (τη “δικια” σου αληθεια)…
Σε ευχαριστώ πολύ!! Όχι δεν σε παρεξηγώ, ίσα-ίσα, έχεις δίκιο. Μάλλον, φοβάμαι να δεχτώ αυτή την σκέψη, ότι δηλαδή δεν υπάρχει Θεός!! Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα, όπως άλλοι εδώ μέσα και εκεί έξω. Πάντα ήμουν δύσπιστη, αλλά ήλπιζα σε κάτι ή μάλλον ήθελα να ελπίζω. Ίσως επειδή περνάω μία κατάσταση, έχω περισσότερο ανάγκη να πιστέψω κάπου. Ειδικά αυτές τις μέρες συνέβη κάτι που με έκανε να έχω την ανάγκη να πιστέψω κάπου περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Θέλω να πιστέψω, διότι δε μπορώ να δεχτώ ότι είμαστε απλά άνθρωποι, ερχόμαστε στον κόσμο και φεύγουμε και μετά…ΤΙΠΟΤΑ!! Ειδικά τώρα αρνούμαι να το δεχτώ και ας ξέρω ή καλύτερα, ας πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι είναι ένα ψέμα!! Ένα ψέμα, που επινόησαν κάποιοι, για να εκμεταλλεύονται τον πόνο των ανθρώπων, δίνοντας τους ψεύτικες ελπίδες για μία ‘‘παραδεισένια’’ ζωή!! Αυτό. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ για αυτό. Μπορεί κάποιοι να μην το καταλαβαίνουν ή να με αποπέρνουν, επειδή βλέπω τα πράγματα τόσο απλά. Έτσι όμως είμαι. Βλέπω τα πράγματα τόσο απλά, μέσα από την καθημερινότητα μου!! Κι εγώ έχω περάσει δύσκολα και οι δικοί μου άνθρωποι και πολλοί καθημερινά…όλοι λοιπόν, θέλουμε να πιστεύουμε σε μία αόρατη δύναμη που θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Αυτή είναι η ελπίδα!!! Ίσως ναι, πρέπει μάθω να σκέφτομαι πιο ώριμα και να μη βλέπω τα πράγματα τόσο επιφανειακά. Τώρα τον τρόπο, όπως λες , μόνη μου θα τον βρω για να οδηγηθώ στη ‘‘δική’’ μου αλήθεια!!
Δεν ενοχλήθηκα από το ποστ σου. Εσύ κατάλαβες κάτι, το οποίο εγώ δεν ήθελα να παραδεχτώ, ότι δηλαδή [B]φοβάμαι[/B]!!! Πράγματι, και φοβάμαι και έχω πληγωθεί και έχω βρεθεί στην ανάγκη να ξεσπάσω κάπου. Και ξέσπασα εκεί. Και κάποιοι είπαν τέλος πάντων ότι είναι κάπως ‘‘παιδιάστικος’’ ο τρόπος μου. Τι να κάνω μωρέ, εκείνη τη στιγμή, δε μπορούσα, έπρεπε να ξεσπάσω κάπου και αυτή ήταν η εύκολη ‘‘οδός’’. Σε ευχαριστώ και πάλι. Εκτιμώ την προσπάθεια σου να μου δώσεις να καταλάβω πως πρέπει κάποια στιγμή να συμφιλιωθώ με την ιδέα και να κοιτάξω το θέμα πιο ουσιαστικά!!
Mα οχι, ακριβως το αντιθετο : Eπειδη ακριβως το Συμπαν (του οποιου ενα ελαχιστο κομματι του βλεπουμε, και μαλιστα παραμορφωμενο, οπως μας λενε τα Κοσμολογικα Μοντελα) ειναι τοσο μα τοσο περιπλοκο και διεπεται απο τοσους και τοσους φυσικους νομους, που ενας να μην ισχυε ή να ηταν παραλλαγμενος ολοκληρο το οικοδομημα θα κατερρεε, ακριβως λοιπον για αυτο το λογο συμπεραινουμε ‘‘επιστημονικα’’ οτι αυτη η απιστευτη δημιουργια ειναι αδυνατον απλα να ετυχε και να δημιουργηθηκε. Συμπεραινουμε οτι πισω αυτη κρυβεται μια ανωτερη αρμονια που προερχεται απο μια ατελειωτη ροη ενεργειας ( call me God) που ξεπερνα τα ορια υπαρξης του συμπαντος.
Σποιλερ1 : ‘‘αγγελους’’, ‘‘εξωγηινους’’, ‘‘συμπαντικα αδερφια’’, οπως θες πες τους.
Σποιλερ2 : Kαι αυτο παιζει, απλα το πιθανοτερο ειναι οτι εμεις οι ιδιοι επιλεξαμε να συμμετασχουμε σε αυτο το παιχνιδι της ‘‘ενσαρκωσης’’, αρα το ‘πειραμα’ που λες δεν διεξαγεται εν αγνοια μας. Ολα ειναι κυκλος.
αν η ύπαρξη του Θεού αποδειχθεί επιστημονικά…τοτε δεν θα υπάρχει νόημα να πιστεύω στον Θεό που πιστεύω τωρα…
προφανώς δεν γίνεται να πείσεις κάποιον για ένα τέτοιο θέμα ούτε μέσω φόρουμ,ούτε μέσω συζήτησης κανονικής…πρέπει να αφεθείς,να εκτεθείς…και εδώ αρκετοί διαφωνούν και λένε οτι δεν είναι αρκετό,γιατι πρέπει να υπακούει στην λογική…όμως λογική δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο θεμα…και αυτό είναι το δίλημα τελικά…
αν σου αρκεί αυτό που νιώθεις[που για να το νιώσεις πρέπει να γνωρίσεις χωρίς καχυποψία αυτό που λένε Θεό]για να πιστέψεις ότι υπάρχει κάτι κει “πάνω” ή αν θές απτές αποδείξεις,που δεν θα τις έχεις ποτέ…
Νάητ Σκάη, πρέπει να σταματήσεις επιτέλους να ειρωνεύεσαι όποιον μπαίνει και ποστάρει εδώ μέσα ότι δεν πιστεύει στο Θεό. Καταλαβαίνω ότι μ’ αυτήν την αλλόκοτη θεωρία που έχεις ασπαστεί νιώθεις λίγο ότι έχεις πιάσει τον παπά απ’ τα αρχίδια, αλλά για χαλάρωσε λίγο με τα παιδιά (που ό,τι κι αν λένε, όσο απλοϊκά κι αν ακούγονται, είναι κάτι παραπάνω από υγιές να μην πιστεύουν στο Θεό) μη σου κάνω την “πίστη” φύλλο και φτερό.
Ποια θεωρια ? :-s
Χαχα, καν’την ο,τι θες, who cares… οποια ‘‘πιστη μου’’ νομιζεις οτι υπαρχει…
τι συζητατε μωρε…προσωπικο θεμα του καθενος ειναι…ασχετα αν οι περισσοτεροι το παιζουν πανκ βια χαος κιαναρχια.
Χμ τι εννοείς;Σε αυτό που λες για την Ανατολή συμφωνώ,γενικά.
Αλλά θα ήταν ενδιαφέρον να κοιτάξουμε και αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους να δούμε ποια η άποψή τους σχετικά με τον “θεό” και ποιες οι διαφορές τους σε σχέση με τις θρησκείες και την άποψη περί Θεού που υπάρχει σήμερα.
Ούτως ή άλλως μέσα από τις θρησκείες ή από τον λεγόμενο Θεό υπάρχει από πίσω πολύ μεγάλη πολιτική θεωρία.
Night*Sky,αυτό που λες ότι δεν μπορεί να έγιναν στην τύχη όλοι αυτοί οι νόμοι προκειμένου να συσταθεί το σύμπαν πως παράγεται επιστημονικά;
Είσαι στον τομέα της αστροφυσικής από όσο ξέρω οπότε σίγουρα έχεις λόγο επί του θέματος
δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο…
@ silent winter
εσύ πρέπει να διαβάσεις τον Ντέμιαν- Χέρμαν Χέσσε
Δεν κατάλαβα σ’αυτά που λες γιατί έχεις την εντύπωση ότι ο Θεός θα πρέπει να φροντίσει όλους τους ανθρώπους? Οι άνθρωποι τότε τι θα κάνουν? Θα κάθονται και θα απολαμβάνουν την φροντίδα και θα τα ξύνουν? …Κάθεσαι και στεναχωριέσαι επειδή ο Θεός ως πατέρας δεν φροντίζει τα παιδιά του, εκεί υπάρχουν πατεράδες που όχι μόνο δεν φροντίζουν τα παιδιά τους, αλλά τους βασανίζουν μέχρι τελικής πτώσεως. Εγώ με αυτό τσαντίζομαι. Κατηγορούμε τον Θεό για τα άσχημα που συμβαίνουν και αρνούμαστε να δεχτούμε ότι οι μόνοι υπεύθυνοι για τη ζωή μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Απλά είμαστε πολύ εγωιστές να δεχτούμε ότι όταν τα πράγματα φτάνουν σε αδιέξοδο, είναι επειδή εμείς τα έχουμε οδηγήσει εκεί.[B] Οι άνθρωποι πάντα θα έχουν προβλήματα, γιατί πάντα θα δημιουργούν προβλήματα.[/B] Αν ονειρεύεσαι μια κοινωνία χωρίς πόνο, αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα, τότε προφανώς αυτή η κοινωνία δεν μπορεί να αποτελείται από ανθρώπους αλλά από κάτι ανώτερο. Το θέμα είναι όμως ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι ΜΠΟΡΟΥΝ να λύσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Και αυτό είναι που δεν μπορούν να αναγνωρίσουν, οπότε όταν ένα “πρόβλημα” τους καταστρέφει, φταίει ο Θεός που δεν τους βοήθησε να το λύσουν… Δεν βγάζεις άκρη με τους ανθρώπους, αλλά είναι οι μόνοι στους οποίους μπορούμε να ελπίζουμε… Εμείς φταίμε για όλα, είτε άσχημα είτε καλά…