ok όσοι τον ξέρουν μόνο μέσα από την τσιχλοφουσκέ σαχλαμαρίτσα του Σταλλόνε, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν, καθώς εδώ έχουμε ένα από τα σπουδαιότερα κομικς όλων των εποχών…
[CENTER][SIZE=“7”][FONT=“Garamond”]JUDGE DREDD[/FONT][/SIZE]
(2000ΑD)
[/CENTER]
Ένα από τα ελάχιστα ευρωπαϊκά κόμικς που κατάφεραν να γνωρίσουν παγκόσμια αποδοχή, ο Dredd αποτελεί το πιο δημοφιλή χαρακτήρα της σπουδαιότατης 2000AD. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο 2ο μόλις τεύχος του 2000AD magazine το 1977, ενώ εκδόθηκε και στην Ελλάδα στα 80ς μέσα από το περιοδικό “Αγόρι”, και το 2000 από τη θεσσαλονικιώτικη Ο2Η. Ο τίτλος συνάντησε μεγάλη αμφισβήτιση αρχικά, λόγω της υπερβολικής βίας που κυριαρχεί στις σελίδες του, ενώ και το μιλιταριστικό/απολυταρχικό πνεύμα που χαρακτηρίζει τον πρωταγωνιστή άναψε “κόκκινο” σε πολλούς. Το να χαρακτηρίσεις όμως τον Dredd ως απλά ένα “υπερβίαιο κόμικ” είναι κατάφορα άδικο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά…
Για να κατανοήσει κάποιος το φαινόμενο Dredd (και συνολικότερα την εταιρεία 2000AD), oφείλει να ρίξει μια ματιά στον κόσμο εκείνη την εποχή. Μιλάμε για 80ς, ή πιο σωστά για την περίοδο 1977-1989. Μπορεί το πρώτο πράγμα που έρχεται σήμερα στο μυαλό όταν ακούμε για αυτή την περίοδο να είναι οι μπαλάντες των Scorpions, οι ταινίες του Ψάλτη και οι βολές του Καμπούρη, όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Kατά τη συγκεκριμένη περίοδο, το μέλλον φάνταζε πιο δυσοίωνο από ποτέ. Ο Ψυχρός Πόλεμος καλά κρατούσε, με τους Αμερικανούς να δείχνουν έτοιμοι να τον μεταφέρουν ΚΑΙ στο Διάστημα. Τα πηρυνικά εξοπλιστικά προγράμματα ήταν ανεξέλεγκτα, ενώ η Ευρώπη, χωρισμένη στα 2 από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, προσπαθούσε ακόμη να απουλώσει τις πληγές που είχαν αφήσει τα ολοκληρωτικά καθεστώτα τις προηγούμενες δεκαετίες. Παράλληλα, η τεχνολογική εξέλιξη κάλπαζε, αντικαθιστώντας τη δουλειά των ανθρώπων από μηχανήματα. Βάλτε μαζί και τον αστικό συγκεντρωτισμό, την ανεργία, και θα καταλάβετε ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι και το κίνημα των punks περίπου την ίδια εποχή εμφανίστηκε…
Σκηνικό: 22ος Αιώνας μ.Χ.
Μια σειρά από πυρηνικούς πολέμους έχει ερημώσει τον πλανήτη. Για να προφυλαχθούν από τη ραδιενέργεια, οι επιζώντες έχουν καταφύγει σε τεράστια αστικά συγκροτήματα, τις Mega-Cities, με πληθυσμό που μετρίεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια κατοίκων. Η μεγαλύτερη, η Mega-City I καλύπτει ολόκληρη την ανατολική ακτή των Η.Π.Α.και για κάποιο διάστημα “φιλοξενεί” 800.000.000 κατοίκους. Στις υπόλοιπες περιοχές, πλην των Mega-Cities, η ραδιενέργεια και η φτώχεια μαστίζουν τους μικρούς ανεξάρτητους οικισμούς, όπου ζουν μαζί άνθρωποι και μεταλλαγμένοι. Οι περιοχές αυτές ονομάζονται απλά The Cursed Lands, ενώ έχει ήδη αποικισθεί και το Φεγγάρι. Η τεχνολογική εξέλιξη έχει προχωρήσει ραγδαία, και πλέον σχεδόν όλες οι εργασίες γίνονται από μηχανές. Η κοινή γνώμη δεν αντιδράει, γιατί χαλιναγωγείται από την κεντρικά ελεγχόμενη 3D Τηλεόραση. Η ανεργία στις Mega-Cities φτάνει στο 99%. Μέσα σ’όλα αυτά, λογικό είναι η φτώχεια και η εγκληματικότητα να βαράει κόκκινο, και αφού η αστυνόμευση στις αχανείς αυτές πόλεις είναι δύσκολη, η Εξουσία προχώρησε σε αναδιοργάνωση του συστήματος δικαιοσύνης. Η επιβολή του Νόμου είναι πλέον έργο των Δικαστών, γενετικά κατασκευασμένων ανθρώπων ειδικά για αυτό το σκοπό. Οι Δικαστές είναι ταυτόχρονα αστυνομικοί και δικαστές. Κυνηγούν υπόπτους, τους ανακρίνουν επιτόπου, και επιτόπου τους δικάζουν, και εκτελούν την ποινή. Ο σπουδαιότερος και σκληρότερος είναι ο Δικαστής Dredd.
Οι ιστορίες του Judge Dredd είναι σίγουρα αιματοβαμένες, βίαιες και απαισιόδοξες, όμως αν καταφέρεις να δεις πίσω από αυτό το τείχος βίας και κυνισμού, θα βρεις μια σκληρή κοινωνική κριτική, ένα απεγνωσμένο “πού οδεύουμε?”. Ειδικά στις ιστορίες που ο Dredd δεν αναμετράται με τους συνήθεις villains της μυθολογίας του, αλλά με “καθημερινούς” “κακούς” (μια ιδιαίτερα σχετική έννοια), όπου δίνεται άπλετος χώρος για κοινωνικό σχόλιο. Οι προτάσεις μου είναι από αυτή την κατηγορία.
Α) The Muzak Killer
Η Τηλεόραση προβάλλει σε τόσο μεγάλο βαθμό πολτομουσική (muzak), που όλα τα υπόλοιπα ιδιώματα έχουν εκλείψει. Ένας τρελλός, με παθολογική λατρεία όμως στην ποιοτική μουσική και κουλτούρα των προηγούμενων αιώνων, αναλαμβάνει να ξυπνήσει τα πλήθη σκοτώνωντας τους muzak stars (New Juves on the sector - Θείλα!), ενώ ακούει στο walkman του REM και Doors. O Dredd αναλαμβάνει τη συμμόρφωσή του…
Β) The Emerald Isle
Η Ιρλανδία έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο θεματικό Πάρκο, όπου όλοι οι Ιρλανδοί είναι υποχρεωμένοι να ντύνονται και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το στερεότυπο, για να ευχαριστούν τους τουρίστες που καταφθάνουν εκεί για διακοπές. Ο Dredd επεμβαίνει όταν μια μονάδα “τρομοκρατών” αρχίζει τις δολοφονίες σημαντικών προσώπων, με σκοπό την αποκατάσταση της εικόνας των Ιρλανδών.
Πρόταση με καλό κλασσικό βίαιο Judge Dredd ίσως ακολουθήσει σύντομα…
μέχρι τότε…
