Λοιπόν το Bacurau τόχω κατεβασμένο μήνες -από τότε που αναφέρθηκε στις αγαπημένες ταινίες κτλ- αλλά είχα μάθει εκείνη την εποχή ότι θα ερχόταν μέσα στο καλοκαίρι και… ήρθε η ώρα μάλλον επιτέλους το σκ να πάω σινεμά 
!!
Όσο για το remake του Νοσφεράτου, είναι πολλά τα τινά γιατί αγαπάω την συγκεκριμένη ταινία υπερβολικά, αλλά συνοπτικά λοιπόν:
Το original Nosferatu είναι από αυτά τα pivotal αριστουργήματα της 7ης τέχνης. Eίναι αδιανόητα πρωτοποριακό για ταινία του 1922 -σε κάθε μα κάθε του τομέα, τεχνικό και μη- και παραδόξως, ενώ βλέπεται άνετα σήμερα, με κάποιο τρόπο δικαιολογεί την ύπαρξη remake ανά τις δεκαετίες μιας και είναι τόσο αρχέτυπα μυθικό που κάθε γενιά έχει την δυνατότητα να διαβάσει την ιστορία και με διαφορετικούς τρόπους, υπό άλλα πρίσματα, με άλλες τεχνικές και διαφορετικούς ηθοποιούς…
Το remake του από τον Herzog ήταν α π ί θ α ν η ταινία και όποιος δεν το έχει δει αλλά τον γοητεύει ο βαμπιρικός μύθος ή ο Nosferatu ή και τα δύο, να το κάνει άμεσα! Μιλάμε για αριστούργημα επίσης κατ’ εμέ, με συγκλονιστικούς Klaus Kinski και Isabelle Adjani -η σκηνή στον καθρέπτη από τα σπουδαιότερα πράγματα του Ευρωπαϊκού σινεμά των 70ς-.
Είναι στο ύφος του Herzog εκείνης της εποχής -που δεν είχε όρια γενικά σε τίποτα- και ίσως λίγο κουράσει στην αρχή όποιον πάει με τη λογική ότι θα δει ‘‘Δράκουλα’’ πχ ή ένα πιο ‘‘γεμάτο’’ σενάριο: δεν είναι ο αριστοκράτης Gary Oldman ούτε κουβαλάει τις ευαισθησίες και το υπαρξιακό αδιέξοδο των Loui/Lestat, ο Nosferatu - o πρωτότυπος Δράκουλας του Stoker δηλαδή- είναι ο φορέας του θανάτου και της πανούκλας -η οποία είναι σαν σχεδόν πρωταγωνιστής δίπλα στον Kinski και ας μην έχει σώμα ή φωνή-, ενώ το σενάριο μένει στα βασικά του μύθου, δεν πλατειάζει, εκμεταλλεύεται την δύναμη της εικόνας και δένει τόσο όσο με την εξαιρετική αισθητική του Herzog.
Μουσική μουσικάρα και από τους Popol Vuh.-
Το Shadow of the Vampyre, του 2000, είναι επίσης ένα εξαιρετικό έργο που αν και κινείται αλλού και δεν είναι remake per ce -είναι βασικά κάτι σαν μυθοπλασία όπου βλέπουμε το πω ο Murnau γύρισε την πρωτότυπη ταινία χρησιμοποιώντας όμως έναν πραγματικό βρικόλακα (!), παίζοντας ουσιαστικά με τις φήμες της εποχής που κυκλοφορούσαν για τον ηθοποιό Max Schrek, τον πρωτότυπο Nosferatu-, δίνει μια επίσης διαφορετική ματιά πάνω στον μύθο που έλεγα, προσαρμοσμένο αυτή τη φορά στις ανάγκες και ευαισθησίες ενός άλλου κοινού, διερευνώντας τα όρια της Τέχνης και παίζοντας με …τον Faust και τον Oscar Wilde.
Dafoe στην ίσως και ερμηνεία της ζωής του μέχρι και σήμερα, Malkovic άξιος ‘‘ανταγωνιστής’’ του… δεν είναι για αυτόν που περιμένει και πάλι τον ‘‘Dracula’’, αλλά κάτι σχετικό με τον μύθο του όπως και για φίλους του γερμανικού εξπρεσιονισμού… το μόνο μείον ότι θέλει να έχεις ίσως κάποιες έξτρα γνώσεις πάνω στον γερμανικό κινηματογράφο του '20 και δη στο παραπάνω είδος για να απολαύσεις/κατανοήσεις το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας στο έπακρο!
΄
Ήδη λοιπόν με 2 ηχηρές απόπειρες, ο Nosferatu έχει δώσει πάτημα για εξαιρετικές ‘‘αναγνώσεις’’ του ίδιου μύθου με διαφορετικά αποτελέσματα, όλα πολύ ενδιαφέροντα και κυρίως ικανά να σταθούν και στα δικά τους πόδια.
Ο Edgers έχει αποδείξει ότι ξέρει να χειρίζεται το τεχνικό κομμάτι μιας κινηματογραφικής παραγωγής στα δάχτυλά -ειδικά στο Lighthouse έδωσε τα ρέστα του σε κάτι πιο κοντά στον γερμανικό εξπρεσιονισμό από οτιδήποτε πρόσφατο- του και ας έχει κάνει μόνο 2 έργα. Και τα 2, αν και έργα του ίδιου είδους, είναι τόσο διαφορετικά σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε αφηγηματικό, still έχουν μια προσωπική στάμπα που είναι πολύ σημαντική αν θέλεις να συστήσεις ξανά έναν διαχρονικό μύθο σε ένα άλλο κοινό, σε μια άλλη εποχή. 'Όπως δηλαδή έκανε και ο Herzog ή ο Merhige παραπάνω, μετά τον Murnau… βάλε την εξαιρετική του πορεία λοιπόν ως τώρα, το A24, την Anya Taylor, το πρωτότυπο υλικό + έναν καλό ερμηνευτή για τον Nosferatu και δεν μπορώ ούτε εγώ να δηλώσω πιο ενθουσιασμένος για τα παραπάνω νέα!!
υγ. το Nosferatu ήταν αρχικά να είναι η 2η του ταινία… τελικά Lighthouse και Norseman το πρόλαβαν, μάλλον για το καλύτερο βέβαια αφού έχτισε -και χτίζει ακόμα- καλή εμπειρία για το επόμενο μεγάλο βήμα!
