Ριπ σε έναν μεγάλο
που “πρωταγωνίστησε” σε ιστορική σκηνή
2 Likes
And the pending Conan sequel The Legend of Conan ?
It’s been pending for the last 10 years. [Fredrik] Malmberg owns the rights. He comes to me and says, “Oh, I have a deal with Netflix,” and when we ask Netflix, they don’t know anything about it. It’s one of those crazy things. I hope he figures it out. I think you do it like Unforgiven, where you play the age. There’s a great script out there that John Milius wrote, and others have written one. The story is there. There are directors who want to do it. But he has the rights, and until he sells the rights for one or two movies, or for the franchise, there’s nothing you can do about it.
2 Likes
6 Likes
Το πρεςς τουρ για την μπαρμπι, το προμο, τα αουτφιτς είναι way beyond 
++ διασκεδάζω πολύ με το “barbenbheimer” θινγκ
3 Likes
Wes Anderson’s A Not Really Appreciation Post.
Το δα και το Asteroid City και ήμουν κοντά να το σταματήσω 5 λεπτά πριν το φινάλε, έτσι για το γμτ. Επέδειξα όμως ψυχραιμία. Η ταινία -αν και χαμογέλασα 2 με 3 φορές- μου επιβεβαίωσε την άποψη για το “πρόβλημα” του Άντερσον.
Έχοντας δει νομίζω όλες τις ταινίες του (Βουδαπέστη & Moonrise Kingdom οι αγαπημένες), κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο τύπος είναι ένας εξαιρετικός παραμυθάς με φαντασία και χιούμορ που θα ήταν ταμάμ εάν γύριζε κινούμενα σχέδια, είτε ταινίες είτε σειρές με 20λεπτα επεισόδια.
Έχει προφανέστατα καρτουνίστικη αισθητική που όμως δεν γίνεται να μεταφερθεί στην οθόνη στην πλήρη έκταση και ισορροπία που έχει στο μυαλό του. Όσο καλούς ηθοποιούς κι αν έχει δεν το καταφέρνει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Έχει ατάκες κι εκφράσεις προσώπων που θα έδιναν 100% περισσότερο αν τα έβλεπα από καρτούν, είτε ανθρώπινα είτε μη.
Θαρρώ πως θα βλέπαμε άκρως εξαιρετική δουλειά στον τομέα αυτό.
Εγώ αν και καταλαβαίνω το appeal που έχουν οι ταινίες του δεν έχω ευχαριστηθεί καμία. Σε μικρό βαθμό ίσως το Rushmore που παραδέχομαι ότι γέλασα μερικές φορές. Το τελευταίο δεν το έχω δει. Όντως οι χαρακτήρες του είναι αρκετά καρτουνίστικοι και οι ταινίες του στο ίδιο στυλ.
1 Like
Και εγω το ειδα σε θερινο - που ηταν ταμαμ για τετοια ταινια - αλλα με αφησε τελειως μεχ.
Νιωθω οπως και με το Licorice Pizza του PTA σε σημεια, οτι κανει ενα homage στα 50ς με το (τρομερα ομορφο) τροπο του, λεει την ασκοπη ιστοριουλα του και μεχρι εκει. Νταξ τρομεροι ηθοποιοι κ καμεο, πανεμορφο production design κ cinematography (απαισια εφε), ευχαριστο αλλα λιγο μανιερα πλεον.
Δε θα γινει ποτε ο αγαπημενος μου σκηνοθετης και τον ψιλο-εκραζα πριν κανα δυο δεκαετιες για ταινιες οπως το Rushmore (το οποιο το βαριεμαι αφορητα και το βρισκω κακο), αλλα τον Wes Anderson τον θεωρω πλεον πραγματικο καλλιτεχνη προσωπικα. Εχει ενα στυλ το οποιο μαλιστα το εξελισσει, και οι ταινιες του ειναι σχεδον ολες παρα πολυ εξυπνες. Εχω κατι κενα στην φιλμογραφια του (δεν εχω δει ακομα για παραδειγμα το Grand Budapest Hotel, αλλα ουτε το Darjeeling Limited) αλλα απο οσα εχω δει, τα εξης τα βρισκω εξαιρετικα:
- The Royal Tenenbaums
- The Life Aquatic
- Moonrise Kingdom
2 Likes
Δεκτά όλα που λέτε για γουες, αλλά Isle Of Dogs είναι ο γουες μακράν (μακρααν) στα καλύτερά του. Ευφυέστατο σε κάθε λεπτομέρεια. Δεν γίνεται να μην κάνουμε αναφορά σ’ αυτό όταν μιλάμε για την καλλιτεχνική του αξία.
Εν συνεχεία, Moonrise Kingdom φυσικά.
Το αστερόιντ είναι μια χαρά για το θερινό που το είδα, έπειτα από κρασιά και τέτοια, γλυκούλι - ναθινγκ σπεσιαλ δο. Το πρόβλημα είναι ότι προσπαθεί να βγάλει την WTF quality μα αποτυγχάνει σ’ αυτό ακριβώς, εξ ου και καταντάει απλά eye candy δίχως κουκούτσι στο κέντρο. Σίγουρα καλύτερο από κάτι Darjeeling.
Τώρα αυτό διάβαζα. Μπράβο, το χάρηκα πραγματικά.
1 Like
Πάει ο άλλος και μου βάζει σε “easy watching movies” λίστα το γαμημένο What’s Eating Gilbert Grape και πραγματικά απορώ με μερικούς μερικούς και πως αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα. Λογικά τα ίδια άτομα που θεωρούν το Graduate κωμωδία ξερωγω 
Αχρείαστη έκρηξη.
2 Likes
Γιατί, είναι δύσκολο το Gilbert ;
1 Like
Mην είσαι φλώρος ρε Ja Morant των Eurohoops
Βρε ταραμάδες, easy watching=ανάλαφρη, χαλαρή ταινία, σε ύφος κυρίως. Δεν λέω πως ο Gilbert είναι κάτι δυσβάσταχτο αλλά υπάρχει μια διαφορά με το Miss Congeniality και το Bad Teacher που είχε η ίδια λίστα
Η αλήθεια είναι ότι κάποτε είχα βάλει να το δω γιατί νόμιζα ότι είναι μια ανάλαφρη ταινία με τον Τζόνι Ντεπ. Ψυχοπλακώθηκα και έμαθα
Να πω ότι είχε και εξαιρετική ερμηνεία από Ντι Κάπριο σε ρόλο-έκπληξη.
2 Likes
Πελώριο guilty pleasure
4 Likes