Πάμε και με νέο Giorgo Lanthimo πριν το Bugonia - στη σκηνοθεσία του φετινού διαφημιστικού της Prada με την Johansson
Ωραίο ταινιάκι της μιας ανάσας - ωραία “γράφει” και η Johansson σε αυτό το παράξενο, αποστειρωμένα γοτθικό-or-somtehing σύμπαν του Giorgou, μακάρι και σε καμιά συνεργασία μεγάλου μήκους στο μέλλον
Έπαθα από το πουθενά στιγμή “Σινεμά ο Παράδεισος”.
Δεν ήξερα ότι στο Παρίσι υπάρχει η μεγαλύτερη αίθουσα του κόσμου, το τιτάνιο Grand Rex, χωρητικότητας 2700 ατόμων, σε τρια επίπεδα, κατασκευής 1932 !
Περαν από το ότι ειναι κανονικά λειτουργική αίθουσα, εκει γινονται οι μεγαλύτερες avant premiere στη Γαλλία, και στον τοίχο του είχε υπογραφές ηθοποιών να σου φύγει το κλαπέτο, από Ταραντίνο μέχρι Μαρβελ.
Το φοβερό είναι ότι έχει και δύο τουρ ! ένα στην απίστευτη αίθουσα και ένα δίπλα, στα studios, όπου σε 45 λεπτά βλέπεις από μπομπίνες και παλιές κάμερες, μέχρι green screen ¨οπου με την παρέα σου γυρίζεις ένα μικρό φιλμάκι, που το βλέπεις κι όλας.
Η αίθουσα ειναι άλλο να το περιγράφω και άλλο να την βλέπεις. μου θύμισε το πλανητάριο στην Αθήνα, υπερτεράστια. προφανώς και θα κλείσουμε να πάμε τα παιδιά.
¨ο,τι πρέπει για κινηματογραφικό τουρισμό, κάτι που δεν ήξερα ότι υπήρχε.
Έξτρα τριβια για φίλους Ταραντίνο - ειναι το σινεμά που ανατινάζεται στο τέλος του Inglourious Basterds
έμεινα άναυδος, απίστευτη εμπειρία. Αν κάποιος μένει στην πόλη (να μου στειλει πμ) ή αν περνάει, να πάει σίγουρα !
Προφανώς μπορεί αρκετοί να μάθατε τα σχετικά αυτές τις μέρες στα facebooks κτλ αλλά αξίζει να γίνει μια μικρή αναφορά στον Drew Struzan, ο οποίος έφυγε προχτές από τη ζωή και σε ηλικία 79 ετών, χτυπημένος από Alzheimer.
Και αν κάποιος δεν έτυχε να γνωρίζει το όνομά του, τότε σίγουρα γνώριζε και γνωρίζει το έργο του. Ενδεικτικά (και μεταξύ εκατοντάδων):
και πάρα πολλές άλλες κινηματογραφικές αφίσες που δεν έχει νόημα να βάλω εδώ - οι συνεργασίες του με Spielberg, Lucas, σχεδόν όλους τους σκηνοθέτες που με τον έναν ή άλλον τρόπο δούλευαν με το δίδυμο αυτό (Zemekis κτλ) και πολλούς ακόμη, είναι κάτι παραπάνω από χαρακτηριστικές στην κινηματογραφική pop κουλτούρα
Επίσης έχει αφήσει και το στίγμα του ανεξίτηλο και στην μουσική βιομηχανία
Πριν ένα 15ήμερο επίσης έφυγε και ο έτερος μεγάλος Ιταλός καλλιτέχνης Reanto Casaro στα 89 του από πνευμονία, με μια (επίσης) άκρως συναρπαστική και “ζωντανή” γραμμή εικονογράφησης κινηματογραφικής αφίσας, που καθόρισε όσο λίγες τη βιομηχανία:
Rip και στους 2 - τεράστιοι με τεράστιο επίσης έργο
