Έκανε κανάλι στο youtube ο Kevin Smith και ομολογουμένως έχει ξεκινήσει υπέροχα με τον ίδιο και τον Marc Bernardin να σχολιάζουν ταινίες και σειρές. Τέρμα geek, τα 2 βιντεάκια τους για τα καλύτερα της χρονιάς έχουν πολύ φάση. Όχι τόσο για τις ίδιες τις επιλογές τους όσο για τον σχολιάσμό.
Και για όποιον αναρωτιέται γιατί ο J.K. Simmons έχει φουσκώσει έτσι ο λόγος έχει να κάνει με τον ρόλο του στην ταινία Justice League (Gordon). Προφανώς ο Snyder θα τον βάλει να παίξει μπουνιές με τον Batman και τον Superman :!:
σε άλλα πιο ευχάριστα, για όποιον μένει Αθήνα, από αύριο και για μια βδομάδα, στο σινέ θησείο έχει τον ‘‘Νονό’’ σε 4k high definition ultimate cut από τον ίδιο τον Κόππολα κόπια, στις 21.15
εγώ booked my tickets already, γενικά πόσες φορές έχει την δυνατότητα να δεί κανείς αυτή τη ταινία στη μεγάλη οθόνη στη ζωή του?
Με το σινεμά φαντασίας μάλλον να σνομπάρετε ολίγον ή να εκπροσωπείται από ταινίες όπως το A.I. του Spielberg (το μεγαλύτερο facepalm της λίστας) οι επιλογές γενικά έχουν ενδιαφέρον αν και μάλλον είναι κάπως safe και προβλέψιμες.
Η πρώτη δεκάδα είναι αυτή
Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους (No Country for Old Men, 2007) των Τζόελ και Ιθαν Κοέν
Ενας Χωρισμός (A Separation, 2011) του Ασγκάρ Φαραντί
Και Ενα… Και Δύο… Οικογενειακοί Ρυθμοί (Yi Yi, 2000) του Εντουαρντ Γιανγκ
Το Δέντρο της Ζωής (The Tree of Life, 2011) του Τέρενς Μάλικ
Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, 2004) του Μισέλ Γκοντρί
Μεγαλώνοντας (Boyhood, 2014) του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων (Spirited Away, 2001) του Χαγιάο Μιγιαζάκι
Θα Χυθεί Αίμα (There Will Be Blood, 2007) του Πολ Τόμας Αντερσον
Ερωτική Επιθυμία (In the Mood for Love, 2000) του Γουόνγκ Καρ-Γουάι
Οδός Μαλχόλαντ (Mulholland Drive, 2001) του Ντέιβιντ Λιντς
Εγώ γουστάρω τέτοιες λίστες περισσότερο γιατί μου υπενθυμίζουν μεγάλες ταινίες ή έστω ταινίες που θέλω να δω και μου έχουν διαφύγει.
Τώρα νταξ, αν το δούμε “αντικειμενικα”, safe επιλογές υπάρχουν αλλά γενικά την θεωρώ ισορροπημένη. Γελάω με κάποια πράγματα (τι Melancholia (ζζζ), τι Inside Llewyn Davis, το οποιο μου αρεσε), ενώ για παράδειγμα εγώ θα έκανα άνετα τράμπα και μεταξύ Leviathan - Return, βασικά The Return ίσως το έριχνα δεκάδα.
Εμένα μου την σπάει που είναι κολλημένοι σε μερικούς σκηνοθέτες και βάζουν 2-3 ταινίες δικές τους χωρίς να το αξίζουν και τόσο (μα αλήθεια τώρα και οι 2 ταινίες τις Μπίγκελοου μέσα;;; ). Επίσης το Social Network παίρνει άνετα πλέον τον τίτλο για την πιο υπερεκτιμημένη ταινία ever!
ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥΣ.
Σικουελ του the man from earth λέει!
Είναι που είναι ιδιαίτερη ταινια-ιστορία για να κάνεις σικουελ, έχει πεθάνει και ο άνθρωπος(εδω και πολλά χρόνια) που το είχε γράψει μήπως υπήρχε η ελπίδα για κάτι καλό. Εκτός αν είχε αφήσει υλικό πίσω.
Βέβαια η ταινία είχε δημιουργηθεί πολύ καιρό μετα τον θάνατό του, αλλά και πάλι…